لطفی: تهیهکنندگان زرنگ شدهاند/با دستمزد ۳۰ سال پیش به من پیشنهاد کار میدهند
تاریخ انتشار: ۹ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۶۷۸۳۳۱
بازیگر و کارگردان پیشکسوت سینما و تلویزیون گفت: بالای ۲۵ کار پیشنهادی داشتم، برخی را به سبب نقش و فیلمنامه رد کردم به این دلیل که بعد از ۵۰ سال فعالیت دیگر نقش کوتاه بازی نمیکنم. علت اساسی دیگر برای رد پیشنهادات میزان پایین دستمزد است. - اخبار رسانه ها -
به گزارش گروه رسانه های خبرگزاری تسنیم، به نقل از میزان، بازیگر و کارگردان پیشکسوت سینما و تلویزیون گفت: بالای 25 کار پیشنهادی داشتم، برخی را به سبب نقش و فیلمنامه رد کردم به این دلیل که بعد از 50 سال فعالیت دیگر نقش کوتاه بازی نمیکنم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
غلامحسین لطفی پیرامون مشکلات پس از آسیبدیدگی سر صحنه و وضعیت سلامتی این روزهای خود گفت: همانطور که در جریان هستید سالها پیش در جریان فیلمبرداری سریالی دچار حادثه شدم و درد آن هنوز همراه من است. هنوز هم گاهی درد وحشتناکی در پاهای خودم احساس میکنم، اما در حال حاضر وضعم خیلی بهتر شده و میتوانم راه بروم.
وی در همین راستا افزود: سال گذشته با وجود کرونا حداقل 20 الی 25 کار به من پیشنهاد شد و هر کدام را به دلیلی رد کردم. برخی را به سبب نقش و فیلمنامه رد کردم به این دلیل که بعد از 50 سال فعالیت دیگر نقش کوتاه بازی نمیکنم. علت اساسی دیگر برای رد پیشنهادات میزان پایین دستمزد است که در کمال تعجب دستمزد 30 سال پیش را پیشنهاد میکنند.
بازیگر سریال «پول کثیف» بیان کرد: زمستان سال گذشته فیلم «نارگیل» در ژانر کودک به من پیشنهاد شد که به علت دوری 6 ساله از کار تصویر و دلتنگی برای فضای فیلمبرداری قبول کردم. مبلغ بسیار کمی را پیشنهاد دادم و بلافاصله تهیهکننده چک آن را نوشت و بعد از آن متوجه شدم مبلغ پیشنهادی من بسیار بسیار پایین بوده است. در حالی با آن مبلغ پایین بازی کردم که در آن مقطع خودم به تنهایی توان راه رفتن نداشتم و باید دو نفر به من کمک میکردند.
لطفی با بیان اینکه موسسه هنرمندان پیشکسوت مبلغ بسیار ناچیز ماهیانه 150 هزارتومانی به حساب اعضا میریزد افزود: من کارگردان رسمی اداره ارشاد اسلامی تهران هستم و با حقوق بازنشستگی زندگیام را میگذرانم و درآمد دیگری ندارم. بیمه هستم، اما با مراجعه به بیمارستان و انجام مراحل درمانی این بیمه هیچ استفادهای ندارد و همه دارو و مراحل درمانی را باید آزاد پرداخت کنم. زندگی معمولی یک نفره خودم را پیش میبرم. هیچ راهی ندارم و با این وضعیت مجبورم بسوزم و بسازم.
کارگردان فیلم سینمایی «پاکباخته» با اشاره به اینکه بازیگری بازنشستگی ندارد بیان کرد: کار من بازیگری است، اما شرایط برای بازی من فراهم نیست و اگر پیشنهاد در شانی داشته باشم قطعا کار میکنم. به نظر من هنرپیشه زمانی نباید کار کند که دیگر زنده نباشد، اگر حتی دو پای خودم را از دست بدهم در صورت پیشنهاد باز هم بازی خواهم کرد. به اعتقاد من کار هنری و به خصوص هنرپیشگی بازنشستگی ندارد.
وی همچنین اظهار کرد: تا کنون واکسن کرونا نزدم و برای بازیگری در این شرایط واهمهای ندارم. در حال حاضر در قزوین زندگی میکنم و این موضوع خللی در کار بازیگری من وارد نمیکند. پیش از این هم برای پروژهای آمدم تهران و خانهای اجاره کردم و بازی خودم را انجام دادم. قرارداد خوبی باشد قطعا با شرایط آن کنار میآیم و به تهران میآیم.
وی پیرامون نقش تهیهکنندگان در خانهنشین شدن بازیگران پیشکسوت بیان کرد: به نظر من عامل اصلی این شرایط و خانهنشینی من و امثال من تهیهکنندگان هستند که زرنگ شدهاند. به طور مثال وقتی بازیگری ماشین و خانه خود را برای فیلم در اختیار تهیهکننده قرار میدهد معلوم است که تهیهکننده کاری به سوابق بازیگری و پیشینه طرف ندارد و دلش هم به حال پیشکسوتان و بازیگران حرفهای هم نمیسوزد و نقش را به بازیگران صفر کیلومتر میسپارد.
بازیگر سریال «بچههای نسبتا بد» در همین راستا افزود: در بسیاری از سریالها بازیگرانی را میبینید که بازیگری بلد نیستند و فعالیت دارند و به کیفیت کار لطمه جدی میزنند و مخاطبان هم مجموعهها را نمیبینند. الان شبکه آیفیلم به این دلیل پر بیننده است که کارهای قدیمی و مجموعههای خوب گذشته را پخش میکند. در نظر بگیرید همین سریال «خانه به دوش» مدام بازپخش میشود و مردم هم آن را میبینند و دیدن دوباره آن را به بسیاری از سریالهای جدید با بازیگران ناوارد ترجیح میدهند. متاسفانه آدمها سر جای خودشان نیستند و تهیهکنندهها فامیل و دوست و آشنای خود را سر سریالها میآورند و تا وقتی این سیکل معیوب ادامه داشته باشد قطعا وضع به همین صورت خواهد بود. با این شرایط من حاضر نیستم بازی کنم همانطور که تا به الان هم از حضور در این مجموعهها خودداری کردهام.
وی پیرامون این پرسش که چه انتظاری از مدیران فرهنگی دارید خاطرنشان کرد: فرض کنید انتظار داشته باشم و آن را عنوان هم بکنم در نهایت چه فایدهای دارد. بارها من و همکارانم از وضعیت بد و شرایط ناگوار بازیگران قدیمی صحبت کردهایم، اما گوش شنوایی نیست و قرار هم نیست صدای ما شنیده شود.
اخبار گروه سایر رسانهها صرفا بازنشر اخبار سایتها و خبرگزاریهاست و خبرگزاری تسنیم هیچ مسئولیتی در قبال آن ندارد.
انتهای پیام/
بازگشت به صفحه رسانهها
منبع: تسنیم
کلیدواژه: رد کردم
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۶۷۸۳۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
فرمول تعیین حقوق کارگران تغییر میکند؟
علیرضا میرغفاری گفت: ساختار سهجانبه در دولتهای مختلف نقض شده است اما مسئله این است که باید برای قدرتمند کردن و واقعیتر کردنِ این ساختار تلاش کنیم. باید قدمی رو به جلو داشته باشیم نه اینکه هر روز یک قدم از حقوقِ خود عقبتر برویم؛ در واقع نباید فرصتِ چانهزنی را واگذار کرد.
به گزارش ایلنا، علیرضا میرغفاری، نماینده کارگران در شورای عالی کار، در انتقاد از صحبتهای وزیر کار برای تدوین لایحهای درمورد تعیین دستمزد کارگران در مجلس و در پاسخ به این سوال که آیا این اقدام سبب تعیینِ دستمزدی عادلانه میشود، گفت: تعیین دستمزد عادلانه زمانی محقق میشود که تمام گروههای ذینفع بتوانند در جلساتِ مزد اظهارنظر کنند و از قدرتِ برابر برخوردار باشند. ضمن اینکه دستمزد باید متناسب با قانون افزایش پیدا کند؛ یعنی با توجه به نرخ تورم و حداقل نیازهای خانوار کارگری باشد.
وی با تاکید بر اینکه تعیین عادلانه دستمزد یعنی دادنِ فرصتِ چانهزنی و اعمال نفوذِ برابر به تمام طرفین مذاکره گفت: مسئولیت تعیین دستمزد در قانون کار در چارچوب یک نظام چانهزنیِ سهجانبه است و مجلس ساختار چانهزنی ندارد. سپردنِ تعیین حقوق کارگران به مجلس، عملا به معنای بیصداترکردن و بینظرتر کردنِ کارگران است.
میرغفاری گفت: شورایعالی کار تنها جایی است که کارگران میتوانند بر سرِ معیشتِ خود چانهزنی کنند، که به نظر میرسد وزیر کار میخواهد همین را هم نقض و مسئولیت تصمیمگیری در رابطه با حقوق و دستمزد را واگذار کند.
نماینده کارگران در شورایعالی کار گفت: ایراد شورایعالی کار، به عنوان یک ساختار سهجانبه، این است که دولت به عنوان کارفرمای بزرگتر که قدرتِ بیشتری برای چانهزنی دارد، نهایتا در مورد دستمزدِ کارگران تعیین تکلیف میکند. اگر دولت در این ساختارِ سهجانبه نقشِ واسطهگری و تنظیمگریِ خود را به درستی انجام دهد و در مذاکراتِ مزدی و سایر مذاکراتِ شورایعالی کار، میانهگری کند به عدالت نزدیک میشویم. نیازی نیست برای دستمزدِ عادلانه کار را به مجلسِ شورای اسلامی که فاقدِ ساختار سهجانبه است واگذار کنیم.
میرغفاری تاکید کرد: سه جانبهگرایی انحصارا خاص ایران نیست؛ بیش از ۹۲ کشور عضو سازمان بینالمللی کار با ساختار سه جانبهگرایی، حقوق و دستمزد را تعیین میکنند؛ حتی در کشورهایی که نظام سرمایه داری لیبرال در آن حاکم است نیز سهجانبهگرایی رعایت میشود.
وی بیان کرد: اینکه عدهای میگویند مذاکرات را به مجلس میسپاریم و نظرِ گروه کارگری را هم جویا میشویم، با سهجانبهگرایی فاصله دارد. سهجانبهگرایی همانطور که قبلا گفتم به معنای مذاکره و گفتگو در یک موقعیتِ برابر با شرکای اجتماعی است. نباید نقش کارگران را در مذاکراتِ مزدی بیش از این تقلیل داد، طوری که آنها در مورد حقوق کارگران فقط یک نظرِ ساده بدهند! به این کار چانهزنی نمیگویند و چه بسا در سالهای بعد همین را هم از آنها بگیرند.
میرغفاری گفت: ساختار سهجانبهی شورایعالی کار ذیل قانون کار و مربوط به بخش خصوصی است. قانون کار نیز یک قانون آمره است و برای جلوگیری از بهرهکشی از کارگران در مقابل کارفرمایان نوشته شده است. همین قانون وظیفهی تعیین حداقل حقوق را بر عهدهی شورایعالی کار گذاشته است. اگر قرار است قانونگذار برای حداقل دستمزد تعیین تکلیف کند، عملا واردِ حوزهای شده که به آن ربطی ندارد. در واقع تصمیمگیری در مورد روابط بین کارگران و کارفرمایانِ بخش خصوصی وظیفهی مجلس و دولت نیست که بدون حضور شرکای اجتماعی تصمیم بگیرند.
این نماینده کارگری گفت: این ساختار سهجانبه در دولتهای مختلف نقض شده است اما مسئله این است که باید برای قدرتمند کردن و واقعیتر کردنِ این ساختار تلاش کنیم. باید قدمی رو به جلو داشته باشیم نه اینکه هر روز یک قدم از حقوقِ خود عقبتر برویم؛ در واقع نباید فرصتِ چانهزنی را واگذار کرد.
کانال عصر ایران در تلگرام