به نقل از «طرفداری»

یادداشت تحلیلی؛ چرا رودری مهره قابل اعتماد گواردیولا نیست؟

تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۷۶۶۵۸۰

خیلی ها هافبک پیشین اتلتیکو مادرید را گزینه ای ایده آل برای تیم گواردیولا می دانستند ولی در ادامه مشخص شد او برای فیکس شدن در تیم پپ به یکسری تغییرات در بازی خودش نیاز دارد.

بعد از قهرمانی رکوردشکن در فصل 2017/18 و بالا رفتن سن فرناندینیو، تیم مدیریتی سیتی تصمیم گرفت تا جانشین بلندمدتی برای پست هافبک دفاعی پیدا کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جورجینیو و فرد دو نمونه از بازیکن هایی بودند که در آن زمان به سیتی لینک شدند. سیتی بسیار به خرید جورجینیو نزدیک بود اما ورود چلسی و جذب مائوریتزیو ساری، برنامه پپ را بهم ریخت تا دستش از هافبک ایتالیایی کوتاه بماند. فرد نیز در نهایت لباس منچستریونایتد را به تن کرد تا دو هدف نقل و انتقالاتی سیتی به تیم های رقیب بپیوندند.

سیتی یک فصل دیگر برای پیدا کردن جانشین مناسب صبر کرد و در نهایت با فعال کردن بند فسخ رودری، او را به خدمت گرفت. در ابتدا تصور می شد که رودری با گذر زمان در تیم جا می افتد اما بعد از گذشت دو فصل، همچنان فرناندینیو در بازی های مهم تر بازی می کند و رودری نقش اصلی ندارد. در بازی کامیونیتی شیلد هم که با برد 1-0 لستر به پایان رسید، رودری نیمکت نشین فرناندینیو بود.

چرا رودری نتوانسته جایگاه خود را در سیتی تثبیت کند؟ برای پاسخ به این سوال باید به فصل آخر گواردیولا در بایرن مونیخ رجوع کنیم. فصل 2015/16 ، سومین و آخرین فصل حضور پپ در بایرن بود که با قهرمانی در بوندسلیگا و حذف مقابل اتلتیکو مادرید در نیمه نهایی سی ال به پایان رسید. به جز مصدومیت وینگرهای بایرن، می توان گفت که پپ ترکیب متنوع و با کیفیتی داشت. او ترکیب 4141 را در بایرن تست کرد و فولبک معکوس (اینورتد) را برای اولین بار در این تیم به کار گرفت.

پپ، ژابی آلونسو را به عنوان تک هافبک دفاعی در 4141 بازی می داد تا ریش قرمز اسپانیایی برایش از عقب بازی را بچرخاند. زمانی که بایرن مالک توپ بود، مشکلی وجود نداشت اما زمانی که توپ به دست حریف می افتاد آلونسو نمی توانست به موقع فضا را پر کند و بایرن در ضدحمله آسیب پذیر می شد. در واقع این تنها مشکلی مربوط به ژابی آلونسو نبود. ترکیب 4141 فاصله زیادی بین نوار چهار نفره عقب و نوار چهار نفره جلو ایجاد می کند که یک هافبک دفاعی سنگین، کند و فیزیکی نمی تواند آن را پوشش دهد.

گواردیولا در اینجا ابتکار به خرج داد. به جای استفاده از یک هافبک دفاعی مثل خاوی مارتینز، تصمیم گرفت یک هافبک میانی (باکس تو باکس) توپگیر را در عقب زمین امتحان کند. بازیکنی چابک و سریع که می تواند به سرعت فضا را پوشش دهد و فاصله بین خطوط را کم کند. از آنجایی که در ترکیب 4141 فضای دوندگی برای هافبک عقب زمین مهیاست، نوع توپگیری، توپگیری پویا و در حرکت است؛ مدلی که هافبک های باکس تو باکس بر اساس آن پرورش یافته اند.

اولین مدل استفاده از این چیدمان در بایرن بود. پپ، ویدال را پشت دو شماره 10 تیمش یعنی مولر و تیاگو آلکانترا بازی داد. البته که ویدال نسبت به ژابی آلونسو چیزهای متفاوت تری ارائه می کند. هافبک بازی گردان می تواند رابط بین خطوط باشد اما هافبک تخریبی توان بازیگردانی پایین تری دارد و نقش او در گردش توپ کمرنگ تر است.

در حالتی که یک بازیکن تخریبی و فضاپرکن در عقب زمین بازی کند، هافبک های هجومی تیم باید توپ را مستقیما از مدافعین و یا هافبک دفاعی تیم دریافت کنند و بازیگردانی انجام دهند، با ارسال یک پاس بلند منطقه بازی را عوض کنند، توپ را جلو ببرند و علاوه بر این ها در نیم فضا خلاقیت نشان دهند و مهره موثری در فاز تهاجمی باشند. هافبک دفاعی نیز زمانی که توپ دست حریف است به موقع خود را به صحنه می رساند و با قطع توپ یا خطای تاکتیکی، جلوی ضدحملات را می گیرد.

عکس های زیر از بازی رفت بایرن مونیخ و یوونتوس در فصل 2015-16 انتخاب شده اند.

 بارتزالی برای دیبالا پاس ارسال می فرستد. ویدال به سرعت خود را به دیبالا نزدیک می کند.

ویدال توپ را قطع می کند

ویدال برای لواندوفسکی پاس ارسال می کند

مالکیت در اختیار یوونتوس است و خدیرا پا به توپ می شود.

ویدال به کمک دیگر بازیکنان بایرن، توپ را پس می گیرد.

صحنه ای دیگر که یوونتوس در حال ایجاد یک ضدحمله است و کوادرادو با توجه به سرعتش از ویدال جلو می زند

ویدال پا به پای کوادرادو می دود و موفق می شود تا پاس او را قطع کند.

بازیکنان بایرن جا مانده اند و کوادرادو به سرعت رو به جلو حرکت می کند. ویدال در تعقیب اوست.

ویدال به موقع خود را می رساند و از ایجاد خطر جلوگیری می کند.

فصل اول پپ در انگلیس با آزمون خطا، آشنایی با فوتبال لیگ برتر، استفاده از ترکیب های متفاوت و بیرون انداختن بازیکنان مسن و از کار افتاده مثل کولاروف و زابالتا سپری شد. بعد از یک فصل، پپ ترکیب 4141 را تثبیت کرد و این بار، فرناندینیو به عنوان هافبک عقب زمین انتخاب شد.

فرناندینیو در تیم پلگرینی به عنوان هافبک باکس تو باکس در پیووت 4231 بازی می کرد و پپ او را تک هافبک 4141 قرار داد تا  پشت چهار مهره هجومی را جمع کند. هافبک کهنه کار برزیلی علاوه بر پوشش فضا، یاد گرفت با دوندگی کمتری بازی کند و با جایگیری های موثر، تواناییش در بازی ایستا را بهبود ببخشد. او از ارکان اصلی قهرمانی پپ در فصول 2017/18 و 2018/19 بود.

عکس ها از بازی ناپولی و سیتی در فصل 2017/18 انتخاب شده اند.

ادرسون زیر فشار توپ را دور می کند. به جایی که همشیک و فرناندینیو حضور دارند دقت کنید.

کولیبالی با ضربه سر توپ را جلو می فرستد.

فرناندینیو زودتر از همشیک به توپ می رسد و توپ را به دنیلو پاس می دهد.

صحنه ای دیگر، پاس اشتباه استونز به فرناندینیو نمی رسد...

فرناندینیو با حضور به موقع مسیر ارسال توپ را بلاک می کند.

توپ بین فرناندینیو و دو بازیکن سیتی قرار می گیرد

هافبک برزیلی خود را زودتر می رساند و ضدحمله حریف را به طور کامل خنثی می کند.

ادرسون پاس بلندی به میانه زمین می فرستد. به جهت دوندگی فرناندینیو و منطقه ای که حضور دارد دقت کنید.

آلبیول بعد از استوپ سینه، توپ را به جورجینیو پاس می دهد.

لمس اولیه بد از جورجینیو. فرناندینیو خودش را به هافبک ناپولی نزدیک می کند.

بین توپ و جورجینیو کمی فاصله می افتد...

فرناندینیو صاحب توپ می شود.

حال به سوالی که در ابتدا مطرح شد برگردیم؛ چرا رودری مهره قابل اعتماد پپ گواردیولا نیست؟

1 – چابک نبودن

در مثال های بالا دیدیم که چابکی و سرعت، نقش بسیار مهمی در جلوگیری از ضدحملات و پر کردن فضا دارد. رودری بازیکن چابکی نیست و نمی تواند به خوبی فضا پوشش دهد. مشکلی که پپ با یحیی توره در فصول ابتدایی نیز داشت. وقتی رودری بازی می کند، در بسیاری از صحنه ها جا می ماند و سیتی ضدحمله می خورد.

2 – بازی خوانی ضعیف

رودری در بازیخوانی  بازیکن توانایی نیست. همانگونه که میکا ریچاردز مدافع سابق من سیتی می گوید: «شیوه بازی رودری و حرکت هایش در زمین، نشان می دهد که او مانند فرناندینیو، خطر را بو نمی کشد و این موضوع باعث به دردسر افتادن خط دفاعی می شود.»

3 – ضریب خطای بالا

کمتر تیمی به خود جرئت می دهد سیتی را پرس کند و تحت فشار بگذارد، اما زمانی که سیتی زیر پرس قرار می گیرد رودری تبدیل به نقطه ضعف تیمش می شود. او ضریب خطای نسبتا بالایی در ارسال پاس زیر فشار دارد و توپ را لو می دهد. پپ بعضی وقت ها گوندوغان را به عنوان هافبک دفاعی بازی می دهد. بازیکنی که باهوش تر و در پاسکاری بهتر است.

از نظر تاکتیکی ، خرید فرد و یا ادریسا گانا گی می توانست ادامه دهنده راه فرناندینیو در سیتی باشد. جورجینیو نیز در صورت ترنسفر به سیتی سرعت لازم برای پوشش این فضا را نداشت؛ اما برای پپ بحث مالکیت مهم تر از این چیزهاست و بازیکنی با کیفیت جورجینیو که مالکیت را به تیمش تزریق می کند می توانست مهره ای حیاتی در سیتی لقب بگیرد.

 اکنون پپ باید کج دار و مریز با رودری ادامه دهد؛ هافبکی 70 میلیون یورویی که با تفکراتش همخوانی ندارد.

یادداشت ارسالی از: حامد عباس نژاد

اخبار داغ 

این زن با لباس خاص بدن نما در المپیک جنجال کرد + عکس برترین های قرن با ادموند بزیک: علی کریمی اروپا متولد می شد، توپ طلا می گرفت علیرضا ابراهیمی با پرسپولیس توافق کرد دبل استقلال در شکست در فینال جام حذفی پرواز لیونل مسی به سوی فرانسه برای شرکت در تست پزشکی پاری سن ژرمن اشک های لیونل مسی پیش از آغاز کنفرانس خبری در مورد جدایی از بارسلونا / فیلم

منبع: طرفداری

کلیدواژه: هافبک دفاعی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۷۶۶۵۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چه بر سر ستارگان عجیب‌ترین قهرمان لیگ برتر آمد

به گزارش "ورزش سه"، قهرمانی لسترسیتی در فصل 2015-2016 را باید بزرگترین معجزه قرن اخیر لیگ برتر انگلیس دانست. در شهری که مردمش امیدی به سال جدید نداشتند و بقیه با تمسخر، آنها را جزء کاندیدهای اصلی سقوط به حساب می‎‌آوردند؛ با این حال نه ماه بعد مردمان آن شهر شادمان‌ترین انسان‌های بریتانیا بودند.
حالا با گذشت 8 سال از آن ماجرا، باشگاه محبوب اهالی لسترشر دیگر در عنوان قهرمان را یدک نمی‌کشد و در چمپیونشیپ برای بازگشت به جایی که به آن تعلق دارد می‌جنگد.

اینک نوبت این است تا نگاهی به عملکرد آن فصل و سرنوشت قهرمانان بهترین تیم تاریخ روباه‌ها بیندازیم.

دروازه‌بان - کسپر اشمایکل

کسپر برای اینکه سنگینی سایه پدرش را از روی خود بردارد نیازمند انجام یک کار خارق‌العاده بود؛ تاج‌گذاری در انگلیس با تیمی که در طول تاریخش تنها یک نایب‌ قهرمانی میان دو جنگ بزرگ داشت به‌نظر کافی می‌آمد. بعد از آن او اف ای کاپ و جام خیریه را هم با همراهان قدیمی‌اش کسب کرد تا ویترین افتخارات باشگاه مزین‌تر شود.
او سال 2022 پس از 11 سال انگلیس را ترک کرد تا به نیس فرانسه برود و حالا در 37 سالگی اندرلخت شاید ایستگاهی پایانی برای او باشد.

مدافع راست - دنی سیمپسون

سیمپسون در تیمی که فرگوسن  جام لیگ برتر و لیگ قهرمانان اروپا در یک فصل بدست آورد، حضور داشت؛ او که مسیر طولانی‌ای را تا پیوستن به لستر طی کرده بود، 3 سال بعد از افتخار آفرینی از جمع آنها جدا شد راه خود را در چمپیونشیپ ادامه دهد. اکنون او در تیم مکلسفیلد در سطح نهم فوتبال انگلستان آخرین سال‌های دوران بازیگری‌اش را سپری می‌کند.

مدافع میانی - وس مورگان

مدافع جامائیکایی که اکثر دوران خود را در ناتینگهام فارست گذرانده بود، با پیوستن به لستر خیلی زود بازوبند کاپیتانی را بدست آورد. رهبر شجاع تیمِ قهرمان رانیری، تا سال 2021 به بازی کردن ادامه داد تا نهایتا با دستیابی به دومین جامش با روباه‌ها، از دنیای فوتبال خداحافظی کند.

مدافع میانی - رابرت هوث

صخره آلمانی، با مورینیو دو بار موفق به لمس جام پریمیرلیگ شده بود؛ مدافع با تجربه سابق استوک‌ سیتی و چلسی، در جایی که با یک معجزه بی‌همتا توانسته بود اعتبار خودش را دوباره احیا کند، ماند تا به مانند مورگان، اما سه سال زودتر، در پایان فصل 2017-2018 خود را بازنشسته کرد.

مدافع چپ - کریستین فوکس

مرد اتریشیِ سمت چپ خط دفاعی، با انتقالی آزاد از شالکه آمده بود؛ او که با تکل‌های به یاد ماندنی‌اش دل هواداران را می‌برد، با افت عملکردش مشکلی با دقایق کم بازی نداشت؛ بعد از آخرین قهرمانی در انگلیس، سال‌های آخرش را در جایی که خانواده‌اش زندگی می‌کردند یعنی آمریکا گذراند. حالا او به عنوان کمک مربی در تیم شارلوت فعالیت می‌کند.

هافبک چپ - مارک آلبرایتون

او یکی از دو ستاره‌ی این لیست است که همچنان به هم بازی‌هایش وفادار مانده؛ آلبرایتون سانترهایش هر دژی را تهدید می‎‌کرد و خطر بزرگی در سمت راست حریفان بود. او که یک نیم فصل قرضی به وست بروم رفت، پس از ده سال حضور مستمر در این گروه یک‌ دل، در سال پایانی قراردادش به سر می‌برد و مشخص نیست که سران باشگاه با او تمدید می‌کنند یا خیر.

هافبک میانی - دنی درینک‌واتر

درینک‌واتر افتخاراتی همچون سیمپسون در کارنامه خود داشت اما لسترسیتی برای او جایی جهت اثبات دوباره خود محسوب می‌شد؛ با ثبت این افتخار خود را به لیست انگلیس در یورو 2016 هم رساند. او یک فصل دیگر هم در جمع شاگردان رانیری ماند و در نهایت به چلسی پیوست؛ پس از آن به سراسر انگلیس و حتی ترکیه قرض داده شد تا بالاخره بعد از یک سال بدون تیم ماندن، 4 ماه پیش بود که کفش‌هایش در 33 سالگی آویخت.

هافبک میانی - انگولو کانته

هافبک بی نام و نشان فرانسوی کارش را تازه در جمع روباه‌ها شروع کرده بود؛ بعدها با بازی در چلسی خود را سر همه زبان‌ها انداخت. تا جایی که فصل 2016-2017 برنده جایزه بهترین بازیکن فصل شد. او همه جام‌ها را با این تیم درو کرد و جام جهانی را هم به پاریس آورد تا هم‌تیمی‌هایش برای تشکر از او شعر بسرایند. سرانجام امسال ما او را در الاتحاد و مقابل نمایندگان کشورمان مشاهده کردیم.

هافبک راست - ریاض محرز

برنده بهترین بازیکن آن فصل فوتبال انگلستان، نیاز به معرفی خاصی ندارد. او 17 گل به ثمر رسانده بود و 11 پاس گل هم ارسال کرده بود تا به تیمش کمک زیادی بکند. ستاره الجزایری تنها دو فصل دیگر دوام آورد تا به منچستر سیتی بپیوندد؛ او با سیتیزن‌ها 4 بار معتبرترین جام کشور را بالای سر برد و سال گذشته هم با یک سه گانه تاریخی در اوج از آنها جدا شد و به الاهلی عربستان رفت. در این بین در جام ملت‌های آفریقا هم پیروز بود و بعد از نزدیک به سی سال جام را به خانه برد.

مهاجم نوک - شینجی اوکازاکی

تنها فرد آسیایی این لیست از ماینز آمده بود. او شاید زمان بازی کمی در اختیار داشت اما تاثیرش را هر طور شده روی بازی می‌گذاشت. شبی که او در برابر نیوکاسل با یک ضربه برگردان سه امتیاز را برای لستر ارمغان آورد فراموش‌نشدنی خواهد بود. مهاجم ژاپنی کارش در اسپانیا دنبال کرد و اکنون تا سال 2024 در سنت ترویدن بلژیک خواهد ماند.

مهاجم نوک - جیمی واردی

شماره 9 انگلیسی دومین شخص این لیست است که همچنان متعهد به یاران قدیمی‌اش است؛ واردی که همانند یک روباه در محوطه جریمه دشمنان بود، شناخته‌شده‌ترین ستاره آبی‌هاست. او در یورو 2016 و جام جهانی 2018 سه شیرها را همراهی کرد و در فصل 2019 - 2020 به عنوان آقای گلی لیگ برتر انگلستان هم دست یافت. با همه این اوصاف و گذشت سال‌هایی که هرگز او فراموش نخواهد کرد، حالا او مثل آلبرایتون در پایان جاده لستر است و باید دید آیا تمدید قراردادی در کار خواهد بود یا فکر بازنشستگی به سرش می‌زند.