به نقل از «جام جم آنلاین»

آیا چاقی شکم با ورزش کردن از بین می‌رود؟

تاریخ انتشار: ۱۹ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۷۸۳۷۲۸

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از خبرگزاری صداوسیما، یک باور غلط این است که هدف قرار دادن عضلات شکم و انجام تمرینات ورزشی متمرکز بر روی این عضلات باعث از بین رفتن چربی شکمی می شود در حالی که به گفته متخصصان از بین بردن چربی شکمی نیاز به نظم و انضباط رژیم غذایی برای سوزاندن چربی و تمرینات قدرتی برای تمام بدن دارد نه فقط عضلات شکم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در اینجا برخی از عادات غلط و تعجب آوری که اجازه نمی دهد چربی شکمی از بین برود، بیشتر معرفی شده است:
مصرف نوشیدنی های گازدار: مصرف هر گونه نوشیدنی گازدار که منجر به ایجاد نفخ شود، خود راهی برای افزایش چربی شکمی است. به طوری که افرادی که روزانه دو یا چند لیوان نوشابه گازدار می نوشند، اندازه دور کمرشان ۶ برابر بیشتر از کسانی است که از این نوشیدنی ها پرهیز می کنند.
مصرف غذاهای فراوری شده: هر گونه غذای فراوری شده از قبیل قند و چربی های اشباع، باید کنار گذاشته شود؛ اگر واقعا قصد کاهش وزن و از دست دادن چربی شکمی را دارید. غذهای فراوری شده حاوی مقادیر بالای سدیم هستند که منجر به احتباس مایعات در بدن می شوند. همچنین میزان چربی ترانس در هر وعده غذایی باید کمتر از ۰,۵ گرم باشد در حالی که بسیاری مردم بیش از این میزان، چربی ترانس دریافت می کنند.
نوشیدن الکل: مصرف مشروبات الکلی به دلیل این که حاوی مقادیر زیادی قند است، خود باعث افزایش دور کمر و چاقی شکمی می شود.
پرهیز از ورزش های قلبی عروقی: این ورزش ها باید برای از بین بردن چربی اضافه شکم انجام شود. تمرینات قلبی عروقی یا هوازی به هر تمرین پیوسته ای که قلب شما را به فعالیت وادار کند، برای ۱۵ تا ۶۰ دقیقه ادامه یابد و گروه های بزرگ عضلانی شما را از قبیل: عضلات ساق، ران و باسن، درگیر کند (البته در بعضی از ورزش ها از قبیل شنا و اسکی کلیه عضلات بدن در گیر می شوند) گفته می شود. ورزش های معمول قلبی عروقی شامل پیاده روی، دویدن و دوچرخه سواری است. برای انجام این ورزش ها نیازی به عضویت در باشگاه های ورزشی نیست ولی گاهی استفاده از بعضی تجهیزات ورزشی دامنه انتخاب وسیع تری در اختیار شما قرار می دهد. اینها شامل انواع دستگاه های استپر، اسکی ثابت، تردمیل، روئینگ (پاروزنی) و... است.
غفلت از تمرینات قدرتی: بزرگترین تصور غلط این است که انجام تمرینات قلبی مهمتر از تمرینات قدرتی است. این در حالی است که تمرینات قدرتی سوخت و ساز بدن را با اضافه کردن عضله افزایش می دهد. هر چه بدن شما بیشتر عضلانی باشد، بیشتر کالری می سوزانید و بنابراین تمرینات قدرتی به اندازه تمرینات قلبی در اولویت انجام باشد.
پرهیز کامل از چربیها: یک رژیم غذایی غنی از چربی های اشباع نشده از جمله آجیل، آووکادو، روغن زیتون و ماهی، برای جلوگیری از تجمع چربی در بدن مفید است و نباید به طور کامل از تمام چربی ها اجتناب کرد.
تجربه استرس مزمن: این حالت روانی خود عاملی برای افزایش وزن و افزایش ذخیره چربی شکمی است و آنهم به این دلیل که در حالت استرس به دلیل ترشح هورمون های کورتیزول و آدرنال، پرخوری بیشتر صورت می گیرد.
اجتناب از کربوهیدرات‌ها: اگر می خواهید چربی شکمی و یا چربی کلی بدن را از بین ببرید، باید گروه هایی از کربوهیدرات های پیچیده را به رژیم غذایی خود برای افزایش حجم عضلانی اضافه کنید. تقریبا ۴۵ تا ۶۵ درصد از کالری دریافتی شما باید از طریق کربوهیدرات های سالم باشد.
عدم دریافت پروتئین کافی: غذاهای غنی از پروتئین وزن شما را کنترل کرده و هورمون گرلین را که مرتبط با احساس سیری است، فعال نگه می دارد.
محرومیت از خواب: کمبود خواب و افزایش وزن، ارتباط تنگاتنگی با هم دارند. از نظر علمی تایید شده است که ساعات کمتر خواب با افزایش سایز کمر در ارتباط است. محرومیت از خواب میل به مصرف غذاهای پرکالری و پردازش شده را افزایش می دهد و سوخت و ساز بدن را کم می کند.
اجتناب از نوشیدن چای سبز: اگر شما مشکل در از بین بردن چربی های دور کمر و شکم دارید، چای سبز بنوشید. این نوع چای حاوی آنتی اکسیدانی به نام کاتچین است که منجر به سوزاندن بیشتر چربی در طول ورزش می شود.

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: شکم ورزش چاقی تمرینات قدرتی چربی شکمی ورزش ها چربی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۷۸۳۷۲۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

پنج راه برای تکمیل «چرخه استرس» و جلوگیری از فرسودگی یا افسردگی

فرارو- آیا می‌توانید زمانی را به خاطر بیاورید که پیش از یک رویداد بزرگ زندگی استرس داشتید و پس از آن احساس کردید وزنه‌ای از روی دوش تان برداشته شده است؟ این فرآیند افزایش پاسخ به استرس و سپس احساس آرامش تکمیل "چرخه استرس" را نشان می‌دهد. برخی از استرس‌ها در زندگی روزمره اجتناب ناپذیر هستند. با این وجود، در استرس باقی ماندن ناسالم است. استرس مزمن باعث افزایش بیماری‌های مزمن از جمله بیماری قلبی و سکته مغزی و دیابت می‌شود هم چنین می‌تواند منجر به فرسودگی شغلی یا افسردگی شود.

به گزارش فرارو به نقل از کانورسیشن، ورزش، فعالیت‌های شناختی، خلاق، اجتماعی و خود آرامش بخش به ما کمک می‌کند استرس را به روش‌های سالم تری پردازش کنیم و چرخه استرس را تکمیل نماییم.

چرخه استرس چگونه به نظر می‌رسد؟

دانشمندان و محققان به "واکنش استرس" اشاره می‌کنند که اغلب بر واکنش‌های جنگ یا گریز تمرکز می‌کنند. عبارت "چرخه استرس" توسط متخصصان حوزه خودیاری متداول شده، اما از مبنای علمی نیز برخوردار است.

چرخه استرس پاسخ بدن ما به یک رویداد استرس زا است چه واقعی باشد چه درک شده چه فیزیکی و یا روانی ممکن است به دلیل تحت تعقیب قرار گرفتن توسط یک سگ شرور ایجاد شود یا به دلیل دغدغه شرکت در امتحانی در آینده یا به دنبال یک مکالمه دشوار.

 چرخه استرس سه مرحله دارد:

مرحله نخست درک تهدید است مرحله دوم پاسخ جنگ یا گریز است که توسط هورمون‌های استرس مان از جمله آدرنالین و کورتیزول هدایت می‌شود. مرحله سوم تسکین است از جمله تسکین فیزیولوژیکی و روانی این چرخه استرس را تکمیل می‌کند.

افراد مختلف بر اساس تجربیات زندگی و ژنتیک خود به استرس واکنش متفاوتی نشان می‌دهند. متاسفانه بسیاری از افراد استرس‌های متعدد و مداوم را خارج از کنترل خود تجربه می‌کنند از جمله بحران هزینه زندگی، رویداد‌های شدید آب و هوایی و خشونت خانگی. باقی ماندن در مرحله دوم (جنگ یا گریز) می‌تواند منجر به بروز استرس مزمن شود. استرس مزمن و کورتیزول بالا می‌تواند التهاب را افزایش دهد که به مغز و سایر اندام‌ها آسیب می‌رساند. زمانی که در وضعیت مزمن جنگ یا گریز گرفتار شده اید نمی‌توانید به شکلی واضح بیاندیشید و راحت‌تر از قبل حواس تان پرت می‌شود.

فعالیت‌هایی که باعث لذت موقت می‌شوند مانند خوردن غذا‌های ناسالم استراتژی‌های غیر مفیدی هستند که اثرات استرس را بر مغز و بدن مان کاهش نمی‌دهند. پیمایش در رسانه‌های اجتماعی نیز راه موثری برای تکمیل چرخه استرس نیست در واقع تاثیری عکس دارد و با افزایش پاسخ استرس همراه خواهد بود.

استرس و مغز

در مغز کورتیزول بالا مزمن می‌تواند هیپوکامپ را کوچک کند. این موضوع می‌تواند حافظه و ظرفیت فکر کردن و تمرکز فرد را مختل نماید. کورتیزول بالای مزمن هم چنین فعالیت در قشر جلوی مغز را کاهش می‌دهد، اما فعالیت در آمیگدال را افزایش خواهد داد. قشر جلوی مغز مسئول کنترل مرتبه بالاتر افکار، رفتار‌ها و احساسات ما می‌باشد و هدفمند و منطقی است. آمیگدال در واکنش‌های انعکاسی و احساسی نقش دارد. فعالیت بیش‌تر آمیگدال و فعالیت پایین‌تر قشر جلوی مغز توضیح می‌دهد که چرا زمانی که دچار استرس هستیم کم‌تر منطقی و بیش‌تر احساسی و واکنش پذیر هستیم. پنج نوع فعالیت وجود دارد که می‌تواند به مغز ما کمک کند چرخه استرس را تکمیل کند:

۱-ورزش

هنگامی که ما ورزش می‌کنیم کورتیزول در کوتاه مدت افزایش پیدا می‌کند و به دنبال آن کاهش سالم کورتیزول و آدرنالین رخ می‌دهد. ورزش هم چنین باعث افزایش اندورفین و سروتونین می‌شود که باعث بهبود خلق و خو خواهد شد. اندورفین‌ها باعث ایجاد احساس شادی می‌شود و دارای اثرات ضد التهابی است. هنگامی که ورزش می‌کنید جریان خون بیش‌تر به مغز و فعالیت بیش‌تر در قشر جلوی مغز وجود دارد. به همین دلیل است که اغلب پس از پیاده روی یا دویدن می‌توانید واضح‌تر فکر کنید. ورزش می‌تواند راهی مفید برای تسکین احساس استرس باشد. ورزش همچنین می‌تواند حجم هیپوکامپ را افزایش دهد. این امر با پردازش بهتر حافظه کوتاه مدت و بلند مدت و هم چنین کاهش استرس، افسردگی و اضطراب مرتبط است.

۲-فعالیت‌های شناختی؛ کاهش تفکر منفی

تفکر بیش از حد منفی می‌تواند پاسخ استرس را تحریک کرده یا گسترش دهد. تحقیقاتی صورت گرفته در سال ۲۰۱۹ میلادی نشان داد که رابطه بین استرس و کورتیزول در افرادی که تفکر منفی بیش تری دارند قوی‌تر است. فعالیت بیش‌تر آمیگدال و تفکر منطقی کم‌تر در هنگام استرس می‌تواند منجر به تفکر تحریف شده مانند تمرکز بر روی نکات منفی و تفکر سفت و سخت "سیاه و سفید" شود.

فعالیت‌هایی برای کاهش تفکر منفی و ترویج رویکرد واقع گرایانه‌تر می‌تواند پاسخ استرس را کاهش دهد. در محیط‌های بالینی معمولا به این موضوع درمان رفتاری – شناختی می‌گویند. در خانه این کار می‌تواند از طریق یادداشت برداری یا نوشتن نگرانی‌ها صورت گیرد. این کار بخش‌های منطقی مغزمان را درگیر می‌سازد و به ما کمک می‌کند واقع بینانه‌تر فکر کنیم. یافتن شواهدی برای به چالش کشیدن افکار منفی برای مثال با افکاری، چون "من برای امتحان به خوبی آماده شده ام بنابراین می‌توانم بهترین کار را انجام دهم" می‌تواند به تکمیل چرخه استرس کمک کند.

۳-خلاقیت؛ راهی برای خروج از مرحله جنگ یا گریز

فعالیت‌های خلاقانه می‌تواند هنر، صنایع دستی، باغبانی، آشپزی یا فعالیت‌های دیگر مانند انجام پازل، شعبده بازی، موسیقی، تئاتر، رقصیدن یا صرفا جذب کار لذتبخش را شامل شود. چنین فعالیت‌هایی باعث افزایش فعالیت قشر جلوی مغز و افزایش جریان و تمرکز می‌شوند. چنین فعالیتی‌هایی سطح استرس بالای نورآدرنالین - آدرنالین مغز را کاهش می‌دهد. وقتی اینگونه متمرکز هستید مغز فقط اطلاعات مربوط به کار را پردازش می‌کند و اطلاعات غیر مرتبط از جمله استرس را نادیده می‌گیرد.

۴- اجتماعی شدن و ترشح هورمون‌های احساس خوب

صحبت با شخص دیگر، محبت فیزیکی با یک فرد (انسان) یا حیوان خانگی و خندیدن همگی می‌توانند باعث افزایش ترشح هورمون اُکسی توسین شوند که یک پیام رسان شیمیایی در مغز است که پیوند اجتماعی را افزایش می‌دهد و باعث می‌شود ما احساس ارتباط و امنیت کنیم.

خندیدن هم چنین یک فعالیت اجتماعی است که بخش‌هایی از سیستم لیمبیک را فعال می‌کند بخشی از مغز که در واکنش‌های احساسی و رفتاری نقش دارد و باعث افزایش اندورفین و سروتونین می‌شود و خلق و خوی ما را بهبود می‌بخشد.

۵-خود تسکین دهندگی

تمرینات تنفسی و مدیتیشن سیستم عصبی پاراسمپاتیک را از طریق اعصاب واگ تحریک می‌کند که پاسخ‌های استرس ما را آرام می‌کند تا بتوانیم "تنظیم مجدد" را انجام کنیم و کورتیزول را کاهش می‌دهد. یک گریه خوب نیز می‌تواند با رهاسازی انرژی استرس و افزایش اکسی توسین و اندورفین کمک کننده باشد. اشک‌های احساسی هم چنین کورتیزول و هورمون پرولاکتین را از بدن خارج می‌سازند. نتایج پژوهش‌های پیشین نشان داده اند که کورتیزول و پرولاکتین با افسردگی، اضطراب و خصومت مرتبط است. چه تماشای فیلمی کمدی یا غمگین باشد چه ورزش کردن، روزنامه نگاری یا باغبانی یا تلاش برای حل کردن یک پازل یافته‌های علمی نشان می‌دهند که چرا باید چرخه استرس را تکمیل کنید. انجام حداقل یک فعالیت مثبت در هر روز هم چنین می‌تواند سطح استرس اولیه ما را کاهش دهد و برای سلامت روان و تندرستی مفید خواهند بود. نکته مهم آن است که استرس مزمن و فرسودگی شغلی نیز می‌تواند نشان دهنده نیاز به تغییر از جمله تغیر محل کار باشد. با این وجود، همه شرایط استرس زا را نمی‌توان به راحتی تغییر داد.