Web Analytics Made Easy - Statcounter
به نقل از «بازار نیوز»
2024-05-01@17:39:01 GMT

قوانین مهاجرتی کانادا

تاریخ انتشار: ۲۶ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۴۴۲۶۶

قوانین مهاجرتی کانادا

در این مقاله سعی کرده‌ایم به شما درباره قوانین مهاجرتی کانادا برای افرادی که قصد مهاجرت دارند، صحبت کنیم.

تمام افرادی که قصد مهاجرت به کانادا و تحصیل در کانادا را دارند، در مرحله اول باید مدارک خود به دولت کانادا را ارسال کنند. مهاجرت از هر طریقی مانند پناهندگی، تحصیلی، توریستی، کار موقت و حتی تابعیت کانادا نیاز به پر کردن فرم‌های مختلف دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

پرکردن فرم‌ها و ارسال مدارک از مهم‌ترین مراحل مهاجرت است.

در این مقاله سعی کرده‌ایم به شما درباره قوانین مهاجرتی کانادا برای افرادی که قصد مهاجرت دارند، صحبت کنیم.

 فهرست مدارک و همچنین سوالاتی که در فرم‌ها وجود دارد، براساس یک سری قوانین تهیه شده است. این موضوع را بسیاری از افرادی که قصد مهاجرت دارند نمی‌دانند. در ادامه ما به توضیح برخی از این قوانین میپردازیم.

موسسه مهاجرتی میرداماد در کنار اطلاعات لازمی که در زمینه قوانین مهاجرتی به کانادا در اختیار فرد مهاجر قرار می‌دهد، اقدامات لازم برای مهاجرت به کانادا متقاضیان را در کوتاه‌ترین زمان انجام می‌دهد.

قانون مهاجرت و حمایت از پناهندگان

این قانون مرتبط با مهاجرت طریق از پناهندگی است. طبق این قانون کانادا موظف است از مهاجرانی که از طریق پناهندگی به کانادا آمده‌اند، حمایت کند. برای انجام  این کار کشورکانادا سازمان‌هایی را در سراسر کشور از قبیل دوره‌های آموزش زبان و ارائه مشاوره به افراد پناهنده تاسیس کرده است.

این سازمان برای کمک به مهاجرین از آنها اطلاعات شخصی خاصی را درخواست می‌کند. اطلاعاتی که شما هنگام ورود به کانادا ارائه می‌دهید، به صورت محرمانه در بانک اطلاعاتی نگهداری می‌شود.

قانون شهروندی در کانادا

قانون The citizenship act به معنی قانون شهروندی است. همچنین این قانون نحوه به دست آوردن تابعیت کانادا و همچنین از دست دادن تابعیت کانادا را بیان می‌کند. برای به دست آوردن مدرک شهروندی کانادا، افراد باید معیارهای خاصی داشته باشند. برای مثال متقاضیان باید حداقل به زبان انگلیسی و یا فرانسوی مسلط باشند. ممکن است حتی افراد دارای تابعیت کانادا باشند، اما پس از مدتی آن را از دست بدهند. برای مثال به جرمی محکوم شده باشند.

قانون اساسی کانادا

قانون اساسی کشور کانادا در سال 1867 میلادی به ثبت رسیده است. در این قانون حوزه اختیارات دولت فدرال و همچنین دولت‌های استانی تعریف شده است و این تعریف‌ها در خصوص امور مهاجرت و تابعیت است. قانون اساسی هر کشور از مهمترین قانون‌های آن کشور است.

 طبق قانون اساسی کانادا، آزادی‌های شهروندان کانادایی که شامل موارد زیر می‌شود: آزادی‌های اخلاقی، دینی و همچنین اعتقادات آزادی در تصمیمات، نظرات و ایده‌های شخصی آزادی در زمینه‌ صلح و آرامش، حقوق، تحصیل اطفال در کانادا منشور حقوق و آزادی های کانادا

این قانون یک منشور حقوق شهروندی است که بر اساس قوانین اساسی کانادا تنظیم شده است. طبق این قانون، حقوق شهروندان کانادایی را در برابر تصمیمات سیاسی دولت، تضمین می‌کند. این منشور به گونه‌ای تنظیم شده است که شامل حقوق شهروندان نیز می‌شود. این منشور در سال 1982 توسط ملکه الیزابت دوم کانادا امضا شد و به یک قانون تبدیل شد.

Citizenship and immigration Canada

این قانون به ‌معنای تابعیت و مهاجرت کانادا است. طبق این قانون، تصمیمات و آیین نامه‌های تابعیت و مهاجرت کانادا در سایت‌های این سازمان منتشر می‌شود. این تصمیمات بر اساس قوانین موجود، در قالب کتابچه‌های عملیاتی است.

قوانین کانادا برای زنان

کشور کانادا یکی از بهترین کشور‌های جهان جهت حضور بانوان است. در رده‌بندی بهترین کشور‌ها برای حضور زنان کانادا در مقام سوم قرار دارد. کشور‌های ایسلند و سوئد در این رده‌بندی در رتبه‌های اول و دوم هستند. همچنین کشور‌های چاد، افغانستان و یمن در انتهای این لیست قرار دارند. نمره کشور کانادا در این لیست 96.6 می‌باشد. همچنین کانادا در بخش عدالت برای زنان نمره 100 را دریافت نموده است.

زنان در کشور کانادا از نظر حقوق اجتماعی کاملا با مردان برابرند. در این کشور زنان 10 درصد  ساعات کاری کمتری نسبت به مردان دارند. زن‌ها در کشور کانادا در اکثر شغل‌های عمومی مثل پرستاری، معلمی و ... حضور فعال دارند.

با این وجود زنان کانادایی هنوز بر این باورند که حقوق زن و مرد در این کشور به طور کامل برابر نیست. آن‌ها معتقدند در بخش‌های به خصوصی مانند سیاست مانع از پیشرفت و حضور بانوان می‌شوند. زیرا در کانادا شغل‌های مهم ریاستی و سازمان‌های بزرگ اکثرا به دست مردان اداره می‌شود.

کلام آخر

هر کشوری در جهان برای مهاجرت قوانین و مقررات خاص خود را دارد. از این رو میبایست قبل از تصمیم جدی به مهاجرت قوانین کشور مقصد را به دقت مطالعه کرد. با مطالعه قوانین می‌توان بهتر با شرایط آن کشور آشنا شد که ما را برای گرفتن تصمیم بهتر یاری می‌کند. در کشور کانادا نیز قوانین و مقررات مهاجرتی خاصی وجود دارد. همچنین شما می‌توانید برای مشاوره گرفتن در این زمینه با کارشناسان تخصصی موسسه‌ میرداماد ارتباط برقرار کنید. با مطالعه قوانین و مشاوره گرفتن شما میتوانید مسیر مهاجرت خود را هموار‌تر کنید.

 

برچسب ها: مهاجرت ، کانادا ، قوانین مهاجرت لینک کوتاه خبر: bzna.ir/000OxB

منبع: بازار نیوز

کلیدواژه: مهاجرت کانادا قوانین مهاجرت قوانین مهاجرتی تابعیت کانادا قوانین مهاجرت قانون اساسی کشور کانادا کشور ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت bazarnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «بازار نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۴۴۲۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

معمای کف و سقف مجاز حجاب

پس از پیروزی انقلاب و روی کار آمدن جمهوری اسلامی،سبک زندگی مردم و به ویژه پوشش افراد، چه زن و چه مرد به یک مناقشه پایان ناپذیر بدل شد و این مسئله امر تازه ای نیست که مثلا ربطی به مرگ مهسا امینی و وقایع پس از آن داشته باشد. همه به یاد می آورند سال های اول انقلاب را که بر روی دست جوانان با پیراهن آستین کوتاه رنگ پاشیده می شد و یا حتی پوشیدن لباس های رنگی ممنوع بود. همین چند سال پیش بود که سردار رادان فرمانده نیروی انتظامی، پوشیدن چکمه را مظهر تبرج و آن را غیر قانونی اعلام کرده بود. اما چرا این مناقشه در جامعه ایران قابل حل نیست؟ بسیاری از تحلیلگران سیاسی و اجتماعی دلیل تداوم چالش میان حکومت و مردم بر سر حجاب را عدم پذیرش این قانون از سوی مردم می دانند. اما به نظر می رسد مسئله فراتر از این امر است. در جوامع اقتدارگرا، اغلب قوانینی وضع می شود که مقبول عامه نیست ولی همان قوانین،بی‌کم و کاست با قدرت از سوی حکومت اعمال می شود. در ایران، با استناد به دین مبین اسلام که دین اکثریت قاطع مردم است، قوانین شریعت اجرا می شود. اما افراد برداشت های فردی خود را از برخی امر دینی دارند. از سوی دیگر بخش بزرگی از قوانین شرع، بیشتر امری فردی است که تعهد فرد به خدای او و مجازاتش هم الهی است. بر همین مبنا، افراد، اعمال مجازات از سوی حکومت، برای امری که بین آنها و پروردگارشان است را نمی پذیرند. با این حال مشکل در این هم نیست چرا که آن چیزی که به نام حجاب در ایران مورد مناقشه بین افراد جامعه با حکومت شده، چندان ربطی به پوشش شرعی ندارد. بر اساس شرع اسلام جز وجه و کفین هیچ بخشی، حتی به اندازه یک تار مو از بدن زن، نباید در معرض دید نامحرم باشد. چنین حجابی در ایران در بین اکثریت زنان جامعه رواج ندارد و آن حدی هم که حکومت بدان رضا داده بسیار نازلتر از حد شرعی است. اما همین میزان از حجاب مورد تایید حکومت هم مقبول بخش بزرگی از جامعه نیست و خود نظام سیاسی هم به این واقعیت اگاه است کماینکه وقتی فرمانده نیروی انتظامی دلیل عدم ورود روسای سابق جمهوری، به مسئله برخورد با بی حجابی را، ترس آنها از ریزش آرایشان می داند، یعنی او به زبان دیگر می گوید که کاندیدای ریاست جمهوری که مدافع برخورد با بی حجابان باشد در انتخابات رقابتی رای نمی آورد، چرا که اکثریت مردم موافق برخورد ماموران با بی حجابی نیستند. از سوی دیگر حکومت مایل است که اجبار به حجاب را در محدوده امر دینی نگه دارد تا آن را نه خواست حکومت و امری حکومتی بلکه خواست خدا و دین قلمداد کند و چون این حجاب با حجاب شرعی تفاوت فاحشی دارد، قادر به تعیین حدود و ثغور برای آن نیست و قوانین مربوط به آن هم دقیقا به همین علت از منطق کافی برای اجرا برخوردار نیستند؛ برای مثال همانگونه که در بالاتر هم گفته شد یک روز پوشیدن چکمه جرم بود و امروز نیست یا پوشش مهسا امینی که در آن روز توسط پلیس دستگیر شد امروز دیگر نه تنها جرم نیست که حتی آرزوی حکومت است یا مثلا اگر زنی امروز با پوشیدن کلاه تمام موهای خود را به پوشاند مرتکب جرم شده اما اگر یک شال ده سانتی متری بر سر کند که ده سانت از موهایش از جلو و نیم متر موهایش از عقب پیدا باشد از منظر قانونی ایرادی ندارد. در واقع نظام سیاسی قادر نیست که معیار شفافی را به عنوان پوشش حکومتی مشخص کرده و همان را اعمال کند. در این شرایط نه مردم می دانند تکلیفشان با حکومت چیست نه مامور حکومت می داند که دقیقا از مردم چه می خواهد. در واقع چیزی در میان است که سقف و کف آن نامشخص است. حال چگونه ممکن است قانونی لازم‌الاجرا شود اما حدود آن مشخص نباشد؟ تا کنون تنها ماده قانونی برای حجاب تبصره ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی بوده که در آن بر رعایت حجاب شرعی که همان وجه و کفین است تاکید شده و اگر قرار باشد نیروی انتظامی قانون مربوط به حجاب را اجرا کند باید بر همان مبنا، همه زنانی که حتی یک تار مویشان پیداست را دستگیر کنند. در قانون جدید هم که هنوز تصویب نشده بر پوشیدگی همه موی سر بانوان تاکید شده است. یعنی در هر صورت باید حکومت اول مشخص کند چه میزان از برهنگی سر مجاز است. قطعا حکومت نمی تواند شفاف اعلام کند که مثلا بیرون بودن بخشی از موی سر ایراد ندارد چرا که این دیگر حجاب شرعی نیست. در آن صورت باید اعلام کند که این یک پوشش اجباری حکومتی است اما حاکمیت، مایل نیست در مظان چنین اتهامی قرار گیرد و به اقتدارگرایی در حجاب متهم شود ولی تا زمانی که تکلیف حد و مرز تشخیص حجاب از بی‌حجابی روشن نشود، خروجی این قانون ،جز نمایش نزاع مردم و حکومت، چیز درخور دیگری ندارد و این چالش، به دلیل اجرای سلیقه ای از سوی مجریان و مردم اجتناب‌ناپذیر است. 2121 برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901041

دیگر خبرها

  • ادامه موج گسترده مهاجرت پرستاران به کشور‌های خلیج فارس / در عمان حقوق یک پرستار ۶ برابر ایران است
  • دو قانون جدید FIA برای فرمول یک
  • موج بالای مهاجرت پرستاران؛ عمانی‌ها ۶ برابر ایران حقوق می‌دهند | مقاومت عجیب با وجود کمبود پرستار!
  • موج مهاجرت پرستاران؛ عمان ۶ برابر ایران حقوق می‌دهد
  • موج مهاجرت پرستاران به کشور‌های خلیج فارس
  • یونس فضلی مسئول کوکیوان فدراسیون تکواندو کانادا شد
  • قوانین کارگر وجود دارد اما اجرا نمی‌شود 
  • قانون ضد مهاجرتی سوناک عامل تنش در روابط دوبلین-لندن
  • قوانین سختگیرانه اتحادیه اروپا یقه آیپد را گرفت!
  • معمای کف و سقف مجاز حجاب