درسهایی که سه ساله اباعبدالله (ع) به منتظران حضرت مهدی (عج) میدهد
تاریخ انتشار: ۲۰ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۰۸۰۰۴۹
حجت الاسلام و المسلمین معین شرافتی پژوهشگر مذهبی، در گفتوگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، همزمان با فرا رسیدن سالروز شهادت حضرت رقیه (س) گفت: یکی از چهرههای تابناک قیام اباعبدالله الحسین (ع) که نقش بسزایی در آشکار کردن چهره واقعی حکومت اموی و یزید داشت، حضرت رقیه (س) است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
وی افزود: هیچگاه نمیتوان حضرت رقیه (س) را از قیام حسینی کنار گذاشت و باید به این نکته توجه داشت که همانگونه که شخص امام نقش الگویی داشته و این قیام سراسر پیام را پایه ریزی کرده، بخشی از این قیام نیز حضرت رقیه (س) است و باید از ایشان نیز درس گرفت و الگوبرداری کرد. از جمله درسهایی که در زندگی حضرت رقیه (س) از لا به لای متون مقاتل میتوانیم برداشت کنیم، نوع رابطه و دفاع ایشان از حضرت امام حسین (ع) است که میتواند برای منتظران حضرت مهدی (عج) درسهای خوبی داشته باشد.
بیشتر بخوانید
شهادت حضرت رقیه (س)، حیات دوباره به امامت و ولایت بخشید+ فیلماین کارشناس مذهبی ادامه داد: حضرت رقیه (س) به عنوان یک منتظر وصال چشمانی همواره اشک بار داشت و این گریهها بود که دشمن را به ستوه آورد. منتظر اهل ندبه و گریه است. نشانه مومن بودن در دوران غیبت همین مسئله است که ببینی چقدر در فراق امام زمان دردمند هستیم و چقدر اهل ندبه ایم. امام صادق (ع) در توصیف اهل فراق با امام خویش میفرمایند: «لَتَدْمَعَن َ عَلَیْهِ عُیُونُ الْمُؤْمِنِین»؛ چشمهای مومنان بر امام غایبشان گریان است. امام رضا (ع) نیز در روایت دیگری میفرمایند که مرد و زن در فراق امام خویش باید در سوز و گداز باشند؛ چرا که از آبی گوارا محروم هستند.
حجت الاسلام شرافتی تصریح کرد: منتظر آرام و قرار ندارد، مدام میسوزد و ناله میکند. این درک که افرادی از امام دور افتاده اند و در غربت هستند و رسیدن به این معرفت، درسی از گریههای حضرت رقیه (س) است. در نتیجه این معرفت مصیبت زدگی و غربت در دوری از امام زمان باید در وجود تمام شیعیان و محبان حضرت به وجود بیاید. همچنان که امام صادق (ع) به همه ما این درس را نیز یادآور شده اند «سَیّدِی غَیْبَتُکَ نَفَتْ رُقَادِی وَ ضَیقَتْ عَلَی مِهَادِی وَ ابْتَزتْ مِنی رَاحَةَ فُؤَادِی»؛ اى آقایم غیبت تو خواب از چشمم ربوده و خاطرم را پریشان ساخته و آسایش دل را برده.
وی اظهار کرد: متأسفانه بی تفاوتی در بین برخی از شیعیان درباره امام زمان (عج) به وجود آمده و حضرت را فراموش کرده اند. در حالی که این حالت علاوه بر اینکه ما را از زمره منتظران خارج میکند، اعتقادات فرد را نیز دچار تزلزل خواهد کرد. نکته دیگری که باید منتظران از حضرت رقیه (س) درس بگیرند، ترجیح امام بر خود است. عصر عاشورا وقتی جنگ به اتمام رسید و آب را بر کودکان آزاد کردند، همگان دیدند که حضرت رقیه (س) سهمیه آب خود را به سمت میدان و معرکه میبرد تا رفع تشنگی از امام خود کند و وقتی خبر شهادت پدر را شنید از نوشیدن آب امتناع کرد.
این کارشناس مذهبی بیان کرد: منتظر اهل جست و جو است نه بی تفاوتی. میگردد و میگردد تا بالاخره راهی برای وصال پیدا کند. منتظر واقعی، اهل جست و جو است. مدام دنبال امام خود است و میگوید کجاست محبوبم؟ مدام دنبال راهی است که به وصال برسد و خودش را به او نزدیک کند. حضرت یعقوب که نمادی از منتظران در قرآن است و ماجرای شوریدگی وی در دوری یوسف در کلام خدا آمده است نه تنها خود بی تفاوت نبود و در این فراق اهل ندبهها و گریهها بود، بلکه به دیگران هم میسپرد که به دنبال گمشده اش باشند و مدام منتظر یافتن خبر و نشانهای از طرف یوسف بود.
بیشتر بخوانید
چگونگی شهادت حضرت رقیه (س) / سنگ نوشته مرقد حضرت رقیه (س)حجت الاسلام شرافتی در پایان گفت: منتظر اهل اصرار است و به هیچ وجه از میدان به در نمیرود و تا آخرین نفس جان خویش را برای رسیدن به هدفش هزینه می کند؛ زیرا همین اصرار است که انسان را به نتیجه و مطلوب میرساند. این قاعده عالم است که «مَنِ اسْتَدَامَ قَرْعَ الْبَابِ وَ لَج َ وَلَجَ»؛ هر کس دری را پیوسته بکوبد و اصرار ورزد، در گشوده میشود.
انتهای پیام /
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: حضرت رقیه مناسبت های مذهبی ماه صفر امام زمان حضرت رقیه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۰۸۰۰۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
پاسخ آیتالله فیاضی به سؤالی پیرامون رفع اضطراب
آیت الله غلامرضا فیاضی در درس اخلاق دفتر مقام معظم رهبری در قم به بیان راهکارهایی برای برخورد مناسب «برای رفع اضطراب و پریشانی» پرداخت که تقدیم شما خواهد شد:
سؤال پرسیدند که برای رفع اضطراب و استرس هایی که بدون منشأ خاصی به انسان وارد میشود و از طریق پزشکی هم حل نشده چه کار باید کرد؟
قرآن می فرماید: «الَّذِینَ آمَنُواْ وَتَطْمَئِنُّ قُلُوبُهُم بِذِکْرِ اللّهِ أَلاَ بِذِکْرِ اللّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ»، همین.
آدم اهل فکر باشد، اهل تامل باشد، توجه کند که به این دنیا نیامده که برای اینکه مثل حیوان زندگی کند، بلکه در این دنیا به دید اینکه به قول حضرت امیرالمومنین علیه السلام، دنیا تجارت خانهای بیش نیست، آمده است.
تمام سعی او این باشد هر چه که عقل و شرع برای او تعیین کردهاند، جدی بگیرد و در این صورت ، مواردی که برای او مایه اضطراب و همّوغم ّ آینده باشد، از این موارد خیالش آسوده است.
برای اینکه می داند که خدا از خودش به او مهربان تر است، مگر یکی از اسامی خدا، ارحم الراحمین نیست؟ یعنی هر چقدر والدین شما، بهترین دوست و دلسوز شما باشد، یک میلیاردم آن رحمت و لطف خدا نمیشود. چون رحمت و لطف خدا بی پایان است. رحمت دیگران اگه واقعیت داشته باشد محدود است و محدود نسبت به نامحدود هیچ است. این امر را باید توجه داشته و سعی کنیم خدا را فراموش نکنیم.
همه عواملی که باعث اضطراب میشوند، چیز محدودی هستند، چون خدا ولی انسان است و خدا این طور است که «أ لیس بکاف عبده».
خداوند متعال فرموده: بشر شعورت کجا رفته است؟ عقلت کجا رفته؟ مگر میشود خدا کفایت کار بنده خودش را به عهده نگیرد.
امام در هواپیمای فرانسوی نشسته و بختیار نخست وزیر شاه هم در ایران دستور داده چهار بمب افکن بلند شده و وقتی که امام مینشیند، هواپیمای امام را بمباران کنند. خیلی ها فکر می کنند که امام دچار اضطراب است، در صورتی که خیلی هم از من و شما حالشان عادی تر است، چرا؟ چون متوجه است که خدا عالم را اداره میکند. حالا بختیار در این امر در مقابل قدرت الهی کسی نیست.
«إِنْ یَنْصُرْکُمُ اللهُ فَلا غالِبَ لَکُمْ وَ إِنْ یَخْذُلْکُم فَمَنْ ذَا الَّذی یَنْصُرُکُمْ مِنْ بَعْدِهِ وَ عَلَی اللهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ».
خیال و اضطراب به این خاطر است که انسان غفلت می کند و دچار وسوسه شیطان می شود.
ما اگر بخواهیم، باید استغفار در سحر را جزو برنامه زندگی خود قرار دهیم که این قلب باید موانعش رفع شود.
امام در همین فرمایشات و در برخی کتابهای دیگر مباحثی دارد که قلب را خدا ساخته برای اینکه خودش در آنجا استقرار پیدا کند.
«اَلْقَلْبُ حَرَمُ اَللَّهِ فَلاَ تُسْکِنْ حَرَمَ اَللَّهِ غَیْرَ اَللَّهِ» .
زنگارهای حاصل از غفلت های گذشته، جز با استغفار و صلوات بر پیغمبر اکرم صلی الله علیه و اله و سلم پاک نمیشوند.
اگر پاک کنیم، خداوند متعال ساکن و مستقر میشود.
بله برای اینکه مشکلمان حل شود، باید اول نگاه کنیم که خودمان در ارتباط با خدا چه گیر کاری داریم؟
بهترین راه این است که وقتی به حرم میرویم، بعد از زیارت دو رکعت نماز بخوانیم و به حضرت معصومه سلام الله علیها هدیه کنیم؛ سپس سر به سجده گذاشته و صد بار بگوییم «اللهم العن هارون و مامون»، بعد به بی بی عرض کنیم که آمدهایم محضر شما برای اینکه بفهمیم کجای کار ما عیب دارد.
آن وقت یک قلم و کاغذی دست گرفته و عیب های خود را یادداشت می کنیم.
اگر به نمازمان اهمیت نمیدهیم، می نویسیم بی اعتنایی به نماز؛ اگر به پدر و مادرمان اهمیت نمیدهیم باید بنویسیم بی اعتنایی به پدر و مادر؛ اگر به همسرمان آن طوری که باید برخورد خوب داشته باشیم، می نویسیم و بالاخره همه این ها را را یکی یکی مینویسیم، بعد که تمام شد اگه چیزی به نظرمان نیامد، هفت صلوات میفرستیم که بلکه اگر چیز دیگری هم هست یادمان بیاید و اگر به یادمان آمد باز می نویسیم، بعد زیر نوشته های خود می نویسیم: خدایا من در محضر این بی بی تعهد می کنم که دیگر این غفلتها را نداشته باشم، خودت هم کمکم کن .
از حضرت معصومه سلام الله علیها بخواهید که عنایت کند تا بتوانید غفلتهای گذشته را به صورت جدی ترک کنید و استغفار در سحر هم به دنبال اینکه بهترین اعمال است داشته باشید.
اگر تصمیم بگیرید که یک سال کامل در سحرها صد بار استغفار کنید، دیگر دلهره و اضطراب نخواهید داشت. لفظ نجس خارجی را هم ننویسید، چون ما باید فرهنگ نجس آنها را مثل خودشان نجس بدانیم و نوکر بی مواجب آنها نباشیم، برای اینکه یکی از فرهنگ آن ها زبانشان است که ما نباید ترویج کنیم.