به نقل از «فردا»

اهداف و موانع اتحادیه موسسات پژوهشی غیر دولتی

تاریخ انتشار: ۶ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۶۴۸۹۴۰

در اجرای جزء (11) بند (ب) ماده 2 قانون اهداف، وظایف و تشکیلات وزارت علوم، تحقیقات و فناوری (مصوب 18/05/1383 مجلس شورای اسلامی) و مصوبه جلسه 148 مورخ 21/01/1369 شورای عالی انقلاب فرهنگی و همچنین تاکید ویژه نقشه جامع علمی کشور و تکالیف قانونی برنامه پنجم توسعه مبنی بر تقویت و حمایت از انجام پژوهش توسط بخش غیردولتی، مجوز تاسیس واحدهای پژوهشی غیردولتی و نظارت بر فعالیتهای آنها تدوین گردید.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در این راستا و بمنظور انسجام بخشی و تعامل هرچه بیشتر موسسات پژوهشی غیردولتی دارای مجوز از شورای گسترش آموزش عالی در سال 1391 ((اتحادیه موسسات پژوهشی غیردولتی)) بعنوان نهادی علمی، غیردولتی، غیرسیاسی، غیرانتفاعی و دارای شخصیت مستقل قانونی تشکیل گردیده است.

اهداف اتحادیه موسسات پژوهشی غیر دولتی عبارتند از 1- کاهش تصدی گری در امر اجرای پژوهش و استفاده از ظرفیت های بخش غیردولتی برای ارتقاء سطح پژوهشی در کشور، 2- زمینه سازی جهت اشتغال نیروهای تحصیل کرده در بخش غیردولتی، 3- کاهش وابستگی فعالیت های پژوهشی به اعتبارات دولتی، 4- بررسی و حل مسائل و مشکلات صنفی موسسات پژوهشی غیر دولتی، 5- پیگیری دریافت مطالبات و درخواست های مورد نیاز موسسات از دستگاه های اجرایی ذیربط، 6- تعامل با سازمان های ذیربط جهت شناسایی موسسات پژوهشی واجد شرایط که تا کنون به عنوان شرکت های دانش بنیان شناخته شده اند، 7- پیگیری انجام مصوبات مجمع عمومی و هیئت مدیره اتحادیه می باشد.

با وجود تشکیل این اتحادیه و اهداف بزرگی که این اتحادیه به دنبال آن است، مشکلات و موانعی بر سر راه پژوهش وجود دارد که همچنان باعث شده رویکرد خوبی در خصوص انجام فعالیت های پژوهشی در ایران وجود نداشته باشد. این موانع را می توان شامل موارد ذیل دانست.

1- نخستین مانع، مانع اقتصادی است. در حقیقت، بودجه تحقیقاتی در کشور ایران به اندازه کافی نیست. این در حالی است که علم در جامعه اى پرورش مى یابد که دست اندرکاران علم، دغدغه معاش خود را نداشته باشند و نیازهاى روزمره آنان تامین شود. 

2- دوم اینکه ، ارزش محقق و پژوهشگر در کشور در جایگاه واقعى نیست و پایگاه این افراد به حدى نیست که احساس کنند از موقعیتى برتر برخوردار هستند؛ برخلاف سایر مشاغل مانند استاد دانشگاه یا پایگاه هاى اجرایى دیگر که این مسئله یکى از دلائل کمبود نیروى انسانى در این عرصه مى‌ باشد.

3- پژوهش حتى در دانشگاه ها و موسسات آموزشى و تحقیقاتى نیز هنوز کاملاً نهادینه نشده است و بسیارى از موسسات، حتى بودجه، ساختمان یا کارکنان مستقلى براى پژوهش ندارند و على رغم توجه مناسب مسئولان و جهش قابل توجه در این زمینه تا رسیدن به جایگاه مناسب راه بسیاری مانده است.

4- فقدان صبر و حوصله، اضطراب و افسردگى از جمله هزینه‌هاى روانى پژوهش بوده و کاهش استراحت، عدم خواب مناسب و تفریح و از دست دادن فرصت‌هاى موفقیت‌آمیز نیز از جمله هزینه‌هاى مادى در امر پژوهش می باشد که سبب شده کنشگران به دنیاى پژوهش وارد نشده و فرصت پژوهش از آنان گرفته شود.

5- فقر منابع و عدم تسلط بیشتر پژوهشگران به زبان هاى زنده دنیا براى استفاده و تعامل علمى با منابع و مراکز دیگر کشورها یکی از موانع در امر پژوهش می باشد.

6- افراد متخصص آن قدر که براى آموزش ارزش قائل هستند به امر پژوهش توجه چندانى ندارند. بنابراین بسیارى از استادان چندان آمادگى براى پژوهش و روش تحقیق ندارند.

7- نبود رابطه صحیح بین پژوهشگرانِ مراکز تحقیقاتى و قلمروهاى کاربردى (دستگاه های اجرائی و تولیدکنندگان) از مشکلات موجود می باشد.

8- نبود سیاست گذارى صحیح در جهت جلوگیرى از انجام پژوهش تکرارى و سنجیدن نیازها و اطلاع رسانى به مراکز علمی نیز از دیگر موانع پژوهش می باشد.

9- فقدان نظام صحیح در زمینه توزیع اعتبارات پژوهشى، عدم حمایت از محققان و پژوهشگران و نبود بانک هاى اطلاعاتى نیز از موانع پژوهش به شمار می آید.

10- عدم همکاری سازمان ها و نهادهای دولتی با پژوهشگران بخش خصوصی در جهت ارائه اطلاعات مورد نیاز آن ها جهت انجام پژوهش های مورد نظر.

11- قوانین و مقررات کشور در زمینه تحقیقات، در برخی موارد بازدارنده تحقیق می باشد. در برخی مواقع یک کار پژوهشی از زمان آغاز تا اجرایی شدن، چنان مراحلی را طی می کند که در بسیاری از موارد پژوهشگران را از ادامه آن پشیمان می کند.

12-  مشخص نبودن جایگاه تحقیقات غیردولتی و سیاست حمایتی و تعاملی مناسب دربارة آنها

13- فقدان زمینه‎های کافی برای تقاضا و سفارش‌های پژوهشی و انجام طرح‎های تحقیقاتی در سطوح بالای مدیریت کشور

14- فقدان فضای مناسب و فرهنگ همکاریهای بین‌المللی در داخل و خارج از کشور

گزارش دکتر وحید اشتیاق - وحید اشتیاق داماد امامی کاشانی

 

منبع: فردا

کلیدواژه: موسسات پژوهشی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۶۴۸۹۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

آفریقا؛ قاره فرصت‌ها/ موانع همکاری‌های تجاری ایران و آفریقا چیست؟ 

گزارش‌ها حاکی است که ایران برای رشد ۱۰ برابری تجارت با آفریقا هدف‌گذاری کرده، اما عدم شناخت ظرفیت‌ها در بین تجار ایرانی و آفریقایی، نبود یا کمبود حمل و نقل ارزان، مستمر و فراگیر و همچنین وجود مانع جابجایی مستقیم ارز و پول، از جمله موانع توسعه تجارت یا تجارت مستقیم بین ایران و قاره آفریقاست که باید برطرف شود.

به گزارش ایسنا، امسال همزمان با اکسپو ۲۰۲۴، دومین اجلاس همکاری‌های ایران و آفریقا برگزار شد که پیش بینی شده بود بیش از ۲۰ کشور آفریقایی در این اجلاس حضور پیدا کنند.

طی سال‌های اخیر بارها بر اهمیت و ظرفیت‌های قاره آفریقایی برای تجار ایرانی تاکید شده است. با این حال به نظر می‌رسد ایران و کشورهای آفریقایی از ظرفیت‌های یکدیگر مطلع نیستند.

به طور کلی تجارت ایران با آفریقا سالانه ۱.۲ میلیارد دلار است که ۱.۱ میلیارد دلار آن صادرات است. بیشترین میزان تجارت خارجی بین ایران و آفریقا در سال ۱۴۰۱ اتفاق افتاد که تجارت خارجی با آفریقا به حدود ۱ میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلار رسید. اما این عدد در مقایسه با تجارت کشورهای دیگر با قاره آفریقا قابل توجه نیست و به همین دلیل سازمان توسعه تجارت اعلام کرده که برای تصاحب سهم بیشتر از بازار این قاره برنامه‌ریزی‌هایی در نظر گرفته است.

البته با توجه به اینکه حجم تبادلات تجاری آفریقا در سال گذشته حدود ۱۲۰۰ میلیارد دلار بوده، سهم ایران از این تبادلات ناچیز بوده است. همچنین باید به این نکته توجه کرد که در بازارهای آفریقا کشورهایی مثل چین و هند نفوذ قوی دارند که رقابت با آنها برای ایران تا حدودی سخت است.

با این حال رئیس جمهور در اجلاس ایران و آفریقا که روز جمعه برگزار شد، تاکید کرد که هدف‌گذاری یک میلیارد دلاری برای همکاری‌های اقتصادی ایران و آفریقا در یک سال آینده به هیچ وجه متناسب با ظرفیت‌های موجود نیست و حتما باید به سمت هدف ۱۰ برابری حجم همکاری‌های اقتصادی و تجاری فیمابین حرکت کنیم.

آنطور که یکی از مسئولان سازمان توسعه تجارت اخیرا توضیح داده، آمار تجارت با آفریقا بیشتر از عددهای اعلامی است، اما ایران به دلیل محدودیت‌های ناشی از اعمال تحریم‌ها، صادرات مستقیم به این کشورها ندارد و محصولات ایرانی از طریق کشور دوم مانند امارات، ترکیه، قطر و عمان به کشورها صادر می‌شود.

جزئیات تجارت ایران و آفریقا در سال ۱۴۰۲

آنطور که اخیرا سخنگوی کمیسیون توسعه تجارت خانه صمت توضیح داده، در سال گذشته ۳۹ کشور از قاره آفریقا، مقصد صادرات کالاهای ایرانی به صورت مستقیم بودند. همچنین با وجود کاهش صادرات کشور به بخش سفید این قاره در شمال در سال‌های گذشته، شاهد افزایش صادرات به کشورهای الجزایر، مصر، لیبی، تونس، جیبوتی و مراکش در سال ۱۴۰۲ بودیم.

در این میان هفت مقصد نخست محصولات صادراتی به آفریقا در سال ۱۴۰۲، غنا با خرید ۱۷۳.۵ میلیون دلار، آفریقای جنوبی با ۱۴۵ میلیون دلار، تانزانیا با ۹۲.۸ میلیون دلار، کنیا با ۴۸.۷ میلیون دلار، نیجریه با ۴۸ میلیون دلار، موزامبیک با ۴۷.۱ میلیون دلار و سومالی با ۳۳.۳ میلیون دلار به صورت مستقیم بودند.

در رابطه با محصولات صادراتی به این قاره نیز باید گفت ۵۱ درصد صادرات ایران، مشتقات نفتی شامل کود اوره، قیر، گاز مایع و انواع روغن‌های صنعتی بود و بعد از آن ۳۷ درصد صادرات ایران را محصولات فولادی و آهنی به خود اختصاص داده است. همچنین مواد غذایی، مصالح ساختمانی، انواع فرش و کف پوش، شوینده‌ها و لوازم بهداشتی‌، لوازم خانگی، دارو و تجهیزات پزشکی، لوازم صنعتی، قطعات خودرو، لاستیک، مواد معدنی، لوازم الکتریکی، لوستر، مبلمان و اسباب بازی از دیگر کالاهای صادراتی ایران به قاره آفریقا در سال ۱۴۰۲ بودند.

در این میان ۲۲ کشور از این قاره فروشنده مستقیم کالا به ایران در سال ۱۴۰۲ بودند که آفریقای جنوبی با فروش ۱۹ میلیون دلار، زامبیا با ۱۲.۵ میلیون دلار، غنا ۱۲ میلیون دلار، سیشل با ۱۱.۷ میلیون دلار، کنیا ۹.۵ میلیون دلار، تانزانیا با ۶.۱ میلیون دلار و اوگاندا با ۴.۱ میلیون دلار، هفت کشور نخست فروش کالا در بین کشورهای قاره آفریقا به ایران در سال گذشته بودند.

حدود ۶۶ درصد واردات ایران از این قاره مواد غذایی و کشاورزی مانند چای، ذرت، قهوه، توتون، حبوبات، لاشه گوسفند و محصولات شیلاتی بودند و ۲۱ درصد نیز مواد معدنی مانند سنگ منگنز، سنگ و خاک روی، کنسانتره گروم و ۱۳ درصد دیگر نیز عمدتا روغن صنعتی و گریس، انواع تسمه، ماشین آلات، مواد شیمیایی و صنعتی و لوازم یدکی بوده است.

قاره آفریقا با دارا بودن ۱.۳ میلیارد نفر جمعیت و ۵۴ کشور، یک فرصت بزرگ در حوزه روابط تجاری و اقتصادی است. با این حال به گفته دست‌اندکاران حوزه تجارت، عدم شناخت ظرفیت‌ها در بین تجار ایرانی و آفریقایی، نبود یا کمبود حمل نقل ارزان و مستمر و فراگیر و همچنین موانع جابجایی مستقیم ارز و پول، از موانع توسعه تجارت یا تجارت مستقیم بین ایران و قاره آفریقا است.

انتهای پیام