به نقل از «تسنیم»

میراثی که از دولت روحانی به جا ماند؛ زیان انباشته شده سینمای ایران!/ حدود ۳۰۰ فیلم در صف اکران قرار دارند

تاریخ انتشار: ۴ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۶۲۸۵۶۱

فرهاد توحیدی فیلمنامه‌نویس باسابقه سینمای ایران معتقد است که زیان انباشته شده سینما، میراث به‌جا مانده از دولت روحانی برای دولت آینده است. - اخبار فرهنگی -

به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، فرهاد توحیدی فیلمنامه‌نویس باسابقه سینمای ایران متولد 1335 در شهر رشت است. او که فارغ‌التحصیل رشته ادبیات دراماتیک از دانشکده هنرهای دراماتیک(دانشکده سینما تئاتر فعلی) است، فعالیت هنری خود را از سال 1355 آغاز کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در کارنامه هنری‌ توحیدی نگارش فیلمنامه‌های سینمایی مختلفی مانند:‌ «مرد عوضی»، «پاداش سکوت»، «دنیا»، «امکان مینا»، «شهر موش‌ها 2»، «هفت و پنج دقیقه»، «گاهی به آسمان نگاه کن» و... به چشم می‌خورد.

اینک در آستانه روی کار آمدن دولت سیزدهم، به سراغ این کارگردان و نویسنده سینما رفتیم و با او درباره اهم مطالبات و انتظاراتش از دولت آینده، مسائل و چالش‌های فعلی و آتی سینما، ارزیابی عملکرد دولت یازدهم و دوازدهم در عرصه فرهنگ و هنر به‌ویژه سینما و... به گفت‌وگو نشستیم.

توحیدی در گفت‌وگو با خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم با اشاره به شرایط کنونی سینما گفت: در طول دو سال گذشته سینمای ایران هم مثل سایر بخش‌های اقتصاد هنر دچار خسارت‌های عظیمی شده است. البته جای تعجب نیست؛ چراکه همه بخش‌های اقتصادی کشور از این وضعیت متأثر شده‌اند. اما با توجه به اینکه موضوع مورد توجه ما سینما و سرنوشت زندگیمان به آن وابسته است، باید درباره وضعیتی که اکنون سینما در آن به سر می‌برد گفت‌وگو کنیم. 

وی افزود: در دوران فراگیری کرونا خسارت‌های جبران‌ناپذیری متوجه سینما شده است. تصورم این است که اگر برای جبران این خسارت‌ها برنامه‌ریزی‌های لازم صورت نگیرد، سینما در آینده با مشکلات بسیار جدی‌ای مواجه خواهد بود.

توحیدی بیان کرد: نکته اول این است که به دلیل تعلل دولت و گرفتاری‌های متعددی که در راه واکسیناسیون عمومی وجود داشته است، ما همچنان در اکثر شهرهای کشورمان شرایط قرمز و نارنجی را تجربه می‌کنیم و در این شرایط سینماها تعطیل‌اند. البته تجربه نشان داده است که پس از برطرف شدن قرنطینه و باز شدن سینماها نیز مردم همچنان رغبت چندانی برای تماشای فیلم در سالن‌های سینما ندارند.

طی دو سال اخیر عادت‌های مردم تغییر پیدا کرده است و عموما محتاط‌تر شده‌اند

وی ادامه داد:‌ طی دو سال اخیر عادت‌های مردم تغییر پیدا کرده است و عموما محتاط‌تر شده‌اند. این وضعیت سبب شده است که سالن‌های سینما نیز با مشکلات متعددی روبه‌رو شوند و خسارت‌های فراوانی ببینند. متأسفانه تداوم شرایط فعلی به بی‌کاری جمع کثیری از همکاران ما منجر شده است.

این فیلم‌نامه‌نویس عنوان کرد: نکته دیگر آن است که در چنین شرایطی صاحبان فیلم‌ها نیز رغبتی برای اکران آثارشان ندارند. دولت امکانات اندکی را در بخش فرهنگ مجتمع ساخته و این بخش به‌عنوان محروم‌ترین بخش اقتصادی ایران شناخته می‌شود. بی‌شک سینمای ایران با چنین امکاناتی از عهده پاسخگویی به خسارات وارده برنمی‌آید. گرچه در ماه‌های اخیر شاهد بودیم که برخی مشوق‌های نقدی برای اکران فیلم‌های پرفروش درنظر گرفته شد، با این‌وجود صاحبان آن دسته از فیلم‌های پرفروشی که می‌توانند برای تماشاگران جذاب باشند و مخاطبان را به سالن‌های سینما بکشانند، همچنان تمایلی به اکران آثارشان ندارند؛ چراکه خود را برای فروش گسترده‌تری آماده کرده‌اند و تصورشان این است که در این شرایط، اکران فیلمشان با موفقیت همراه نخواهد بود.

حدود 300 فیلم در صف اکران قرار دارند

وی تصریح کرد: نتیجه وضعیت مذکور این شده است که حالا حدود 300 فیلم در صف اکران قرار دارند؛ معنای این رقم آن است که اگر در سینمای ایران از امروز تا سه سال آینده هیچ فیلمی تولید نشود، همچنان فیلم برای اکران کردن خواهیم داشت. این وضعیت به معنای خوابیدن چرخه تولید است. اگر هم تولیدی انجام شود، در صف طولانی تولیدات پیشین قرار می‌گیرد. بنابراین ما با مشکلی بزرگ و به ظاهر لاینحل مواجه‌ هستیم و آن عبارت از زیان انباشته‌شده سینمای ایران در طول دو سال گذشته است. این وضعیت نیز مثل وضعیت سایر بخش‌های اقتصادی، میراثی است که برای دولت آینده باقی خواهد ماند. دولت باید برای این شرایط چاره‌اندیشی کند.

 

حدود 300 فیلم در صف اکران قرار دارند؛ معنای این رقم آن است که اگر در سینمای ایران از امروز تا سه سال آینده هیچ فیلمی تولید نشود، همچنان فیلم برای اکران کردن خواهیم داشت

 

این سینماگر در بخش دیگری از سخنان خود گفت:‌ اگر بخواهیم به بحث سیاستگذاری در حوزه تولید بپردازیم، باید بگویم من همواره بیان کرده‌ام که متأسفانه سال‌ها است دولت‌های مختلف در عرصه فرهنگ تلاش کرده‌اند فرهنگ را امنیتی کنند. این قسم تلاش‌ها نه‌تنها به زیان حوزه فرهنگ بلکه به زیان امنیت پایدار جامعه است. تصور می‌کنم اگر بنا باشد سیاست‌های انقباضی فرهنگی در دولت آینده نیز ادامه پیدا کند و فرهنگ به‌عنوان یک مفر قابل توجه برای طرح مشکلات جامعه، اجازه سخن گفتن نداشته باشد یا اگر هم بخواهد سخنی بگوید این سخن با داغ و درفش و تهمت و توقیف و... همراه شود، کارنامه فرهنگی دولت آینده نیز سرنوشتی جز سرنوشت دولت‌های سابق نخواهد یافت و نمره قبولی نخواهد گرفت. امیدوارم دولتمردان آینده به عرصه فرهنگ توجه لازم را داشته باشند.

دولت آینده، بازار فرصت‌طلبی، سوءاستفاده، تقرب‌جویی و نان به نرخ روز خوری را تعطیل کند

توحیدی ادامه داد: به گمانم نمی‌شود به شکل دستور و بخش‌نامه گفت که اولویت‌های آتی تولید در سینما چه باید باشد. نه دولت باید چنین کاری را انجام دهد و نه سایر دستگاه‌های فرهنگی باید چنین نگاهی داشته باشند. از نظر من وظیفه دولت سیاستگذاری و بسترسازی است. اینکه هنرمند چه اثری می‌سازد، به ادراک و تحلیل او از زمانه‌ای که در آن زندگی می‌کند بستگی دارد. البته من مخالفتی با انجام کمک‌های دولتی به آن دسته از پروژه‌های سینمایی که در راستای اهداف دولتمردان است، ندارم. این قسم تولیدات باوجود آنکه بخش ناچیزی از حجم تولیدات سینمایی را تشکیل می‌دهند، در همه جای دنیا مرسوم‌اند و تعیین اولویت‌ ساخت چنین آثاری به تشخیص دولت و سایر مسئولین یا متصدیان فرهنگی بازمی‌گردد. با این‌وجود، تصورم این است که نباید در حوزه تولید برای کل سینما نسخه‌ای واحد پیچید؛ چراکه پیچیدن نسخه واحد و اجبار دستگا‌ه‌های سیاستگذار برای کانالیزه کردن جریان تولید، به معنای فراری دادن سرمایه‌های بخش خصوصی از حوزه تولید و به خطر افتادن امنیت سرمایه است. دولت باید امنیت سرمایه‌گذاری در هر حوزه‌ای ازجمله سینما را تضمین کند.

 

پیچیدن نسخه واحد و اجبار دستگا‌ه‌های سیاستگذار برای کانالیزه کردن جریان تولید، به معنای فراری دادن سرمایه‌های بخش خصوصی از حوزه تولید و به خطر افتادن امنیت سرمایه است

 

این فیلمنامه‌نویس عنوان کرد: آنچه مرا نگران می‌کند این است که نگاه سیاسی دولت آینده تفاوت عمده‌ای با نگاه سایر دستگاه‌های فرهنگی کشور نداشته باشد؛‌ امیدوارم چنین نباشد چراکه اگر بنا باشد رویکرد و سیاست‌های همسان سایر دستگاه‌های فرهنگی در دولت سیزدهم نیز دنبال شود، تغییر و تحولی رخ نخواهد نداد. بنابراین دولت آینده باید هوش به خرج دهد و بازار فرصت‌طلبی، سوءاستفاده، تقرب‌جویی و نان به نرخ روز خوری را تعطیل کند.

نویسنده «مرد عوضی» اضافه کرد: اگر دولت آینده هوش به خرج دهد، بخواهد صدای مردم را بشنود، آنچه در دل جامعه و زیر پوست آن اتفاق می‌افتد را حس کند و متوجه باشد که چه چیزهایی از درون، اعتماد ملی و امنیت پایدار جامعه را مخدوش می‌کند، تنها و تنها باید از یک راه عبور کند و آن اعتمادسازی و وفاق است؛ آن راه، ارائه مجال و فرصت برابر به همه آحاد جامعه و برچیدن بساط خودی و ناخودی در عرصه فرهنگ و هنر کشور است. در صورت تحقق این مهم، بی‌شک اتفاق مبارکی در حوزه فرهنگ و هنر کشور رخ خواهد داد.

فرهاد توحیدی در پاسخ به این پرسش که با توجه به شرایط کرونا، چگونه می‌توان بار دیگر خاطر آحاد مردم را برای حضور در سالن‌های مسقف سینما جمع کرد، بیان کرد: آنچه مجددا اطمینان مردم را جلب خواهد کرد، عادی شدن اوضاع همه‌گیری است. این سخن بدین معنا است که واکسیناسیون عمومی از محدوده‌ای که موجد ایمنی جمعی است، فراتر برود.

وی یادآور شد: مسأله دیگری که اکنون گریبانگیر اقصی نقاط دنیا شده و شاید بتوان به چشم فرصت به آن نگاه کرد این است که اساسا میل عمومی برای رفتن به سینما کاهش پیدا کرده است. این اتفاق به دلیل فراهم شدن اقسام گوناگون شیوه‌های نمایش یا «انقلاب دیجیتال» است. اکنون جمعیت قابل توجهی از مردم به‌ویژه جوانان، فیلم‌های سینمایی را به سهولت در موبایل‌هایشان تماشا می‌کنند یا موبایل‌هایشان را به تلویزیون‌های بزرگ خانگی متصل کرده و فیلم‌ها را به اتفاق دوستانشان می‌بینند. درست مثل دوره‌ای که تلویزیون به‌عنوان رقیب سینما پا به صنعت نمایش گذاشت و آنهایی که در سینما بودند، احساس خطر کرده و تصور می‌کردند که تلویزیون بازار سینما را کساد خواهد کرد اما در عمل چنین اتفاقی رخ نداد و سینما به حیات خود ادامه داد. شرایط امروز نیز مثل شرایط آن دوران است؛ سینما پس از وقوع هر انقلاب تکنولوژیکی همچنان به زیست خود ادامه خواهد داد و با رسانه‌های جدید کنار خواهد آمد. بنابراین تولیدات سینمایی همچنان دیده خواهند شد.

نویسنده «پاداش سکوت» ادامه داد:‌ نتفیلیکس به‌عنوان یکی از غول‌های تولید، از زمانی که کارش را آغاز کرد این ایده را در سر داشت که فیلم‌های سینمایی ساخت خود را روانه پرده‌های سینما نکند؛ بلکه از طریق شبکه نمایش جهانی خود، آنها را در اختیار علاقه‌مندان سینما قرار دهد. اکنون نتفیلیکس در کنار انبوه سریال‌هایی که به صورت سالانه تولید می‌کند، ده‌ها فیلم سینمایی هم می‌سازد. فعالیت تولیدکنندگان بزرگ دیگری نظیر: اِچ.بی‌.اُ، آمازون و... نیز از همین قاعده پیروی می‌کند که تولید سینمایی داشته باشند اما متکی به نمایش تولیداتشان در سالن‌های سینما نباشند.

وی در بخش دیگری از سخنان خود تأکید کرد: آنچه در ایران به آن نیاز داریم این است که بین سینما و رسانه‌های جدید،‌ وفاق شکل بگیرد. ما بسترهای لازم را داریم اما مشاهده می‌کنیم که پلتفرم‌ها در نمایش فیلم‌های سینمایی جدید موفق نبوده‌اند. یکی از موانع موجود در این زمینه فقدان امنیت است؛ بدین معنا پلتفرم‌ها نمی‌توانند امنیت ساخته‌های خود را تضمین کنند و به فاصله بیست دقیقه پس از نمایش یک اثر جدید در بستر پلتفرم‌ها، می‌توان اثر مذکور را در شبکه گمنامی در آن ‌سوی دنیا  مشاهده کرد؛ در این شرایط دست پلتفرم هم به جایی بند نیست. گرچه دفاتری در خارج از کشور تأسیس شده است که برای فیلم‌ها گواهی کپی‌رایت تهیه و با چنین دزدی‌های آشکاری مقابله می‌کنند، اما در عمل چنین اتفاقی رخ نمی‌دهد و صرفا در برخی موارد استثنایی این مهم محقق شود؛ برای مثال در ارتباط با سریال قورباغه چنین ضمانتی صورت گرفت و باعث شد این سریال از دست دزدان فرهنگی مصون بماند. بنابراین آنچه باید در سینما اتفاق بیفتد و مسیر روشنی پیدا کند، شفافیت موازین، تأمین امنیت نمایش و حمایت از حقوق مؤلف و مصنف است که لایحه جدید آن هم نوشته شده اما نمی‌دانم تکلیفش در مجلس شورای اسلامی به کجا کشیده شده است.

نویسنده «گاهی به آسمان نگاه کن» در ادامه تصریح کرد:‌ اگر ما در زمینه سیاستگذاری به اجماع دقیقی برسیم که حاصل هم‌فکری و هم‌نظری بین فعالان دو حوزه تولید و نمایش باشد، در این صورت می‌توانیم مثل سایر کشورهای دنیا امیدوار باشیم که زیان ناشی از نرفتن تماشاگران به سینما را به واسطه اکران آنلاین جبران کنیم. دولت باید کمک کند تا قوانین تازه و لازم در این حوزه تهیه و توسط مجلس به تصویب برسد.

توحیدی در پایان ضمن نفی تعارض میان عملکرد سینما و پلتفرم‌های جدید نمایش فیلم، خاطرنشان کرد: سینما و رسانه‌های جدید می‌توانند در پرتو اتخاذ سیاست‌های حمایتی لازم، در قالب همزیستی مسالمت‌آمیز به فعالیت خود ادامه دهند و فعالیت‌های این دو با یکدیگر تعارض و منافاتی ندارد.

سجاده‌چی: مهم‌ترین اولویت یک دولت کارآمد استانداردسازی قواعد حاکم بر فیلم‌سازی استمدیرعامل اتحادیه تولیدکنندگان فیلم: مصمم به ارائه راهکار جهت جلوگیری از سرقت فیلم‌های سینمایی هستیم"موقعیت کنونی ساترا" در طیف رفتارهای متصور در قبال نمایش خانگی، از تعامل تا تقابل

انتهای پیام/

 

 

 

 

 

 

 

منبع: تسنیم

کلیدواژه: آیت الله سیدابراهیم رئیسی ویروس کرونا رئیس جمهور سینمای ایران سینما آیت الله سیدابراهیم رئیسی ویروس کرونا رئیس جمهور سینمای ایران سینما فیلم های سینمایی سالن های سینما سینمای ایران حوزه تولید عرصه فرهنگ دولت آینده برای اکران پلتفرم ها خسارت ها فیلم ها دو سال

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۶۲۸۵۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بلیت سینما بعد از دو ماه دوباره گران شد

مصطفی قاسمیان در چارسو فرهنگ نوشت: این روز‌ها که فیلم «سال گربه» به اکران رسیده، اخبار مختلفی از رکوردشکنی‌های این اثر به گوش می‌رسد؛ رکورد‌هایی مثل بیشترین فروش در روز اول اکران و بیشترین فروش در ۳ روز اول اکران که به افتتاحیه مشهور است. اگر پیگیر اخبار سینمایی باشید، احتمالا متوجه شدید که همین رکورد‌ها را یک ماه پیش فیلم «تمساح خونی» هم شکسته بود و برخی از این رکورد‌ها را در نیمه دوم ۱۴۰۲ آثاری مثل «ویلای ساحلی»، «هاوایی» و «هتل» جابه‌جا کرده بودند! ماجرای این رکورد‌ها چیست؟ همان‌طور که می‌شود حدس زد، نه فیلم‌های سینمای ایران طی همین ۷-۶ ماه اخیر، تماشاگرپسندتر و محبوب‌تر شده‌اند و نه سینمای ایران ناگهان با موج جدیدی از تماشاگران روبه‌رو شده، بلکه باز هم بلیت سینما گران شده است، ولی این بار بدون سروصدا.

- اوایل دی‌ماه ۱۴۰۲ بود که بلیت سینما ناگهان گران شد. این اقدام از دو جهت کم‌سابقه به شمار می‌رفت؛ نخست آنکه پس از سال‌ها که افزایش قیمت بلیت سینما محدود به ابتدای اکران نوروزی شده بود، این تصمیم در میانه سال گرفته شد و دوم اینکه به فاصله ۱۰ ماه قبل از آن (اسفند ۱۴۰۱) یک بار دیگر بلیت سینما گران شده بود! یعنی این بار فاصله دو مرتبه افزایش بهای بلیت، نه یک سال، بلکه تنها ۱۰ ماه بود! طبق مصوبه‌ای که در آن زمان از طریق روح‌الله سهرابی مدیرکل اداره نظارت بر نمایش سازمان سینمایی اعلام شد، این نکته ذکر شد که همزمان با گرانی بهای بلیت، روز دوشنبه نیز (همراه با سه‌شنبه) به‌عنوان روز عرضه بلیت نیم‌بها تعیین شده تا ضرب خبر این افزایش قیمت، کمی گرفته شود. سهرابی در همان اظهارنظر گفت: «قیمت بلیت سینما در ساعات پیک و سانس‌های طلایی روز‌های پنجشنبه و جمعه در سینما‌های مدرن به صورت شناور تا سقف ۸۰ هزار تومان و در سینما‌های ممتاز تا سقف ۶۰ هزار تومان در اختیار مدیر سینما خواهد بود.»

- خبر عجیب آنکه با گذشت تنها دو ماه از این رخداد، یک بار دیگر بلیت سینما گران شده است و این بار بی‌سروصدا این اتفاق افتاده. بدون اطلاع‌رسانی رسمی، آن تبصره مهم فروش بلیت ۸۰ هزار تومانی در ساعات طلایی برداشته شده و سالن‌های سینما در ۵ روز هفته (چهارشنبه تا یکشنبه) در همه ساعات روز به غیر از دو سانس که صبح است می‌توانند بلیت را به قیمت ۸۰ هزار تومان به فروش برسانند. این درحالی است که همواره مصوبات شورای صنفی نمایش و شورای راهبردی اکران به‌عنوان دو کمیته تخصصی تعیین آیین‌نامه عرضه در سینمای ایران، به اطلاع عموم می‌رسید و هرگونه تغییر در بهای بلیت سینما نیز از این قاعده مستثنی نبود. این اتفاقی نادر است که نه سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و نه صنوف سینمایی حاضر در شورا، خود را موظف ندیده‌اند تا گران شدن بلیت را به اطلاع علاقه‌مندان سینما برسانند.

منبع: کافه سینما

tags # سینما سایر اخبار اسرار تکامل آلت‌ جنسی؛ رابطه جنسی انسان‌های اولیه مثل گوریل‌ها بود؟ (تصاویر) «زو»؛ گاو عقیم و غول‌پیکری که توسط انسان‌ها به وجود آمد! اتفاق عجیب که همزمان با انقراض دایناسورها در زمین رخ داد! (تصاویر) مرکز واقعی جهان کجا است؟