به نقل از «مهر»

نگاهی به تاریخ عکاسی اصفهان در مستند «ظهور و ثبوت»

تاریخ انتشار: ۱ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۸۸۹۸۰۳

حامد قصری در گفت‌وگو با خبرنگار مهر درباره مستند «ظهور و ثبوت» گفت: ادبیات یک زمانی برای من دغدغه بود و در دوران نوجوانی که اولین مقاله من در مجله کیهان بچه‌ها به چاپ رسید، با احمد میرعلایی آشنا شدم. استاد میرعلایی نقطه اتصال و اتکای من با ادبیات بود و زمانی که ایشان فوت کردند این نکته اتصال قطع شد.

کارگردان مستند «ظهور و ثبوت» ادامه داد: بعد از این اتفاق و در حالی که در مقطع دبیرستان تحصیل می‌کردم، به طور کاملاً اتفاق با عکاسی «زیبا» در خیابان طالقانی آشنا شدم که رضا فرزان مدیر این عکاسخانه بود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او و من اعتقاد داشتیم که عکس‌ها باید به موزه بروند و این اتفاق باعث شد که عکاس‌ها و عکس‌ها را ثبت کنم.

اسناد و مدارک قدیمی اصفهان از سال ۵۸ تا ۶۲ از بین رفته است

او با بیان اینکه «در تاریخ و فرهنگ این شهر از سال‌های ۵۸ تا ۶۲ اکثر اسناد و مدارک قدیمی شهر از بین رفته است»، تاکید کرد: این اتفاقات انگیزه‌ای در من ایجاد کرد که عکاسان قدیمی اصفهان را جلوی دوربین بیاورم و صدا و تصویر آن‌ها را ضبط کنم. آرام آرام این کار بدون هیچ پشتوانه‌ای شکل گرفت.

قصری افزود: این راه باعث آشنایی من با امان‌الله طریقی شد که شخص شناخته شده‌ای بود و در مستند «هالیوود اصفهان» به معرفی وی پرداختم. این مستند و آشنایی باعث کشف دیگر عکاسان قدیمی اصفهان شد و به مرور با همه آن‌ها مصاحبه‌ها و گفت‌وگوهایی انجام دادم.

این مستندساز اظهار داشت: پس از تمام این مصاحبه‌ها و فیلم‌ها و پژوهش‌ها که با حدود ۸۰ عکاس انجام شد، به کتابی به نام «ظهور و ثبوت؛ جستارهایی از تاریخ عکاسی اصفهان» رسیدم. این کتاب نیز مجوزها را گرفته و امیدوارم امسال توسط نشر شورآفرین به چاپ برسد.

بررسی نقش ارامنه در تاریخ عکاسی اصفهان

او گفت: از دل این پژوهش مستند «ظهور و ثبوت» نیز ساخته شد که آغاز آن با مصاحبه عکاس‌های قدیمی اصفهان است و به نقش ارامنه در تاریخ عکاسی اصفهان می‌پردازد. در این مستند به شکل‌گیری تاریکخانه و عکاس‌خانه‌ها و در نهایت به سقوط آن‌ها پرداخته می‌شود.

قصری درباره اکران این مستند ۷۰ دقیقه‌ای، توضیح داد: امیدواریم با بهبود شرایط بهداشتی ناشی از شیوع کرونا آن را اکران کنیم. دفتر تخصصی سینمای شهرداری اصفهان حامی مستند «ظهور و ثبوت» بوده و درباره اکران آن تصمیم گیرنده هستند. برنامه‌هایی برای اکران نیز ارائه شده که باید در نهایت به جمع‌بندی رسید و هنوز برنامه قطعی نمی‌توان اعلام کرد.

گفتنی است که موسیقی مستند «ظهور و ثبوت» را بهروز معین ساخته، تدوین آن را محمدجواد حسنی انجام داده و احمد تاج و علی رضوانی نیز فیلمبرداری آن را برعهده داشتند.

کد خبر 5286725

منبع: مهر

کلیدواژه: فیلم مستند عکاسی اسناد تاریخی محرم 1400 ویروس کرونا عاشورا ماه محرم مراسم عزاداری آمار کرونا عکس استانها واکسن کرونا شیوع کرونا تاسوعا و عاشورا کرمانشاه بوشهر نماز ظهر عاشورا تاسوعای حسینی تاریخ عکاسی اصفهان قدیمی اصفهان

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۸۸۹۸۰۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ظهور و سقوط شهر باستانی هرم‌ها

شهر ۲۰۰۰ ساله «تئوتیئواکان» در مکزیک زمانی یکی از بزرگ‌ترین مراکز شهری در جهان باستان بود و حالا به یکی از مقاصد محبوب گردشگران تبدیل شده است.

به گزارش ایسنا،‌ «تئوتیئواکان» (Teotihuacan) که در ۵۰ کیلومتری شمال شرقی «مکزیکوسیتی» امروزی واقع شده است، یکی از بزرگترین مراکز شهری جهان باستان بود و مشخص نیست چه کسی آن را بنا کرده است. این شهر در فاصله بین ۲۱۰۰ سال قبل (یعنی زمان که ساخت آن آغاز شد) تا حدود ۱۴۰۰ سال قبل (یعنی زمانی که وارد دوره افول شد و آتش‌سوزی رخ داد که خسارت بزرگی به جای گذاشت) رونق داشت. با این حال حتی با افول «تئوتیئواکان»، این شهر هرگز به طور کامل از بین نرفت و «آزتک»‌ها بعدها مرتبا برای اجرای مراسم‌هایی به این مکان مراجعه می‌کردند.

«لایوساینس» درباره این شهر باستانی نوشته است: مشخص نیست ساکنان «تئوتیئواکان»، این شهر و بناهای داخل آن را چه می‌نامیدند. نام کنونی این شهر را «آزتک»ها انتخاب کردند و معنای آن «مکانی که خدایان خلق شدند» است.

«تئوتیئواکان» در دوران اوج خود، یک مرکز شهری به مساحت ۲۰ کیلومتر مربع با جمعیتی معادل بیش از ۱۰۰ هزار نفر را در برمی‌گرفت و تأثیرگذاری آن تا مرکز مکزیک و حتی گواتمالا مشهود بود.

این شهر با استفاده از یک طرح شبکه‌ای، سازماندهی شده بود و بسیاری از مردم در آنچه که محققان با نام «مجموعه آپارتمانی» عنوان می‌کنند، زندگی می‌کردند که چندین خانواده را شامل می‌شد. یک پروژه نقشه‌برداری باستان‌شناسی حدود ۲۲۰۰ مورد از این سازه‌ها را در داخل شهر شناسایی کرد و کاوش‌ها نشان داد که مصالح برخی متفاوت است و در ساخت برخی از آنها سنگ و گچ آهکی بیشتری استفاده شده است.

«خیابان مردگان»

خیابان اصلی شهر که امروز با نام «خیابان مردگان» شناخته می‌شود، در محور شمالی ـ جنوبی قرار دارد. طول این خیابان ۳.۲ کیلومتر است و سه مجتمع هرمی بزرگ را شامل می‌شود.

«هرم ماه»

در انتهای شمالی این خیابان، «هرم ماه» که برگرفته از یک نام آزتکی است، قرار دارد. تحقیقات اخیر نشان می‌دهد این بنا در چند مرحله بین سال‌های ۱ تا ۳۵۰ پس از میلاد ساخته شده است. این بنا به عنوان یک سکوی کوچک شروع شد و در نهایت به یک هرم با ارتفاع ۴۶ متر تبدیل شد. سکوهای مرتفع آن احتمالاً برای تشریفاتی استفاده می‌شده است که مردم بتوانند از زمین هم شاهد آن باشند. در مقبره‌های مرتبط با این سازه، بقایای قربانی‌های انسان و حیوان همراه با اشیاء خاکسپاری مانند سنگ‌های ابسیدین کشف شده است.

در کمتر از نیم کیلومتری جنوب «هرم ماه»، «هرم خورشید» قرار دارد. این هرم با ارتفاع بیش از ۶۳ متر، یکی از بزرگترین سازه‌های ایجاد شده در دنیای جدید «پیشا کلمبیا» است که در حدود سال ۲۰۰ میلادی ساخته شده است.

در سال ۱۹۷۱، یک گروه باستان‌شناسان تونلی را در زیر هرم کشف کردند که ورودی آن در نزدیکی «خیابان مردگان» قرار داشت. آنها تونل را کاوش کردند و دریافتند که به یک اتاقک به شکل برگ شبدر منتهی می‌شود که متأسفانه در دوران باستان غارت شده بود. این غار احتمالاً برای انجام مراسم خاصی مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

کشف دیگری که اواخر سال گذشته اعلام شد، گنجینه کوچکی از هدایا بود که ممکن است به زمان شروع ساخت هرم بازگردد. در میان اقلام یافت‌شده یک نقاب مارپیچ سبز وجود داشت که ممکن است تصویرگر چهره یک فرد باستانی باشد.

«معبد مار پَردار»

«معبد مار پَردار» که به نام «La Ciudadela» نیز شناخته می‌شود، در جنوب «هرم خورشید» واقع شده است. نقطه کانونی این بنای تاریخی یک هرم شش پله‌ای کوچکتر از دو نمونه دیگر در «خیابان مردگان» است. دو مجتمع آپارتمانی واقع در نزدیکی آن نیز ممکن است محل سکونت اشراف‌زادگان شهر بوده باشند.

گمان می‌رود این هرم در قرن سوم پس از میلاد ساخته شده است. در این سازه سرهایی متناوب تصویرگر «کوئتزالکواتل»، خدای آزتک‌ها و موجودی هستند که به نظر می‌رسد «تلالوک» (Tlaloc)، دیگر خدای «آزتک»ها را به تصویر می‌کشد.

گور حدود ۲۰۰ نفر در نزدیکی این هرم کشف شده است. بسیاری از آنها مردان جوان بودند و پیشکش‌های کنار گورها نشان می‌دهد جنگجو بودند. این نکته که بسیاری از آنها با مچ‌های ضرب‌دری در پشت کمر پیدا شدند، نشان می‌دهد آنها را بسته بودند و به دلایلی قربانی شده‌اند. زنان جوان و چند مرد مسن نیز به همراه پیشکش پیدا شدند.

هنرهای نقش بسته روی دیوار

«تئوتیئواکان» به خاطر نقاشی‌های دیواری رنگارنگش شهرت دارد. آنها را می‌توان در بسیاری از مجتمع‌های آپارتمانی شهر و همچنین در ساختمان‌های دیگری که به عنوان کاخ‌ها و معابد شناخته می‌شوند، پیدا کرد. در میان نقوشی که می‌توان دید، تصاویری از خدای طوفان آزتک‌ها و همچنین خدایی است که محققان آن را «الهه بزرگ» می‌نامند. نقوش دیگر شامل پرندگان، پلنگ، جغد و مارِ پردار است.

با بررسی برخی از هرم‌های مشهور این شهر مشخص شد که «تئوتیئواکان» چند زمین‌لرزه شدید را در فاصله ۱۰۰ تا ۶۰۰ میلادی تجربه کرده است. 

باستان‌شناسان فکر می‌کنند زلزله‌های بزرگ نه تنها به اهرام شهر آسیب فیزیکی وارد کرده، بلکه ممکن است به بی‌ثباتی ساختارهای اجتماعی و سیاسی آن منتهی و در نهایت به نابودی شهر منجر شود.

انتهای پیام