مدافعان حرم؛ آنهایی که از سر دادن نهراسیدند
تاریخ انتشار: ۱۸ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۷۷۲۳۳۱
وقتی که راهی سوریه میشدند، می دانستند که اگر دست داعشیها به آنها برسد، کمترین کارشان جدا کردن سر از بدنشان است. آنها از سر دادن نمیهراسیدند و می رفتند تا در عمل از اهل بیت (ع) دفاع کنند.
به گزارش مشرق، ۱۷ خرداد سال ۹۶ روز حمله تروریستی داعش به مجلس شورای اسلامی ایران و مرقد امام خمینی (ره) بود که رعب و وحشت همه وجودمان گرفت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وقتی که مدافعان حرم راهی سوریه میشدند، می دانستند که اگر دست داعشیها به آنها برسد، کمترین کارشان زدن تیر خلاص به آنهاست. آنها از سر دادن نمیهراسیدند و میرفتند تا در عمل از اهل بیت (ع) دفاع کنند. آنها شنیده بودند از جنایات داعش، جنایاتی که داعش در یک مورد ۲ هزار جوان بیگناه دانشجو را در تکریت به صورت فجیعی کشته و پیکرشان را داخل رودخانه انداخته بود یا جنایت دیگری که در آن داعشیها بیش از ۲ هزار زن جوان ایزدی را به فروش میرساندند بدون اینکه حدود شرعی را بدانند.
این مدافعان حرم از فرماندهشان حاج قاسم شنیده بودند که داعشیهای جنایتکار چگونه طفلی را در شرق حلب کشتند، وقتی که داعشیها میخواستند این طفل را بکشند، با خنده و تفریح از طفل سؤال میکردند که سرت را ببریم یا با گلوله تو را بکشیم و در نهایت سر این کودک معصوم را از تن جدا کردند.
داعشیها خباثت را به بینهایت رسانده بودند چرا که در دیاله کودکی را از سینه مادر گرفتند، او را روی آتش سرخ کردند و پیکر این کودک را لابلای پلو برای مادر فرستادند. این جنایت وحشتناک در سابقه تاریخ بشریت نایاب بوده و بلایی بزرگ بر سر ملتها بود که باید از میان برداشته میشد.
شهید عبدالله اسکندری
سردار شهید «عبدالله اسکندری» نخستین شهیدی بود که داعشیها سر از بدنش جدا کردند. او در هشت سال دفاع مقدس همرزمانش را تا بهشت بدرقه کرد اما شهادت روزیاش نشد تا اینکه در اول خرداد سال ۹۳ در سوریه به دست شقیترین مردمان به شهادت رسید آن هم چه شهادتی! شهادتی که در آن آرزو داشت بدون سر مولایش امام حسین(ع) را ملاقات کند.
شهید محسن خزایی
در این جمع مدافعان حرم خبرنگارانی هم حضور داشتند که میدانستند به دل آتش میروند، اما رفتند و یکی همین خبرنگاران، شهید «محسن خزایی» بود. شهیدی که سابقه درخشانی در روشنگری داشت و در دورهای که در زاهدان بود، تأکید زیادی بر رسوایی گروه تروریستی جندالشیطان میکرد. شهید خزایی وقتی در سوریه بود علاوه بر تهیه گزارش از عملیاتهای رزمندگان در سوریه برای آنها مداحی هم میکرد که سرانجام در ۲۲ آبان ماه ۱۳۹۵ در حالی که مشغول تهیه گزارش از عملیات مدافعان حرم در حلب سوریه بود، به شهادت رسید.
شهید محمد بلباسی
میتوان از شهید «محمد بلباسی» یاد کرد که او قبل از جنگ داعش در سوریه، کارهای فرهنگی و جهادی در مازندران انجام میداد. این شهید در حالی که منتظر به دنیا آمدن دخترش زینب بود، راهی سوریه شد و هیچ وقت دردانهاش را ندید.
شهید حاج اصغر پاشاپور
یاد میکنیم از شهید «حاج اصغر پاشاپور» که زندگی بسیار سادهای داشت. او کارهای فرهنگی گستردهای در بسیج و مسجد محله انجام میداد که گاهی این کارها مناطق دیگر شهرری را در بر میگرفت. حاج اصغر عاشق اهل بیت (ع) بود او در حالی که از مسؤولیت خود در جبهه سوریه چیزی به خانوادهاش نگفته بود، چند سال جهادگرانه در سوریه علیه تکفیریها جهاد کرد و سپس در ۱۳ بهمن ماه ۹۸ درست یک ماه بعد از شهادت حاج قاسم سلیمانی به همرزمانش پیوست. تکفیریها حتی به پیکر این رزمنده مدافع حرم رحم نکردند و بعد از سه ماه پیکر بدون سرش را به خانوادهاش تحویل دادند.
در این سفره جهاد و شهادتی که باز شده بود، رزمندگان افغانستان در قالب لشکر فاطمیون نقشآفرینی شجاعانهای کردند. گاهی مادران ۴ ـ ۵ فرزندشان را راهی سوریه میکردند تا ثمره زندگیشان از حریم اهل بیت (ع) دفاع کنند. یکی از مادران «بیبی موسوی» است که مادر دو شهید و دو جانباز مدافع حرم از لشکر فاطمیون است، این مادر۴ فرزندش را راهی نبرد با تکفیریها کرد سیدمحمد و سید اسحاق به شهادت رسیدند و سیدابراهیم و سیدمهدی هم جانباز شدند.
سیداسحاق ۲۲ ساله که نخستین شهید این خانواده است، ۳۱ فروردین ۹۴ در عملیات آزادسازی منطقه بصریالحریر درعا سوریه به شهادت رسید و پیکر مطهرش بعد از یک سال به آغوش مادر بازگشت پیکری که نه سر بر آن بود، نه دست و نه پایی و اما مادر هنوز هم انتظار آمدن محمد را میکشد محمدی که از ۴ دخترش دل برید و راهی دفاع از حرم بیبی زینب (س) شد.
حتی برخی از رزمندگان مدافع حرم لشکر فاطمیون بدون اطلاع خانوادههایشان راهی آموزش برای اعزام به سوریه می شدند و بعد از پذیرفته شدن به خانواده اطلاع میدادند و نگران بودند که مبادا خانوادهشان آنها را از رفتن منصرف کنند اما میرفتند و شجاعانه از عقایدشان دفاع میکردند.
ما همیشه مدیون همه مدافعان حرم هستیم، مدافعان حرمی چون محسن حججی که سربلند رفت تا پای شهادت و آنهایی که علاوه بر دور کردن دشمنان قسمخورده اسلام از حرم اهل بیت(ع)، موجب امنیت بیشتر مردم کشورمان شدند.
منبع: فارسمنبع: مشرق
کلیدواژه: کرونا تحولات افغانستان المپیک توکیو شهید حاج اصغر پاشاپور حرم اهل بیت شهید محسن خزایی سردار حاج قاسم سلیمانی عبدالله اسکندری لشکر فاطمیون مدافعان حرم راهی سوریه دفاع کنند داعشی ها اهل بیت
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۷۷۲۳۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دفاع متزلزل پرسپولیس پیش از جدال حساس با سپاهان
به گزارش قدس آنلاین، پرسپولیس تا دقیقه ۸۴ بازی با آلومنیویم اراک با دو گل از میزبانش جلو بود که با توجه به نتایج قبلی سرخها در اراک دستاورد بزرگی به نظر میرسید اما با وجود تغییرات اوسمار برای استحکام بخشیدن به خط دفاع خود شرایط تیم در این خط بدتر شد و رو ی هر چهار گل خورده تقریبا تمام مدافعان پرسپولیس مقصر بودند.
در شرایطی که به خاطر نداریم پرسپولیس در یک مسابقه داخلی یا حتی خارجی طی سالهای اخیر چهار گل دریافت کرده باشد و سازمان تدافعی و دروازهبان این تیم همواره به گونهای کار کردهاند که عملکرد باثبات و درخشانی ارائه داده اند دریافت چهار گل در یک مسابقه آن هم پیش از جدال حساس با سپاهان حتی اگر مقابل گربه سیاه هم باشد پذیرفتنی نیست؛ نکته ای که اوسمار ویرا نیز در نشست خبری بعد از حذف تیمش به عنوان مهمترین نگرانی بعد از این بازی از آن یاد کرد.
اما پرسپولیس حد فاصل دقایق ۸۴ تا ۱۲۲ چهار گل دریافت کرد که رد پای مدافعان این تیم و اشتباهات آنها را می توان در هر چهار گل پیدا کرد.
در صحنه منجر به گل اول ایرالکو این تیم از فضای پشت علی نعمتی استفاده کرد و توپ را روی دروازه پرسپولیس ریخت در حالی که نعمتی آمده بود تا قدرتمندتر از عبد الکریم حسن آن منطقه را ببندد و پوشش دهد.در این صحنه بعد از ارسال توپ روی دروازه کنعانی زادگان دفع توپ بدی داشت، گولسیانی فقط نظاره گر شد و ریگی هم نتوانست در مواجهه با لیموچی کاری از پیش ببرد و دروازه تیمش باز شد.
در صحنه منجر به گل دوم میزبان توپ روی دروازه پرسپولیس ریخته شد و توسط کنعانی برگشت داده شد اما درست جایی که شروین بزرگ ایستاده بود. در صحنه منجر به این گل ریگی مقصر اصلی بود که اجازه داد بزرگ توپ بگیرد، بچرخد و ضربه نهایی را شلیک کند اما مدافعان هم در جای درستی حضور نداشتند و فضای مقابل شوت بزرگ را خالی کرده بودند.
در صحنه گل سوم حریف با ارسال کرنر از جناح چپ پرسپولیس غیر از گولسیانی که نتوانست توپ را بزند کنعانی و فرجی کوتاهی کردند و بزرگ از روی سر فرجی توپ را تبدیل به گل کرد.
در صحنه گل چهارم ایرالکو این تیم از فضای پشت فرشاد فرجی استفاده کرد و لیموچی بدون مزاحم پیش رفت و کنعانی هم نتوانست در مواجهه با او کاری از پیش ببرد که با پاس عرضی لیموچی توپ از گولسیانی و نعمتی هم عبور کرد و نقی زاده موفق به گلزنی شد. در واقع رد پای هر چهار مدافع پرسپولیس در گل تعیین کننده بازی در وقت های تلف شده دیده میشود.
البته ناگفته نماند شاید اگر پرسپولیس در خط میانی و حمله قدرت حفظ توپ را داشت و با نمایش بهتر و باکیفیت تر پنج نفر جلوی زمین اجازه نمی داد توپ از زمین حریف بیرون بیاید و خط دفاع تحت فشار قرار بگیرد، این تعداد اشتباه هم رخ نمی داد اما واقعیت اینکه مدافعان پرسپولیس نیز روز خوبی را در اراک پشت سر نگذاشتند.