به نقل از «مشرق»

دلسوزی جوکرها برای اقتصاد هنر

تاریخ انتشار: ۹ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۹۷۳۰۵۰

اگر چه به ظاهر آرتفرها، اکسپوها، حراجی ها و... نقش اول را در اقتصاد هنر بازی می کنند، اما این مهم حایز اهمیت است که این چرخه اقتصاد، دامنگیر چه تعداد و چه افراد از هنرمندان کشور می شود.

به گزارش مشرق، داود یاراحمدی، کارشناس اقتصاد هنر و هنرمند تجسمی در یادداشتی برای مشرق نوشت:

ظاهرا زلف اقتصاد هنر در ایران از سال ۱۳۹۱ به حراجی تهران گره خورده است؛ ولی وقتی به ماجرای این مهم می پردازیم، می بینیم که بحث اقتصاد هنر از دهه ۴۰ با فعالیت گالری‌ها شکل می گیرد و در ادامه نیز، فروش آثار هنری تحت عنوان اکسپو و با مشارکت نگارخانه‌ها توسط بخش خصوصی میدان داری می شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

بدیهی است که حضور آثار برخی از هنرمندان ایرانی طی سالهای گذشته در حراجی‌های بین المللی همچون حراج کریستی، بونامز، ساتبی و... توانسته قدرت هنر ایران را به جامعه هنری جهان نمایه کند؛ اما هیچگاه این اتفاقات سبب نشده که شاکله درستی از اقتصاد هنر در کشور شکل بگیرد و از سوی مدیران فرهنگی و یا بخش خصوصی، کلاهی از این نمد برای هنرمندان کشور ساخته شود. علت این است که مدیران فرهنگی، تخصص و سواد لازم را برای شکل دهی این ماجرا نداشته و از سوی دیگر نیز، مشاوران و کارشناسان کنار دستی آنها که خط دهی ماجرای اقتصاد فرهنگ را عهده داری می کنند نیز عموما خود، کاسبان قهاری هستند که همیشه آش را با جایش تا درب منزل شخصی و منزل دیگر دوستان خاص، همراهی می کنند.

اگر چه به ظاهر آرتفرها، اکسپوها، حراجی ها و... نقش اول را در اقتصاد هنر بازی می کنند، اما این مهم حایز اهمیت است که این چرخه اقتصاد، دامنگیر چه تعداد و چه افراد از هنرمندان کشور می شود. از سوی دیگر نیز، شفاف نبودن روند خرید و فروش و همچنین روشن نبودن منابع مالی خریداران، روز به روز بیشتر بر ابهامات اقتصاد هنر کشور سایه می افکند.

این ماجرای اقتصادی، علاوه بر سلبریتی های ورزشی و سینمایی، مشام خیلی از آقایان سیاسی و آقازاده ها را تحریک کرده و آنها را به مانند عالیجنابان خاکستری بر سر جیفه جامانده از پول های سرگردان رهنمون کرده است تا گرده هنر و هنرمند اصیل را "مهر" - "داغ" زده و راهی بازار برده فروشی نوین کنند. هنرمندانی که به سودای قرابت یک توجه رسانه ای برای بودن، تن به خواستگاه دلالانی می دهند که سایه های دیگر بر دستانشان نقش یک جوکر را تتو کرده است.

اقتصاد هنر ایران، بیشتر شبیه یک نمایش روحوضی است که مخاطبان خاص خودش را دارد. عده ای دور هم جمع می شوند، کمی می خندند و برخی دیگر نیز به خندیدن آنها نیشخند می زنند. عده ای دیگر دور نشسته، پولشان را از این ماجرا به جیب می زنند و به کارشان می رسند. اینجاست که هنر ناب و هنرمند این جامعه، برای قوت نانی، سیاه شده و راهی بازار؛ تا مضحکه خاص و عام شوند.

اینکه طی این سالها، حراجی‌ها با رویکرد اقتصاد هنر چقدر فروخته اند، مهم نیست. مهم اینجاست که باید دید این فروش طی چه شرایطی انجام و آثار از چه هنرمندانی خریداری شده است؛ همچنین انتفای این شوی چند روزه، کیسه کدام مراد هنری را پر می کند.

خنده دارتر از همه این ماجراها، آنجاست که خیلی از مدیران فرهنگی و سیاسی کشور طی سالهای گذشته، بر این ماجراها روی گونه هایشان لبخند بزرگی کشیده، در آینه مدیریت خود هی کف و سوت می زنند و بر جامانده های این شوها، بی وقفه هورا می کشند و در رسانه های همسو، آمار سیاهه می کنند؛ اما خود می دانند که نه خانی آمده است و نه خانی رفته.

امید است در دوره صدارت جدید که قرار است سکان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی کشورعهده داری شود، وزیر محترم در مسیر هنر ناب و مردمی، کمی سعی صفا و مروه را تجربه کند تا در بخش اقتصاد هنر کشور، جوشش زمزم دیگری از وجود خالص هنرمندان کشور شکل گیرد و هر دلخواسته ای بتواند جرعه ای از این هنر ناب را آبنوش کند. 

منبع: مشرق

کلیدواژه: کرونا تحولات افغانستان مشرق هنرمندان فرهنگ و هنر هنرمندان کشور اقتصاد هنر حراجی ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mashreghnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مشرق» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۹۷۳۰۵۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

واکاوی ممنوعیت پخش مجموعه «حشاشین»

به گزارش خبرگزاری صداوسیما، سعید مرادی عضو مجمع رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر ایران رصتا، در گفتگو با شبکه خبر در بخشی از سخنانش درباره این مجموع گفت: مجموعه «حشاشین» محصول تلویزیون ملی مصر است و در ماه مبارک رمضان که به نوعی ماه وحدت بین مسلمین جهان است به پخش رسید،اساسا نظر شخصی بنده درخصوص این مجموعه این است این کار یک اثرضد ایرانی و ضد نظام است و بایستی به این توجه داشته باشیم که اگاهان، دانشگاهیان و مطلعین جریان فرهنگی کشور در بزنگاه تشخیص درستی دادند که این مجموعه در لایه‌های مختلف خودش به چه ابعادی پرداخته است.

وی افزود: این مجموعه اثری است که نه تنها یک جریان فرهنگی و ساختاری و سینمایی را تبلیغ نمی‌کند بلکه یک اثر استعماری و به نوعی سیاسی است لذا اقدام به جا و به موقعی که سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر کشور ساترا انجام داد به نوعی دچار اقبالی بود و بسیاری از مردم و جریانات رسانه‌ای کشور از این موضوع مکدر بودند که چرا این مجموعه در سکو‌های داخلی در سطح کشور منتشر شود،اقدام به موقع ساترا باعث شد یک پیش اگاهی داده شود به مخاطب بدانید با چه اثری روبه رو هستید.

وی در پاسخ به این سوال که چرا از این اثر برداشت منفی می‌شود گفت: وقتی به جزئیات این اثر توجه می‌کنید متوجه می‌شوید که یک سری نشانه گذاری کرده است. ما بخشی را مضمونی نگاه می‌کنیم یک بخش هم ساختاری. در ساختاری حرفی نداریم، اما به لحاظ مضمونی انقدر در لابه‌های مختلف به جریانات منطقه‌ای و جمهوری اسلامی پرداخته که به نوعی پاسخ دارد. مثلا استفاده از پرچم سیاه که نماد یک جریان است.
مرادی گفت: نکته‌ای که وجود دارد این اعلام ممنوعیت، خیلی می‌گفتند که دیر اتفاق افتاده است، در فضایی که وجود دارد ما نمی‌توانیم به مخاطب بگویم که نبینید ولی اگاه سازی می‌توانیم بکنیم و این وظیفه اگاهان، رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها و در راس آنها سازمان تنظیم مقررات صوت و تصویر کشور در پلتفرم هاست.

وی گفت: بسیاری از صاحبان پلتفرم‌ها نگاهشان بر اقتصاد است. اما نکته‌ای که وجود داشت خود آنها استقبال کردند از پخش نشدن این مجموعه به دلایل مختلف و یک دلیل اصلی اش این است که ایران ستیزی می‌کند.

مرادی در پاسخ به این سوال که خود تولید کنندگان صوت و تصویر به دنبال این نیستند که به نوعی به تاریخ ایران و تاریخ اسلام و منطقه پرداخته شود گفت: ساترا رسالتش نظارت و مصوبات است، مساله اینجاست که باید ببینیم که نهاد‌ها و دستگاه‌های نظارتی آیا ذائقه مخاطب را امروز سنجش کرده اند، آنها بخشی از نگاهشان اقتصاد است، یک بخشش هم فرهنگ است، حتما در نمایش خانگی ما آثار تاریخی داشتیم مثل «یوسف پیامبر» مثل «مختار»، و میزان استقبالش را در منطقه دیدیم، یک پیامی دارد که این گونه آثار در منطقه تاثیرگذار است به خصوص یک سری آثار منطقه‌ای است همین الان صداوسیما در حال تولید آثار «سلمان» و «موسی» است که تاثیرات منطقه‌ای می‌تواند داشته باشد، اما این تولیدات گران استوتراز این نوع تولیدات باید تعریفی داشته باشددر سکو‌های نمایشی تعریفی از اقتصاد تولید می‌شود باید ببینیم این اقتصاد تولید برای مدیران وجود دارد ولی ساترا به عنوان نهاد ناظر استقبال می‌کند بهر حال در روند معرفی مفاخر بزرگان این کشور است. در حال حاضر بسیاری از طرح‌هایی داریم مجموعه «گوهرشاد» و «سرزمین سیمرغ»، ما به عنوان رسانه و ساترا باید انقدر تبلیغ کنیم و نباید عقب بمانیم.

احسان ناظم بکایی کارشناس رسانه هم در گفتگو با شبکه خبر گفت: مجموعه «حشاشین»، مجموعه مهمی استکه رتبه هفت ممیز هفت را دارد.
وی افزود: ما در دوره‌ای نیستیم که بتوانیم بگویم مردم این کار را نبینند، کسانی که باید می‌دیدند و می‌خواستن ببینند دیدند، یک بخشش ضعف از خود ماست که مجموعه‌هایی که در ماه رمضان بودند نداشتیم، بک بخش هم تبلیغاتی است که خود آن جوامع دارند.

وی گفت: مصر، ترکیه و کشور‌های عربی رقابت بسیار شدیدی برای مصادر تاریخ دارند، ما تولید نکنیم آنهاخواهند ساخت. کشور‌های عربی در چند سال اخیر بیش از چهل و چهار مجموعه تاریخی کار کردند، آثاری مثل «فاروق» و خیلی از مجموعه‌های دیگر. بنابر این ما هم باید در این میدان باید بسازیم و الزاما هم قرار نیست اثری عظیم و بزرگ داشته باشیم. پلتفرم‌ها و خود ساترا هم می‌تواند کمک وحمایت کند برای تولید این نوع آثار.
وی گفت: درباره حسن صباح، چند سال پیش مجموعه ای به اسم «سارق روح» کار شد که درباره بحث فرقه‌ها بود که خیلی مورد استقبال قرار نگرفت به خاطر این بود که درباره چرایی تشکیل این فرقه بود نه درباره چگونگی. مشکل مجموعه «حشاشین» این است که ما درباره چگونگی می‌بینیم، اما اینکه چرا این فرقه تشکیل شده است نمی‌دانیم.

ناظم بکایی درباره دیگر تحریفات این مجموعه گفت: شعری از مولوی، صباح می‌خواند در حالی که مولوی دو قرن بعد به دنیا آمده است، درهمه شهرهاش همه عربی صحبت می‌کنند و فضای عربی دارد. اینها نقاط ضعف فنی ماجراست. این مجموعه در ده قسمت پایانی اش دچار افت شدیدی می‌شود خیلی از بخش هاش تکراری است، یعنی به اندازه بیست قسمت خوراک داریم ولی باید به اندازه سی قسمت باید کش بدهیم. ولی نقطه قوت آن درام و بازی خوب خیلی از شخصیت هاست.

ناظم بکایی گفت: موضوعاتی مثل خاندان نوبختی، خیلی از علما مثل طبسی و طوسی، در مورد حافظ و سعدی و خیلی از موضوعات تاریخی ما می‌توانیم کار کنیم و تولیدات فاخر بسازیم.

کد ویدیو دانلود فیلم اصلی کد ویدیو دانلود فیلم اصلی