به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

زمینه آزادی ۴۲ زندانی زن فراهم شد

تاریخ انتشار: ۱۷ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۰۵۳۴۴۶

رییس کل دادگستری استان تهران طی بازدید از ندامتگاه زنان گفت: با تشکیل کمیته پایش در دادگستری اقدامات خوبی انجام شده اما لازم است قضات از تمام تخفیفات و ارفاقات قانونی برای کمک به آزادی زندانیان واجد شرایط استفاده کنند.

به گزارش گروه اجتماعی خبرگزاری دانشجو، محمدجواد حشمتی مهذب که به همراه عبادالله میرزایی مطلق معاون قضایی رییس کل دادگستری در امور زندان ها، محسن مقدسی بازرس ویژه و بیست نفر از دادستان قضات شعبات مختلف استان تهران از ندامتگاه زنان بازدید کرد، طی سخنانی اظهار داشت: تخفیفات قضایی متعددی در قانون پیش بینی شده و اگر موانعی وجود دارد معرفی و راهکار آن ارایه گردد تا بخصوص در بحث رسیدگی به اعسار و درخواست پابند الکترونیکی سریع تر عمل شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

رییس دادگستری استان تهران ضمن تقدیر از تلاش های مجموعه کارکنان ندامتگاه زنان و قضات ناظر گفت: نظم ‌انضباط در این مرکز مشهود است و امور به درستی مدیریت می شود و امیدواریم جمعیت کیفری زنان که بحمدالله زیاد نیست بسیار کمتر شده، هر مددجوی واجد شرایطی آزاد و به کانون خانواده بازگردد.

وی با تاکید بر ضرورت حضور مستمر قضات در زندان ها به ویژه ندامتگاه زنان اظهار داشت: نیکوکاران و خیرین که در راه رضای خدا و به صورت گمنام برای یاری درمانگاه از مال خویش گذشته و انفاق می کنند ظرفیت های الهی هستند و می توانند کمک موثری به مجموعه زندان داشته باشند.

وی ادامه داد: طی سال گذشته نیز سازمان اوقاف و ‌امور خیریه همراه با نیکوکاران و نهادهای اجتماعی کمک شایان توجهی برای پرداخت بدهی زندانیان و آزادی زندانیان کرد.

همچنین در این دیدار، علی رستمی مدیر کل زندان های استان تهران ضمن خوشامدگویی به قضات حاضر و ارایه آمار مددجویان بیان داشت: در حال حاضر ۳۰ درصد از مددجویان ندامتگاه زنان، تحت قرار هستند که بررسی سریع تر پرونده ها از بلاتکلیفی این افراد جلوگیری می کند.

رستمی افزود: ارسال میزان دقیق دیه و رد مال همراه با حکم قطعی موجب تسریع در کمک مددکاران بوده، موجب می شود مذاکره با شکات و دیگر پیگیری ها برای جلب رضایت و دعوت خیرین در اسرع وقت انجام شود.

مدیر کل زندان های استان تهران با دعوت از مراجع قضایی برای موافقت بیشتر با استفاده از پابند الکترونیکی گفت: استان تهران به دلیل جمعیت کیفری بالا از حساسیت بالایی برخوردار بوده، ضرورت دارد در خصوص نظام نیمه آزادی و مجازات های جایگزین حبس بازبینی و بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

از نکات بارز این بازدید، حضور دادرسان و مستشاران موضوع بند ۱۱ دستورالعمل پایش به همراه رییس کل دادگستری بوده که با همراه داشتن پرونده های اجرای احکام هفتاد نفر از مددجویان راسا مبادرت به صدور رای کردند.

همچنین از ۴۲ نفر زندانی که مقدمات آزادیشان فراهم شد، ۲۲ نفر توسط نیکوکاران و بیست نفر با اعطای تخفیفات قضایی مراحل آزادی را طی می کنند که به زودی ندامتگاه را ترک کرده، به کانون خانوادههایشان بازمی گردند.

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: اجتماعی دادگستری زندان ندامتگاه زنان استان تهران زندان ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۰۵۳۴۴۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نور محبوسی که خاموش نشد

هر چند تقویم‌ها را ساخته‌اند تا به ما سال و ماه را یادآوری کنند تا زمان را از دست ندهیم اما این، همه فایده خط‌کشی سال و ماه نیست. گاه همین خط و نشانه‌ها به ما کمک می‌کند سری به روایت‌های به‌جامانده از حوادث و اشخاص در تاریخ بزنیم. وقایع و اشخاصی که برای ما عبرت‌ها و یادآوری‌هایی با خود دارند. در این میان می‌توان مدعی شد تقویم شیعه برای ما بچه مسلمان‌ها، سراسر ذکر و یادآوری است. به همین دلیل بر آن شدیم در مجموعه نوشته‌هایی، برخی از این یادآوری‌ها و ذکرها را بیاوریم.

مناسبت‌های ماه شوال را که مرور می‌کنی، در برخی روزها بیشتر از بقیه ممکن است مکث کنی. یکی از این روزها، سالروز دستگیری امام کاظم(ع) توسط هارون عباسی است. آن‌طور که شنیده‌ایم و می‌دانیم، آغاز امامت ایشان همزمان با دوران استقرار و ثبات خلافت عباسیان است. سلسله‌ای که دارای حکام مستبدی بود و به حکومت‌دارای همراه با خفقان و تهدید و بگیر و ببند، مشهور بودند. طبیعی است در چنین شرایطی، شخصیتی مانند امام موسی کاظم(ع) روز خوش نداشته باشد. بنا به روایت‌های تاریخی، علت اصلی اسارت و زندانی کردن امام موسی کاظم(ع)، شهرت امام و دسترسی شیعیان به ایشان و توجه بی‌سابقه مردم به آن‌ حضرت است. حضرت موسی بن جعفر(ع) در طول دوران امامتش بارها از طرف خلفای عباسی احضار و زندانی شد. در مورد مدت زندانی‌ بودن امام(ع) گزارش‌های مختلفی وجود دارد که می‌توان گفت مدت آخرین اسارت منتهی به شهادت ایشان چهار تا پنج سال و مجموع اسارت ایشان در دوران زندگیشان، بین 10 تا 12سال است. اگرچه در بسیاری از موارد، امام(ع) در خانه برخی از افراد، محصور و تحت نظر بودند؛ اما در مواردی حکومت عباسی به شکنجه ایشان در زندان‌هایی مخوف و سیاهچال‌ها می‌پرداختند که در زیارت‌نامه حضرت به این موضوع اشاره شده است. بر اساس گزارشی دیگر، ‌هارون گاهی برای تفریح به پشت‌بامی می‌رفت که مشرف به زندان بود. روزی به ربیع گفت این پارچه چیست که هر روز آن‌ را داخل زندان می‌بینم؟ ربیع گفت: پارچه نیست! موسی بن جعفر است که پس از فجر تا هنگام نماز ظهر به سجده می‌رود. ‌هارون گفت: او از راهبان بنی‌هاشم است! ربیع از او پرسید: پس چرا در زندان بر وی سخت‌گیری می‌کنی؟ ‌هارون گفت: چاره‌ای نیست!

نخستین‌بار امام در زمان خلافت مهدی عباسی از مدینه به بغداد تبعید شد که زمان دقیق آن ذکر نشده است. اما دومین بار به وسیله هارون در ۲۰شوال سال ۱۷۹ق در مدینه دستگیر و ۷ ذی‌الحجه در بصره در خانه عیسی بن جعفر زندانی شد. نفوذ معنوی امام کاظم(ع) در دستگاه حاکم به‏حدی بود که کسانی مانند علی بن یقطین وزیر دولت عباسی، از دوستداران حضرت موسی بن جعفر(ع) بودند و به دستورات ایشان عمل می‌کردند. هارون سرانجام در سفری که در سال 179 به خانه خدا رفت، از عظمت معنوی امام و احترام خاصی که ایشان در بین مردم داشت بیش از پیش آگاه شد. او پس از بازگشت به مدینه و زیارت مرقد پیامبر(ص) تصمیم گرفت موسی بن جعفر(ع) را دستگیر و زندانی کند. به دستور هارون در زمان انتقال آن حضرت از مدینه به بصره، کجاوه‌هایی در مسیر همراه با کجاوه امام حرکت کردند تا در طول مسیر از راه‌های مختلف مسیر خود را تغییر دهند و  به این ترتیب مردم ندانند امام را به کجا و با کدام کجاوه بردند. این سیاست برای مأیوس کردن مردم و بی‌خبری از تبعیدگاه امام(ع) بود، سیاست‌هایی که نشان‌دهنده ترس حاکمان مستبد از نور و عظمت این امام بزرگوار بود؛ ترسی که به شهادت ایشان منجر شد. اما تاریخ گواه معتبری برای شکست استبداد و باقی ماندن نور است.

زهره هاشمی