به نقل از «جماران»

منابع نهضت عاشورا -5؛ مبرا کردن یزید، شیوه تاریخ نگاری مکتب شام

تاریخ انتشار: ۲۲ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۰۴۵۹۳

پایگاه خبری جماران: محمد بن احمد ذهبی(673-748 ه.ق)، معروف به «شمس الدین الذهبی» یکی دیگر از راویان واقعه عاشوراست. وی محدث ، مورخ  و سیره ‌نویس بوده و در سده هشتم و نهم قمری می زیسته و در سال ۷۴۸ هجری قمری درگذشته است. ذهبی از عالمان اهل سنت، در فقه پیرو مذهب شافعی  و در کلام به اهل حدیث و حنابله گرایش داشته و یکی  ازعالمان  برجسته‌ مکتب تاریخ نگاری شام محسوب است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

شهرت اودر علم رجال بوده وبه سلفی بودن نیزمشهور است. کتاب «تاریخ الاسلام» مهمترین تالیف وی است که در سی جلد می باشد. این کتاب براساس "حولیات" (سال نگاری) تنظیم شده ودر نقل حوادث سال 61 هجری قمری به واقعه کربلا پرداخته است. ذهبی واقعه عاشورا را به نقل از ابن عساکر و ابن سعد، آن هم ناقص روایت کرده وبا وجود آنکه وی و ابن حجر عسقلانی ، آخرین افرادی هستند که به بقایای کتاب‌های قرون اولیه دسترسی داشتند و پس از آن‌ها، بسیاری از این آثار از میان رفته، در ثبت واقعه عاشورا به نقل از منابع دردسترس بی میلی نشان داده ورسالت تاریخنگاری خود را بجا نیاورده است.  بنابراین اگرچه ارزش کتاب‌های ذهبی، حفظ متون فراوانی از گذشته است که امروزه در اختیار نیست، اما در گزارش وقایع عاشورا به نقل ازمنابع موجود کوتاهی داشته.

وی در بخش نامه نگاری مردم کوفه به امام حسین (ع) و دعوت از حضرتش برای رفتن به کوفه وبه دست گرفتن زعامت آنان، کسانی را نام می برد که سرراه امام (ع) را گرفته، یا از طریق نامه به آن حضرت  نسبت به بد عهدی کوفیان هشدار داده ورفتار آنان با پدرش امیرالمومنین علی (ع) و برادرش امام حسن مجتبی(ع) را با ذکر نکاتی یاد آورمی شوند. اما از پاسخ امام (ع) سخنی به میان نمی آورد و به سکوت واگذار می کند و بدین ترتیب بر مقصد و هدف والای امام حسین(ع) که همانا اجرای امر به معروف و نهی ازمنکر نسبت به رفتارحاکمان، عدالت خواهی ومبارزه با ظلم و فسق دستگاه حاکمه بود، سرپوش می گذارد. وی در این جهت به این هم اکتفا نکرده سعی می کند تا یزید را ازدست داشتن در واقعه عاشورا مبرا کند. البته این خط در مکتب تاریخنگاری شام از سوی کسان دیگری همچون ابن کثیرنیز دنبال شده ولی هیچ یک به صراحت نوشته ذهبی نیست.

ذهبی با این روایت که این اطرافیان بودند که در بی خبری خلیفه وقت مسلمین – یزید- مرتکب چنین فاجعه شومی شدند، سعی دارد تا بار گناه قتل امام (ع) و یارانش را از دوش یزید برداشته وبر دوش عبیدالله بن زیاد بگذارد.ذهبی در این مورد مدعی است که ابن زیاد بطور مستقل و بدون اجازه  یزید خلیفه مسلمین به قتل حسین بن علی (ع) اقدام کرده ویزید به این امر راضی نبوده است. وی برای جا انداختن این دیدگاه به ذکر روایاتی نیز می پردازد.

از جمله اینکه وقتی سر بریده حسین بن علی (ع) را نزد یزید آوردند، وی سرمبارک را بین دستان خود قرار داد وگریست و با سرودن شعری گفت:« بخدا سوگند اگر من همراه تو بودم هرگز تورا نمی کشتم. در این هنگام علی بن الحسین – امام سجاد(ع) –  گفت ؛ اگر رسول خدا بود ما را چنین مغلوب و در غل و زنجیر نمی دید و دوست داشت که ما از آن ها رهائی یابیم، آنگاه یزید پاسخ داد، راست می گوئی و دستور داد او را از غل و زنجیر رهانیدند.سپس هرچه اسیران خواستند برای آنان فراهم کرده و به سوی مدینه باز گرداند» (تاریخ الاسلام ج 4 ص19)

منبع: جماران

کلیدواژه: سهام عدالت انتخابات 1400 ویروس کرونا لایحه بودجه 1400 لیگ برتر 99 امام حسین عاشورا ماه محرم امام حسین ع اسماعیل علوی سهام عدالت انتخابات 1400 ویروس کرونا لایحه بودجه 1400 لیگ برتر 99 واقعه عاشورا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۰۴۵۹۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مریم خمینی نوه امام در خارج از کشور چه کاره است؟

به گزارش تابناک به نقل از عصر ایران، خانم معصومه حائری یزدی همسر آیت‌الله سید مصطفی خمینی و دختر آیت‌الله شیخ مرتضی حایری یزدی صبح روز ششم اردیبهشت ۱۴۰۳ خورشیدی در تهران درگذشت.

وی مادر سید حسین و مریم خمینی بود. حجت‌الاسلام سید حسین خمینی از اوایل دهه ۶۰ عملا از عرصه های رسمی و رسانه‌ای کنار است و خواهر او (نوه امام خمینی) هم در خارج از کشور زندگی می‌کند و به طبابت و کارهای علمی اشتغال دارد و خانواده برای دفن مادر منتظر بازگشت اوست. (دو فرزند دیگر در کودکی درگذشته بودند).

 
 

از نکات شگفت‌آور زندگی خانم حایری این که به رغم آن که عروس ارشد امام خمینی و منتسب به یک خاندان بزرگ و مشهور روحانی دیگر هم بود زندگی بسیار عادی و گاه توام با سختی و رنج داشته است.

او شیفته سید مصطفی خمینی بود و خاطرات هجران او را با اشک بیان می‌کرد و همچون اعضای خانواده امام که آقا مصطفی را «داداش» خطاب می‌کردند او هم عادت کرده بود همسرش را این گونه خطاب و حتی بعد از فقدان چنین یاد کند.

با این که عروس ارشد امام اهل مصاحبه با رسانه‌ها نبود اما برای اولین بار اول آبان ۱۴۰۰ و به مناسبت چهل‌وچهارمین سالگرد درگذشت مشکوک سید مصطفی خمینی گفت‌وگویی با او منتشر شد که بسیار مورد توجه قرار گرفت خصوصا جاهایی که حکایت از نگاه امروزین آقا مصطفی خمینی داشت و تصویر متفاوتی از فرزند فقید امام ترسیم می‌کرد.

درباره فرزندان چنین گفته بود: «خدا چهار فرزند به من داد که دو تا از آن‌ها از دنیا رفتند و الان تنها حسین و مریم برای من باقی مانده‌اند. هر دو دختر بودند و یکی در ایران و یکی در نجف از دنیا رفت. اولی چند روز بعد از به دنیا آمدن از دنیا رفت و علتش هم این که اوضاع ما در آن ایام به خاطر مسائل انقلاب خیلی ناجور و نامناسب و دگرگون بود و در همان ایامی که تازه این دختر به دنیا آمده بود، نیروهای دولتی وارد منزل ما ‌شدند و هول و هراس ایجاد ‌کردند و حال خود من خیلی بد و خراب بود و شاید این بچه بر اثر همان مسائل مُرد و از دنیا رفت.

دومی هم بلافاصله بعد از تولد و بر اثر یک بیماری کشنده از دست رفت؛ البته برخی به من می‌گفتند که این فرزندم، پسر بوده ...»