انقراض اسکناس در آینده نزدیک/ بیتکوین به اقتصاد ایران کمک خواهد کرد؟
تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۷۶۵۵۵۹
در رابطه با رویکرد نهادهای رسمی با رمزارزها، استیو هانکه، استاد اقتصاد کاربردی دانشگاه جان هاپکینز در بالتیمور آمریکا و یکی از متخصصان مطرح جهانی در حوزه هیات‌های ارزی (نهادی که وظیفه حفظ برابری ارزش پول ملی در برابر دیگر ارزها را بر عهده دارد) اظهار کرد: ارزهای دیجیتالی علاوه بر محاسن خود دارای مخاطرات زیادی نیز هستند که نباید نادیده گرفته شوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
آیا پذیرش ارزهای دیجتالی (به عنوان ابزار رسمی پرداخت) کمکی به اقتصاد ایران خواهد کرد؟
استیو هانکه معتقد است تنها چیزی که در مقطع فعلی به اقتصاد ایران کمک خواهد کرد، راه اندازی یک هیات ارزی است که با یک پشتوانه نیرومند نظیر به طلا اقدام به انتشار اسکناس کند. به گفته هانکه، حتی در صورت پذیرش ارزهای دیجیتالی فعلی توسط ایران، این مساله کمکی به اقتصاد این کشور نخواهد کرد.
دلیل اقبال دولت های آمریکای لاتین به رمزارزها
طبق اعلام منابع خبری، تلاش هایی توسط برخی قانون گذاران در پاراگوئه و اروگوئه در جریان است تا بیت کوین و سایر ارزهای دیجیتالی به عنوان ابزار پرداخت رسمی شناخته شوند. پیشتر نیز السالوادور، بیتک وین را به عنوان ارز رسمی این کشور پذیرفته بود. هانکه در رابطه با دلیل اقبال کشورهای آمریکای لاتین به رمزارزها گفت: کشورهای این منطقه به طور تاریخی یا واحدهای پول ملی بی ارزشی داشته اند یا مانند پاناما، اکوادور و السالوادور، دلار را به عنوان پول رسمی خود پذیرفته اند. طرفداران ارزهای دیجیتالی در این کشورها معتقدند این ارزها بهتر از پول های ملی یا دلار هستند که صحت این فرضیه با پرسش های اساسی مواجه است. در طرف دیگر می دانیم که پذیرش دلار به عناون واحد پول رسمی خیلی خوب جواب خواهد داد. برای مثال در السالوادور که از سال ۲۰۰۱ دلار را انتخاب کرد، متوسط نرخ تورم سالانه حدود دو درصد بوده است که تقریبا معادل تورم سالانه آمریکا و کمترین متوسط تورم در آمریکای لاتین بوده است. در نتیجه ترجیح آن ها استفاده از دلار است نه ارزهای ملی و نه ارزهای دیجیتالی.
مخاطرات رمزارزها
این استاد اقتصاد در رابطه با مخاطرات پذیرش ارزهای دیجیتالی به عنوان ابزار رسمی پرداخت خاطرنشان کرد: بزرگ ترین ریسک چنین کاری، عدم انطباق با قوانین کارگروه ویژه اقدام مالی است چرا که نادیده گرفتن قوانین می تواند منجر به تحریم هایی شود. مثلا در کشورهایی که ارزهای دیجیتالی را به عنوان پول ملی خود بپذیرند، استاندارد ضرورت شناخته شدن طرفین معامله نادیده گرفته می شود. در نتیجه آن ها ممکن است وارد لیست سیاه FATF شده و توسط اعضا تحریم شوند.
هانکه افزود: ریسک دیگر مربوط به چنین اقدامی آن است که شاهد وقوع پولشویی و جرایم مالی زیادی خواهیم بود. برای مثال، استفاده از بیتکوین در فعالیت های مجرمانه امر رایجی است و نتایج یک تحقیق نشان داده ۴۶ درصد تراکنشات مرتبط با بیتکوین مربوط به فعالیت های مجرمانه بوده است.
هانکه در نهایت این نکته را متذکر شد که به نظرش، اسکناس ها و شکل های سنتی پول دستکم در آینده ای نزدیک منقرض نخواهند شد.
این اقتصاددان آمریکایی سابقه مشاوره اقتصادی به پنج کشور بلغارستان، صربستان، ونزوئلا، اندونزی و قزاقستان را در کارنامه دارد و اکنون عضو اندیشکده کاتو است.
منبع: ایسنامنبع: ساعت24
کلیدواژه: ارزهای دیجیتالی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.saat24.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ساعت24» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۷۶۵۵۵۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
راه‌حل نظریه‌پرداز توسعه دانشگاه جان هاپکینز برای تورم ایران
رضا رمضانی در خبرآنلاین نوشت: از پیشنهاد هانکه برمی آید که دولت، چون نمی‌تواند طلای لازم معادل افزایش حجم پول را تأمین کند، پس بر حجم پول نیفزاید. در وضعیت حاضر، اگر حکومت پول چاپ نکند، در پرداخت هزینه‌های خود و مصارف خواسته و نخواسته‌ی پولی کشور دچار مشکل می‌شود. یعنی در وضعیت کنونی، اظهارات ضمنی هانکه هم نشدنی است.
صورت مسأله- ایران با مشکل عظیم شتاب فزاینده حجم پول روبه رو است. سیستم پولی کنونی کشور در هر ۲۴ ساعت در حدود ۶ همت (هزار میلیارد تومان) بر حجم پول می‌افزاید. برای احساس وضعیت، این افزایش حدوداً معادل میانگین ۳۰۰۰ سال دوران پهلوی (۱۳۵۷-۱۳۰۴) است. یعنی حکومت ایران در شبانروز یک میلیون برابر هر شبانروز پیش از انقلاب به اصطلاح پول چاپ می‌کند. در واقع این مبلغ را نمی‌توان چاپ کرد، بلکه در سیستم الکترونیک پولی بر تعداد صفر‌های حجم پول، افزوده می‌شود.
- یکی از عوامل تورم، همین افزایش حجم پول است که موجب کوچکتر شدن قدرت خرید می‌شود؛ افزایش فقر و فساد از پیامد‌های آن است. باز هم برای درک وضعیت، ۱۰۰ هزار تومانی در ۱۳۹۰ معادل ۱۰۰ دلار بود و امروز معادل یک و نیم دلار است.
حل مسألهچند پرسش
- آیا نجات از مصیبت افزایش حجم پول کشور شدنی است؟ مسلماً شدنی است. زیرا بسیاری از کشورها که به این بلاء مبتلاء بودند، آن را چاره کردند، یعنی عملا شدنی است.
- آیا بدون تخصص‌ها و تجربه‌ها می‌توان به رفع مشکل پرداخت؟ قطعاً بدون تخصص‌ها و تجارب، نشدنی است.
- آیا با یک تخصص و راه حل‌های یک متخصص می‌توان مشکل را رفع کرد؟ به این پرسش می‌پردازم.
معمولا تصور می‌شود که چاره‌های مطرح شده توسط یک متخصص ولو مجرب، شدنی است. با موارد عدیده می‌توان نشان داد که چاره‌های پیشنهادی تخصص‌های منفرد، نه فقط شدنی نبوده، بلکه موجب فزونی مشکلات شده است (چرا؟ به این خواهم پرداخت). برای نمونه، چاره‌ی پروفسور استیو هانکه (Steve Hanke) را می‌آورم.
استیو هانکه استاد اقتصاد در دانشگاه جان هاپکینز است. اخیراً درباره‌ی نجات ایران از مصیبت تورم و توسعه کشور، در مصاحبه‌ای گفته است که در چند کشور آزموده است: با ارتباط ریال و طلا در کمتر از ۲۴ ساعت، تورم تمام می‌شود. معلوم است که توجه و تأکید وی بر مهار افزایش حجم پول است. آیا راه حل وی شدنی است؟
بررسی پیشنهاد هانکهفرض کنید که افزایش حجم پول کنونی به طلا مربوط شود. - هر گرم طلای ۲۴ عیار به قیمت روز ۴/۸ میلیون تومان است. در این‌صورت حکومت برای همین مقدار حجم پول، در هر شبانه‌روز باید ۱/۲۵ تن و در سال ۴۵۰ تن طلا عرضه کند. کل ذخیره معدنی طلای کشور ۳۰۰ تن است و سالانه ۱۲ تن طلا تولید می‌شود، بگذریم از این که همین مقدار معادن طلای کشور عمدتا در دست بخش غیردولتی است و بهره مالکانه‌ی آن به حکومت ناچیز است. برای عرضه‌ی مقدار طلای لازم، چاره‌ای جز تأمین طلا از خارج نیست.
یک میلیارد دلار معادل ۱۲/۲ تن طلا است. ایران در سال ۱۴۰۲ حدود ۳۰ میلیارد دلار درآمد نفتی داشت، معادل ۳۶۶ تن طلا. یعنی اگر همه‌ی پول نفت را به طلا تبدیل کند، فقط ۸۰ درصد حجم پول تولیدی در شبانه‌روز را جبران می‌کند. بخش عمده‌ای از درآمد نفت برای رفع نیاز‌های پایه کشور است و دو سال پیش، فرار سرمایه از کشور به میزان ۴۰ تا ۵۰ درصد درآمد نفت گزارش شده است (گزارش بانک مرکزی). یعنی اژد‌های پرشتاب افزایش حجم پول، با بلعیدن همه‌ی پول نفت، باز هم بیشتر می‌طلبد. با همین بررسی کوتاه می‌توان دریافت که چاره‌ی استیو هانکه برای مهار تورم در کشور «نشدنی» است.
بیشتر می‌توان اظهارات وی را کاوید. به طور ضمنی از پیشنهاد هانکه برمی آید که دولت، چون نمی‌تواند طلای لازم معادل افزایش حجم پول را تأمین کند، پس بر حجم پول نیفزاید. در وضعیت حاضر، اگر حکومت پول چاپ نکند، در پرداخت هزینه‌های خود و مصارف خواسته و نخواسته‌ی پولی کشور دچار مشکل می‌شود. یعنی در وضعیت کنونی، اظهارات ضمنی هانکه هم نشدنی است.
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد