به نقل از «ایسنا»

روایت کودک مبتلا به سرطانی که اکنون دانشجوی پزشکی است

تاریخ انتشار: ۳۱ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۸۱۲۳۹

دو سال است که پزشکان و اخبار حوزه سلامت تمام سرخط خبرها را به خود اختصاص داده است. گسترش ویروس کرونا باعث شده است که هر روز به نحوی روز پزشک باشد. این روزها پزشکان نقش اول این کارزار نفس گیر را در تمامی جهان به دوش دارند.

به گزارش ایسنا و بنابر اعلام موسسه خیریه محک، در مؤسسه ای مانند محک که دلیل به وجود آمدنش سرطان کودکان و حمایت از آنها در مسیر پیروزی بر این بیماری است، جایگاه پزشکان و کادر درمان همیشه همین قدر مهم و پر رنگ بوده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به مناسبت روز پزشک گفت و گوی کوتاهی داشتیم با «حسین»، فرزند بهبود یافته محک و دانشجوی رشته پزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی.

"حسین" کسی است که از دوران کودکی تجربه مواجهه با دنیای پزشکی را داشته؛ در گذشته به عنوان کودکی تحت درمان و امروز به عنوان پزشکی جوان. حسین یکی از فرزندان بهبود یافته محک است.

درمان طولانی بیماری سرطان ممکن است هر کودکی را از هر آنچه رنگ و بوی بیمارستان دارد بیزار کند، ولی برای حسین اتفاق دیگری افتاد. او می‌گوید: انگیزه پزشک شدن از همان دوران کودکی در من شکل گرفت. به یاد می آورم که در یکی از مراحل شیمی درمانی، شرایط فیزیکی من چنان بد شد که به ICU منتقل شدم. فشار خونم به شدت افت کرده بود و بدون کمک ماسک اکسیژن قادر به تنفس نبودم. در آن شرایط وخیم، پزشکان بیمارستان محک مانند فرشتگان نجات باعث شدند دوباره به زندگی برگردم. دیدن حس رضایت پزشکان در آن لحظه مرا مصمم کرد که روزی لباس پزشکی بپوشم تا من هم بتوانم چنین حسی را تجربه کنم.

برای برخی، حرفه پزشکی تنها در روپوش سفید و گوشی آویخته بر گردن خلاصه می شود ولی حسین از کودکی تمامی سختی های این حرفه را از نزدیکترین فاصله ممکن لمس کرده است. فرزند محک ادامه می‌دهد: من با آگاهی از تمامی دشواریهای این حرفه و علم به مسئولیت سنگینی که پزشکان به دوش می‌کشند، زندگی در این مسیر را انتخاب کردم. کوچکترین حرف و حرکت یک پزشک، علاوه بر اثری که در لحظه بر شرایط کودک و خانواده اش می گذارد می‌تواند آینده یک کودک را هم عوض کند.

وی می گوید: یادم هست در یکی از دوره های بستری امتحانات مدرسه را از راه دور و روی تخت بیمارستان میگذراندم. هنوز خبری از آموزش های مجازی نبود و برگه های امتحان را با دستگاه فکس دریافت می کردم و پس می فرستادم. وقتی کارنامه ام را به پزشکانم نشان دادم، چنان با صمیمیت و از ته دل تشویقم کردند که آن لحظه به عنوان بهترین خاطره از تمام دوران درمان در ذهنم ماند.

از او می‌پرسیم اگر در روز پزشک بخواهد جمله ای به پزشکان بگوید آن جمله چیست؟ پاسخ می‌دهد: آن جمله فقط و فقط خسته نباشید است. حرفه پزشکی حرفه ای پرفشار و پر تنشی است. امروز شرایط همه گیری کرونا هم به تمام سختی های قبلی افزوده شده است. پزشکان ایران چند سال است که با کمبود دارو در شرایط تحریم روزهای سختی را برای درمان بیمارانشان گذرانده اند و حالا تعداد بسیار زیاد بیماران مبتلا به کووید 19 هم باری بر بارهای قبلی اضافه کرده است. امیدوارم که جامعه درمانی ایران از این آزمون نیز با سربلندی بیرون بیاید.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: موسسه محک سرطان روز پزشک

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۸۱۲۳۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

چرا آمار خودکشی پزشکان بالا رفته؟ / این طبقه مانند گذشته نزد مردم محترم نیست

سیدمحمد میرخانی، مشاور اجتماعی سازمان نظام پزشکی می‌گوید: «هیچ‌وقت نمی‌توان گفت، یک نفر به چه علت اقدام به خودکشی کرده است. قطعا عوامل زیادی در این موضوع نقش دارند، اما به‌طور کلی مسائلی در جامعه پزشکی وجود دارد که ممکن است تشدیدکننده عوامل شخصی فرد شود.» به نوشته روزامه دنیای اقتصاد، او معتقد است:«زمانی رشته پزشکی، رشته بسیار محبوبی بود و موقعیت مالی خوبی هم داشت. پزشک با مداوا کردن بیمار حس خوبی پیدا می‌کرد و از جایگاه مطلوبی بهره‌مند می‌شد، اما متاسفانه در چند دهه اخیر مشکلات مالی بیشتر شده است. پزشکان معمولا به دلیل شرایط شغلی از نظر خانوادگی و عاطفی حساس‌تر می‌شوند و از سوی دیگر بیداری‌های مکرر فرد را به‌شدت آسیب‌پذیر می‌کند.» میرخانی با بیان مهم‌ترین عوامل تاثیرگذار روی خودکشی پزشکان می‌گوید: «یکی دیگر از عوامل، سختی کار است که وقتی با ناکامی‌های پزشکی روبه‌رو شود، فرد را دچار ناراحتی عمیق می‌کند. از سوی دیگر بحث برخوردهای خشن بیمار و خانواده‌های بیمار با پزشک است. چون موقعیت پزشکان در چند سال گذشته افت کرده است. در بسیاری مواقع خانواده خیلی از بیمارهایی که فوت کردند؛ پزشک را مقصر جلوه می‌دهند. خانواده بیمار معمولا بدون هیچ بررسی برخوردهای خشن نسبت به پزشک معالج اعمال می‌کنند. مواردی دیده شده که حتی به پزشکان حمله کردند یا آنها را با چاقو زدند. به‌طور کلی میزان امنیت پزشکان پایین آمده است.» او یکی دیگر از عوامل موثر بر حال کنونی پزشکان را محیط پادگانی بیمارستان‌ها عنوان می‌کند: «این موضوع به خصوص در مورد رزیدنت‌ها صدق می‌کند. آنها گاهی ۷۲ ساعت نمی‌توانند بخوابند و این شرایط به‌شدت خطرناک است. معمولا این شرایط آنها را دچار افسردگی می‌کند و نیاز به درمان دارند، اما گاهی وقت‌ها این درمان به موقع انجام نمی‌شود. شاید باورش سخت باشد، اما یک پزشک ممکن است تنها فرصت خوابیدن و حمام رفتن را پیدا کند و بیشتر وقت‌ها مشکلاتش لاینحل باقی می‌ماند.»

پیش از این، علی سلحشور، سرپرست اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل سازمان نظام پزشکی ایران هشدار داده بود: «این حجم از افسردگی میان ‌پزشکان جوان بی‌سابقه است!»

یک مطالعه‌ در سال ۱۴۰۰ درباره وضعیت سلامتی رزیدنت‌های در حال تحصیل در دانشگاه‌های علوم‌پزشکی کشور نشان می‌دهد: «۲۳درصد از دستیاران پزشکی دارای افسردگی شدید تا بسیار شدید بوده‌اند. حدود ۲۵درصد از افراد اضطراب شدید تا بسیار شدید و نزدیک به ۳۴درصد از آنها استرس شدید تا بسیار شدید داشته‌اند.» میرخانی یکی دیگر از ریشه‌های اصلی این شرایط را دوران رزیدنتی می‌داند: «در سیستم سلامت و بهداشت ما تحقیر سیستماتیک وجود دارد. ساختار به‌گونه‌ای است که از رزیدنت بیگاری می‌کشند و او هم هیچ راه فراری ندارد. او نمی‌تواند کوچک‌ترین مخالفتی با بالادستی خود داشته باشد چراکه طبق قراردادی که دارد ممکن است که پای ضامن‌ها و وثیقه‌ای که گذاشته، پیش کشیده شود. بنابراین ترجیح می‌دهد سکوت کند. به هر حال بیشتر این افراد امکان ازدواج ندارند و در یک محیط ناامن زندگی می‌کنند.» سعید بابایی، روان‌شناس با توجه به خودکشی‌های اخیر پزشکان توصیه می‌کند: «هر چقدر ما شرایط خوبی داشته باشیم و از تمام اختلال‌ها به دور باشیم مثل افسردگی و اضطراب، ممکن است حس ناکافی بودن ما را به پوچی برساند و تمام تروماهای دوران کودکی تاثیر مستقیم رویمان بگذارد.» زندگی در اتاق‌های محقر

میرخانی در ادامه عوامل تاثیرگذار روی حال کنونی جامعه پزشکی می‌گوید: «بسیاری از دانشجویان پزشکی برخلاف تصور عمومی در دوران گذراندن طرحشان در شهرستان‌ها معمولا در اتاق‌های محقر زندگی می‌کنند. شما ببینید چند عامل آنها را تحت‌تاثیر قرار داده است. پس وقتی همه این عوامل دست به دست هم می‌دهند برخی به پایان زندگی می‌اندیشند.»

میرخانی با تاکید بر این مساله که «خودکشی در دین ما اخلاقی و پسندیده نیست» یادآوری می‌کند: «افرادی که خودکشی می‌کنند در شرایط خاص روحی قرار می‌گیرند و آگاهی خود را به زندگی از دست می‌دهند و عملشان ناخودآگاهانه است. بنابراین این امر یاغی‌گری در برابر خدا یا کفر نیست.»

اگر چه ممکن است این مساله به میان آید که پیش از این هم خیلی از رزیدنت‌ها و پزشکان با این عوامل دست‌وپنجه نرم می‌کردند، با این حال میرخانی می‌گوید: «زمانی مردم برای پزشکان احترام زیادی قائل بودند، اما اکنون اقبال عمومی جامعه از دست رفته است. دیگر احترام پیشین خود را ندارند. ارتباط میان مردم و پزشکان نامناسب شده است و دلیل این امر به ساختار بهداشت کشور برمی‌گردد. هزینه‌های درمان بالا رفته است و بیمه‌ها معمولا این هزینه را نمی‌پردازند و بیمار و پزشک رودرروی هم قرار می‌گیرند.»

حال باید دید که مسوولان چه راه‌حلی برای برون‌رفت از شرایط کنونی دارند و چگونه می‌توانند محیط پزشکان را امن کنند تا این اندازه تنها نباشند تا به جایی برسند که حتی از فرزند خود بگذرند و خود را بکشند.

23302

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1900407