واکنش ارگان رسمی حزب کمونیست چین به رزمایش دریایی چین با ایران و روسیه
تاریخ انتشار: ۳ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۹۱۰۵۶۵
روزنامه انگلیسی زبان "گلوبال تایمز" ارگان حزب کمونیست چین با انتشار مقاله ای به خبر برگزاری رزمایش دریایی مشترک بین 3 کشور ایران، روسیه و چین در خلیج فارس واکنش نشان داده است.
به گزارش عصرایران، این رسانه دولتی چین برگزاری رزمایش دریایی با ایران و روسیه نشانه ای از عزم جدی 3 کشور برای تامین امنیت کشتیرانی بین المللی دانسته و این همکاری ها را به نفع هر 3 کشور توصیف کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
متن کامل این مقاله در پی می آید:
"لوان جاگاریان" ، سفیر روسیه در ایران اخیرا از برگزاری رزمایش دریایی بین چین ، روسیه و ایران در اواخر سال 2021 یا اوایل سال 2022 در خلیج فارس خبر داده است. به گفته جاگاریان این رزمایش "برای اطمینان از ایمنی کشتیرانی بین المللی و مبارزه با دزدان دریایی است."
برای 3 کشور چین ، روسیه و ایران، اطمینان از ایمنی کشتیرانی بین المللی بسیار مهم است. بیشتر تجارت بین المللی روسیه توسط کشتی های باری انجام می شود. ایران همچنین برای صادرات نفت خود به کشتیرانی متکی است. واردات نفت و گاز چین و بخشی از دیگر ابعاد تجارت خارجی چین نیز به کشتیرانی متکی است.
تضمین ایمنی کشتیرانی به معنای حفظ امنیت اقتصادی سه کشور است. بنابراین، طبیعی است که شاهد همکاری چین، روسیه و ایران در زمینه نیروی دریایی، به ویژه تلاش های مشترک آنها علیه هژمونی منطقه ای و دزدان دریایی باشیم.
روزنامه آمریکایی "نیویورک پست" اخیرا هنگام گزارش خبر رزمایش دریایی مشترک ایران، روسیه و چین نوشت "این خبر در حالی منتشر می شود که ایالات متحده برای تکمیل خروج خود از افغانستان تلاش می کند."
چین ، روسیه و ایران شرکایی هستند که روابط دوستانه ای دارند. این سه کشور در زمینه های مختلف همکاری می کنند و به عنوان کشورهای منطقه، وضعیت افغانستان را که همیشه در حال تغییر است، زیر نظر دارند. خروج شتابزده آمریکا ناگزیر منجر به بحران و بی ثباتی در افغانستان شده است. همکاری سه کشور در این زمینه به حفظ صلح در افغانستان و جلوگیری از گسترش نیروهای تروریستی کمک می کند. اما ملاحظه اصلی آنها برای رزمایش های مشترک نظامی تأمین امنیت کشتیرانی بین المللی خلیج فارس است و ارتباط چندانی با وضعیت افغانستان ندارد.
رزمایش نظامی مشترک چین ، روسیه و ایران از اهمیت سیاسی برخوردار است. این نشان می دهد که چین و روسیه قاطعانه از ایران در حفظ تجارت خارجی مشروع خود، به ویژه از طریق کشتیرانی حمایت می کنند. پکن و مسکو از تقاضای معقول تهران در مورد برجام و در مورد موضوع هسته ای ایران حمایت می کنند و ایران را تشویق می کنند تا توانایی های خود را برای تضمین امنیت منطقه تقویت کند. این امر می تواند از مداخله نیروهای غربی در امور منطقه ای خلیج فارس و امور داخلی ایران جلوگیری کند.
3 رزمناو چینی، ایرانی(البرز) و روسی در رزمایش مشترک پیشین در دریای عمان/ خبرگزاری فرانسه
چین و روسیه همچنین امیدوارند که با استفاده از این رزمایش ها توان نظامی ایران را نیز تقویت کنند تا این کشور بتواند به طور موثری با تهدید کشورهای غربی مقابله کند.
همکاری چین، روسیه و ایران بر منافع متقابل و بر اصل " برد-برد" متمرکز است ، نه ایجاد اتحاد و مشارکت جهت رویارویی و تخاصم. در مورد همکاری چین و ایران این همکاری می تواند در جهت تامین نفت مورد نیاز چین از سوی ایران و توسعه صادرات انرژی ایران در جهت افزایش قدرت اقتصادی تهران باشد که به نفع هر دو کشور خواهد بود.
اکنون، این ایالات متحده آمریکاست که تلاش دارد ایدئولوژی خود را به همه کشورها تحمیل می کند. واشنگتن در تلاش است تا جامعه بین المللی را به زور به دو اردوگاه تقسیم کند. سوابق شرم آور ایالات متحده در زمینه دموکراسی و حقوق بشر به طور گسترده ای شناخته شده است.
حرکت ایالات متحده تنها می تواند جامعه بین المللی را متوجه ریاکاری دموکراسی و حقوق بشر در ایالات متحده کند. ایالات متحده چشم خود را بر وضعیت شدید همه گیری "کووید19" در این کشور که منجر به مرگ بیش از 600 هزار نفر شده است، می بندد. واشنگتن صلاحیت اظهار نظر درباره "دموکراسی و حقوق بشر" را ندارد و تلاش آن برای ایجاد یک اتحاد به اصطلاح دموکراتیک محکوم به شکست است.
در روابط بین الملل، بیشتر کشورها به جای رقصیدن با ریتم ایالات متحده، به منافع خود فکر می کنند. واشنگتن تصور می کرد که می تواند سایر کشورها را با تبلیغ ارزشهای به اصطلاح دموکراتیک، هدایت کند؛ اما این "باتوم" دیگر کار نمی کند. کشورها به صورت عملگرایانه دنبال منافع خود هستند و در خدمت هژمونی ایالات متحده نخواهند بود.
منبع: عصر ایران
کلیدواژه: کشتیرانی بین المللی رزمایش دریایی روسیه و ایران ایالات متحده خلیج فارس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۹۱۰۵۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دویچهوله: تحریمها ناکارآمد است اما غرب ناچار است تحریم کند!
شبکه رسانهای دولت آلمان میگوید: تحریمها علیه ایران و روسیه کارآمد نیستند اما غرب مجبور است تحریم کند.
به گزارش مشرق، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: دویچهوله در تحلیلی که به ارزیابی تحریمهای غرب اختصاص داشت، نوشت: ایران ۴۰ سال است که با تحریمهای غرب زندگی میکند اما هرگز سرعت تحریم شدنش به اندازه روسیه نبوده است. ایران میداند، چین میداند و ظاهراً دولت آمریکا هم میداند مبنی بر اینکه با وجود تحریمهای موجود علیه صنعت نفت جمهوری اسلامی، نفت ایران با حجم بیسابقه به چین ارسال میشود. خاویر بلاس، ستوننویسی که مباحث مرتبط با انرژی و کالاها را برای بلومبرگ پوشش میدهد، اخیراً توضیح داد که چگونه نفت ایران به چین میرسد. اگر دولت چین را باور دارید، این کشور هیچ نفتی از ایران وارد نمیکند؛ صفر. حتی یک بشکه. در عوض، مقدار زیادی نفت خام از مالزی وارد میکند. به حدی که طبق دادههای رسمی گمرک چین، این کشور به نوعی بیش از دو برابر بیشتر از تولید واقعی مالزی از آن کشور نفت میخرد. با تغییر نام نفت ایران، مالزی در سال گذشته پس از عربستان، روسیه و عراق به چهارمین تامینکننده بزرگ نفت خارجی چین تبدیل شد. سالهاست که ایران از امارات به عنوان مرکز دور زدن تحریمها استفاده کرده است. دبی، یکی از هفت امارت امارات، دروازه ورود کالاهای ممنوعه غیر از نفت به ایران است. تهران مدتهاست که زنجیرههای تامین خود را تغییر داده تا تقریبا همه چیزهایی که توسط آمریکا یا اتحادیه اروپا تحریم شده، به دست آید.
پس از تحریمهای غرب، روسیه مجبور شد مسیرهای تجاری مشابهی ایجاد کند تا از تامین پایدار کالاهای حیاتی برای اقتصاد خود اطمینان حاصل کند. جمهوریهای شوروی سابق در آسیای مرکزی برای دور زدن تحریمها ایدهآل بودهاند، زیرا کشورهایی مانند قزاقستان یا قرقیزستان بخشی از اتحادیه گمرکی با مسکو هستند. علاوهبر این، فواصل بسیار زیاد، کنترل تحریمها را عملاً غیرممکن میکند؛ قزاقستان به تنهائی بیش از ۷۵۰۰ کیلومتر با روسیه مرز مشترک دارد.
بهعنوان مثال، بهدلیل استراتژی تحریمهای روسیه، ارمنستان شاهد افزایش تقریباً ۱۰۰۰درصدی واردات خودروها و قطعات آلمانی در سال گذشته بود. بر اساس آخرین دادههای ارائهشده توسط پایگاه داده جهانی ردیابی تحریمها، روسیه تحریمشدهترین کشور جهان است. با این حال، اقتصاد روسیه سال گذشته رشد قابلتوجهی معادل ۳.۶درصد را تجربه کرد و به گفته وزیر دارایی، کرملین انتظار دارد که نرخ رشد در سال ۲۰۲۴ «در همان سطح» باقی بماند. صندوق بینالمللی پول پیشبینیهای رشد روسها را تایید میکند و نرخ رشد تولید ناخالص داخلی را ۳.۲درصد تعیین میکند.
تحریمهای مالی، دسترسی بانکهای روسیه به بازارهای مالی بینالمللی را محدود و آنها را از سیستم بانکی مهم و حیاتیِ سوئیفت (SWIFT) که عامل انجام اکثر نقلوانتقالات بینالمللی پول و اوراق بهادار است، خارج کردهاند. علاوهبر این، بانک مرکزی روسیه از دسترسی به ذخایر هنگفت خود که در کشورهای G۷ قرار دارد، محروم شده است. نکته قابلتوجه این است که تنها تحریمهایی که توسط شورای امنیت سازمان اعمال میشوند از نظر قانونی برای همه کشورهای جهان الزامآور هستند. در واقع چند کشور مانند هند، برزیل و چین وجود دارند که به این تحریمها پایبند نبودهاند.
با وجود عدمقابلیت اجرای کامل تحریمها توسط غرب، چرا این کشورها همچنان به اعمال آنها ادامه میدهند؟ به گفته کریستین فون سوست، کارشناس تحریمها در مؤسسه آلمان برای مطالعات جهانی و منطقهای، «اگر هیچ تحریمی اعمال نمیشد، تقریباً مانند حمایت ضمنی بود، یا انگار کسی به حمله روسیه پاسخ نمیدهد.»
واشنگتن قصد دارد چند بانک چینی را هدف قرار دهد تا از اعمال تحریمهای غرب اطمینان حاصل کند. دولت جو بایدن، میخواهد پکن را از سیستم مالی جهانی کنار بگذارد تا جریان تامین مالی ماشینآلات جنگی روسیه را متوقف کند.
در اتحادیه اروپا، ژانویه سال گذشته فردی به نام دیوید اوسالیوان، فرستاده ویژه تحریمها از ایرلند، برای مشارکت در تلاشهای دیپلماتیک به منظور اجرای رژیم تحریمهای این اتحادیه، منصوب شد. وظیفه او همچنین این است که برای مثال به کشورهای همسایه روسیه سفر کند و دولتهای آنجا را متقاعد کند که تحریمها را با جدیت بیشتری اجرا کنند. مشکل کلی این است که هم روسیه و هم ایران، راههایی برای دور زدن تحریمها دارند.