«بهار» را به عنوان یک روزنامه نگار بشناسید
تاریخ انتشار: ۱۶ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۷۴۲۹۶۱
محمدتقی بهار ملقب به «ملکالشعرا» را همگان به عنوان یکی از سرآمدان عرصه ادبیات می شناسند اما نباید فراموشمان شود که «بهار» یکی از برجسته ترین روزنامه نویسان عصر خود بود که بارها به واسطه همین فعالیت های روزنامه نگاری مورد آزار و اذیت قرار گرفت و حتی به زندان افتاد.
به گزارش ایسنا، چهرزاد بهار، از دختران محمدتقی بهار در توصیف فعالیت های پدرش در عرصه روزنامه نگاری چنین یادآور شد: بهار از ۱۸ سالگی در روزنامه خراسان می نوشت اما از همان زمان (پس از مشروطیت) بسیار اذیتش می کردند؛ مخصوصا روس ها.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
فرزند محمدتقی بهار در ادامه صحبت هایش درباره فعالیت روزنامه نگاری این نویسنده و شاعر، خاطرنشان کرد: پدر روحیه جنگنده ای داشت. عشق به وطن و آزادی برایش بسیار مهم بود. روزنامه نویسی یکی از کارهایش بود. وقتی اذیتش کردند و روزنامه را توقیف کردند، مجله «دانشکده» را به راه انداخت اما این مجله هم یک سال بیشتر دوام نیاورد و به دلیل مشکلات مالی بسته شد.
به گفته چهرزاد بهار، «دانشکده» مجله ای فاخر بود که بسیاری از بزرگان فرهنگ ایران در آن مقاله دارند و بهترین نوشته ها در آن مجله به یادگار مانده است.
او که با برنامه «پرانتز باز» رادیو نمایش گفت وگو می کرد، در پاسخ به پرسش کارشناس برنامه درباره میزان تمایل ملک الشعرای بهار به خواندن روزنامه، گفت: پدر فراوان روزنامه می خواند. باور می کنید منزل ما پر از مجله و روزنامه بود. من در ۱۴ سالگی پدر را از دست دادم اما به یاد دارم در خانه ما روزنامه جزو اصول اولیه بود و بسیاری از دوستان پدرم مطالبشان را در روزنامه ها می فرستادند و من هر روز خدمت پدر می بردم.
چهرزاد بهار درباره پدرش (محمدتقی بهار) چنین اظهار کرد: روزنامه نویسی یکی از خواص ایشان بود. درست است ایشان شاعر بزرگی بود، اما روزنامه نویس بزرگی هم بود. هرچند مبارزه با رضا خان اجازه نمی دادند روزنامه اش به طور مرتب چاپ شود. در شب عید نوروز سال ۱۳۱۲ بود که پدر به زندان افتاد. ایشان را به زندان و از آن جا به تبعید در اصفهان فرستادند.
او در پاسخ به پرسش دیگری که آیا محمدتقی بهار به عنوان یکی از سرآمدان چهره های ادبی، به روزنامه نگاری به چشم ابزاری برای اهداف سیاسی نگاه می کرد یا به آن عشق می ورزید؟ گفت: هر دو بود؛ آنچه من از شخصیت ایشان درک کردم و بعدها از مادرم شنیدم، این بود که ایشان فکر می کردند که می شود با روزنامه نگاری حرف زد و از دردها گفت. روزنامه نویسی برای پدر شغل بااهمیتی بود ولی به دلیل مبارزاتی که انجام می داد، سال ها جلوی چاپ نشریاتش را گرفتند تا رضاخان رفت و در سال ۱۳۲۰ ایشان دوباره روزنامه نوبهار را منتشر کرد. من مجموعه این روزنامه را به موزه بهار در باغ نگارستان هدیه کردم.
چهرزاد بهار با ذکر خاطره ای از پدرش، خاطرنشان کرد، در روزهای آخر عمر ، دکترها گفته بودند بهار باید در ییلاق باشد. آن زمان روزنامه اطلاعات برایش می آمد و درست در مقطعی بود که آمریکایی ها به کره رفته بودند و آنجا را به هم ریخته بودند، ایشان از من می خواستند که اخبار کره را برایشان بخوانم و پس از آن بود که قصیده «جغد جنگ» را سرود.
«پرانتزباز» جمعه (۱۵ مرداد ماه) ساعت ۲۱ بهصورت زنده به تهیهکنندگی و سردبیری مارال دوستی، اجرای نیما رئیسی و با حضور علیرضا بهرامی، مریم نراقی و نغمه دانش به عنوان کارشناس بر روی آنتن رادیو نمایش رفت.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: ملک الشعرای بهار روزنامه نگاری محمدتقی بهار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۷۴۲۹۶۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
سیناپس «آپاراتچی» و «آسمان غرب» و فیلمنامه «یادآوری» در فیلمنگار
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابطعمومی بنیاد سینمایی فارابی، سیناپس فیلمهای «تمساح خونی»، «آسمان غرب»، «پرویزخان»، «آپاراتچی» و «بیبدن»، فیلمنامهنویسی برای سریال در ایران و فیلمنامه کامل «یادآوری» نوشته کریستوفر نولان، از جمله مطالب منتشر شده در دویست و پنجاه و پنجمین شماره ماهنامه فیلمنامه نویسی فیلمنگار ویژه اردیبهشت ۱۴۰۳ هستند که در ۱۱۶ صفحه به علاقهمندان سینما و فیلمنامهنویسی عرضه شده است.
در ابتدای بخش سینمای ایران سیناپس فیلم های «تمساح خونی»، «آسمان غرب»، «پرویزخان»، «آپاراتچی» و «بیبدن» چاپ شده و سپس نقد و تحلیلهایی که نویسندگان مجله درباره این آثار نوشتهاند. گفتوگو با حسین ترابنژاد، یکی از فیلمنامه نویسان «آپاراتچی» و گفتوگو با علی ثقفی، نویسنده و کارگردان «پرویزخان» از دیگر مطالب این بخش هستند.
پرونده موضوعی این شماره به فیلمنامهنویسی برای سریال در ایران اختصاص دارد که شامل مطالب متنوعی است از جمله نگاهی به سریال های شبکه نمایش خانگی در ایران، آنچه در سریال نویسی ایران مورد توجه نیست، بررسی گونههای درام کارآگاهی در سریالهای بعد از انقلاب، وضعیت فیلمنامهنویسی در سریالهای شبکه نمایش خانگی، معضلات سریالسازی از منظر متن، زیرمتن و فرامتن، گفتوگوی جمعی پیرامون فیلمنامهنویسی برای سریال در ایران و ... .
بخش سینمای جهان با سیناپس «روی علفهای خشک»، «داستان آمریکایی» و «فراری» آغاز میشود و با نقد و گفتوگوهایی با خالقان این آثار ادامه پیدا میکند.
مطالعه تطبیقی کتاب و فیلمنامه «مورد عجیب بنجامین باتن» و چطور خواننده را مجذوب فیلمنامه می کنید؟ عناوین صفحات «سینما ادبیات» و «تجربه های پراکنده» هستند.
فیلمنامه کامل این شماره به «یادآوری» نوشته کریستوفر نولان اختصاص دارد که توسط حمید گرشاسبی به فارسی برگردانده شده است. نقدی بر این فیلمنامه، مطلب پایانی این شماره است.
کد خبر 6089857 آروین موذن زاده