ترامپ: اگر در کاخ سفید بودم جهان شاهد افغانستان کنونی نمیشد/ البغدادی یک هیولا بود
تاریخ انتشار: ۶ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۹۳۹۰۲۷
آفتابنیوز :
دونالد ترامپ، رئیس جمهوری پیشین آمریکا در بحبوحه شکست مفتضحانه کشورش در افغانستان درباره پاسخگویی جو بایدن به رسانهها در مصاحبه با هاگ لویت گفت: خب او نمیتواند در دسترس باشد چون به اعتقاد من نمیداند چه خبر است و صادقانه بگویم که چیز وحشتناکی در جریان است. فکر میکنم این شرم آورترین لحظه برای ارتش ما و کشور ما باشد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
او افزود: ما هرگز کشته یا زخمی شدن یا آسیب دیدن یک سرباز یا یک آمریکایی را تحمل نمیکردیم. اینطور بود. طی ۱۸ ماه حتی یک سرباز آمریکایی در افغانستان کشته نشد. حتی یکی، طی ۱۸ ماه. و این به خاطر توافق دوحه و به خاطر مذاکرات من با عبدالغنی برادر بود که همانطور که میدانید، اکنون رئیس است.
ترامپ همچنین گفت: مطمئن نبودم که او رئیس باشد اما الان مثل شما که تلویزیون نگاه میکنید و رادیو گوش میکنید، اخبار را دنبال میکنم و میبینم که او رئیس است. این همان مردی است که من با او تعامل داشتم و در مذاکرات بسیار بسیار سختی که بود، برای او روشن کردم که اگر هر اتفاقی بیفتد، چه بر سر آنها میآید. یکی از دیگر نقطه نظرات من در مذاکرات این بود که حتی یک فرد کشته نشده یا به نحوی آسیب نبیند و اینطور هم نشد. چیز فوق العادهای بود. ما توافق بسیار قدرتمندی بستیم. توافق مشروط بود. خب این توافق بخشهای دیگری هم داشت و اگر آنها آن را نقض میکردند، ما میرفتیم و همه آنها را بمباران میکردیم و آنها چنین کاری نکردند. آنها هرگز به کابل نمی آمدند و این کار را نمیکردند. و اتفاقی که افتاد این است که یک روز بایدن آمد و گفت سربازان را خارج کنید. با این کار این پیام به رهبران طالبان و کل این گروه رسید که سربازان در حال رفتن هستند. من به شما میگویم که آنها شوکه شدند. حدس میزنم که آنها شوکه شده بودند چون من خیلی سخت گرفته بودم. این را هم فراموش نکنید که من تعداد نیروها را از ۲۰ هزار تن به ۲۵۰۰ تن رساندم. اما همچنین ناتو به درخواست ما ۵۰۰۰ نیرو داشت.
ترامپ در پاسخ به اینکه آیا رهبری طالبان به ویژه عبدالغنی برادر از او میترسید، خصوصا بعد از گرفتن البغدادی و بمباران سوریه گفت: خب نمیخواهم بگویم آنها از من میترسیدند اما بقیه اینطور میگفتند. ما البغدادی داعش را که تلاش داشت داعش را بازسازی کند، کشتیم. وقتی من بر سر کار آمدم، داعش همه جا بود. بعد اینکه من ژنرالی داشتم که خیلی فوق العاده بود. همه ژنرالهای ما که بد نیستند. برخی از آن بدها به تلویزیون می آیند و من با این ژنرال فوق العاده که دوستش دارم، داعش را در مدت زمان کوتاهی کنترل و بیرون راندیم. آنها ۱۰۰ درصد رفتند. آن زمان را به یاد دارید که ۹۹ درصد کار انجام شده بود و من میخواستم آنها را بیرون بیاورم و همه میگفتند نه شما کار ۱۰۰ درصدی انجام ندادید و کار باید ۱۰۰ درصد شود؟ از جمله همین رسانه های اخبار جعلی که اینطور میگفتند.
رهبر پیشین کاخ سفید گفت: و زمانی که من آمدم، داعش همه جا بود. با انجام ۹۹ درصد کار، میخواستم از آن جهنم بیرون بیایم اما رسانه ها میگفتند کار ۱۰۰ درصد نشده است. بعد من دو هفته دیگر صبر کردم، کار به ۱۰۰ درصد رسید و آنها رفتند. و آنها به ما و من احترام میگذاشتند و فکر نکید که طالبان حواسش نبود. چون داعش سخت تر و بدتر از طالبان است. داعش هم حواسش بود و بعد از آن دیگر آنها وجود نداشتند. ما موسس داعش یعنی البغدادی را گرفتیم موسس داعش هم بسیار بسیار بزرگتر از بن لادن بود. اسامه بن لادن یک حمله داشت که حمله بدی به مرکز تجاری جهانی بود. اما این فرد دیگر هیولا بود و من سالها این را میگفتم که چرا او را نمیگیرید. سالها این را گفتم. خودم او را گرفتم. رسانه ها حرفی از آن نزدند. آنها درباره آن حرفی نزدند چون نمیخواستند درباره آن حرف بزنند.
رئیس جمهوری پیشین آمریکا افزود: من با ملا برادر گفتگو کردم و کسانی بودند که میگفتند این کار را نکنید. خب من با کیم جونگ اون کره شمالی هم مذاکره داشتم. ما جنگ هسته ای نداشتیم. اگر مذاکره نداشتیم، حرف باراک اوباما میشد. آن وقت ما یک جنگ هسته ای داشتیم. رئیس جمهور اوباما به من گفت که ما در آستانه جنگ هسته ای با کره شمالی هستیم. به او گفتم آیا تا به حال به او صحبت کردید؟ پاسخ داد نه. به او گفتم فکر نمیکنید این ایده خوبی باشد؟ به هر حال، میدانم که او میخواست با او صحبت کند اما هرگز این کار را نکرد و میدانم که طرف مقابل هم نمیخواست با اوباما صحبت کند. بعد اتفاقی که افتاد این بود که من با رئیس شناخته شده طالبان صحبت کردم، ملا برادر. اما آن زمان هیچکس اطمینان نداشت اما اکنون و آن موقع که من گفتگو میکردم، اطمینان داشتم.
ترامپ افزود: در ابتدای صحبتم به او گفتم که یک چیز را یک بار و برای همیشه میگویم که اگر کار بدی در قبال ایالات متحده کنید، اگر آسیبی به هر یک از غیرنظامیان ما بزنید، یا اینکه کار غیرعادی کنید، چنان ضربه ای به شما میزنم که در تاریخ جهان بی سابقه باشد؛ چنان ضربه ای به شما میزنیم که شدیدتر از هر کشور و هر فردی باشد که در تاریخ جهان لطمه دیده است. به او گفتم که دقیقا از همان مکان و شهر او شروع میکنیم و فکر میکنم نام شهر او را گفتم. این نقطه ای بود که مذاکرات را شروع کردیم. بعد ملابرادر از من یک سوال پرسید که سوال خیلی ترسناکی بود و من نمیخواهم اینجا تکرارش کنم اما پاسخ من به آن سوال "بله" بود. بعد از آن مذاکره کردیم. به او گفتم که ما بعد از ۲۱ سال میرویم و بعد از آنکه ما رفتیم، شما باید ما را به حال خودمان بگذارید و اینکه قرار است ما با عزت و افتخار زیاد برویم. گفتم ما زمانبندی خودمان را داریم. ما تاریخ اول مه را داشتیم اما آنها چند شرط را نادیده گرفتند. ما شروطی قوی گذاشتیم. من میخواستم اول مه خارج شوم و کمی قبل از اول مه با او صحبت کردم اما ما شرطی درباره اول مه داشتیم. آنها شروط را رعایت نکردند و بنابراین من دستور شلیک "مادر بمبها" را دادم و لطمه سنگینی به آنها وارد کردیم.
رئیس جمهوری پیشین آمریکا تاکید کرد: به آنها گفتم بازی در نیاورید و اینکه شما توافق کردید. خیلی خوب این را فهماندم. آنها در کابل نبودند. نگاه کنید چه زمانی آنها تسلط بر افغانستان را آغاز کردند. وقتی که من رفتم. بعد آنها وحشی شدند چون با یک رئیس جمهور دیگر سر و کار داشتند. من اهمیت و قدرت ریاست جمهوری را تا وقتی این اتفاقات رخ داد و طی هفته های اخیر یک سری تصمیمات وحشتناک و احمقانه گرفته شد، نفهمیدم. ما نظامی ها را قبل از غیرنظامیان از افغانستان خارج کردیم و تجهیزاتی به ارزش ۸۳ میلیارد دلار جا گذاشتیم. ما آماده بودیم که از آنجا خارج شویم اما بعد در انتخابات تقلب شد و به طور حیرت آوری من شکست خوردم. حتی با اینکه ۱۲ میلیون رای بیشتر از سری اول آورده بودم، حتی با اینکه کمپین بهتری نسبت به سری اول داشتم اما انتخابات از دست رفت. در صندوق های رای تقلب شد. آنها از کووید برای تقلب در انتخابات استفاده کردند چون به طرز فوق العاده ای تقلب میکنند. اگر آنها میتوانستند در جنگ ها هم مثل تقلب در انتخابات باشند، در یک روز میتوانستیم جنگ جهانی اول را به پایان برسانیم. ماه مارس حمله ای به کمپ چپمن در مرکز ولایت خوست اتفاق افتاد و هفت آمریکایی زخمی شدند. اگر من بودم این اتفاقات رخ نمیداد. اینها نقض توافق دوحه بود. اگر من بودم، آنها چنین کاری نمیکردند.
ترامپ در پاسخ به اینکه چه اتفاقی قرار است در افغانستان بیفتد، گفت: خب، ما کسی را داریم که نمیداند چه اتفاقی در حال رخ دادن است. آنها فقط در تقلب در انتخابات خوب هستند. این تنها کاری است که آنها در انجام آن وارد هستند. آنها در انتخابات تقلب میکنند.
منبع: خبرگزاری ایسنامنبع: آفتاب
کلیدواژه: ترامپ افغانستان فوق العاده او گفتم ۱۰۰ درصد رسانه ها داعش هم اول مه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۹۳۹۰۲۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
روایت روزنامه جمهوری اسلامی از مدارا با طالبان بدون خط قرمز/ جازدن سیل به جای دادن حقابه!
به گزارش خبرآنلاین روزنامه جمهوری اسلامی در سرمقاله امروز خود نوشت: رواداری برای دولتها یک راهبرد مفید و موثر برای دستیابی به موقعیت در سیاستهای داخلی و خارجی است. اِعمال این راهبرد در زمینه سیاست داخلی هر قدر بیشتر باشد بهتر است ولی در مورد سیاست خارجی اگر مرز مشخصی رعایت نشود، قطعاً زیانهای فراوانی به همراه خواهد داشت.
از حکمرانان یک نظام سیاسی دینی همچون نظام جمهوری اسلامی انتظار اینست که حداکثر رواداری را در سیاست داخلی اِعمال کنند و به این فرموده پیامبر خدا صلیالله علیه وآله پایبندی نشان دهند که اگر حاکم در عفو اشتباه کند بهتر است از اینکه در عقوبت کردن گرفتار خطا شود. «...فان الامام لان یخطئ فی العفو خیر له من ان یخطئ فی العقوبه». متاسفانه سیاست داخلی ما بر این توصیه رسولالله مبتنی نیست و بعضی از حکمرانان ما تصورشان اینست که با سختگیری و فشار حداکثری در کیفر دادن میتوانند مردم را به مسیری که میخواهند سوق دهند. عجیب است که علیرغم تجربیات متعدد و مستمری که در زمینه کارآمد نبودن سیاست زور و فشار وجود دارد، این دسته از حکمرانان همواره بر استمرار این سیاست شکستخورده اصرار میورزند.
عجیبتر اینکه همین حضرات که اِعمال فشار حداکثری در سیاست داخلی را میپسندند، در زمینه سیاست خارجی به ویژه درباره بعضی کشورها که خطرناک بودنشان برای منطقه و آینده منافع ملی ایران اظهر منالشمس است، به رواداری کامل و بدون قید و شرط معتقدند! با اینکه طبق ضربالمثل معروف «مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید میترسد» حکمرانان ما باید از کسانی که بدترین سابقه تروریستی، تکفیری، بدعهدی و پایبند نبودن به قوانین و مقررات بینالمللی را دارند برحذر باشند، آنها را به راحتی تحمل میکنند، تخلفاتشان را نادیده میگیرند و امتیازات زیادی در اختیارشان قرار میدهند.
امیرخان متقی، وزیر خارجه حکومت خودخوانده طالبان که از سران بدسابقه این گروه تروریستی تکفیری است، اخیراً ضمن انکار حضور داعش در افغانستان گفته است این گروه تحت حمایت سه کشور منطقه قرار دارد و این سه کشور داعش را حمایت میکنند و باعث ناامنی منطقه شدهاند. هرچند امیرخان اسمی از این سه کشور نیاورده ولی آشنایان با تفکر او گفتهاند منظورش سه کشور تاجیکستان، ایران و پاکستان هستند که طبق ادعای این طالب متوهم، اولی نیروی انسانی داعش را تامین میکند، دومی راه عبور را برایشان باز میگذارد و سومی بودجه و مراکز برنامهریزی آنها را برعهده دارد.
جالب است که دولتمردان تاجیک و پاکستانی همواره از وجود گروههای متعدد تروریستی ازجمله داعش در افغانستان تحت حاکمیت طالبان خبر میدهند و این کشور را کانون ناامنی میدانند. از طرف دیگر، هر وقت قتل و غارت و جنایتی در افغانستان اتفاق میافتد حکومت خودخوانده طالبان آن را به گردن داعش میاندازد در حالی که همه میدانند طالبان با داعش تقسیم کار کرده و جنایتهای خود را به گردن داعش میاندازد و داعش هم که با طالبان همدست است، این تقسیم کار را پذیرفته و جنایات را گردن میگیرد. با اینکه این واقعیت کاملاً قطعی و روشن است، امیرخان متقی با وقاحت تمام ادعا میکند داعش در افغانستان حضور ندارد و این سه کشور حامیان داعش هستند.
پاکستان و تاجیکستان در حال تسویه حساب با طالبان هستند و آنچه مایه تاسف است اینست که ایران هنوز به سیاست مدارا با این گروه تروریستی تکفیری ادامه میدهد و این گروه علیرغم بدعهدیها و تخلفاتی که از قوانین بینالمللی دارد دائماً از ایران امتیاز میگیرد. در نزدیک سه سالی که طالبان بر افغانستان سلطه دارد هنوز حاضر نشده حقابه ایران از هیرمند را بدهد و اخیراً که سرریز سیل به سیستان رسید، طالبان آن را به عنوان حقابه ایران جا زد! امتیازات سیاسی و تجاری زیادی نیز از ایران میگیرد و مهمتر اینکه خطر ناامنی در ایران به دلیل ورود عناصر وابسته به طالبان هر روز افزایش مییابد ولی حکمرانان ما به هشدارها اعتنا نمیکنند. حالا که امیرخان هم ایران را به همکاری با داعش متهم کرده آیا باز هم سیاست مدارا با طالبان جایز است؟ خط قرمز کجاست؟
311311
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901685