به نقل از «فردا»

سرنوشت قاتلان بابک خرمدین چه شد؟

تاریخ انتشار: ۱۳ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۰۰۵۷۷۴

واقعیت‌های اجتماعی، پرونده‌های قضایی و مشکلات واقعی جامعه از جمله سوژه‌های مورد علاقه فیلمسازان برای ساخت فیلم هستند که به شکل‌های مختلفی انتخاب و روایت می‌شوند تا شاید دردی از جامعه کم یا راه‌حلی برای برطرف کردن آن پیدا شود.

سرنوشت قاتلان بابک خرمدین چه شد

به گزارش رکنا، ازجمله فیلم‌هایی که براساس واقعیت ساخته شده‌اند می‌توان به فیلم «شب‌های تهران» که درباره یک قاتل زنجیره‌ای یا همان خفاش شب است، فیلم «خشم و هیاهو» که روایتگر قتل رسیدن همسر دوم ناصر محمدخانی بازیگر فوتبال است، فیلم «شبی که ماه کامل شد» که داستان زندگی عبدالرحیم ریگی و قتل همسر و برادر همسرش را روایت می‌کند و… اشاره کرد که از جذابیت‌های قابل توجهی برخوردار هستند و عنوان پرفروش‌ترین‌ها را از آن خود کرده‌اند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مردم پرونده‌های قضایی را دنبال می‌کنند، اتفاقات روز را می‌خوانند و نسبت به مسائل مختلف جامعه واکنش نشان می‌دهند و وقتی فیلمی درباره یک پرونده قضایی یا براساس داستانی واقعی ساخته شود، صوت و تصویر موجود تمایل‌شان را به دیدن آن بیشتر می‌کند.

 پرونده‌ خرمدیدن ها با یک سکوت عجیب

از جمله اتفاقاتی که چندی پیش مردم را روزها درگیر خود کرد و هنوز هم تلنگری در آن پرونده همه حواس‌ها را به خودش جمع می‌کند، ماجرای قتل بابک خرمدین کارگردان سینما توسط پدر و مادرش است. این ماجرا زمانی حواس‌ها را بیشتر و بیشتر به خود جذب می‌کند که بامداد ۲۶ اردیبهشت‌ماه جسد مثله شده این کارگردان در سطل زباله‌ای واقع در فاز سه شهرک اکباتان کشف شد و پدر و مادر او نسبت به ارتکاب جرم اعتراف کردند.

پدر بابک خرمدین کارگردان سینما در اعترافات خود گفته بود: پسرم مجرد بود، به خاطر اختلافاتی که داشتیم صبح قتل روز یکشنبه او را با خوراندن مواد بیهوشی، بیهوش کردم سپس با ضربات چاقو به قتل رساندم و برای خارج کردن جسدش آن را تکه تکه کرده و در نزدیک‌ترین سطل آشغال خیابانی انداختم.

قتل بابک خرمدین توسط پدر و مادرش و مثله شدن بدن او چنان در فضای مجازی و کوچه و خیابان پیچید که تا روزها جز آن چیزی شنیده نمی‌شد. رسانه‌های تصویری، صوتی و کتبی همه و همه این پرونده را دنبال می‌کردند گویی همه‌مان خبرنگار بخش جنایی شده بودیم.

واکنش‌های جهانی نسبت به قتل بابک خرمدین

حتی رسانه‌ها و نشریه‌های فرهنگی جهان به فاصله چهار روز از قتل بابک خرمدین فیلمساز ایرانی به این خبر واکنش نشان دادند.

نشریه «گاردین» ۲۱ می در مطلبی با تیتر «ایران در بهت و حیرت پرونده زوجی که فرزند خود را بیهوش و سپس تکه تکه کردند، قرار دارد» به قتل فیلمساز ۴۷ ساله ایرانی واکنش نشان داد. در این مطلب به صفحه اول روزنامه‌های ایران در این چند روز اشاره شده و تیتر یکی از این روزنامه‌ها با عنوان «جامعه در شوک» ذکر شده است.

روز پنجشنبه ۲۰ می خبرگزاری بریتانیایی «مترو» نیز در قسمت سینمایی خود در خبری با تیتر «بابک خرمدین کارگردان ایرانی توسط والدینش در ماجرای یک قتل ظاهرا ناموسی کشته و مثله شد» به این موضوع پرداخت. در خبر «مترو» به سکونت خرمدین در شهر لندن در سال‌های گذشته و همچنین شوک خبری ناشی از این خبر در فضای مجازی ایران اشاره شده است. در پایان خبر «مترو» با پرویز جاهد منتقد ایرانی نیز گفتگویی کوتاه انجام شده که در آن جاهد، خرمدین را این گونه توصیف کرده است: «بابک یک فیلمساز بود و من او را چند سال پیش اغلب در محافل فرهنگی و هنری لندن ملاقات می‌کردم. شنیدم که او دلتنگ خانواده‌اش شده بود و به ایران بازگشت و اکنون این خبر هولناک را دیدم و نمی‌توانم آن را باور کنم، چه زمانه وحشتناکی است.»

خبرگزاری هندی «ایندیا تودی» نیز یکی دیگر از رسانه‌های دنیا بود که خبر کشته شدن بابک خرمدین به‌دست والدینش را پوشش داد. در خبر «ایندیا تودی» گفته‌های شوکه کننده پدر این فیلمساز در تیتر قرار داده شده است: «اصلا احساس پشیمانی نمی‌کنم: کارگردان ایرانی توسط والدینش به دلیل مجرد بودن کشته و تکه تکه شد.»

رسانه‌های «عرب نیوز»، «میدل‌‎است‌‎‎آی» و همچنین نشریه اسپانیایی «لاراسون» نیز دیگر رسانه‌هایی بودند که در ۲ روز گذشته با تیترهای مشابه به این خبر واکنش نشان دادند.

قضاوت‌ها و افکاری که دوسویه شده بودند

روزهای پایانی اردیبهشت‌ و ابتدایی‌ترین روزهای خردادماه که افکار عمومی ترجیحا به اخبار قتل بابک خرمدین روی آورده بودند، فضای دوگانه‌ای در جامعه به وجود آمده بود؛ بسیاری می‌گفتند اگر چیزهایی که پدر و مادرش می‌گویند، درست باشد، پس او آدم بد و سزاوار مرگ بوده است، بسیاری نیز این قتل را محکوم می‌کردند.

همین مساله باعث شد که تعدادی از همکاران و دوستان بابک خرمدین با انتشار متنی در فضای مجازی نسبت به خبرپراکنی‌ها و شایعات پیش آمده که هول محور این شخصیت ایجاد شده بود، انتقاد کنند.

در بخشی از این متن می‌خوانیم: «ما امضاکنندگان این متن، به عنوان همکاران دانشگاهی مرحوم آقای بابک خرّم‌دین اعتراض خود را نسبت به نشر اتهاماتی علیه وی که موجب ترسیم چهره‌ای منفی از ایشان در جامعه ملتهب از مواجهه با این فاجعه شده است، اعلام می‌داریم.

ما به عنوان همکاران دانشگاهی ایشان اعلام می‌کنیم شخصیتی که از بابک خرّم‌دین می‌شناختیم انسانی متین، مودب، بی‌حاشیه، منطقی و متعهد بود. ایشان فردی اندیشمند و مدرّسی مجرّب و بسیار محبوب بود لذا هرگز در اندیشه‌مان چنین تصویری که از وی ساخته شده، جای نمی‌گیرد. در واقع نمی‌توانیم بر اساس صحبت‌های پدر ایشان، باور کنیم که این مرد محجوب دانشگاه، آن هتّاک جفاپیشه خانه و خانواده باشد. آنانی که وی را در محیط خانواده می‌شناختند نیز این تصویر را مردود می‌انگارند. مگر او به عشق خانه و خانواده ترک غربت نکرد و به وطن بازنگشت؟ پس چگونه در مخیّله آدمی می‌گنجد که او برای آزار والدین‌اش رجعت کرده باشد؟»

در این گیر و دار، خبری از گرفتن مجوز ساخت مستند «پدرکشتگی» به کارگردانی سیامک میثاقی و تهیه‌کنندگی مشترک سید امیر سیدزاده و فاطمه پاقلعه‌نژاد شنیده شد.

در ادامه این خبر آذر (آزیتا) خرمدین در متنی که در اختیار رسانه‌ای قرار داده بود از سازمان سینمایی خواسته بود که جلوی ساخت این مستند گرفته شود که در بخشی از آن می‌خوانیم: «صبح شنبه از طریق اخبار خبرگزاری‌ها مطلع شدم که مستندی با موضوع حادثه ناگواری که برای خانواده‌ام پیش آمده و درباره قتل برادرم بابک خرمدین و ابعاد روانشناختی و جامعه شناختی آن است، از سازمان سینمایی وزارت محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی پروانه ساخت دریافت کرده است. این در حالی است که سازندگان حتی به خودشان زحمت نداده‌اند که با من و یا برادرم تماس بگیرند و اطلاعی بدهند و اجازه یا رضایت‌مان را جویا شوند.»

پرونده ناتمامی که رو به سکوت رفت

این ماجرا تا اوایل تیرماه نیز ادامه داشت و بسیاری از اهالی فرهنگ و هنر به آن واکنش نشان دادند، اما کم کم رنگ ابتدایی خود را از دست می‌داد. قتل دیگر اعضای خانواده خرمدین نیز ازجمله مسائلی بود که افکار عمومی به دنبال برملا کردن آن بودند، همچنین ناپدید شدن داماد خانواده که حالا به نام قتل توسط پدر و مادر خرمدین شناخته می‌شد از دیگر دغدغه‌های جامعه در آن روزها شناخته می‌شد. افکار عمومی خواستار دنبال و برملا کردن پرونده بودند اما برخلاف آن، پرونده کم کم رو به سکوت می‌رفت؛ سکوتی به یک باره درباره این پرونده به وجود آمد و مشکلات بسیار جامعه نیز بر فراموشی آن تاثیر داشت. تیترها تغییر کرد و این پرونده به انزوای خود فرو رفت.

ما تا به امروز می‌دانیم که کارگردانی به دست پدر و مادر خود کشته شده است اما درباره سرنوشت قاتلان آن چیزی نمی‌دانیم.

این نوع سکوت درباره بسیاری از مسائل موجود در جامعه ما به وجود می‌آید و هیچکس دلیل آن را نمی‌داند. چگونه می‌شود پرونده‌ای مهم که قتل فرزند را به تصویر می‌کشد اینگونه در سکوت باقی بماند؟

در پایان باید دید کدام ماجرای قتل‌های زنجیره‌ای ، فرزندکشی و… به فیلم‌های سینمایی تبدیل می‌شوند تا جامعه از آن صوت و تصویر استقبال گرمی داشته باشد./ رکنا

منبع: فردا

کلیدواژه: پرونده قتل بابک خرمدین قتل بابک خرمدین واکنش نشان رسانه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.fardanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فردا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۰۰۵۷۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

عبرت‌های بابک برای اکبرها

سخنگوی دستگاه قضا از تبدیل مجازات اعدام بابک زنجانی به ۲۰ سال حبس خبر داد. اصغر جهانگیر در همان نشست خبری ضمن تأیید بازداشت اکبر رحیمی، مدیرعامل گروه کشت و صنعت دبش، گفته است در پرونده دبش جرم جدیدی کشف شده است. فرار بابک زنجانی از اعدام، درس‌هایی برای متهم فساد دبش دارد. حالا اکبر رحیمی می‌تواند به جرم افساد فی‌الارض در انتظار چوبه دار بماند، یا راه بابک را برای خود برگزیند و امیدوار باشد، فعلاً جان سالم به در ببرد. البته این درسی است که همه مفسدان بالقوه و بالفعل اقتصادی، می‌توانند آویزه گوششان کنند. 

همین دو سه سال پیش هم کسی فکرش را نمی­‌کرد بابک زنجانی اعدام نشود؛ همه منتظر اعدامش بودند، فقط روزش را دقیق نمی‌دانستند!

اما کم‌کم ورق برگشت. از گوشه و کنار خبر می‌رسید که او با دستگاه‌های قضایی و امنیتی همکاری می‌کند؛ اموالش را در داخل و خارج فهرست کرده، برای فروش آنها و بازگرداندن پول بیت‌المال همراهی تام و کمال می‌­کند. این خبر‌های گاه‌و‌بی‌گاه بیشتر شد تا اینکه در رسانه‌ها و افکار عمومی پیچید پس کی بابک اعدام می‌شود؟! گویا قرار است زنجانی اعدام نشود و چه و چه. 

روز گذشته، سخنگوی دستگاه قضا، بالاخره بر این حرف‌های درگوشی صحه گذاشت و رسماً اعلام کرد بابک زنجانی اعدام نمی‌شود. 

 بابک به زندگی ادامه می‌دهد

اصغر جهانگیر، سخنگوی جدید قوه قضائیه در اولین نشست خبری خود، می‌گوید: رأی پرونده بابک زنجانی در سال ۹۵ از شعبه ۳۸ دیوان‌عالی صادر شد و پیش‌بینی شده بود که در صورت استرداد اموال و جبران خسارت وارده و اظهار ندامت و توبه، محکوم‌علیه می‌تواند استحقاق برخورداری از تخفیف و عفو داشته باشد. 

وی می‌افزاید: با توجه به همکاری‌هایی که وی در طول زندان کرد و بیش از ۱۰ سال در حبس است، اموال این فرد در خارج کشور شناسایی شد و با اعزام کارشناسان مربوطه ارزیابی‌ها انجام شد و پس از بازگشت اموال به کشور و با گزارش مقامات ذی‌صلاح در خصوص استرداد اموال درخواست عفو محکوم‌علیه بابک زنجانی از سوی دادگستری مطرح شد و از ریاست قوه در اجرای دادنامه درخواست شد و با تأیید ایشان و موافقت رهبری، حکم اعدام بابک زنجانی نقض و تبدیل به ۲۰ سال حبس شد. 

 اول و آخر بابک

رسیدگی به پرونده و اتهامات بابک زنجانی در دادگاه انقلاب اسلامی تهران از مهرماه ۱۳۹۴ آغاز شد و بعد از برگزاری ۲۶ جلسه، در بهمن‌ماه ۱۳۹۴ به پایان رسید. نهایتاً در اسفندماه ۱۳۹۴ حکم بابک زنجانی مبنی بر محکومیت وی به اعدام، رد مال به شاکی (شرکت ملی نفت ایران) و جزای نقدی معادل یک چهارم پولشویی، صادر شد. 

پس از صدور حکم، وکیل متهم در مهلت قانونی نسبت به حکم صادره اعتراض کرد و پرونده اردیبهشت ماه ۱۳۹۵ به دیوان عالی کشور رفت. حکم اعدام بابک زنجانی در آذرماه ۱۳۹۵ در دیوان‌عالی کشور تأیید شد، البته با این قید که اگر محکوم‌علیه، کلیه اموال را مسترد کند می‌تواند از ارفاقات قانونی ذیل ماده ۱۱۴ قانون مجازات اسلامی بهره‌مند شود. 

محسنی اژه‌ای، رئیس قوه قضائیه در ۳۰ بهمن‌ماه ۱۴۰۲، طی سخنانی در نشست شورای‌عالی قوه قضائیه، از این موضوع خبر داد که در نتیجه تلاش‌های همه بخش‌های ذی‌ربط، اموال «بابک زنجانی» در خارج از کشور شناسایی و به تهران منتقل شد. 

رئیس کل بانک مرکزی نیز در اول اسفندماه تأکید می­‌کند: اموال بازگردانده شده بابک زنجانی که به‌صورت دارایی‌های ارزی است، تماماً به خزانه بانک مرکزی منتقل شده است. 

بنا بر آنچه خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضائیه، منتشر کرده است، بدهی زنجانی به مبلغ یک میلیارد و ۹۶۷ میلیون و ۵۰۰ هزار یورو تسویه شده است و این اموال به عنوان پشتوانه پولی کشور به خزانه بانک مرکزی بازگشت. ارزش دارایی‌های وارد شده بابک زنجانی به کشور با احتساب اموال قبلی مصادره شده، مجموعاً از کل مبلغ بدهی وی و خسارات وارده بیشتر بود. 

روند پرونده بابک زنجانی یک درس مهم دارد: می‌­شود مفسد کلان اقتصادی بود، به اعدام هم محکوم شد، اما با همکاری در زندان و جبران واقعی اشتباهات گذشته، از اعدام رها شد. اکبر رحیمی که رسوایی دبش­‌اش برملا شده است، می‌تواند اولین و بزرگ‌ترین شاگرد قبول شده در مکتب بابک باشد. 

 جرم جدید در دبش

سخنگوی دستگاه قضا در نشست خبری روز گذشته خود، پس از اعلام عفو بابک زنجانی، از کشف جرم جدید در پرونده موسوم به چای دبش خبر داده است. 

جهانگیر می‌گوید: پرونده قضایی در این خصوص تشکیل شده است که بازپرس تحقیقات مفصلی انجام داده است، افرادی از جمله صاحب اصلی چای بازداشت شدند، برخی از این افراد با صدور وثیقه آزاد شدند. 

وی می‌گوید: پرونده در حال صدور نهایی قضایی بود که جرم جدید کشف شد. تعدادی مهر مربوط به شرکت‌های داخلی و خارجی در محل کشف شد که لازم بود تحقیقات انجام شود. تحقیقات در حال انجام است، به‌محض تکمیل تحقیقات پرونده به دادگاه ارسال خواهد شد، همچنین اطلاع‌رسانی لازم نیز صورت خواهد گرفت. 

جهانگیر تأکید می‌کند: دستگاه قضایی درباره پرونده‌های مورد اشاره تحت فشار نیست و رسیدگی به این پرونده‌ها در دستور کار و جریان است. 

 همکاری با قانون، حیات­بخش است

فارغ از اعداد و ارقامی که پیرامون فساد چای دبش مطرح می‌شود، اکبر رحیمی هم می‌تواند با رد مال، پرداخت جزای نقدی و توبه، از اعدام احتمالی رهایی یابد. این مسیری است که قانون پیش پای همه مفسدان گذاشته است. البته این را هم نباید نانوشته گذاشت که تخفیفات قانونی و رأفت‌­های اسلامی، می­‌تواند مفسدان را جری و متوهم کند. 

برای برون‌­رفت از این مفسده هم قانون‌گذار تدابیری دارد؛ سلاطین اعدام شده هم احتمالاً توبه کرده بودند و حاضر بودند رد مال داشته باشند تا اعدام نشوند، اما قانون و قاضی چنین تشخیص داده بودند که در هر حال مشمول عفو قانونی نمی‌شوند!

منبع: روزنامه جوان

باشگاه خبرنگاران جوان وب‌گردی وبگردی