هشدار برای پشت میز نشینها
تاریخ انتشار: ۷ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۹۴۳۶۷۷
یک مطالعه جدید نشان میدهد افراد زیر ۶۰ سالی که روزانه ۸ ساعت مینشینند، ۷ برابر بیشتر از دیگران در معرض سکته مغزی هستند. ناطقان: به نقل از سی ان ان، مطالعهای که توسط انجمن قلب آمریکا انجام شده نشان میدهد افرادی که روزانه ۸ ساعت یا بیشتر بدون فعالیت بدنی مینشینند، هفت برابر بیشتر از افرادی که فعالیت بدنی دارند، دچار سکته مغزی میشوند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در مجموع ۱۴۳۰۰۰ بزرگسال بدون بیماریهای قبلی در این مطالعه شرکت کردند که اطلاعات سلامتی آنها بین سالهای ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۲ درج شده بود.
دکتر Raed Jundi، محقق بالینی در دانشگاه مک مستر در انتاریو کانادا میگوید: سکته مغزی زمانی رخ میدهد که شریان خون رسانی به مغز مسدود میشود.
وی افزود: اگر سکته مغزی به سرعت درمان نشود، ممکن است سلولهای مغزی آن ناحیه به دلیل کمبود اکسیژن شروع به مرگ کنند.
این مطالعه نشان داد که بین زمان نشستن و ورزش و سن، تعامل سه جانبه وجود دارد؛ به گونهای که بیشترین آسیبهای ناشی از سکته مغزی در افرادی که ۸ ساعت یا بیشتر مینشینند و فعالیت بدنی ندارند بروز پیدا میکند.
انجمن قلب آمریکا توصیه میکند بزرگسالان ۱۵۰ دقیقه فعالیت بدنی با شدت متوسط داشته باشند.
به گفته گندی انجام این فعالیت در دورههای بیش از ۱۰ دقیقه در یک زمان ایده آل است. هنگامی که شما به اندازهای ورزش میکنید که ضربان قلب و عرق خود را بالا ببرید، فعالیتهایی مانند پیاده روی سریع یا دوچرخه سواری با شدت متوسط در نظر گرفته میشود. "
تحقیقات قبلی نشان داده است که ۱۰ عامل با ۹۰ درصد سکتههای مغزی مرتبط هستند، بنابراین دکتر گندی میگوید: "اگر فردی از عوامل خطر این آسیبها فراتر رود، میتوان از ۹۰ درصد سکتهها جلوگیری کرد. "
جندی گفت: "بهبود فعالیت بدنی تنها یکی از مؤلفههای مهم کاهش خطر سکته مغزی، همراه با رژیم غذایی سالم، ترک سیگار، تشخیص و درمان فشار خون بالا و دیابت است. " منبع: باشگاه خبرنگاران برچسب ها: هشدار ، پشت میز نشین ها ، سکته مغزی
منبع: ناطقان
کلیدواژه: هشدار پشت میز نشین ها سکته مغزی فعالیت بدنی سکته مغزی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت nateghan.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ناطقان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۹۴۳۶۷۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زنان سرما را بیشتر از مردان تحمل میکنند
بررسی جدید پژوهشگران آمریکایی نشان داد بدن زنان، توانایی بیشتری در تحمل سرما نسبت به مردان دارد.
به گزارش ایسنا، مدتها تصور میشد که زنان بیشتر از مردان سرما را احساس میکنند، اما یک پژوهش جدید با این ایده مخالفت کرده و نشان داده است که مکانیسمهای حفظ گرما در بدن خانمها در مقایسه با همسالان مرد آنها در دمای پایینتری کار میکنند.
پژوهشگران «مؤسسه ملی سلامت آمریکا» ۲۸ داوطلب جوان، سالم و لاغر را برای پژوهش خود انتخاب کردند که از این تعداد، ۱۶ نفر زن و ۱۲ نفر مرد بودند.
در حالی که شرکتکنندگان در معرض دمای بین ۱۷ تا ۳۱ درجه سلسیوس قرار داشتند، اقدامات گستردهای روی آنها انجام شد. به عنوان بخشی از این پژوهش، دمای بحرانی پایین هر شخص نیز محاسبه شد. دمای بحرانی پایین، حداقل دمایی است که یک شخص پیش از واکنش نشان دادن بدن برای گرم ماندن میتواند تحمل کند.
تحلیلها نشان دادند که مردان مصرف انرژی را برای گرم نگه داشتن خود در حدود ۲۳ درجه سلسیوس آغاز کردند، اما این واکنش در زنان نزدیک به ۲۲ درجه سلسیوس رخ داد. همچنین، پژوهشگران دریافتند که زنان با خنکتر شدن محیط، بهتر میتوانند دمای بدن خود را حفظ کنند و عایق بهتری در برابر سرما دارند.
پژوهشگران به این نتیجه رسیدند که زنان ممکن است محافظت بیشتری در برابر سرما داشته باشند، زیرا چربی بدن آنها بیشتر از مردان است. آنها گفتند: به طور متعارف احساس میشود که زنان سرما را بیشتر از مردان احساس میکنند، اما مقایسههای کنترلشده کمیاب هستند. ما متوجه شدیم زنان دمای بحرانی پایینتری دارند که عمدتا ناشی از چربی بدن بیشتر در مقایسه با مردان بود.
با وجود این نتایج، تفاوت معنیداری بین سردترین دمای قابل تحمل گزارششده برای مردان و زنان این پژوهش وجود نداشت. تفاوت معنیداری نیز در میزان لرز یا آسایش گرمایی گزارششده با کاهش دما مشاهده نشد.
این پژوهش در مجله «PNAS» به چاپ رسید.