به نقل از «آفتاب»

مسعود پدر و مسعود پسر!

تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۰۷۱۰۲۱

آفتاب‌‌نیوز :

زنده‌یاد احمدشاه مسعود که در جنگ‌های چریکی با ارتش سرخ و مقابله با دار و دسته‌های مسلحِ رقیب، در مقام یک رهبر نظامی آبدیده و کارکشته ظاهر شده بود، اگر از توطئۀ ترور جان سالم به در می‌برد، شاید سرنوشت افغانستان به گونه‌ای متفاوت از امروز رقم می‌خورد.

پس از سقوط امارات اسلامی طالبان، به احتمال بسیار احمد شاه می‌توانست با استفادۀ مؤثر از کمک‌های نظامی بین‌المللی، ارتش ملی افغانستان را به نحوی سازمان دهد و تجهیز کند که ضمن تأمین امنیت مردم قادر به مقابله با موج شورش و طغیان و جنگ طالبان باشد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در غیاب احمد شاه مسعود اما کمک‌های مالی و نظامی بین‌المللی برای تشکیل ارتش ملی افغانستان بر اثر بی‌کفایتی و کوته‌بینی و فسادِ بسیاری از ارگ‌نشینان کابل عملاً به هدر رفت و ارتش پوشالی 350 هزار نفری آنان در مقابل هجوم 75 هزار جنگجوی طالب نه فقط مقاومتی از خود نشان نداد بلکه همچون تکه یخی در برابر تموز آفتاب، ذوب شد.

شاید راز ترور شادروان مسعود درست قبل از عملیات یازده سپتامبر نیز همین نکته باشد.

در کاردانی و لیاقت احمد شاه مسعود همین بس که او درۀ پنجشیر را در طول اشغال نظامی افغانستان از سلطۀ روس‌ها و متحدان داخلی آنها در امان نگه داشت و پس از سیطرۀ طالبان بر تمامی خاک افغانستان نیز این منطقه را به صورت حوزۀ استحفاظی نیروهای خود در آورد.

آیا امروزه می‌توان همین انتظار را از پسر جوان او هم داشت؟ گمان نمی‌کنم. احمد مسعود فرزند 32 سالۀ احمد شاه مسعود دوران جوانی خود را در ایران و بریتانیا به دور از غوغای جنگ در افغانستان گذرانده و عمدتاً مشغول تحصیل بوده است. او حتی اگر استعداد نظامی را از پدر به ارث برده باشد، بدون شک فاقد تجربه‌های عملی او در طراحی استراتژی و تاکتیک‌های جنگی در محیط بی‌نهایت پیچیده و پر دردسری مانند افغانستان است و به همین جهت نیز نباید آنچه را از پدر بر می‌آمد از پسر انتظار داشت.

احمد مسعود امروزه بیشتر یک نماد نوستالژیک است، نمادی که شاید در آینده نقشی مهم پیدا کند اما در حال حاضر امکان دگرگونی شرایط عینی افغانستان را ندارد.

این در حالی است که جامعۀ افغانستان هم نسبت به گذشته دستخوش تغییراتی شده است. به نظر می‌رسد بیشترِ مردم این کشور از ترور و ناامنی و بی‌ثباتی و بی‌کفایتی و مین‌گذاری جاده‌ای و ادامۀ جنگ و قتل و کشتار جان به لب شده‌اند. پس حس و توانِ ورود به جنگ تازه‌ای را ندارند. از همین رو آنها عمدتاً به حفظ دستاوردهای اجتماعی و فرهنگی 20 سال اخیر کشورشان از طریق اعتراض‌های مدنی می‌اندیشند تا آغاز جنگی دوباره علیه طالبان.

طالبان هم به نوبۀ خود می‌کوشند تا تصویر ملایمتری از خود به نمایش بگذارند. گرچه برخی این تصویر ملایم را از روی خدعه و نیرنگ و برخی دیگر واقعی و صادقانه می‌دانند، اما ظاهراً اکثر افغان‌ها صبر و انتظار در پیش گرفته‌اند تا آنان را در عمل بیازمایند.

جامعۀ جهانی هم همین شیوه را در پیش گرفته است. گویا اتفاق نظر نانوشته‌ای در سطح جهان وجود دارد که طالب در میدان جنگ و ستیز قدرت و قوت بیشتری می‌یابد، لذا از این طریق قابل مهار نیست پس آن را باید در نقطه‌ای دیگر کنترل کرد. آن نقطه، درگیر کردن طالب در دیپلماسی بین‌المللی و مناسبات سیاست روزمره است. در اینجاست که طالب یا مجبور به نرمش و سازش است و یا محکوم به زوال و اضمحلال.

بر این اساس، هموطنان ما که به دلایل روشن، بیش از هر ملتی از حضور طالبان در عرصۀ قدرت افغانستان خشمگین شده‌اند، در مورد بغرنجی شرایط کشور همسایه باید تاب بیشتری از خود نشان دهند و گرنه دلهره و هیجان و خشم در کنار امید کاذب و ترغیبِ چهره‌های ملی نمادین افغانستان به جانفشانیِ بی‌حاصل، سبب سرخوردگی و افسردگی بیشتر خواهد شد.

منبع: کانال تلگرامی نویسنده

منبع: آفتاب

کلیدواژه: احمد زیدآبادی احمدشاه مسعود شاه مسعود احمد شاه

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت aftabnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آفتاب» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۰۷۱۰۲۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سد طالبان بر مسیر «دوستی»

به گزارش «تابناک»، روزنامه خراسان در مطلبی نوشت: شاید وقتی سال ۷۹ دولت ایران با ترکمنستان برای احداث سد دوستی که ۸۰ درصد آب ورودی آن از هریرود افغانستان تأمین می‌شود توافق کردند و بدون حضور یا تعیین یا ضمانت حقابه آن از سوی کشور افغانستان این سد ۱.۵ میلیارد مکعبی را احداث کردند و سال ۱۳۸۴ به بهره برداری رساندند، تصور نمی‌کردند روزی برسد که دولت افغانستان در بالادست این سد سه سد «سلما»، «کبکان» و «پاشدان» را روی هریرود احداث کند.

شاید این مهلک‌ترین اشتباه دستگاه متولی آب و دیپلماسی کشور باشد که بدون تضمین حقابه بالادست سدی احداث کنند و آب ۶ میلیون جمعیت را به آن وابسته کنند، اما سال ۹۵ دولت افغانستان به کمک هندوستان سد سلما را به بهره برداری رساند و حقابه سد دوستی کاهش جدی پیدا کرد، ولی دستگاه دیپلماسی ایران بازهم قادر نشد مانع احداث سد‌های بعدی شود و سد‌های کبکان و پاشدان هم پا روی گلوی حقابه ایران از هریرود گذاشتند.

امروز بحران آب در کلان شهر مشهد و استان خراسان رضوی به نقطه جوش رسیده و همه کاسه چه کنم دست گرفته اند که از کجا آب مشهد را تأمین کنند؛ از آبخوان بی آب فرونشسته یا دریای عمان و هزار مسجد که هیچ کدام افق خوشبینانه‌ای در کوتاه مدت ندارند.

اما بحران به این جا ختم نمی‌شود و سد دوستی که ۱.۵ میلیارد مترمکعب ظرفیت دارد و تا همین چند سال پیش حدود ۶۵ درصد آب مشهد را تأمین می‌کرد الان تنها ۵ درصد آب دارد و با تجهیزات خاص آب از این سد برداشت می‌شود، زیرا کفگیر سد به ته مخزن رسیده است؛ و بنا بر اذعان مدیرعامل آبفای مشهد از ابتدای سال آبی تا پایان سال گذشته هیچ آبی از بالادست وارد سد دوستی نشده است؛ و این پایان ماجرا نیست. زیرا دو روز پیش یعنی روز یکشنبه ۹ اردیبهشتماه رسانه‌های محلی افغانستان از آغاز فاز جدید احداث «پاشدان» در ولایت هرات و روی سد دوستی با حضور ملا عبدالغنی برادر، معاون اقتصادی نخست وزیر طالبان و عبدالطیف منصور، سرپرست وزارت آب و انرژی طالبان، خبر دادند و این تیر آخر افغانستان به حقابه سد دوستی نخواهد بود. ساختمان این سد چند سالی مسکوت مانده بود، اما اخیراً دولت افغانستان به فکر بهره برداری از این سد افتاده و دستگاه دیپلماسی ما نیز همچنان بدون تحرک است.

مدیرعامل آب منطقه‌ای استان نیز روز گذشته در گفتگو با خبرنگار ما ضمن اظهار بی اطلاعی از این اقدام دولت افغانستان گفت: تا پایان سال گذشته ما آب ورودی به سد دوستی نداشتیم و بعد از دو سیل اخیر در بالادست حدود ۴۰ میلیون مترمکعب آب وارد سد دوستی شد و با این اقدام دولت افغانستان حقابه سد دوستی به مخاطره خواهد افتاد و قطعاً آن را پیگیری خواهیم کرد.

نعمت نژاد با اشاره به این که دولت جمهوری اسلامی ایران هیچ توافقنامه‌ای در خصوص تأمین حقابه سد دوستی با کشور افغانستان ندارد ابراز امیدواری کرد موضوع احداث پاشدان از مجاری دیپلماسی و تهران پیگیری خواهد شد