به نقل از «مشرق»

عکس یادگاری سفرای انگلیس و روسیه از نگاه میدل ایست آی

تاریخ انتشار: ۲۵ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۳۳۹۸۰

پایگاه خبری میدل ایست مانیتور نوشت: برای درک عصبانیت و خشمی که انتشار عکس مذکور برای ملت ایران ایجاد کرده، درکِ خاطرات تاریخی ایرانی ها از گذشته های نه چندان دور، کاملا ضروری است.

به گزارش مشرق، پایگاه خبری "میدل ایست مانیتور" در گزارشی به اقدام اخیر سفارت روسیه در انتشار یک عکس جنجالی از سفرای روسیه و بریتانیا در ایران که به نوعی یادآورِ روزهای اشغال ایران، و برگزاری کنفرانس تهران در سال ۱۹۴۳ که در آن رهبران شوروی، بریتانیا و و آمریکا در ایران حضور داشتند و به غرور ملی ایرانیان بی‌احترامی کردند، پرداخته و به طور خاص به سفرای روسیه و انگلیس یادآوری کرده که با وقوع انقلاب اسلامی در ایران، بسیاری از واقعیت ها تغییر کرده اند و آن ها باید با توجه به شرایط جدید، با ملت ایران رو به رو شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

میدل ایست مانیتور در این رابطه می نویسد: «"جواد ظریف" وزیر خارجه ایران که به زودی باید کرسی وزارت خارجه این کشور را ترک کند، اخیرا در یک پیام توئیتری، نسبت به انتشار یک عکس از سوی سفارت روسیه در تهران واکنش نشان داده و شدیدا آن را محکوم کرده است. امری که البته با واکنش گسترده و منفی مردم ایران نیز رو به رو شده است. در تصویری که از سوی سفارت روسیه در شبکه های اجتماعی قرار گرفته، سفیر روسیه "لوان جاگاریان" با همتای بریتانیایی اش "سیمون شرکلیف" دیده می شود که در آن ژستی شبیه به ژست نشست سه جانبه رهبران شوروی(استالین)، بریتانیا(چرچیل) و آمریکا(روزولت) در جریان کنفرانس تهران(۱۹۴۳) گرفته اند.

این مساله از منظر بسیاری از ایرانیان، به مثابه اقدامی توهین آمیز ارزیابی شد. در این راستا، دولتمردان، دانشگاهیان، روزنامه نگاران و شهروندان عادی ایرانی، همه و همه اقدام سفرای انگلستان و روسیه را قویا محکوم کردند. آن ها این اقدام را هم توهین آمیز، و هم عاری از هرگونه درک و فهم ارزیابی کردند و به نوعی آن را نمودی از بخشی تحقیر آمیز، در تاریخ معاصر ایران توصیف کردند.

در این راستا جواد ظریف می گوید: "لازم است یادآوری کنم که اکنون آگوست سال ۲۰۲۱ و نه آگوست سال ۱۹۴۱(اشاره به حمله مشترک انگلستان و روسیه به ایران، دو سال قبل از برگزاری کنفرانس تهران) و نه دسامبر سال ۱۹۴۳ است". ظریف می گوید: "مردم ایران نشان داده اند که(در جریان برجام و مذاکرات هسته ای نیز به وضوح قابل مشاهده بوده است) سرنوشتشان هرگز در دستان قدرت های خارجی و یا سفارتخانه های خارجی نخواهد بود".

در این راستا، "حسین امیرعبداللهیان" گزینه اصلی وزارت خارجه در دولت "ابراهیم رئیسی" نیز می گوید: "انتشار عکس مذکور، بی احترامی روشنی به اصول دیپلماتیک و همچنین غرور ملی مردم ایران بود".

رئیس مجلس ایران نیز عکس سفرای بریتانیا و روسیه را اقدامی نامناسب ارزیابی کرد و تاکید کرده که این اقدامِ آن ها بایستی فورا توسط وزارت خارجه ایران پیگری شود. وی در این رابطه گفته است: "سفرای بریتانیا و روسیه باید هر چه سریع تر به خاطر اقدام خود، از ایران عذرخواهی کنند. در غیر اینصورت، ارائه یک پاسخ دیپلماتیکِ قاطع و صریح، کاملا ضروری و لازم است".

علی رغمِ تاکیدات و اصرارهای فراوان سفارت روسیه مبنی بر اینکه تصویر منتشر شده هیچ قالب و چهارچوبِ ضدایرانی نداشته و صرفا سعی داشته تلاش ها توسط قدرت های متفق علیه نازیسم را یادآوری کند، با این حال، هر دو سفیر به وزارت خارجه ایران احضار شدند.

برای درک عصبانیت و خشمی که انتشار عکس مذکور برای ملت ایران ایجاد کرده، درکِ خاطرات تاریخی ملت ایران از گذشته های نه چندان دور، کاملا ضروری است. ایران در دوران جنگ جهانی دوم بارها به تسلط قدرت‌های خارجی درآمد و آن ها مدام و به بهانه های مختلف، حاکمیت و استقلال آن را نقض می کردند.

از زمان قاجار تا عصر پهلوی(قرن ۱۹ تا اوایل قرن ۲۰)، ایران در برابرتجاوزات قدرت های اروپایی و روسی به شدت آسیب پذیر بود. در این دوران: ایران امتیازات مختلفی را به قدرت های خارجی اعطا کرد(از سرِ اجبار)، سرزمین‌های خود را از دست داد و به میدانی برای توازن قدرتِ قدرت های بزرگ علیه یکدیگر تبدیل شد. ایران در دوران جنگ جهانی دوم اعلام بی طرفی کرد با این حال، این بی طرفی محترم شناخته نشد و خاک آن به اشغال قدرت های خارجی درآمد.

در این رابطه برخی ناظران و تحلیلگران می گویند: "اگرچه قرار بود کنفرانس تهران به مثابه نمایشی از وجود اتحاد و دوستی میان دولت های متفق و ملت ایران ارائه شود، با این حال، عملا به نمایشی که در آن تسلط قدرت‌های خارجی بر ایران به نمایش گذاشته شده بود، تبدیل شد...

با این همه، انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۹۷۸، همه چیز را تغییر داد. ایران دیگر آن کشوری نیست که قدرت‌های خارجی با آن به نحو تحقیرآمیزی رفتار می کردند. در سطحِ راهبردی، اینگونه استدلال می شود که جمهوری اسلامی ایران تا حد زیادی توانسته قدرت و نفوذ قدرتهای خارجی و بیگانه در ایران را محدود کند و عملا ایران در این دوران، به یک قدرت منطقه ای قابل توجه تبدیل شده است.

"سید محمد مرندی" کارشناس ارشد سیاسی ایرانی در مورد عکسی که اخیرا منتشر شده می گوید: "این اقدام، یک حرکتِ جدید و شگفت انگیز از سوی بریتانیا نبود. با این حال، انجام این اقدم از سوی روسیه تا حدی شوکه‌کننده بود". ایران و روسیه در سال های اخیر، همکاری های راهبردی فراوانی در مسائل منطقه ای و بین‌المللی داشته اند. با این حال، حتی با توجه به اینکه سفارت روسیه بارها تاکید کرد که ایران، دوست و همسایه روسیه است و سفیر بریتانیا نیز در رابطه با عکس مذکور اظهار پشیمانی کرد و ادعا نمود که در پسِ عکسی که منتشر شد، هیچ نیت شرورانه ای وجود نداشته، باز هم هر دو کشور از انجام عذرخواهی در این رابطه خودداری کرده اند. امری که به زعم بسیاری از ایرانیان، اقدامی توهین آمیز تلقی می شود.

در شرایطی که این گزارش نوشته می شود، هنوز مشخص نشده که آیا دولت های بریتانیا و روسیه قصد عذرخواهی از ملت ایران را دارند یا خیر و آیا عکسِ توهین آمیز به ایرانیان، از شبکه های اجتماعی حذف خواهد شد یا خیر. با این حال، اگر روابط دوستانه بار دیگر برقرار شوند، بریتانیا و روسیه و مخصوصا روسیه، باید به هنجارهای دیپلماتیک متعهدتر باشند و به حساسیت های فرهنگی-تاریخی ایران احترام بگذارند و ارزشِ اجتماعی و فرهنگی عذرخواهیِ صادقانه از ملت ایران را نیز مد نظر قرار دهند».

منبع: مشرق

کلیدواژه: کرونا تحولات افغانستان حسین امیر عبداللهیان بریتانیا و روسیه قدرت های خارجی کنفرانس تهران سفارت روسیه وزارت خارجه توهین آمیز میدل ایست ملت ایران عکس مذکور

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۳۳۹۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

«دریای پارس» یادگاری برای ایران به بهانه روز خلیج فارس

محمد زکی‌زاده، مستند «دریای پارس» به کارگردانی منوچهر طیاب که در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی تولید شده است؛ موقعیت جغرافیایی، تاریخ تمدن و فرهنگ‌های گوناگون منطقه خلیج فارس و دریای عمان را به تصویر می‌کشد.

در «دریای پارس» موقعیت جغرافیایی و ژئوپلتیک خلیج فارس و دریای عمان بر اساس تاریخ تمدن عیلام، اکد، سومر، کلده، آشور، بابل، ایران و فرهنگ‌های گوناگون منطقه، مراکز تمدن‌های کهن ایرانی در کرانه خلیج فارس بررسی می‌شود.

این مستند با نام «خلیج فارس» آغاز می‌شود و با نمایش پی در پی نقشه‌های کهنی که از دیرباز از جغرافی‌دانان غربی و مسلمان مانده‌اند بر اصالت این نام صحه می‌گذارد. سپس سفر خود را از جلگه خوزستان آغاز می‌کند و به گشت و گذاری گسترده در جزیره‌های ایران می‌پردازد.

مراسم عاشورای بوشهر، لنج سازی، معابد پالمیری خارک، فجایعی که اروپاییان، دزدان دریایی انگلیس و ... در این مناطق به بار آورده‌اند، چگونگی باز پس گیری هرمز از پرتغالی‌ها از جمله مواردی است که در این فیلم نمایش داده می‌شود.

سابقه تاریخی جزیره خارک، داستان سفر واسکودوگاما پرتغالی و آمدن آلبر کرک به خلیج فارس و آغاز دوران استعمار تا دوران جنگ جهانی اول، مبارزات مردم جنوب علیه استعمار، موقعیت جزایر قشم، کیش، تنب بزرگ، تنب کوچک دیگر سرفصل‌های این فیلم را تشکیل داده است.

منوچهر طیاب مستندساز، نویسنده و منتقد که یکی از چهره‌های تاثیرگذار دنیای مستند به شمار می‌رود، در سال ۱۳۱۶ در تهران به دنیا آمد. او دانش‌آموخته رشته معماری از دانشگاه فنی وین و تحصیل‌کرده رشته کارگردانی سینما و تلویزیون و طراحی صحنه از دانشکده سینمایی آکادمی دولتی موسیقی و هنر‌های نمایشی وین بود.

او از سال ۱۳۴۲ با ساخت فیلمی درباره سفال‌های قدیمی ایران به مستندسازی روی آورد و نزدیک به ۱۰۰ فیلم ارزشمند میراث فرهنگی و تاریخی را کارگردانی کرده است. طیاب استاد رشته سینما در دانشکده هنر‌های دراماتیک و تلویزیون، سرپرست رشته سینماتوگرافی و عکاسی دانشکده علوم ارتباطات اجتماعی تهران و عضو هیئت داوران یونسکو در جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه لهستان بود و از جمله آثار مستند او می‌توان به «البرز»، «زاگرس گهواره تمدنی کهن»، «نقاشی ایران»، «دروازه ملکوت»، «وانگه روان جهان گله کرد» و ... اشاره کرد.

همچنین همزمان با برگزاری سیزدهمین دوره جشنواره بین‌المللی سینماحقیقت، ضمن نکوداشت منوچهر طیاب و نمایش آثار منتخب وی، از این پیشکسوت سینمای مستند با اهدای نشان فیروزه حقیقت تقدیر شد. طیاب غیر از مستندسازی و عکاسی به عنوان شاخه‌های اصلی فعالیت خود، در حوزه ایرانشناسی نیز نامی آشناست و در زندگی خود به طور پیوسته برای معرفی ایران با ابزار فیلم و مستند تلاش کرد.

بسیاری از مستندسازان طیاب را به عنوان یک ایرانشناس عاشق می‌شناسند که مسیر صادقانه‌ای را در زندگی پیش گرفته و او به همراه ایرج افشار، خسرو سینایی و منوچهر ستوده را از کسانی عنوان می‌کنند که گویی جهان هستی آنها را به عنوان پیامبران فرهنگ برگزیده است.

از جمله آثار منوچهر طیاب که در جشنواره‌های مختلف مورد تقدیر واقع شده‌اند، می‌توان به فیلم‌های «سفال/ سرامیک» (۱۳۴۲) - برنده دلفان نقره، «ریتم» (۱۳۴۳) - فیلم منتخب یونسکو برای تدریس در مدارس سینمایی- دیپلم افتخار از جشنواره وین، «خوزستان» (۱۳۴۳)، «دزفول/ شوشتر» (۱۳۴۴)، «کران تا کران» (۱۳۴۴)، «قالی» (۱۳۴۵)، «جزیره قشم» (۱۳۴۶)، «سپاهی دانش» (۱۳۴۷)، «مسجد جامع اصفهان» (۱۳۴۸) - دیپلم افتخار جشنواره فیلم برلین، «دریای پارس» (۱۳۴۸)، «ایران سرزمین ادیان» (۱۳۴۹) - دیپلم افتخار جشنواره وین، «سیر خط در ایران» (۱۳۴۹)، «سوی شهر خاموش- دزفول» (۱۳۴۹)، «آبادان» (۱۳۵۰)، «سوزنبان» (۱۳۵۰)، «کاریکاتوریست» (۱۳۵۰)، «جنگ خروس» (۱۳۵۰)، «شب‌های تهران- ۷ قسمت» (۱۳۵۰)، «زن‌ها و حرفه‌ها» (۱۳۵۰)، «خیمه شب‌بازی» (۱۳۵۱)، «تیاتر رو حوضی» (۱۳۵۱)، «نمایشگاه نقاش امپرسیونیست‌ها» (۱۳۵۱)، «نمایشگاه جواهرات» (۱۳۵۱)، «نمایشگاه شیشه و سفال» (۱۳۵۱)، «نمایشگاه نقاشی کودکان» (۱۳۵۲)، «کاخ چهل‌ستون» (۱۳۵۲)، «کاخ هشت‌بهشت» (۱۳۵۲)، «کاخ عالی‌قاپو» (۱۳۵۲)، «مسجد شیخ لطف‌الله» (۱۳۵۳)، «معماری دوران صفوی» (۱۳۵۴) - برنده دلفان طلایی، «معماری دوران سلجوقی» (۱۳۵۴)، «معماری دوران ایلخانی» (۱۳۵۴)، «معماری دوران تیموری» (۱۳۵۴)، «معماری آستان قدس رضوی» (۱۳۵۵)، «اصفهان هندسه‌ای بر مقیاس انسانی» (۱۳۵۵) - دیپلم افتخار جشنواره سینمایی مسکو، «ساخت کاشی معرق» (۱۳۵۵) و «تعمیر نقاشی‌های دیواری» (۱۳۵۵) اشاره کرد.

منوچهر طیاب کارگردان نام‌آشنای سینمای مستند ایران بامداد روز سه‌شنبه ۴ شهریور سال ۱۳۹۹ در سن هشتاد و سه سالگی در بیمارستانی در وین از دنیا رفت.

باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر