«خفاش شب» چه لباسهایی میپوشید؟/ ورزشکاری که طراح لباس شد!
تاریخ انتشار: ۹ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۶۷۳۶۸۷
زهره کاظمی طراح لباس نمایش «غلامرضا لبخندی» به کارگردانی کهبد تاراج درباره ویژگیهایی مد نظر برای طراحی لباس این اثر نمایشی به خبرنگار مهر گفت: نمایش «غلامرضا لبخندی» قرار است به محض باز شدن تماشاخانهها ادامه اجرای خود را در تماشاخانه ایرانشهر از سر بگیرد. این اثر نمایشی درباره زندگی غلامرضا خوشرو معروف به «خفاش شب» است و اتفاقی است که زیاد از آن نگذشته و هنوز همه مردم جزئیات واقعه را به خاطر دارند، بنابراین زمانی که متوجه میشوند نمایش درباره خفاش شب است ناخودآگاه فلاش بکی در ذهنشان شکل میگیرد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی ادامه داد: با وجودی که به نظر میرسد طراحی لباس چنین نمایشهایی آسان است اما اینطور نیست و کار بسیار پرمسئولیتی است چون ویژگی لباسهای مردم و مد دهه ۷۰ مشخص است و از طرف دیگر چون شخصیتها از طبقه خاصی بودند باعث میشد جزئیات کار طراحی لباس بیشتر مورد توجه قرار گیرد. در طراحی لباس کافی است اندکی در رنگ یا طرح لباس زیاده روی و یا سهل انگاری شود که همین مساله میتواند شخصیت نمایش را کاملاً تغییر دهد و قضاوت تماشاگر را نسبت به آن کاراکتر عوض کند.
این طراح لباس درباره طراحی لباس کاراکتر غلامرضا لبخندی توضیح داد: در طراحی لباس خفاش شب دقیقاً لباس زندانی که همان سال بر تن وی بود برایش طراحی شد و در صحنههای دیگری هم که در ماشین حضور دارد لباسی برایش طراحی شد که به شخصیتش نزدیک باشد. چنین افرادی معمولاً لباسهای خنثی و بدون جلب توجه میپوشند چون در حاشیه میخواهند کارشان را انجام دهند و من نیز سعی کردم روی لباس این شخصیت زیاد مانور ندهم.
متاسفانه در ایران این معضل وجود دارد که اصلاً مساله طراحی لباس جدی گرفته نمیشود و این روزها شاهد هستیم هرکس که از لحاظ مالی تا اندازهای غنی است و کمی هم خوش سلیقه و خلاق در سِت کردن لباسهاست، فکر میکند میتواند طراحی لباس بکند کاظمی درباره تاثیری که شرایط نابهسامان تئاتر و بی پولیها بر طراحی لباس تئاتر گذاشته است، گفت: تئاتر خوشبختانه با اینکه خیلی تحت فشار است و شغل مظلوم و فقیری است اما صرفاً یک فعالیت هنری محسوب میشود و اکثر افرادی که در این حوزه کار میکنند با عشق و علاقه وارد این کار شدهاند بنابراین به نظرم درست است که با این مشکلات تئاتر آسیب دیده است اما چون هنری استخوان دار است خود کارگردانهایی که تئاتر برایشان مهم است هنوز اجازه ندادهاند این کاستیها به زیرمجموعههای این هنر مثل طراحی لباس لطمه زیادی وارد کند. طراحی لباس در نمایشِ ویژگیهای مد نظر یک کاراکتر خیلی تاثیر دارد و میتواند یک اثر را تبدیل به چیز دیگری کند که مد نظر نیست. طراح لباسهایی هم که خالق هستند و تجربه و تعصب روی کارشان دارند تلاش میکنند مسئولیتشان را به درستی به سرانجام برسانند.
وی که طراح لباسهای ورزشی برای ورزشکاران رشتههای مختلف نیز بوده است در این زمینه توضیح داد: من تا امروز لباسهای زیادی را برای ورزشکاران رشتههای مختلف طراحی کردهاند از جمله طراحی چند لباس برای احسان حدادی قهرمان پرتاب دیسک و طراحی لباس برای تیم ملی قایق رانی و دومیدانی را برعهده داشتهام. متاسفانه در ایران این معضل وجود دارد که اصلاً مساله طراحی لباس جدی گرفته نمیشود و این روزها شاهد هستیم هرکس که از لحاظ مالی تا اندازهای غنی است و کمی هم خوش سلیقه و خلاق در سِت کردن لباسهاست، فکر میکند میتواند طراحی لباس بکند.
این هنرمند یادآور شد: من بهعنوان طراح لباس قبل از نهایی کردن یک طرح مسایل مختلفی را در نظر میگیرم و علاوهبر در نظر گرفتن سلیقه فردی که میخواهد آن لباس را بر تن کند به خصوصیات اخلاقی و شخصیتی، مکانی که قرار است آن لباس را بپوشد، مفاهیمی که قرار است با این لباس منتقل کند و بسیاری موارد دیگر فکر میکنم و بعد از نهایی شدن طرح آن را به افراد متخصص نشان میدهم تا ایرادات کارم را برطرف کنم اما در حرفه ما ارتباطات خیلی اهمیت دارد و متاسفانه میبینیم به افرادی که تخصص و تجربه ندارند مسئولیتهایی سپرده میشود، که از عهدهاش بر نمیآیند و در نهایت لباسهایی پرانتقاد بیرون میآید.
این طراح لباس با گلایه نسبت به اینکه حق و حقوقش در طراحیهایی که برای برخی از ورزشکاران انجام داده، نادیده گرفته شده است، گفت: بهعنوان نمونه من برای آقای حدادی لباس طراحی کردم اما حق و حقوق من را پرداخت نکردند و زمانی هم که به وی اعتراض میکنم به من میگوید بابت لباسی که من به تن کردم برای تو تبلیغ شده است و معروف شدی پس لازم نیست هزینهای برای آن پرداخت کنم. حتی ۲ عدد از لباسهایی را که من برای وی طراحی کردم به اسم خودش زده و در رسانهها عنوان کرده که این لباسها را خودم طراحی کردهام و اعتراض من هم راه به جایی نبرده است. من نمیدانم چطور یک ورزشکار بدون هیچ دانش و تجربهای طراح لباس میشود. حتی قصد داشتند این لباسها را با کمک یک تولیدی به تولید انبوه برسانند که من متوجه شدم و جلوی آن را گرفتم.
کاظمی که پیشنهاد طراحی لباس المپیک نیز به وی شده بود، در پایان در این باره بیان کرد: از طریق یکی از دوستان پیشنهاد طراحی لباس المپیک نیز به من شد اما زمانی که مبلغ مورد نظرم را که البته مبلغ ناچیزی هم بود، مطرح کردم آن را نپذیرفتند. اگر حتی به من میگفتند که افتخاری برای ما لباسها را طراحی کن میپذیرفتم چون برای من اعتبار و افتخار به همراه دارد اما اگر قرار باشد جایی اسمی از من به عنوان طراح لباس برده نشود چرا نباید حداقل دستمزد طراحیام را دریافت کنم. من ۲۳ سال است که در زمینه طراحی لباس فعالیت میکنم و زحمت کشیدم و افراد دیگری هم هستند که سابقه شان از من خیلی بیشتر است اما چرا باید طراحی لباس به این مهمی به افرادی کم تجربه که سابقهای هم در زمینه طراحی لباسهای ورزشی ندارند، سپرده شود.
کد خبر 5267690 آروین موذن زادهمنبع: مهر
کلیدواژه: تماشاخانه ایرانشهر زهره کاظمی پوشش جامعه المپیک ویروس کرونا تئاتر ایران عکاسی سینمای مستند فیلم کوتاه فیلم سینمایی هنر نگارگری برنامه تلویزیونی نماهنگ موسیقی ایرانی عید غدیر خم شبکه پنج سیما برنامه رادیویی بنیاد فرهنگی روایت فتح طراحی لباس لباس هایی طراح لباس خفاش شب لباس ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۶۷۳۶۸۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خفاش شگفتانگیز 6 گِرمی که زیر «برگ» زندگی میکند(+عکس)
در جنگلهای بارانی هوندوراس، مجموعه کوچکی از خفاشهای سفید هوندوراس وجود دارند که چادر خودشان را میسازند.
به گزارش فرادید، نام علمی خفاش سفید هوندوراسی «اکتوفیلا آلبا» (Ectophylla alba) است و نامش در فهرست قرمز اتحادیه بینالمللی حفاظت از طبیعت به عنوان گونه تقریباً در معرض خطر قرار گرفته است. طول این حیوان به طور متوسط فقط ۳.۷ تا ۴.۷ سانتیمتر و وزن آنها فقط حدود ۶ گرم است. این حیوان فقط در آمریکای مرکزی در هوندوراس، کاستاریکا، نیکاراگوئه و پاناما یافت میشود.
خفاش سفید هوندوراسی بخشی از خانواده خفاش برگبینی است که شامل ۱۷ گونه میشود که هشت گونه از آنها منحصراً در چادرهای ساختهشده از برگ زندگی میکنند.
خفاشهای سفید برای ساختن چادر، برگ گیاهانی از جنس گل خرچنگی را پیدا میکنند و آویزان میشوند تا خانهای عالی درست کنند که هم در آن زندگی کنند و هم خودشان را از دید شکارچیان مخفی کنند.
خفاشها در گروههای ۲ تا ۱۵ نفره، شامل مادر و فرزندان و همچنین بزرگسالان غیرمرتبط میخوابند. نور خورشید وقتی به این برگهای زنده میتابد، سبب میشود خفاشها سبز به نظر برسند، بنابراین آنها به طور طبیعی در برابر شکارچیان استتار میشوند.
این خفاشها همانطور که از نامشان پیداست، کوچک، کرکی و سفید هستند، اما زال نیستند، بلکه صورت، پاها و بالهای نارنجیزرد روشن دارند. آنها در غذا خوردن مشکلپسند هستند و فقط انجیر گونه Ficus colubrinae را میخورند. پوست انجیر حاوی یک رنگدانه زرد کاروتنوئیدی به نام لوتئین است که احتمالاً عامل رنگ زرد آنهاست.
رژیم غذایی این خفاشها که تقریباً فقط انجیر است به آنها این رنگ متمایز را داده است
مطالعهای در سال ۲۰۱۹ نشان داد نرهایی که وضعیت بدنی بهتری دارند، بینیهای زرد روشنتری دارند. این تمایز نشاندهنده دو رنگ بودن جنسی در این گونه خفاش است.
متأسفانه، با توجه به رژیم غذایی بسیار محدود و ترجیحات لانهای این خفاشها، حافظان محیط زیست نگران این هستند که منابع غذایی و سرپناه آنها تحت تأثیر قرار بگیرد.
کانال عصر ایران در تلگرام