کرونای طولانی موجب سندروم خستگی مزمن میشود
تاریخ انتشار: ۲۶ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۳۹۴۳۶
محققان میگویند: کووید طولانی مدت دارای برخی علائم و ناهنجاری های بیولوژیکی مرتبط با سندرم خستگی مزمن است.
به گزارش برنا؛ علایم کووید ۱۹ در بیشتر مبتلایان به این بیماری خفیف است، اما برخی از بیماران ماهها با علایمی از جمله خستگی طولانی مدت، درد مداوم و تنگی نفس دست و پنجه نرم میکنند.
این شرایط که«کووید طولانی» نام گرفته است، تاثیر مخربی بر زندگی مبتلایان دارد و احساس خستگی حتی پس از یک پیاده روی کوتاه هم بروز میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در نتیجه، افرادی که علائم کووید طولانی را دارند، همچنین علائم سندرم خستگی مزمن یا انسفالومیلیت میالژیک را نیز نشان می دهند. به گفته محققان، این موارد شامل عدم تعادل ردوکس (استرس اکسیداتیو)، التهاب سیستمیک، التهاب مغز و کاهش متابولیسم مشابه مواردی است که در افراد مبتلا به کم کاری تیروئید مشاهده می شود.
عدم تعادل ردوکس که گاهی اوقات به عنوان استرس اکسیداتیو نیز شناخته می شود، به اختلال در سطح اکسیدان ها اشاره دارد، مولکول هایی که توسط بدن تولید می شوند و در محیط باعث آسیب به سلول ها می شوند و آنتی اکسیدان هایی که بدن از آنها برای محافظت در برابر اثرات اکسیدان استفاده می کند.
به گفته محققان، درک اینکه چه عواملی باعث ایجاد این تغییرات در سندرم خستگی مزمن و کووید-۱۹ می شود می تواند به محققان در ابداع درمان هایی برای این بیماری کمک کند.
تحقیقات اخیر نشان داده است که حدود ۷۵ درصد از افراد مبتلا به کووید -۱۹ اغلب خستگی شدید را نشان می دهند که برای چند ماه در آنها باقی می ماند. مطالعه ای که اوایل سال جاری منتشر شد همچنین نشان داد که از هر ۱۰ فرد مبتلا به کووید-۱۹، بیش از یک نفر تا ۹ ماه پس از تشخیص اولیه دچار خستگی و از دست دادن حس چشایی یا بویایی می شوند.
بنا بر اعلام مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری آمریکا، سندرم خستگی مزمن همانطور که از نامش مشخص است باعث بروز خستگی شدید، ناهنجاری های خواب، درد و سایر علائم می شود که بر اثر فعالیت بدنی بدتر می شوند.
منبع: خبرگزاری برنا
کلیدواژه: پیاده روی مغز استرس درمان ناهنجاری کرونا سندروم خستگی مزمن سندرم خستگی مزمن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.borna.news دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری برنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۳۹۴۳۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا هیچ وقت یادمان نمیماند درِ خانه را قفل کرده ایم یا نه؟
دانشمندان یک قدم به درک اینکه چرا بعضی چیزها را به خاطر میسپاریم و برخی دیگر را فراموش میکنیم، نزدیکتر شده اند.
به گزارش روزیاتو، محققان دانشگاه رایس ِ آمریکا دست به پژوهشی زدند که نشان داد ما برخی جنبههای یک تجربه همچون شرایط کلی را به جای جزئیات کوچکتر به خاطر میسپاریم.
به همین دلیل است که احتمال فراموش کردن تجربههای جزئیتر و پیش پا افتاده تری مانند قفل کردن یا نکردن در ِ خانه، بیشتر است.
برای درک بهتر نحوهی عملکرد حافظهی انسان، محققان دانشگاه رایس تصاویری را به شرکت کنندگان پژوهش خود نشان دادند.
در این آزمایش حافظه، برخی از تصاویری که برای شرکت کنندگان به نمایش درمی آمدند، تکراری و برخی دیگر جدید بودند.
برخی تصاویر شباهت زیادی به یکدیگر داشتند، اما در برخی دیگر تشخیص تفاوتهای آنها از یکدیگر دشوارتر بود. هدف از نمایش تصاویر مشابه، مختل کردن حافظه با شبیه سازی تجربیات پیش پا افتادهای بود که روزانه داریم، مانند قفل کردن در ِ خانه.
محققان پی بردند که به یاد ماندنیترین تصاویر که احتمال به خاطر سپردن آنها توسط شرکت کنندگان بیشتر بود، تصاویری رنگارنگ با حضور افرادی در عکس بودند. به عبارت دیگر، تصاویری که شلوغ و بی نظم نبودند، فراموش نشدنیتر بودند.
گرچه شرکت کنندگان به یادماندنیترین تصاویر را به درستی به یاد آورده بودند، اما اثر آن بعد از ۲۴ ساعت از میان رفت. این به ویژه درمورد به یاد آوردن تجربیات مثبت صدق میکرد، امری که نشان داد این دست تجربیات در ابتدا به یاد میمانند، اما بیشتر مستعد فراموش شدن هستند.
گرچه معمولاً تصور این است که احساسات میتوانند فرآیند پردازش حافظه را بهبود بخشند، اما انسانها اغلب جنبهی اصلی یک تجربه یا به عبارتی دیگر «مخلص کلام» را به یاد میآورند، نه جزئیات اضافی را. به گفتهی محققان، گذشت زمان اغلب این موضوع را تشدید میکند.
برای مثال، اگر سعی کنیم که به خاطر آوریم در سال گذشته چه کارهایی انجام دادیم، احتمالاً کارهای زیاد و مختلفی را به خاطر میآوریم. با این حال، احتمالاً تنها برخی از این خاطرات را با جزئیات زیاد به خاطر میآوریم. ممکن است به یاد بیاوریم که به سفر رفته بودیم، اما احتمالاً یادمان نمیآید که در هر روز ِ سفر چه فعالیتهایی انجام داده بودیم.
نتایج این پژوهش نشان داد محتوای احساسی، مدت زمان گذشته یک تجربه و ویژگیهای ادراکی حافظه، همگی در به خاطر آوردن یا نیاوردن جزئیات یک اتفاق تأثیرگذارند.
به گفتهی محققان دانشگاه رایس، این پژوهش نشان داد که تجربیاتی که برای یک شخص فراموش نشدنی هستند، مثل جشن تولد، مرگ عزیزان و غیره، به احتمال زیاد برای یک شخص دیگر هم فراموش نشدنی هستند. اینها اغلب تجربیات مثبت یا منفی هستند.
این محقان میگویند ما اغلب تصور میکنیم که خاطرات احساسی بهتر به خاطر سپرده میشوند، اما در حقیقت این ویژگیهای اصلی یک خاطره است که به خاطر سپرده میشود، اما جزئیات آن ممکن است فراموش شوند.
یکی از دلایل اینکه ما نمیتوانیم همهی تجربیات مان را به خاطر آوریم این است که مغز ما ظرفیت محدودی دارد.
به گفتهی محققان، مغز ما احتمالاً نمیتواند هر چه که تجربه میکنیم را به خاطر بسپارد و به همین دلیل مجبور هستیم اندکی از اطلاعاتی که مهم نیستند را به شکل انتخابی فراموش کنیم.