غرب با اقدامات متعدد مترصد بازدارندگی راهبردی در برابر روسیه است
تاریخ انتشار: ۲۴ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۱۸۷۷۳
روسیه، که از پیشروی غرب با عنوان «سیاست مهار» یا «بازدارندگی راهبردی» یاد می‌کند، بر این نظر است که غرب الزامی به پیگیری واقعی سیاست‌های کاهش تسلیحات به نفع حفظ موازنه و ثبات راهبردی ندارد و با اقدامات متعدد مترصد بازدارندگی راهبردی در برابر روسیه است.
خبرگزاری میزان - با ترسیم نمودار تحول نگرش روسیۀ پساشوروی به ایران، جابه جایی‌هایی با شدت نوسان گسترده قابل مشاهده است که در یک سوی آن، ایران به مثابه «متحدی مطمئن و قابل اتکا در منطقه و جهان» و «متحدی در برابر دشمان مشترک» و در سوی دیگر به عنوان «تهدید جنوبی و به منزله ابزاری برای تنظیم روابط با غرب» مورد شناسایی قرار گرفته است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
یکی از جلوه‌های عملی این نوسان، در ارائه دو رای متفاوت و مهم در شورای امنیت سازمان ملل متحد در قبال ایران مشاهده میشود، مخالفت و وتوی قطعنامه ضد ایرانی شورای امنیت در ۲۶ فوریه ۲۰۱۸ و موافقت و رای به قطعنامه ضد ایرانی ۱۹۲۹ در ۹ ژوئن ۲۰۱۰ است.
«ایران در هندسه سیاست خارجی روسیه» عنوان کتابی به قلم محمد شاد است که وی در این اثر کوشیده است تصویری منطبق با واقعیت، از نحوه سیاستگذاری خارجی روسیه در مقابل ایران و عناصر دخیل در شکل‌گیری این سیاست‌ها ارائه دهد. خبرگزاری میزان در نظر دارد هر روز برشی از این کتاب را با خوانندگان خود به اشتراک بگذارد.
پس از فروپاشی شوروی، روسیه فدراتیو تلاش کرد که با آسیب‌شناسی وضعیت گذشته، ضمن کاهش تخصیص بودجه برای تولید تسلیحات راهبردی، بیشتر توان خود را به بهینه‌سازی زیرساخت‌های اقتصادی در سایه خاتمه‌بخشی به رقابت‌های تسلیحاتی معطوف سازد. پیش‌نیاز این سیاست پیگیری رویکرد همگرایی و تنش‌زدایی با غرب بود؛ به همین سبب نیز روسیه پاشوروی در همه ادوار همواره به دنبال امضای قرارداد‌های کاهش تسلیحات و پیگیری رژیم‌های منع اشاعه با طرف‌های غربی به ویژه ایالات متحده آمریکا بوده است (البته در دوره شوروی نیز این کشور برای کاهش تسلیحات متقابل با آمریکا تلاش‌هایی کرد که هیچ‌گاه موفقیت‌آمیز نبود). در هر صورت، روسیه پاشوروی رشد و توسعه اقتصادی خود را منوط به حفظ «ثبات راهبردی» در پرتو «کاهش هزینه‌ها در تولید تسلیحات راهبردی، می‌داند و در اسناد راهبردی مختلف، به ضرورت کاهش هزینه‌ها در این قسمت تصریح می‌کند. به تعبیر دیگر، نقطه ضعف روسیه، افزایش هزینه‌ها در تولید تسلیحات راهبردی بر اثر تهدید موازنه راهبردی است؛ موضوعی که رقبای غربی روسیه از آن به بهترین وجه بهره می‌برند. در آخرین سند راهبرد امنیت ملی روسیه، بخش معتنابهی به موضوع «ثبات راهبردی» اختصاص یافته است، به گونه‌ای که بیست بند (بند‌های ۸۷ تا ۱۰۷) در این سند ذیل عنوان «ثبات راهبردی و شراکت راهبردی عادلانه» گنجانده شده است. در بند ۱۰۰ این سند تصریح شده است که «توسعه پایدار روسیه» منوط به «حفظ ثبات راهبردی» است: «ایجاد شرایط مطلوب برای توسعه پایدار فدراسیون روسیه در درازمدت با تأمین ثبات راهبردی میسر است.در ابتدای فصل سوم این سند که ادراک مقامات روسیه از اولویت‌های ملی راهبردی را شرح می‌دهد، منافع ملی در بخش خارجی «تثبیت موقعیت فدراسیون روسیه به عنوان یکی از قدرتهای جهانی در جهان چندقطبی و پیگیری حفظ ثبات راهبردی و شراکت سودمند متقابل» تعریف شده است. شایان توجه است که سیاست رسمی و اعلامی روسیه حفظ ثبات راهبری است و در بند ۷۲ سند مفهوم سیاست خارجی روسیه در سال ۲۰۱۶، فلسفه تعامل با آمریکا نیز همین گزاره «حفظ ثبات راهبردی» بیان شده، اما در ادامه آن، اقدامات عملی آمریکا خلاف این روند معرفی شده است.
سیاست ریست یکی از مهم‌ترین جلوه‌های پیگیری تحقق این راهبرد بوده، اما درک هویت‌مدار ایالات متحده آمریکا از ماهیت تهدید روسیه باعث شده است که این سیاست با شکست مواجه شود و کلیت غرب که هیچ‌گاه مقاصد اصلی روسیه را همگرایی و ادغام در فرایند‌های نظام جهانی غربی ندانسته است، اقدام به تشدید راهبرد در برگیری یا مهار روسیه با تهدید اصل ثبات راهبردی کند. خروج از معاده پیمان موشک‌های ضدبالستیک، ایجاد ابهام در نحوه اجرا و تمدید پیمان استارت و استقرار سپر دفاع موشکی در جدار غربی مرز‌های روسیه از نمونه‌های بارز پیگیری این سیر توسط ایالات متحده آمریکا هستند. روسیه، که از پیشروی غرب با عنوان «سیاست مهار» یا «بازدارندگی راهبردی» یاد می‌کند، بر این نظر است که غرب الزامی به پیگیری واقعی سیاست‌های کاهش تسلیحات به نفع حفظ موازنه و ثبات راهبردی ندارد و با اقدامات متعدد مترصد بازدارندگی راهبردی در برابر روسیه است. بیشتر بخوانید: حفظ منافع ملی روسیه در برقراری ارتباط با همه نیرو‌های حاضر در خاورمیانه است انتهای پیام/
برچسب ها: روسیه ایران
منبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: روسیه ایران بازدارندگی راهبردی ثبات راهبردی کاهش تسلیحات حفظ ثبات
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۱۸۷۷۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پتانسیل چندجانبه گرایی شانگهای در برابر اسراییل
گرچه سازمان شانگهای تا پیش از درخواست ایران در بیست‌وسومین نشست سران در دی ماه سال گذشته به مسئله فلسطین ورود نداشته است، اما پرداختن کشورمان به موضوع اقدامات و جنایات اسراییل و شرایط بحرانی مردم فلسطین در نشست مذکور موجب سوق دادن توجهات اعضای سازمان شانگهای به جنایات اسراییل گردید. در همین راستا، روز جمعه وزرای دفاع کشور عضو سازمان همکاریهای شانگهای در بیست و یکمین اجلاس خود در آستانه پایتخت قزاقستان به محکومیت رژیم صهیونیستی و اقدامات بی ثبات کننده این رژیم در منطقه پرداختند. از همین منظر میتوان گفت سازمان شانگهای دارای ظرفیتهای بالقوه برای معطوف ساختن تلاشها و اجماع کشورها به حل مسئله فلسطین است.
در همین زمینه، دیاکو حسینی کارشناس مسائل بین الملل در گفت و گو با قدس اظهار کرد: بنیان سازمان شانگهای بر دو موضوع اصلی بنا شد، اول مبارزه با ناامنیهای درون منطقه آسیای مرکزی به ویژه در همسایگی با استان سین کیانگ چین که برای چینی‌ها اهمیت دارد و در واقع دروازه ورود این کشور به دنیای غرب است. اما در عین حال بعد دیگری هم دارد و ان همکاری متقابل چین و روسیه برای مقابله با یکجانبه گرایی امریکا است. به نظرم با درنظر داشتن این دو هدف بنیادی میتوان گفت سازمان همکاری شانگهای تا اندازه‌ای موفق بوده زیرا اگر امروزه سخن از جهان چند قطبی و پایان رهبری و سلطه امریکا بر جهان است، باید آنرا تا حد زیادی مدیون همکاریهای چین و روسیه دانست. زیرا سازمان شانگهای یکی از عرصه‌های همکاری این دو کشور محسوب میشود. همچنین این سازمان در زمینه مبارزه با تروریسم و ناامنی به ویژه در اسیای مرکزی اقداماتی انجام داده است. به هر حال این سازمان در رسیدن به اهداف محدود و ابتدایی خود موفق بوده اما برای دستیابی به اهداف فراتر از آن و تبدیل شدن به سازمان موفق اقتصادی و شناخته شدن به عنوان نهادی جهانی با کارایی امنیتی راه طولانی در پیش دارد.
برخورداری از وزن دیپلماتیک برای حل موضوع فلسطین
حسینی بیان کرد: اگرچه ساختار رسمی سازمان شانگهای به عنوان سازمانی اقتصادی و امنیتی در زمینه مبارزه با جدایی طلبی، تروریسم و افراط گرایی شناخته میشود، اما هنوز فاقد ساز و کارهایی است که بتواند خارج از این قلمرو و در حل و فصل تنشهای فعلی خاورمیانه ایفای نقش کند. بنابراین گرچه روسیه و چین در سازمان شانگهای مشارکت دارند اما تصور نمیکنم این سازمان در آینده نزدیک بتواند در خارج از قلمرو خود به ویژه در حل مسئله فلسطین و تحقق صلح آن نقش موثر داشته باشد.
وی گفت: حتی اثرگذاری و نقش شانگهای در ایجاد صلح در مناطق اسیای مرکزی و قفقاز هم عملاً محدود بوده و از ابزار لازم برای ایفای نقش در حفظ صلح در مقیاس بزرگتر برخوردار نبوده است. گرچه این مشکل مشاهده میشود اما سازمان شانگهای به لحاظ دیپلماتیک وزن قابل قابل توجهی برای رایزنی و حل موضوع فلسطین دارد و با مشارکت قدرتهای بزرگی همچون روسیه، چین، هند و قدرتهای منطقه‌ای همانند ایران و پاکستان میتواند منعکس کننده صدای بخش بزرگی از مردم جهان به ویژه قدرتهای در حال ظهور باشد. در مجموع از قدرت اجبارآمیز کافی برای ملزم ساختن کشورها به تامین صلح در منطقه خاورمیانه و پایان دادن به جنگ غزه برخوردار نیست و باید برای رفع این مسئله تلاش کند.
انتهای پیام/
علت فوت پزشک متخصص در استان فارس در دست بررسی است