بقایی: تاریخ دفاع مقدس سوژه‌های تمام ناشدنی دارد/فیلمنامه‌های دفاع مقدسی شعاری نباشند
تاریخ انتشار: ۳۱ شهریور ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۱۸۲۰۲۰
یک کارگردان سینما و تلویزیون گفت: مهمترین بخش در سینمای دفاع مقدس فیلمنامه است، فیلمنامه‌ای که بر پایه روایت و نه شعار باشد، در مقوله دفاع مقدس باید از بزرگنمایی دوری کنیم
بهروز بقایی در گفت‌وگو با میزان پیرامون فراز و نشیب‌های موجود در سینمای دفاع مقدس گفت: من نمی‌فهمم چطور وقتی در حرف به سینمای دفاع مقدس می‌رسیم همه صحبت از بودجه‌های میلیاردی می‌کنند، اما وقتی کار به عمل می‌رسد هیچکس نیست که از ساخت چنین آثاری حمایت کند، مسئولین فرهنگی تا چه زمان می‌خواهند تنها در حد حرف از سینمای دفاع مقدس حمایت کنند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی حمایت از سینمای دفاع مقدس را وظیفه بخش فرهنگی دانست و ادامه داد: ساخت آثار دفاع مقدس هزینه بر است، این هزینه‌ها به حدی است که به طور معمول بخش خصوصی به سختی سراغ آن می‌رود، اگر هم بخش خصوصی بخواهد سراغ چنین پروژه‌ای برود باید به گیشه آن فکر کند، زیرا تبلیغ خوبی هم در این حوزه وجود ندارد.
بازیگر فیلم «به وقت خماری» افزود: حمایت از سینمای دفاع مقدس وظیفه مسئولین فرهنگی است، اما طی سالهای گذشته در اکثریت مواقع از زیر این حمایت شانه خالی کردند، تاریخ دفاع مقدس سوژه‌های تمام ناشدنی دارد که می‌تواند به احیای این ژانر کمک کند، اما تا وقتی که اراده و همت پشت این موضوع نباشد هیچ اتفاقی برای این سینما نمی‌افتد.
وی با اشاره به سینمای دفاع مقدس در دهه شصت اظهار کرد: زمانی بود که ما شاهد تولیدات پرتعداد سینمای دفاع مقدس بودیم، این سینما به راحتی در جذب مخاطب موفق بود و از طرفی حرف خود را هم می‌زد، ما باید ببینیم چه اتفاقی افتاد که بعد از سال‌ها آن سینمای موفق تا این حد مهجور و مغفول مانده است.
بقایی با اشاره به لزوم نگارش فیلمنامه‌های جذاب در زمینه دفاع مقدس خاطرنشان کرد: مهمترین بخش در سینمای دفاع مقدس فیلمنامه است، فیلمنامه‌ای که بر پایه روایت و نه شعار باشد، در مقوله دفاع مقدس باید از بزرگنمایی دوری کنیم، مطمئن باشید که همین امروز تعداد زیادی فیلمنامه نویس دوست دارند در این باره فعالیت کنند، اما متاسفانه هیچ حمایتی از آن‌ها نمی‌شود و آن‌ها اگر طرحی هم داشته باشند ترجیحا به سراغ آثاری می‌روند که مشتری داشته باشد. وقتی حمایتی از یک ژانر از سینما نمی‌شود نباید از حذف و کمرنگ شدن آن تعجب کنیم. سینمای یک صنعت است که برای موفقیت به سرمایه گذاری نیاز دارد، تا وقتی این سرمایه گذاری صورت نگیرد ما با همین وضعیت در حوزه دفاع مقدس روبرو هستیم.
انتهای پیام/
برچسب ها: اخبار سینما سینمای دفاع مقدسمنبع: خبرگزاری میزان
کلیدواژه: اخبار سینما سینمای دفاع مقدس سینمای دفاع مقدس
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۱۸۲۰۲۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
کدام فیلم‌های سینما به جامعه کارگری ادای دین کردند؟
به گزارش گروه فرهنگ و هنر ایسکانیوز، فیلم‌های سینمایی با محوریت کار و کارگر که در طبقه‌بندی ژانر اجتماعی قرار می‌گیرد، همواره با اقبال مخاطب مواجه بوده است، فیلم‌هایی که افزون‌بر تصویر کردن دغدغه و روزگار پر محنت این قشر تلاش‌گر، در دل قاب‌های سخنگوی خود روایتگر آسیب‌های اجتماعی نیز بوده‌اند.
گرچه سینمای کارگری در ایران به‌دنبال سینمای نئورئالیسم ایتالیا پیش از وقوع انقلاب اسلامی کلید خورد، اما دیری نپایید که با گذشت سالهای نه چندان طولانی از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی، سینمای کارگری رنگ بیشتری به خود گرفت؛ سینمایی که گذشته از سهراب شهیدثالث و کامران شیردل تا پیش از نیمه دوم دهه ۵۰، خسرو سینایی، عباس کیارستمی، رخشان بنی‌اعتماد، کیانوش عیاری، ابوالفضل جلیلی، اصغر فرهادی و سعید روستایی را در دایره مهمترین فیلمسازان خود از بعد از وقوع انقلاب می‌بیند.
در کنار فیلم‌هایی چون «نگهبان شب» و «جنگ جهانی سوم» از رضا میرکریمی و هومن سیدی که مهمترین نماینده‌های آثار کارگری اخیر سینمای ایران شمرده می‌شوند، از «به‌آهستگی» مازیار میری، «چهارشنبه ۱۹ اردیبهشت» وحید جلیلوند، «خداحافظی طولانی» فرزاد موتمن، «شیفت شب» نیکی کریمی، «پنج ستاره» مهشید افشارزاده و «ساعت ۵ عصر» مهران مدیری می‌توان از دیگر آثار عرصه یادشده یاد کرد.
همچنین مجید مجیدی با «آواز گنجشک‌ها»، علی رفیعی با «آقا یوسف»، بهرام توکلی با «اینجا بدون من»،جمشید محمودی با «چند متر مکعب عشق»، احمدرضا معتمدی به واسطه «آلزایمر» و منوچهر هادی به‌واسطه «کارگر ساده نیازمندیم»، از جمله دیگر کارگردانانی هستند که با ساخت فیلم‌های یادشده در تولید آثار سینمای کارگری دستی بر آتش داشته‌اند.
البته پیداست که در برخی از آن‌ها نظیر «جدایی نادر از سیمین»، نقش کار و کارگر، محوری و موضوع اصلی نیست اما به نوبه خود بر آن بودند تا ادای دینی به این صنف آسیب‌پذیر جامعه داشته باشند.
به هر روی سینمای ایران به واسطه دغدغه و ذوق سینماگرانش همواره بر آن بوده تا در کنار سایر متعلقات آثار اجتماعی، موضوعات کار و کارگری را نیز به کانونی از تصاویر قصه‌گو بدل کند. که در این زمینه گامهای خوبی نیز برداشته است.
انتهای پیام/
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند