چین یک ماهواره دیدبانی زمین پرتاب کرد
تاریخ انتشار: ۹ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۶۷۷۸۳۲
شرکت علوم فضایی و فناوری چین اعلام کرد این کشور یک ماهواره دیدبانی زمین موسوم به "Tianhui ۱-۰۴" را پنج شنبه ۲۹ ژوئیه از مرکز پرتاب ماهواره جیوچوان در شمال غربی بیابان گبی پرتاب کرد.
این شرکت فضایی دولتی اعلام کرد ماهواره "Tianhui ۱-۰۴ " سوار بر موشک "لانگ مارچ 2D" ساعت ۱۲:۰۱ بعد از ظهر به وقت محلی روز پنجشنبه پرتاب شد و این سیصد و هشتادو یکمین پرتاب موشک سری لانگ مارچ بود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
این ماهواره توسط شرکت "ایراسپیس دونگ فانگ هونگ"(Aerospace Dongfanghong) که شرکت تابعه آکادمی فناوری فضایی چین است، توسعه یافته و برای انجام آزمایشات علمی، بررسی منابع زمین و نقشه برداری زمین مورد استفاده قرار خواهد گرفت.
اولین ماهواره از مجموعه Tianhui ۱ ، ماهواره Tianhui ۱-۰۱ بود که در ماه اوت سال ۲۰۱۰ به فضا پرتاب شد. در حال حاضر هر چهار ماهواره این مجموعه به مدار پرتاب شدهاند.
موشک لانگ مارچ 2D که توسط آکادمی فناوری پروازهای فضایی شانگهای توسعه یافته است، دارای وزن ۳۰۰ تن است و قادر است چندین ماهواره را به مدارهای مختلف منتقل کند. این موشک همچنین ظرفیت بارگیری تا ۱.۲ تن به مدار خورشید آهنگ معمول با ارتفاع ۷۰۰ کیلومتری را دارد که اغلب از آن برای ماهوارههای آب و هوا یا سنجش از دور استفاده میشود.
شرکت علوم فضایی و فناوری چین در ابتدای سال جاری میلادی اعلام کرد که قصد دارد امسال بیش از ۴۰ ماموریت پرتاب انجام دهد و مهمترین آنها پرتابهایی هستند که فضانوردان چینی را برای ساخت ایستگاه فضایی این کشور به فضا میفرستند.
چندی پیش سه فضانورد چینی به نامهای نی هایشنگ(Nie Haisheng)، لیو بومینگ(Liu Boming) و تانگ هونگبو(Tang Hongbo)به فضا رفتند.
چین این سه فضانورد را به سمت ماژول ایستگاه فضایی "تیانه"(Tianhe) فرستاد و قرار است آنها به مدت سه ماه در این ماژول ایستگاه فضایی بمانند و انواع آزمایشات و فعالیتهای نگهداری را انجام دهند.
تیانه یکی از سه بخش اصلی اولین ایستگاه فضایی توسعه یافته چین است که با ایستگاه فضایی بینالمللی رقابت میکند.
ایستگاه فضایی چین حداقل ۱۰ سال در فضا خواهد ماند، در حالی که انتظار میرود ایستگاه فضایی بینالمللی در سال ۲۰۳۰ به فعالیت خود پایان دهد.
چین قصد دارد تا سال ۲۰۳۰ به یک قدرت اصلی فضایی تبدیل شود تا با رقبای خود از جمله ایالات متحده، روسیه و آژانس فضایی اروپا همگام شود و پیشرفتهترین ایستگاه فضایی را که به دور زمین میچرخد، ایجاد کند.
چین میخواهد تا پایان سال بعد ایستگاه فضایی خود را کامل کند و از آن برای انجام آزمایشهای علمی در شرایط بیوزنی استفاده کند./ایسنا
منبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: ایستگاه فضایی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۶۷۷۸۳۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
برخورد دو شراره خورشیدی قوی به زمین
منطقه لکه خورشیدی موسوم به AR ۳۶۶۳ دو شراره خورشیدی قدرتمند را در عرض تنها شش ساعت از یکدیگر شلیک کرد.
به نقل از اسپیس، اولین فوران در شب ۲ مه رخ داد، زمانی که خورشید شراره خورشیدی کلاس X خود را آزاد کرد که قویترین دسته از شرارهها است، باعث خاموشی امواج کوتاه رادیویی در سراسر استرالیا، ژاپن و بخش بزرگی از چین شد.
فوران بعدی در صبح روز ۳ مه رخ داد، زمانی که خورشید یک شراره خورشیدی کلاس M را شلیک کرد که دومین دسته در قدرتمندترین شرارههاست.
کیت استرانگ فیزیکدان خورشیدی در حساب کاربری خود در شبکه ایکس نوشت: یک شراره در کلاس X! منطقه لکه خورشیدی AR ۳۶۶۳ به تازگی یک شراره X ۱.۷ تولید کرده است که یازدهمین شراره بزرگ تاکنون در این چرخه خورشیدی است. این یک شراره تکانشی بود که در مجموع حدود ۲۵ دقیقه طول کشید.
منطقه AR ۳۶۶۳ یک منطقه میزبان لکههای خورشیدی است که به تازگی ظاهر شده است و کشف شده که دو شراره قدرتمند را در یک فاصله کوتاه شلیک میکند.
شرارههای خورشیدی فورانهای بزرگ تابش الکترومغناطیسی خورشید هستند که از چند دقیقه تا چند ساعت طول میکشند. این طغیان ناگهانی انرژی الکترومغناطیسی با سرعت نور حرکت میکند، بنابراین اثر آن بر سمت روز زمین و بر جو بیرونی آن قابل مشاهده است.
شراره خورشیدی از انفجار بزرگ در جو خورشید به وجود میآید و باعث آزاد شدن انرژی در حد یک ششم انرژی خروجی از سطح خورشید در هر دقیقه میشود. این پدیده در سایر ستارگان هم دیده میشود که به آنها نیز «شراره ستارهای» گفته میشود. شراره خورشیدی کلیه لایههای سطح خورشید شامل شیدسپهر، تاج خورشیدی و فامسپهر را تحت تأثیر قرار میدهد و باعث گرم شدن پلاسما تا چندین میلیون درجه کلوین میشود. همچنین باعث سرعت گرفتن الکترونها، پروتونها و یونهای سنگین تا نزدیکی سرعت نور میشود. همچنین اشعهای را تولید میکند و لایههای الکترومغناطیس را ایجاد میکند که شامل کلیه امواج الکترومغناطیس از امواج رادیویی تا اشعه گاما است. شرارهها خود را از آزادسازی انرژی مغناطیسی ذخیرهشده در تاج خورشیدی تغذیه میکنند.
در زمان هر دو فوران، لکه انفجاری خورشید رو به زمین بود و یک پرتاب جرم تاجی (CME) میتوانست حداقل یکی از این شرارههای خورشیدی را همراهی کند. پرتاب جرم تاجی یک دفع بزرگ پلاسما و میدان مغناطیسی است.
خروج جرم از تاج خورشیدی فورانِ پرجرم از باد خورشیدی و افزایش میدانهای مغناطیسی است که از تاج خورشید بیرون میآید و در فضا منتشر میشود. خروج جرم از تاج خورشیدی معمولاً با دیگر پدیدههای خورشیدی مانند شراره خورشیدی همراه است. این پدیده از مناطق فعال خورشید مانند لکههای گروهی خورشید برمیخیزد و در بیشینه، روزانه سه بار فوران جرم از تاج خورشید در قالب باد خورشیدی در فضا منتشر میشود که سرعت مافوق صوت معادل ۲۵۰ تا ۷۰۰ کیلومتر بر ثانیه دارند و این مقدار در کمینه به یک خروج در هر پنج روز میرسد.
بر اساس گزارش پایگاه Spaceweather، اندکی پس از شلیک شراره کلاس X، نیروی هوایی ایالات متحده یک انفجار رادیویی خورشیدی نوع ۲ را گزارش کرد که نوعی سیگنال رادیویی طبیعی منتشر شده توسط گاز لبه جلویی یک پرتاب جرم تاجی است.
نرخ رانش داخل این انفجار نشان دهنده سرعت پرتاب ۹۶۰ کیلومتر بر ثانیهای است. تصاویر تاج نگاری SOHO از آن زمان وجود پرتاب جرم تاجی را تایید کرده است. بخش اعظم آن از شمال سیاره ما عبور خواهد کرد و جناح جنوبی آن در اواخر امروز (۵ مه) یک ضربه چشمگیر به زمین وارد میکند.
یک پرتاب جرم تاجی هدایت شده به سمت زمین میتواند شبکههای برق، شبکههای مخابراتی و ماهوارهها را مختل کند و فضانوردان را در معرض دوزهای خطرناک تشعشع قرار دهد.
با این حال، ناظران آسمان از آنها استقبال میکنند، چرا که میتوانند طوفانهای ژئومغناطیسی را برانگیزند که به نوبه خود نمایشهایی بینظیر در قالب شفق قطبی را ارائه میدهند.
هنگامی که یک شراره خورشیدی به اندازه کافی قوی شلیک شود، یونیزاسیون در لایههای پایینتر و متراکمتر یونوسفر اتفاق میافتد. امواج رادیویی که با الکترونها در این لایه تعامل دارند، به دلیل برخوردهای مکرر که در محیط چگالی بالاتر یونوسفر رخ میدهد، انرژی خود را از دست میدهند و شفق قطبی را پدید میآورند.
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم