به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

آیا احساس مالکیت در کودکان طبیعی است؟

تاریخ انتشار: ۹ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۹۶۵۷۵۵

به گزارش خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از موضوعات چالش برانگیز برای والدین و کودکان، حس مالکیت در کودکان است. یکی از ویژگی‌های مهم رشد اجتماعی کودک، احساس مالکیت در کودک است.

کودکان نسبت به وسایل و اسباب بازی‌های خود احساس تملک زیادی می‌کنند. اگر والدین یا بزرگتر‌ها به هردلیلی از کودک وسایلش را بگیرند کودک واکنشی همچون لجبازی، گریه، پرخاشگری و یا مقاومت از خود نشان می‌دهد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اگر کودک به یک اسباب‌بازی که هم سن و سالانش آن را می‌خواهد احساس مالکیت فراوان داشته باشد و تحت هیچ شرایطی آن وسیله را در اختیارشان قرار ندهد، بهتر است که والدین با کودکان خود به گفتگو بپردازند و سپس می‌توانند مفهوم تقسیم کردن وسایل و بازی مشترک و گروهی را برای او روشن کنند.

آسیه اناری روانشناس تربیتی کودک و نوجوان درباره حس مالکیت کودکان گفت:کودکان از سن ۳ تا ۶ سالگی احساس مالک بودن تمام وسایل را دارند. به عنوان مثال هر اسباب بازی که ببیند می‌گوید مال من است. در این سن کودک دوست ندارد اسباب بازی هایش را به کسی دهد. این امر بسیار عادی است و پدر و مادر‌ها باید به این احساس مالکیت کودکان خود احترام بگذارند. والدین، کودکان خود را مجبور نکنند که وسایلشان را به کسی بدهند.

وی بیان کرد: اگر مهمانی به خانه می‌آید، والدین باید یکسری اسباب بازی مهمان تهیه کنند و به کودکان خود بگویند که این اسباب بازی‌ها برای کودکان مهمان‌ها است و مال فرزندشان نیست. درباره این نوع رفتار می‌توان با قاطعیت رفتار کرد. پدر و مادر باید اسباب بازی مهمان را با اسباب بازی کودکشان جدا کنند.

این روانشناس اظهار کرد: به سن مالکیت کودکان باید احترام گذاشت و بهتر است که پدر و مادر به کودک خود بگویند، فرزندم اگر من جای شما بودم، اسباب بازی هایم را به دوستانم می‌دادم. این گونه رفتار والدین سبب می‌شود که به کودکان همدلی را به صورت غیر مستقیم آموخت. ولیکن والدین اجازه مجبور کردن فرزندان خود را ندارند. اگر جدا از سن مالکیت، کودک همچنان به رفتار خود ادامه داد این یک رفتار آموخته شده است؛ و کودک می‌ترسد که امکاناتش از بین برود. والدین باید از همان سن کم با کودکان خود صحبت کنند.

اناری تصریح کرد: اگر در سن بالاتر کودک دوست نداشت وسایلش را با کسی شریک شود ممکن است یا از والدین الگو برداری کرده یا رفتار خود کودک باشد. در این صورت از فردی که تجربه دارد می‌توان کمک گرفت و یا پدر و مادر به فرزند خود بخشنده بودن را یاد دهند.

اگر والدینی در مقابل احساس تملک کودک پافشاری کنند، تنها رفتار‌های ناپسند را در شخصیت او نهادینه می‌کنند. اما اگر درک کنند که کودک به دلیل شرایط سنی آمادگی لازم برای مشارکت با دیگران را ندارد، بهتر می‌توانند در پرورش و رشد صحیح کودک نقشی ایفا کنند.

در بیشتر مواقع کودک با مشاهده کردن برخی از رفتار‌ها و مسائل را یاد می‌گیرد، بهتر است که پدر و مادر بخشندگی و اشتراک گذاری وسایل را انجام دهند تا کودک از آن‌ها درس گیرند.

اگر والدین، کودک را برای انجام کاری تحت فشار بگذارند، نتیجه‌ای خلاف انتظارشان رخ خواهد داد. همچنین کودک نسبت به اشیا و وسایل خود حریص‌تر می‌شود.

تنبیه کردن کودکان برای این که وسایلش را با دیگران شریک شود اصلا گزینه مناسبی نیست و کودک لجباز می‌شود و اثرات منفی را به جای می‌گذارد. بهتر است والدین اگر با گفتگو و راه حل‌های ارائه شده به نتیجه نرسیدند از یک روانشناس کودک و نوجوان کمک گیرند.

بیشتر بخوانید

چگونه یک خانواده شاد و سالم داشته باشیم؟ چرا عزت نفس در کودکان اهمیت دارد؟

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: احساس مالکیت کودک و نوجوان تربیت کودکان والدین اسباب بازی ها احساس مالکیت کودکان خود پدر و مادر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۹۶۵۷۵۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فناوری هشدار دهنده بلعیده شدن باتری ابداع شد

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل ازپاپ سای ، باتری‌های لیتیومی طی دو دهه اخیر تقریبا در تمام تجهیزات الکترونیکی از کنترل از راه دور گرفته تا ساعت‌های هوشمند و صد‌ها وسیله دیگر، تعبیه شده و اکنون به یک ابزار کاملا معمولی خانگی تبدیل شده اند.

همین در دسترس بودن باتری موجب شده هر روز بر تعداد کودکانی که باتری‌های کوچک را می‌بلعند نیز افزوده شود. آمار‌ها حاکی از آن است طی سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ در آمریکا بیش از ۷۰ هزار و ۳۰۰ گزارش از خورده شدن باتری توسط کودکان به فوریت‌های پزشکی داده شده است. از این تعداد حدود ۸۵ درصد مربوط به باتری‌های دکمه‌ای بوده است.

کمیسیون ایمنی محصولات مصرفی آمریکا هشدار می‌دهد جدا از خطر خفگی، مواد شیمیایی موجود در باتری در صورت بلعیده شدن، طی چند ساعت می‌تواند باعث آسیب دیدگی شدید بدنی و حتی مرگ شود. همچنین، جریان الکتریکی تولید شده در اثر واکنش بزاق با باتری می‌تواند به طور همزمان بافت بدن را بسوزاند و منجر به عوارض بالقوه کشنده تری شود.

اکنون شرکت «انرجایزر» «Energizer» به منظور کمک به رفع نگرانی‌های مداوم سلامت عمومی با سازمان غیرانتفاعی ایمنی کودکان «ریسس پرپس» «Reese's Purpose» برای طراحی باتری دکمه‌ای ایمن‌تر و همچنین بسته بندی مقاوم‌تر برای کودکان همکاری می‌کند.

این شرکت در جدیدترین باتری‌های سکه‌ای شکل خود، به غیر از یک پوشش تلخ و غیر سمی که به طور فزاینده‌ای روی محصولات مشابه یافت می‌شود، باتری‌ها را در ظرفی قرار داده برای باز کردن آن به قیچی نیاز است. اما اگر کودکی توانست آن را باز کند و ببلعد، والدین تقریبا فورا می‌توانند متوجه شوند آیا لازم است با اورژانس تماس بگیرند یا خیر.

این باتری که به عنوان «فناوری هشدار رنگی» توصیف می‌شود، وقتی با رطوبت، مانند بزاق دهان مخلوط شود، از قسمت پایین نقطه دار و منفی باتری، رنگ آبی غیرسمی و استاندارد غذایی آزاد می‌کند.

بر اساس اعلام Energizer، این باتری‌ها تقریبا به اندازه یک اونس نوشیدنی ورزشی طعم دار رنگ دارند و پس از چند بار شستشو با آب یا مسواک زدن از بین می‌روند.

با این حال، صرف نظر از نوآوری‌های محافظت از کودکان، والدین در صورت مشکوک شدن به بلع باتری، باید فورا کودک را به مراکز درمانی برسانند.

مرکز ملی سم کاپیتال نسبت به القای استفراغ هشدار می‌دهد و در عوض توصیه می‌کند درصورتی که باتری بلعیده شد، به کودک بالای ۱۲ ماه، عسل بدهند.

انجام این کار می‌تواند باتری بلعیده شده را بپوشاند و در نتیجه تا رسیدن به مراکز درمانی، سوختن شیمیایی بافت داخلی بدن را به تاخیر می‌اندازد. با این حال، کودکان زیر یک سال نباید عسل بخورند، بنابراین باید به سرعت آنها را به اورژانس برای عکسبرداری با اشعه ایکس رساند.

انتهای پیام/