به نقل از «قدس آنلاین»

مخاطب سریال مذهبی شعاری را تماشا نمی کند

تاریخ انتشار: ۲۶ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۳۸۶۸۰

فلورا سام می گوید، مهمترین دغدغه فکری‌اش این است که اگر کاری با موضوع مذهبی می‌نویسد، شعارزده نباشد و کارهایش از جنس مردم باشد. او همچنین محدودیت‌های مالی را مهمترین مانع بر سر راه سازندگان برای ساخت کارهای بزرگ تاریخی ـ مذهبی می‌داند.

فلورا سام ـ بازیگر، نویسنده و کارگردان ـ می‌گوید از وقتی کرونا آمده برای حفظ سلامتی همکارانش کار نمایشی نساخته است؛ این بازیگر که در این مدت  به عنوان یکی از داوران برنامه تلویزیونی «محاکات» فعالیت داشته، از بی توجهی به بازیگران برای تزریق واکس کرونا گله مند و نگران سلامتی هنرمندان کشور است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او درباره اینکه چرا سریال‌های مذهبی ـ تاریخی در تلویزیون کمتر ساخته می‌شود و شاهد پخش چندین باره سریال های موفق گذشته هستیم، به ایسنا گفت: در دنیا هم تعداد سریال‌های معاصری که ساخته می‌شود نسبت به سریال‌های تاریخی و مذهبی بیشتر است. دلایل مختلفی هم دارد؛ اگر در کشور خودمان بخواهیم دلیل این موضوع را بررسی کنیم، محدودیت هزینه است که ما به شدت با آن درگیریم و دشوار بودن کار؛ البته خیلی از هنرمندان ما این دشواری را دوست دارند و مساله بودجه شاید از مساله دشواری ساخت مهم تر باشد و اگر بودجه باشد می‌توان برای دشواری ها هم راه حل‌هایی پیدا کرد.  

او در عین حال اظهار می کند: لزومی ندارد به همان تعدادی که سریال معاصر ساخته می‌شود، سریال تاریخی هم ساخته شود؛ اما لازم است مقاطع مختلف تاریخی و مذهبی ما به شکل سریال‌هایی جذاب نمایش داده شود تا مردم از تاریخ خودمان به وسیله این سریال ها بیشتر مطلع شوند.

این کارگردان در پاسخ به این پرسش که برای انتقال مفاهیم مذهبی، مجموعه های تاریخی بیشتر کاربرد دارد یا کارهای معاصر؟ عنوان کرد: سریال های تاریخی در کنار آموزه‌ها و پند و اندرزی که دارند، بیشتر به ما نشان می‌دهند که اتفاقات تاریخی درباره‌شان شنیده‌ایم، به چه شکلی بوده است. این سریال ها بیشتر جنبه آموزندگی و تاریخی دارند اما در زمینه مذهبی و دینی اگر یک سریال معاصر درست ساخته شود، از آنجا که ما جنس آدم ها را شبیه خودمان می‌بینیم و درد و مشکلاتشان همان درد و مشکلات خود ماست، همذات پنداری می کنیم و تاثیرگذاری هم بیشتر است.

او ادامه داد: وقتی ما یک سریال معاصر را می‌بینیم چون می‌توانیم مشابه شخصیت‌های داستان را در زندگی خودمان هم پیدا کنیم، بنابراین مشکلات آن‌ها مشکلات ماست و راه‌حل‌هایی که آن‌ها دارند می‌تواند راه حل‌های زندگی ما باشد؛ اما تحقق این امر مستلزم آن است که مجموعه های مذهبی درست پرداخت شده باشد و به سمت شعار و پیام‌های اخلاقی مستقیم کشیده نشود.

فلورا سام که نویسندگی و کارگردانی سریال «مرضیه» را برای محرم ۹۸ بر عهده داشته است، درباره دشواری‌های ساخت سریال های مذهبی گفت: در حقیقت در سریال «مرضیه» مذهب جریان دارد. سریال «مرضیه» یک سریال روز اجتماعی است و انتقادات اجتماعی دارد و مسایل مذهبی هم در کنارش مطرح می‌شود و درباره‌اش صحبت می‌شود.

او متذکر شد: وقتی درباره مناسبت خاصی صحبت می‌کنیم، خیلی باید مراقب باشیم که از شعارزدگی پرهیز کنیم. به محض اینکه کار حالت شعارزده و سفارشی به خود بگیرد، مخاطب را از خودش دور می‌کند. بر این اساس بزرگترین تلاش و دغدغه فکری‌ام این است که وقتی کارهای اینچنینی را می نویسم، کاملا از جنس مردم باشد و اگر هم قرار است حرفی زده شود در داخل قصه و درون مایه قصه زده شود؛ نه اینکه شخصیت درباره آن جمله بگوید و مدام هم به آن نکته اشاره کند. پیام باید در درونمایه قصه گنجانده شود و بیننده خودش تصمیم بگیرد و خودش متوجه مطلب شود.

این کارگردان در پاسخ به پرسشی درباره تاثیر احتمالی کرونا بر افت کیفی سریال‌های تلویزیونی، تصریح کرد: کرونا نمی‌تواند دلیلی اصلی باشد زیرا سال‌های قبل از کرونا هم نه تنها کارهای مذهبی بلکه در کل سریال ها افت کیفی داشتند. دلایل مختلفی دارد؛ اما کرونا هم همان طور که روی تمام مشاغل و تمام جوامع تاثیر گذاشته است، مطمئنا روی شغل ما و کارهای ما هم تاثیر گذاشته است و نمی‌توان گفت بی تاثیر بوده، اما مسایل مهم تری است که کیفیت سریال ها را تحت الشعاع قرار می‌دهد.

فلورا سام در پایان گفت: شخصا در این مدت کار نمایشی انجام نداده‌ام زیرا ضریب اینکه بازیگران و عوامل سر صحنه دچار بیماری شوند خیلی بالاست و متاسفانه از وقتی که واکسیناسیون شروع شد هیچ فکری برای این قشر نشده و بازیگرها تنها گروه شغلی هستند که باید بدون ماسک سر کار بروند. بازیگری تنها شغلی است که جزو جدول رده بندی وزارت بهداشت قرار نداشته است. مشاغلی مثل بانک‌ها، راننده‌ها، معلمان و اساتید دانشگاه به عنوان کسانی که باید واکسن بزنند شناخته شدند که حتما هم باید شناخته می‌شدند اما در این میان اصلا به بازیگرانی که بدون ماسک سر کار می روند توجهی نشد. ما بازیگران زیادی را در این دو سال از دست دادیم و یکی از دلایل مهمش هم همین بود که این‌ها مجبور بودند بدون ماسک سر کار حاضر شوند و از زمانی که واکسیناسیون شروع شد هیچکس به فکرشان نبود.

فلورا سام نویسنده و کارگردان سریال‌هایی همچون «مرضیه»، «باغ سرهنگ» و «راز پنهان» بوده و در سریال‌هایی همچون «همسایه‌ها» و «روزهای زندگی» نقش آفرینی کرده است.

منبع: ایسنا

انتهای خبر/

منبع: قدس آنلاین

کلیدواژه: سریال های مذهبی فلورا سام فلورا سام سریال ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.qudsonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «قدس آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۳۸۶۸۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

بودجه دولتی برای حوزه‌های علمیه | جمع مبلغ نهاد‌های فرهنگی و مذهبی ۶۷ هزار میلیارد تومان!

روزنامه جمهوری اسلامی به انتقاد از تخصیص بودجه دولتی برای حوزه های علمیه و حرم امام خمینی پرداخت.

این روزنامه نوشت: به مناسبت بررسی بخش هزینه‌های لایحه بودجه کل کشور سال ۱۴۰۳ فهرستی از بودجه‌های پیشنهادی دولت برای نهاد‌های فرهنگی و مذهبی در فضای مجازی و رسانه‌ها منتشر شد که با اعتراض‌هائی همراه است.

اعتراض‌ها عموماً بر این محور‌ها متمرکز هستند که در شرایط دشوار اقتصادی کشور چرا به این نهاد‌ها بودجه تعلق می‌گیرد و یا چرا چنین مبالغ زیادی برای آن‌ها پیشنهاد شده است؟ محور دیگر اعتراض نیز اینست که این نهاد‌ها تأثیر ملموسی بر زندگی مردم ندارند و به همین دلیل تخصیص چنین بودجه‌هائی به آن‌ها منطقی نیست.

طبق آنچه در فهرست منتشرشده آمده، جمع مبلغ پیشنهادی برای نهاد‌های فرهنگی و مذهبی ۶۷۰ هزار میلیارد ریال است که البته رقم قابل توجهی است.

بدون اینکه درباره محور‌های اعتراضات یادشده قضاوتی داشته باشیم، بر این نکته تأکید می‌کنیم که بعضی از نهادهائی که نامشان در فهرست آمده اصولاً وجودشان ضرورتی ندارد، بعضی دیگر از آن‌ها خاصیتی ندارند، تعدادی نیز به میزان بودجه‌ای که برای آن‌ها پیشنهاد شده اثربخشی ندارند و در مورد حرم امام خمینی نیز همانطور که در سال‌های گذشته بار‌ها تذکر دادیم اصولاً اینهمه توسعه و خرج‌تراشی خلاف مشی خود امام است. باقی می‌ماند بودجه‌ای که برای حوزه‌های علمیه پیشنهاد شده که اشکال اساسی آن مربوط به استقلال روحانیت است.

در سال‌های گذشته هنگامی که به تخصیص بودجه دولتی برای حوزه‌های علمیه و نهاد‌های مرتبط با آن‌ها انتقاد می‌کردیم، بعضی از طلاب و علما در قالب گلایه به ما می‌گفتند مگر از وضع شدیداً فلاکت‌بار طلاب و روحانیین از نظر معیشت خبر ندارید که به بودجه مربوط به حوزه‌های علمیه اعتراض می‌کنید؟

جواب این بود و اکنون نیز اینست که می‌دانیم بسیاری از طلاب و فضلای حوزه‌های علمیه و حتی علمای شهرستان‌ها با فقر و ناداری دست و پنجه نرم می‌کنند و تعداد زیادی از آن‌ها بخش قابل توجهی از وقت خود را به کار‌های خدماتی از قبیل پیک موتوری، مسافرکشی و تمیز کردن خانه‌ها و شرکت‌ها مشغولند تا بتوانند از عهده حداقل هزینه زندگی برآیند. با اینحال به دلایل متعدد معتقدیم روحانیت نباید از بودجه دولتی ارتزاق کند.

ممکن است افرادی به دلایل خاصی که دارند، اعتقادی به آنچه ما به عنوان دلایل متقن برای ضرورت اجتناب روحانیت از پذیرش بودجه دولتی مطرح می‌کنیم نداشته باشند. این، حق طبیعی آنهاست که اینگونه فکر کنند و از تخصیص بودجه دولتی به حوزه‌های علمیه دفاع نمایند. می‌بینیم که در عمل نیز تفکر آن‌ها بر کشور حاکم است و متولیان امور به آنچه دیگران با نیت خیرخواهی و مصلحت‌اندیشی برای روحانیت می‌گویند اعتنائی نمی‌کنند و ترتیب اثر نمی‌دهند.

مهم‌ترین دلیل برای این تفکر که حوزه‌های علمیه و دستگاه‌های مرتبط نباید از بودجه دولتی ارتزاق کنند اینست که وابسته شدنشان به بودجه دولتی آن‌ها را به دولت و حکومت وابسته می‌کند و استقلال را که سرمایه اصلی روحانیت است از آن سلب می‌نماید.

هیچکس نمی‌تواند ادعا کند که روحانیت می‌تواند به بودجه دولتی وابسته باشد و در عین حال استقلال خود را هم حفظ کند. علت اینکه امام خمینی هرگز اجازه استفاده حوزه‌های علمیه از هیچ بودجه‌ای غیر از آنچه مردم با طیب خاطر به آن‌ها می‌دهند را ندادند، همین بود که آن را با استقلال روحانیت در تضاد می‌دانستند.

تجربه چند دهه اخیر نیز بر صحت نظر امام خمینی مهر تأیید گذاشته است. مراجع صاحب‌نام و ذی‌نفوذی مانند مرحوم آیت‌الله فاضل لنکرانی و آیت‌الله صافی گلپایگانی نیز بر همین عقیده بودند و همین مسیر را ادامه دادند.

نکته دیگری که باید مورد توجه روحانیت قرار گیرد اینست که تنگنا‌های معیشتی در حال حاضر به آن‌ها اختصاص ندارد. این، گرفتاری بزرگی است که ده‌ها میلیون نفر از مردم کشورمان با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. افتخار روحانیت در طول تاریخ این بود که مانند ضعیف‌ترین اقشار جامعه زندگی می‌کرد و به همین دلیل، خودش محبوب و کلامش نافذ بود.

حالا هم باید مانند مردم عادی زندگی کند تا مردم پذیرایش باشند. مردم وقتی استقلال روحانیت را ببینند و احساس کنند که حامی آن‌ها و زبان گویای آنهاست، حاضرند هرچه دارند را با روحانیت تقسیم کنند تا این نهاد باقی بماند و بتواند در مقاطع حساس در برابر ظلم و ناروا بایستد.

خوبست این را هم به عنوان نکته پایانی بگوئیم که بودجه‌های دریافتی حوزه‌ها بیش از آنکه صرف طلاب نیازمند شود به پشت‌میزنشینانی می‌رسد که حوزه‌های علمیه بدون آن میز‌ها هم می‌توانند ادامه حیات بدهند و چه بسا حیات بهتر. با توجه به این واقعیت‌ها آیا بهتر نیست روحانیت خودش پیش‌قدم شود و از گرفتن بودجه دولتی خودداری کند؟