به نقل از «فارس»

اثرات زیانبار آتش زدن کاه و کلش در کمین محیط زیست

تاریخ انتشار: ۲۴ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۱۱۶۱۶۰

به گزارش خبرگزاری فارس از شیراز، در پی اعتراض و نارضایتی عده‌ای از شهروندان از وضعیت موجود در خصوص آتش زدن کاه و کلش و نیز برای اطلاع بیشتر از ضرر و زیان اثرات مخرب آتش زدن بقایای محصولات کشاورزی، با رئیس محیط‌ زیست و غذای جهاد کشاورزی استان فارس گفتگو کردیم.

محمدمهدی غیاثی در این باره اظهار داشت: بر اساس قانون هوای پاک و طبق ماده ۶۸۸ مجازات اسلامی، آتش زدن بقایای محصولات کشاورزی جرم محسوب شده و با متخلفان برخورد قانونی می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی با ا شاره به اینکه به خطر انداختن سلامت بهره‌برداران، منجر به ایجاد مشکلات تنفسی به‌ویژه در فصل گرما و از بین بردن خاکی که سال‌ها طول می‌کشد تا دوباره تشکیل شود از آثار مخرب سوزاندن کاه و کلش است، افزود: افراد متخلفی که اقدام به سوزاندن بقایای محصول کنند به مراجع قضایی تحویل داده می‌شوند.

مشاور رئیس سازمان جهاد کشاورزی فارس خاطرنشان کرد: برای آگاهی دادن به کشاورزان درباره مضرات آتش زدن کاه و کلش آموزش‌های لازم به‌صورت پیامک و نیز نصب بنر در مراکز از جمله برنامه‌های اجرایی این سازمان است.

غیاثی تاکید کرد کرد: سالانه از ۸۰۰ هزار هکتار اراضی استان فارس بین ۲ هزار و ۵۰۰ تا ۵ هزار هکتار از اراضی در معرض آتش‌سوزی قرار می‌گیرند که با اطلاع رسانی و آگاهی رساندن این میزان به ۲.۵ درصد در سال کاهش‌یافته است.

وی بیان داشت: اجاره دادن زمین کشاورزی به افراد ناآگاه، پرتاب اشیاء آتش‌زا از سوی رانندگانی که از کنار محل کاه و کلش تردد می‌کنند، ضایعات برجای‌مانده و نیز عدم پوشاندن آتش با خاک از دیگر عوامل وقوع آتش‌سوزی در زمین‌های کشاورزی است.

مشاور رئیس جهاد کشاورزی فارس اضافه کرد: مشارکت و اراده جمعی، فرهنگ‌سازی، آموزش و نیز اطلاع‌رسانی از سوی رسانه‌های جمعی از دیگر مواردی است که باید موردتوجه قرار گیرد.

انتهای پیام/ن
 
  

منبع: فارس

کلیدواژه: آتش زدن کاه و کلش آتش سوزی محیط زیست اکوسیستم کاه و کلش آتش زدن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۱۱۶۱۶۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

رده‌بندی مناطق حفاظتی محیط‌زیست 

به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، مسألە حفاظت ازمحیط‌زیست در ایران مانند آن چه در اندیشە فلسفی سایر نقاط جهان نیز مشابه آن روی داده است، در پارادایم طبیعت‌گرایی ظهور یافت.

نرگس آذری (دانشجوی دکتری جامعه‌شناسی سیاسی) در مقاله‌ای با عنوان «در باب ضرورت یک انقلاب شناختی در جامعه‌شناسی ایرانی» به این موضوع اشاره می‌کند که اهمیت به محیط‌‌زیست به مثابۀ نوعی بینش در مقابل انسان‌محوری فزاینده عصر توسعه و مدرنیسم قد علم کرده است و رویکرد طبیعت‌محورانه‌ای را شکل داده  که در آن محیط‌زیست نیازمند توجه و مراقبت فوری است.

* محیطزیست  و مناطق حفاظت شده

به زعم این پژوهشگر حفاظت از محیطزیست نیازمند تعریف محیطزیست در تقابل با فعالیت‌های انسانی دانسته شده است و از همینجا مرز‌های محیط‌زیست در آن چه اکنون به عنوان مناطق چهارگانه‌ حفاظت شده می‌شناسیم پدید آمد. شکل‌گیری این مرز‌ها به زمان تصویب قانون شکار به عنوان اولین قانون محیط‌زیستی کشور و ایجاد مناطق ممنوعه در سال ۱۳۴۲ برمی‌گردد.

او در ادامه می‌نویسد در آن زمان با توجه به وسعت کشور و بودجه‌های محدودی که در اختیار شورای شکار قرار می‌گرفت، تشخیص داده شد اگر عمده منابع اعتباری به مناطقی تخصیص داده شود که به لحاظ بوم‌شناختی اهمیت ویژ‌ه‌ای دارند، موجب موفقیت بیشتر در حفاظت از آن مناطق خواهد شد. بنابراین نواحی حفاظتی که  بعداً مناطق حفاظت شده نامیده شد به وجود آمد. در این مناطق شکار ممنوع بود مگر آنکه مجوز لازم از شورای شکار گرفته شود.

* رده‌بندی مناطق حفاظتی محیط‌زیست 

آذری می‌نویسد مراتع و جنگل‌های واقع در مناطق حفاظت شده تابع محدودیت‌هایی بود که از سوی شورای شکار و وزارت کشاورزی و منابع طبیعی اعلام شده بود و با تصویب قانون شکار و صید در سال ۱۳۴۶ و تأسیس سازمان شکاربانی و نظارت بر صید، مفاهیم پارک‌های ملی و مناطق حفاظت شده به روشنی تعریف گردید.

آذری در ادامه توضیح می‌دهد که تا قبل از تأسیس سازمان حفاظت محیطزیست در سال ۱۳۵۰، حدود ۶ پارک ملی و ۳۵ منطقۀ حفاظت شده شکل گرفت. بدین ترتیب حدود هفتاد سال پیش، ترسیم این مرز‌ها با انگیزه ایجاد امکان حفاظت با توجه به محدودیت‌های موجود، محیط‌زیست مورد حمایت و حفاظت را به نام محیطزیست معرفی کرد و چهار طبقە حفاظتی با نام‌های پارک‌های ملی، پناهگاه‌های حیات‌وحش، مناطق حفاظت‌شده و آثار طبیعی ملی تعریف و رده‌بندی شد.

* جهان مدرن و محیط‌زیست

این پژوهشگر در ادامه می‌نویسد در کشور تمام تلاش براین بود که مناطق حفاظت شده  با ملاک‌های جهانی و حتی نام‌های رایج منطبق شود که در ایران آنها با نام مناطق چهارگانۀ محیطزیست شهرت دارند. اما این مرز‌ها هرگز نیازی به انطباق با زیست‌بوم تاریخی جامعۀ پیرامونی در خود ندیده‌اند؛ اگرچه این ظهور صنایع و شهر‌های مدرن و نیاز‌های فزاینده‌اش بود که محیط‌زیست را متأثر می‌ساخت.

این نویسنده در جمع‌بندی این پژوهش به این موضوع اشاره می‌کند که آنچه در تعیین مناطق چهارگانه، به عنوان تهدید نهایی معرفی و توسط مرز‌ها تهدید شد عمدتاً فعالیت‌های جامعۀ روستایی بود. جامعه‌ای که به واسطۀ همین اعلان جنگ، خود را برای گسترش مرز‌های جغرافیایی و مرز‌های بهره‌برداری‌اش حریص‌تر کرد، جدالی که تاکنون برای تعیین حدود مرز‌ها از دوسوی این جبهه‌ها ادامه دارد. موقعیتی که در میانه نبرد قانون و منافع نابودی محیط‌زیست در همە ابعاد و شاخص‌هایش را هدف گرفته است.  

انتهای پیام/