به نقل از «ایسکانیوز»

چربی خون منجر به پیشرفت سرطان می‌شود؟

تاریخ انتشار: ۴ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۹۱۹۶۰۴

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری ایسکانیوز به نقل از مدیکال اکسپرس، سطوح بالای کلسترول مزمن با افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه و پیامدهای بدتر در اکثر سرطان‌ها مرتبط است، اما این ارتباط به طور کامل شناخته نشده است.

در تحقیقی که در ۲۴ آگوست در مجله Nature Communications به صورت آنلاین منتشر شد، یک تیم تحقیقاتی به رهبری موسسه سرطان دوک مکانیسم‌های موجود را شناسایی کرده و توضیح می‌دهد که چگونه سلول‌های سرطانی سینه از کلسترول برای تحمل استرس استفاده کرده و آن‌ها را در برابر مرگ غیرقابل نفوذ می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

دونالد پی مک دانل، نویسنده ارشد، دپارتمان داروسازی و زیست شناسی سرطان و پزشکی در دانشکده پزشکی دانشگاه دوک آمریکا، می‌گوید: اکثر سلول‌های سرطانی هنگام تلاش برای متاستاز شدن از بین می‌رود که این یک روند بسیار استرس زاست. تعداد کمی از آن‌ها که نمی‌میرند این توانایی را دارند که بر مکانیسم مرگ ناشی از استرس سلول غلبه کنند. ما دریافتیم که کلسترول در تقویت این توانایی نقش اساسی دارد.

مک دانل و همکارانش بر اساس تحقیقات قبلی در آزمایشگاه خود بر ارتباط بین کلسترول بالا و استروژن مثبت سینه و سرطان‌های زنان و زایمان تمرکز کردند. این مطالعات نشان داد سرطان‌های ناشی از هورمون استروژن از مشتقات کلسترول که مانند استروژن عمل می‌کنند، سود می‌برد و باعث رشد سرطان می‌شود.

اما یک تناقض برای سرطان‌های سینه منفی با استروژن ظاهر شد. این سرطان‌ها به استروژن‌ها وابسته نیستند، اما کلسترول بالا همچنان با بیماری‌های بدتری همراه است که نشان می‌دهد مکانیسم متفاوتی ممکن است در کار باشد.

در مطالعه کنونی با استفاده از رده‌های سلولی سرطانی و مدل‌های موش، محققان دوک دریافتند که مهاجرت سلول‌های سرطانی در پاسخ به استرس کلسترول را بلعیده است، اما اگر منجر به فوت بیمار نشود، او را قوی‌تر کرده و مقاومتش را در برابر فروپتوز افزایش می‌دهد، فرآیندی طبیعی که در آن سلول‌ها در معرض استرس قرار می‌گیرند. سپس این سلول‌های سرطانی مقاوم در برابر استرس تکثیر شده و به آسانی متاستاز می‌دهند.

به نظر می‌رسد این فرآیند نه تنها توسط سلول‌های سرطانی منفی ER، بلکه انواع دیگر تومورها، از جمله ملانوم، مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ و مکانیسم‌های شناسایی شده می‌تواند توسط درمان مورد هدف قرار گیرد.

مک دانل می‌گوید: بازکردن این مسیر، رویکردهای جدیدی را برجسته کرده که ممکن است برای درمان بیماری‌های پیشرفته مفید باشد. درمان‌های معاصر در حال توسعه هستند، نکته مهم این است که این یافته‌ها بار دیگر نشان می‌دهد که چرا کاهش کلسترول  چه با استفاده از داروها و چه با اصلاح رژیم غذایی، ایده خوبی برای سلامت بهتر است.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان

انتهای پیام/

کد خبر: 1108326 برچسب‌ها سرطان

منبع: ایسکانیوز

کلیدواژه: سرطان سلول های سرطانی سرطان ها سلول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iscanews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسکانیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۹۱۹۶۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ساخت نخستین سلول مغزی مصنوعی با آب و نمک 

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل از ساینس الرت، محققان توانسته اند اتصالات عصبی به نام سیناپس‌ها را با استفاده از همان آب و مواد نمکی که مغز از آن استفاده می‌کند شبیه سازی کنند؛ پیشرفتی که به رشته نوظهور «یونترونیک» که ترکیب زیست شناسی و الکترونیک است کمک می‌کند.

گروهی از پژوهشگران دانشگاه اوترخت در هلند و دانشگاه سوگانگ در کره جنوبی، از عملکرد مغز انسان که از ذرات باردار به نام یون‌های محلول در آب برای انتقال سیگنال‌ها در نورون‌ها استفاده می‌کند، الهام گرفته اند.

یکی از ویژگی‌های مهم توانایی مغز برای پردازش اطلاعات، انعطاف پذیری سیناپسی است که به نورون‌ها اجازه می‌دهد تا قدرت اتصالات بین خود را در پاسخ به تاریخچه ورودی تنظیم کنند.

این دستگاه که جدید «ممریستور یونترونیک» نام دارد، میزان بار الکتریکی را که قبلا از آن عبور کرده است «به یاد می‌آورد» و ما را به ساخت سیستم‌های مصنوعی با قابلیت تقلید از مغز ابرقدرت انسان نزدیک‌تر می‌کند.

«تیم کامسما» «Tim Kamsma» فیزیکدان نظری از دانشگاه اوترخت، می‌گوید: این دستاورد نشان دهنده یک پیشرفت حیاتی به سمت رایانه‌هایی است که نه تنها می‌توانند الگو‌های ارتباطی مغز انسان را تقلید، بلکه از همان محیط نیز استفاده کنند.

ممریستور یونترونیک به شکل مخروط با محلول آب و نمک در داخل آن، فقط ۱۵۰ در ۲۰۰ میکرومتر عرض دارد (عرض حدود سه یا چهار تار موی انسان در کنار هم). تکانه‌های الکتریکی باعث حرکت یون‌ها در کانال مخروطی شکل شده و تغییرات در بار الکتریکی منجر به تغییر در حرکت یون می‌شود. تغییر در چگونگی رسانش الکتریسیته سیناپس را می‌توان اندازه گیری و رمزگشایی کرد تا دریابیم سیگنال ورودی چه بوده که این نشان دهنده نوعی حافظه است.

طول کانال بر مدت زمان حفظ حافظه ممریستور تأثیر می‌گذارد و این نشان می‌دهد می‌توان کانال‌ها را برای کار‌های خاصی طراحی کرد دقیقا مانند آنچه در مغز وجود دارد. فیزیک دان‌ها همچنین در تلاش برای یافتن روش‌های مختلف ترکیب این سیناپس‌های مصنوعی هستند.

اگرچه هنوز این دستگاه و به طور کلی یونترونیک، در مراحل بسیار اولیه هستند، اما با توجه به تولید نسبتا سریع و ارزان، این طراحی جدید می‌تواند برای طیف وسیعی از کاربرد‌های آینده مقیاس پذیر باشد.

مجریان این طرح می‌گویند اگرچه سیناپس‌های مصنوعی قادر به پردازش اطلاعات پیچیده بر اساس مواد جامد هستند، اما ما اکنون و برای اولین بار نشان دادیم که این شاهکار با استفاده از آب و نمک نیز قابل اجراست. ان‌ها به طور موثر رفتار عصبی را با استفاده از سیستمی تکرار می‌کنند که از محیطی مشابه مغز استفاده می‌کند.

این پژوهشگران امیدوارند با الگوبرداری از مغز، به جای تکیه بر فرآیند‌ها و اجزای الکتریکی سنتی و رایج، بتوان با رایانه‌ها به ظرفیت و کارایی مغز نزدیک شد.

نتایج این تحقیقات در نشریه PNAS منتشر شده است.

انتهای پیام/