علت دندان درد در دوران بارداری
تاریخ انتشار: ۲۵ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۳۱۹۴۲
اغلب خانم های باردار در دوران بارداری دندان درد را تجربه می کنند، علل و دلایل دندان درد در بارداری مختلف هستند اما در ادامه از اصلی ترین علت دندان درد بارداری مطلع خواهید شد. ناطقان: یکی از دردناک ترین مشکلات دوران بارداری همین دندان دردی است که شما با دیدن اسمش برای مشاهده ی این بخش از نمناک کلیک کرده اید؛ دردی که تقریبا تمام زنان باردار آن را تجربه کرده اند و حتی هنگام صحبت از آن شدت این درد را با حالات صورت خود نشان می دهند، ولی چرا؟ این همه اعضای بدن داریم اما با تغییرات بارداری درد سراغ دندان می رود ؟ پاسخ به این تک سوال را در این مطلب خواهید خواند و نکات دیگر مرتبط با دندان درد در بارداری و راه حل های آن را در مطلب دیگری.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دلیل اصلی دندان درد بارداری
احتمالا مثل قدیمی " بچه یک کیلو وزن می گیرد، مادر یک دندان از دست می دهد " را شنیده اید. در این مورد خاص، این ضرب المثل درست از آب در آمده است و این هورمون ها هستند که موجب این امر شده اند. بنابر یافته ها هر چقدر بدن مادر مقدار بیشتری استروژن و پروژسترون برای کمک به رشد بچه بدهد، این هورمون ها باعث تضعیف استخوان و رباطی که دندان را محکم نگه میدارد می شود.
به علاوه این تغییرات هورمونی، میزان غلظت اسیدها در دهان مادر را افزایش می دهند که خود عامل پوسیدگی دندان است. لثه های مادر در واکنش به پروژسترون تمایل به ورم کردن و خونریزی دارند و در این صورت در معرض عفونت قرار می گیرند. اثر نرم کننده و شل کننده هورمون های حاملگی برای نوزاد خوب است زیرا آن ها به نوزاد اجازه می دهند در زمان تولد با حداقل انقباض به دنیا بیایند. اما این اثرات برای دندان مادر خوب نیستند.
دلیل دندان درد در بارداری
علاوه بر این چنانچه در این بخش از بارداری و نوزاد در نمناک اشاره شده است طبق یافته های اخیر، هورمون های مادر کلسیم را از استخوان های مادر به استخوان های در حال رشد کودک منتقل می کنند. به همین دلیل مادران باردار در سیستم خود میزان کم تری کلسیم دارند که ضعف در استخوان ها و دندان ها ناشی از آن است. برخی از بانوان حساسیت کم تری نسبت به این تغییرات هورمونی دارند و شرایط پوسیدگی دندان و آسیب به لثه ها را تجربه نمی کنند. درحالی که رعایت بهداشت دهانی می تواند این آسیب ها را به حداقل برساند، اثرات زیان آور بارداری بر سلامت دهان و دندان به طور کامل قابل پیش گیری نیست. دندان های خراب، تنها بخش کوچکی از فداکاری است که یک مادر برای به دنیا آوردن فرزندش می کند.
برچسب ها: بارداری ، دندان درد ، ناطقان ، نوزاد ، مادر ، کلسیم
منبع: ناطقان
کلیدواژه: بارداری دندان درد ناطقان نوزاد مادر کلسیم دندان درد هورمون ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۳۱۹۴۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازسازی چهره زن عراقی از ۷۵۰۰۰ سال پیش / عکس
به گزارش خبرآنلاین و به نقل از ایسنا، این زن که به نام شاندر زی (Shanidar Z) معروف است، سال ۲۰۱۸ در غار شاندر، کردستان عراق (۸۰۰ کیلومتری شمال بغداد) پیدا شد. این زن از گونه نئاندرتال است، نزدیکترین خویشاوند انسانتبار انسانهای امروزی که حدود ۴۰ هزار سال پیش و پس از هزاران سال همزیستی با هوموسپینس (انسان خردمند) منقرض شد.
دانشمندانی که بقایای این اسکلت را مطالعه میکنند، بهزحمت ۲۰۰ قطعه استخوان جمجمه او را کنار هم قرار دادند. آنها از خطوط صورت و جمجمه این زن برای بازسازی چهرهاش استفاده کردند تا بفهمند او چه شکلی بوده است.
شرح عکس: اما پومروی در کنار جمجمه «شاندر زی»
دکتر اما پومروی (Emma Pomeroy)، دیرینهانسانشناس و دانشیار دپارتمان باستانشناسی دانشگاه کمبریج که اسکلت را از زیر خاک بیرون آورده است، میگوید: «جمجمههای نئاندرتالها با برجستگیهای قابلتوجه و بدون چانه متفاوت از جمجمههای گونه خودمان به نظر میرسند. بازسازی صورت شاندر زی نشان میدهد که این تفاوتها ممکن است در زندگی واقعی آنها آنقدر فاحش نبوده باشد. او درواقع نسبت به اندازهاش، چهره بزرگی دارد. او برآمدگیهای ابروی بزرگی دارد که معمولاً ما آنها را نمیبینیم».
نئاندرتالها حدود ۳۰۰ هزار سال در سراسر اروپا، خاورمیانه و کوههای آسیای مرکزی زندگی کردند و حدود ۳۰هزار سال با انسانهای امروزی همپوشانی داشتند. تجزیهوتحلیل دیانای انسانهای امروزی نشان داده است که در آن روزگار، نئاندرتالها و هوموسپینسها با یکدیگر همزیستی داشتهاند و وجود ردپای ژنتیکی نئاندرتالها در انسانهای امروزی، نشانی از وجود روابط خانوادگی بین این دو گونه است.
تحلیل جدید
شرح عکس: چهره بازسازی شده «شاندر زی»
هنگامیکه پومرو برای اولین بار این اسکلت را با حفاری خارج کرد، جنسیت آن بلافاصله مشخص نشد زیرا فقط نیمه بالایی بدن حفظ شده بود و خبری از استخوانهای لگن نبود. گروهی که در ابتدا بقایای آنها را موردمطالعه قرار دادند، روی روش نسبتاً جدیدی تکیه کردند که شامل تعیین توالی پروتئینهای داخل مینای دندان برای تعیین جنسیت شاندر زی بود.
محققان دانشگاههای کمبریج و لیورپول، طول و قطر استخوانهای بازوی «شاندر زی» را با دادههای مربوط به انسانهای امروزی مقایسه کردند و قد این نمونه را حدود ۵ فوت (۱٫۵ متر) تخمین زدند. تجزیهوتحلیل ساییدگی دندانها و استخوانها نشان داد که او در زمان مرگ در اواسط چهلسالگی زندگی خود بوده است.
پومروی میگوید: «این تخمین معقولی است، اما ما نمیتوانیم ۱۰۰ درصد مطمئن باشیم که او مسنتر نبودهاند. آنچه میتوانیم بگوییم این است که «شاندر زی» عمر نسبتاً طولانی داشته است. برای آن جامعه، آنها احتمالاً از نظر دانش و تجربه زندگی بسیار مهم بودند».
غاری که «شاندر زی» در آن دفن شده بود، در میان باستانشناسان و دیرینهشناسان مشهور است زیرا ۱۰ نئاندرتالی که طی گمانهزنیهای سال ۱۹۶۰ در آنجا کشف شد، محققان را به این باور رساند که نئاندرتالها بارها به غار شاندر بازگشتهاند تا مردگان خود را دفن کنند و حتی ممکن است که نئاندرتالها، مردگان خود را با «گُل» دفن کرده باشند و این اولین چالش در برابر دیدگاه رایجی بود که انسانهای باستانی را نادان و بیرحم میدانست. بااینحال، تحقیقات بعدی توسط گروه پومرو، نظریه تدفین با گُل را موردتردید قرار داده است.
در عوض، آنها گمان میکنند که گرده کشفشده در میان گورها ممکن است از طریق زنبورهای گردهافشان وارد گور شده باشد. بااینحال، در طول سالها دانشمندان شواهد فزایندهای از هوش و پیچیدگی نئاندرتالها، ازجمله هنر و ابزار پیدا کردهاند.
شاید نئاندرتالها مردگان خود را با دستههای گل تجلیل نمیکردند، اما تحقیقات نشان میدهد که ساکنان غار شاندر احتمالاً گونهای همدل بودند. بهعنوانمثال، یک نئاندرتال مرد که در آنجا دفن شده بود، ناشنوا بود و با ضربهای به بازو و سرش فلج شده بود که احتمالاً او را تا حدی نابینا میکرد، اما او مدت زیادی زنده بود، بنابراین طبق تحقیقات باید از او مراقبت میشد.
پومروی میگوید که شاندر زی اولین نئاندرتالی است که در بیش از ۵۰ سال گذشته در این غار پیدا شده است، اما این مکان هنوز هم میتواند بستری برای اکتشافات بیشتر باشد.
بازسازی جمجمه
پومروی بازسازی جمجمه شاندر زی را که نسبتاً بلافاصله پس از مرگ له شده بود، بهعنوان یک «پازل سهبعدی با حساسیت بالا» توصیف کرد.
استخوانهای فسیلشده در بلوکهای کوچکی از رسوبات غار برداشته شده و در فویل پیچیده شدند و محققان آنها را برای تجزیهوتحلیل به دانشگاه کمبریج فرستادند.
در آزمایشگاه کمبریج، محققان از هر بلوک میکرو سیتیاسکن گرفتند و از اسکنها برای هدایت استخراج قطعات استخوانی استفاده کردند. دکتر لوسیا لوپز پولین (Lucía López-Polín)، همکار پومروی، محافظ باستانشناسی از موسسه کاتالان برای دیرینه اکولوژی انسانی و تکامل اجتماعی در اسپانیا، بیش از ۲۰۰ تکه جمجمه را با چشم کنار هم قرار داد تا آن را به شکل اولیه خود بازگرداند.
این گروه جمجمه بازسازیشده را اسکن و پرینت سهبعدی کردند که پایه و اساس سر بازسازیشدهای را شکل داد که توسط دیرینه هنرمندان دوقلوی دانمارکی، آدری و آلفونس کنیس (Adrie and Alfons Kennis)، لایههایی از ماهیچه و پوست روی آن قرار بگیرد.
۵۴۵۴
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1902145 ذوالفقار دانشی