زنان هندی محبوس در شهرهایی برای مردان
تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۰۹۰۶۰
از نظر طراحان شهری نابرابری جنسیتی در هندوستان تا حدی پیش رفته است که مردان مالکیت خیابان‌ها را در دست گرفته و حتی معماری شهرها را سازگار با خواسته‌های خود تحت تاثیر قرار داده‌اند.
به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بسیاری از منتقدان بر این باور هستند که نابرابری بین زنان و مردان در هندوستان به علت اختلاف جمعیت دو جنس است چرا که آمار نشان می‌دهد به ازای هر ۱۰۰۰ نفر مرد در کشور، ۹۴۰ زن زندگی می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
گزارشات حاکی است که زنان هندی تنها ۲۷ درصد کل نیروی کار کشور را تشکیل می‌دهند که این نرخ در مردان به ۷۹ درصد می‌رسد و این روند به ویژه در مناطق شهری بسیار مشهود است. از سوی دیگر، اگرچه این قشر اقلیت اغلب از طریق پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و یا استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی به تردد در داخل شهرها می‌پردازند با این حال، نیازهای آنها در طراحی زیرساخت‌های شهری اغلب نادیده گرفته شده ست چنان که گویی مناطق شهری به طور کلی از آن مردان است. البته بسیاری از منتقدان چنین استدلال کرده‌اند که نرخ اشتغال کمتر زنان هند، حضور آنها در فضاهای عمومی را کم‌رنگ‌تر کرده است و به همین دلیل چنین تصور می‌شود که شهرهای سراسر کشور برای مردان طراحی شده است.
صرف نظر از تمام این مباحث، چیزی که اینجا از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است اینکه همین کم بودن پویایی در میان زنان هند، هم سلامت آنها را تحت تأثیر قرار داده و هم اینکه مانع از دستیابی آنها به بسیاری از فرصت‌های مهم در زندگی شخصی شأن شده است.
گزارشات حاکی است که مردان هند حدود پنج برابر بیش از زنان این کشور برای رسیدن به محل کار خود در فضاهای عمومی به تردد می‌پردازند. طبق سرشماری‌های انجام شده، زنان تنها ۱۷ درصد از تمام افرادی را تشکیل می‌دهند که روزانه برای حضور در محل کار خود به رفت و آمد در خیابان‌های شهر مشغول می‌شوند. حتی در کلان شهرهایی نظیر دهلی، بمبئی، کلکته و چنای نیز هیچ گاه سهم زنان در حال تردد به بیش از ۲۰ درصد نرسیده است و به ازای هر پنج مرد هندی تنها یک زن در خیابان‌ها با هدف رسیدن به محل کار خود به تردد می‌پردازد. البته تفاوت تردد زنان و مردان هند تنها به حضور آنها در محل کار محدود نمی‌شود، بلکه به طور کلی نرخ رفت و آمد این دو قشر در فضاهای عمومی با هر هدفی، بسیار متفاوت است.
نابرابری جنسیتی در هندوستان به حدی است که حتی تعداد افرادی که در این کشور گواهینامه رانندگی دریافت می‌کنند، بین زنان و مردان متفاوت است. در هند به ازای هر ۹ مردی که این مدرک را اخذ می‌کنند تنها یک زن وجود دارد و این در حالی است که در سایر کشورهای جهان به عنوان مثال در ایالات متحده آمریکا، رانندگان زن بسیار بیشتر از مردان هستند. از سوی دیگر با وجود اینکه اقتصاد هند با سرعت بالایی در حال رشد است، اما همچنان نرخ مالکیت خودرو در سطح پایینی قرار دارد و بسیاری از مردم همچنان از طریق وسایل حمل و نقل عمومی، دوچرخه‌سواری یا پیاده‌روی به تردد می‌پردازند.
تحقیقاتی که در سال ۲۰۱۸ انجام شد نشان داد که حدود ۸۳ درصد زنان هندی به وسیله دوچرخه، پیاده‌روی و یا استفاده از وسایل نقلیه عمومی در داخل شهر رفت و آمد می‌کردند که این نرخ در همان سال در بریتانیا به ۲۷ درصد می‌رسید و حتی در آمریکا بسیار کمتر نیز بود.
آمار بیانگر آن است که بیش از یک سوم زنان شاغل هندی به صورت کار در منزل فعالیت می‌کنند که همین امر آنها را از تردد در خیابان‌ها و حضور در جامعه باز داشته است. بدیهی است که در چنین وضعیتی، بسیاری از مزایای اجتماعی نظیر حمایت عاطفی و مالی، دسترسی به فرصت‌های مناسب یا مشارکت در فرآیندهای سیاسی از آنها سلب می‌شود که همین امر می‌تواند تبعات منفی بیشتری از خود بر زندگی شخصی این قشر آسیب‌پذیر به جای بگذارد. بدون شک، مدیران شهری می‌توانند برای حل این بحران، طراحی خیابان‌ها، زیرساخت‌های حمل و نقل و مناطق را با دقت بیشتری انجام دهند تا بیش از گذشته نیاز زنان را برآورده کنند و آنها را به سمت حضور در جامعه سوق دهند.
امینت زنان در یک کشور نباید لزوماً محدود به اعمال قوانینی مبنی بر ممنوعیت خشونت علیه آنها باشد، بلکه این امر مهم باید در طراحی شهری نیز مورد توجه قرار گیرد و زنان از فضاهای عمومی، حقوقی برابر با مردان داشته باشند تا با اطمینان خاطر کافی در شهر حضور پیدا کنند و در پی دستیابی به فرصت‌های ارزشمند باشند.
چنانچه خیابان‌های هند ایمن‌تر از قبل و با توجه به نیاز زنان طراحی شود، آنگاه قابلیت دسترسی به وسایل حمل و نقل عمومی نیز افزایش می‌یابد که این امر به سهم خود می‌تواند ایمنی زنان در حین قدم زدن به سمت وسایل نقلیه را نیز بهبود ببخشد. به عنوان مثال، ایستگاه‌های اتوبوس باید در مناطق شهری پرتردد نصب شود و روشنایی لازم به هنگام تاریکی در تمام طول مسیر رسیدن به آنها فراهم آید.
کد خبر 514198منبع: ایمنا
کلیدواژه: شهرهای جهان کشورهای جهان کلانشهرهای جهان هند طراحی شهری طراحی شهری برای زنان شهر دوستدار زنان نابرابری نابرابری اجتماعی تبعیض جنسیتی طراحی خیابان شهری ایمن سازی شهر ایمن سازی خیابان تردد در شهر بمبئی دهلی امنیت زنان در شهر امنیت زنان در طراحی شهر شهری برای زنان شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق فضاهای عمومی زنان و مردان خیابان ها حمل و نقل زنان هند محل کار
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۰۹۰۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نتایج جالب از پژوهشی درباره حس پیری/ زنان درباره سن پیری مردان چطور فکر می‌کنند؟
به گزارش خبرآنلاین، به نظر می‌رسد پاسخ این پرسش که «از چند سالگی پیر محسوب می‌شویم؟»، در حال تغییر است زیرا عمر مردم طولانی‌تر شده است، دیرتر بازنشسته می‌شوند و تا سنین بالاتری همچنان از سلامتی جسمی و روحی برخوردارند.
ایسنا در خبری نوشت: طبق پژوهشی که نتیجه آن در مجله انجمن سالمندی آمریکا منتشر شد، افراد در اواسط دهه ۶۰ سالگی معتقدند که پیری از ۷۵ سالگی شروع می‌شود، در حالی که افراد مسن‌تر فکر می‌کنند سن پیری دیرتر از این شروع می‌شوند.
به گزارش ان‌بی‌سی، این تحقیق که در مجله روانشناسی و سالمندی انجمن روانشناسی آمریکا منتشر شد، داده‌های ۱۴ هزار شرکت‌کننده در یک نظرسنجی سالمندی در آلمان را بررسی کرد که درباره پیری به‌عنوان مرحله‌ای از زندگی مطالعه می‌کرد. تاریخ تولد شرکت‌کنندگان بین سال‌های ۱۹۱۱ و ۱۹۷۴ بود و از سن ۴۰ تا ۸۵ سالگی به این مطالعه وارد شده بودند.
شرکت‌کنندگان طی ۲۵ سال، هشت بار درک خود را از سالمندی گزارش کردند. آنها هر چهار تا پنج سالی که می‌گذشت، آغاز سن پیری را یک سال دیرتر از بار قبل اعلام کردند. شرکت‌کنندگانی هم که زودتر یعنی بین سال‌های ۱۹۱۱ تا ۱۹۳۵ به دنیا آمده بودند، در مقایسه با افرادی که بعد از ۱۹۳۵ متولد شده بودند، فکر می‌کردند که پیری زودتر آغاز می‌شود.
«مارکوس وتشتاین»، نویسنده ارشد این مطالعه و روانشناس دانشگاه هومبولت برلین، گفت: درک و تصور ما از پیری در گذر زمان به‌وضوح تغییر می‌کند. افرادی که امروز در سنین میانسالی هستند یا افراد مسن‌تر باور دارند که سن پیری آنها دیرتر از همسالانشان در ۲۰ سال پیش است.
به گفته وتشتاین، این تغییر تا حدودی به بالا رفتن سطح امید به زندگی در افراد برمی‌گردد. امید به زندگی در آلمان حدود ۸۱ سال است که از ۷۱ سال در ۱۹۷۴ بیشتر شده است. همچنین بسیاری از مردم برای مدت طولانی‌تر یک زندگی همراه با سلامتی دارند.
وتشتاین می‌گوید: افرادی که احساس جوانی می‌کنند، معتقدند پیری دیرتر شروع می‌شود.
شرکت‌کنندگانی که تنهاتر بودند، بیماری‌های مزمن داشتند یا از سلامتی کامل برخوردار نبودند، بیشتر بر این تصور بودند که پیری زودتر آغاز می‌شود. زنان هم فکر می‌کردند که سن پیری در مردان حدود ۲.۴ سال دیرتر آغاز می‌شود.
با این حال برخی کارشناسان می گویند این نتایج ممکن است قابل تعمیم به کشورهای دیگر نباشد زیرا دیدگاه‌های فرهنگی درباره پیری و روند تحولات جوامع در طول زمان متفاوت است. به عنوان مثال امید به زندگی در ایالات متحده در طول همه‌گیری کووید از ۷۹ سال در ۲۰۱۹ به ۷۶ سال در ۲۰۲۱ رسید در حالی که امید به زندگی در آلمان از سال ۲۰۱۴ نسبتا پایدار بوده است.
به گزارش ایندیپندنت، تحقیقات قبلی نیز نشان داده بود باورهای منفی درباره افزایش سن با افزایش سطح استرس مرتبط است که به نوبه خود می‌تواند خطر حمله قلبی و سکته را افزایش دهد. برعکس افرادی که به پیری نگرشی مثبت دارند، احتمالا کمتر در معرض ابتلا به زوال عقل هستند و در مقایسه با افرادی که نگرش منفی درباره افزایش سن دارند، طولانی‌تر عمر می‌کنند.
همچنین افرادی که خود را جوان‌تر از سن شناسنامه‌ای‌شان می‌دانند، زوال حافظه آهسته‌تر، عملکرد شناختی بهتر و کاهش علائم افسردگی را گزارش کردند. در مقابل افرادی که خود را مسن‌تر از سن حقیقی‌شان می‌بینند بیشتر در معرض خطر مرگ‌ومیر قرار دارند.
۴۷۲۳۶
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899530
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد