آلزایمر یک بیماری خاموش است

ایسنا/قزوین مدیرکل امور اجتماعی و خانواده استانداری قزوین گفت: آلزایمر یک بیماری خاموش است و باید آگاه‌سازی در این خصوص صورت بگیرد، رسانه‌ها باید به این بیماری توجه کنند، در آلزایمر فرد خودش آسیب می‌بیند و دیگر جایگاه و حرمت ندارد از طرفی خانواده‌ نیز اذیت می‌شود بنابراین با آگاه‌سازی می‌توانیم از افزایش علائم پیشگیری کنیم.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مریم بیدخام در همایش آشنایی با آلزایمر که به مناسبت هفته روانشناسی به همت جهاد دانشگاهی قزوین امروز ۳۱ شهریور در سالن اجتماعات استانداری قزوین برگزار شد، تصریح کرد: این همایش را به مناسبت هفته پیشگیری از آلزایمر برای رابطین بهداشت، مددکاران بهزیستی، متولیان حوزه سالمندی و جوانان هلال‌احمر به‌صورت حضوری و آنلاین برگزار کردیم، این افراد در آینده سفیران حوزه سلامت سالمندی به‌ویژه سلامت حوزه روان می‌شوند.

وی افزود: مهم‌ترین عاملی که می‌تواند از آلزایمر پیشگیری کند زندگی سالم است، امروزه به دلیل زندگی مدرن و دور شدن از فرهنگ اصیل ایرانی و اسلامی شاهد افزایش میزان آلزایمر هستیم، مواردی مانند توجه به تغذیه سالم، ورزش، مدیریت استرس، مدیریت کیفیت خواب، انجام فعالیت‌ها ذهنی، فرهنگی و اجتماعی می‌تواند بیماری آلزایمر را به تأخیر بیندازد.

مدیرکل امور اجتماعی و خانواده استانداری قزوین اظهار کرد: در این همایش آموزش داده شد خانواده‌هایی که سالمند دارند چگونه با آن‌ها برخورد کنند و بر مواردی مانند همراهی کردن، لج نکردن، لمس کردن، برقراری ارتباط عاطفی تأکید شد. همچنین باید به سالمندان آموزش داد که چگونه از خود مراقبت کنند، وقتی زندگی سالمی داشته باشیم یقیناً می‌توانیم امید به زندگی را افزایش دهیم.

وی یادآور شد:  آلزایمر یک بیماری خاموش است و باید آگاه‌سازی در این خصوص صورت بگیرد، رسانه‌ها باید به این بیماری توجه کنند، در آلزایمر فرد خودش آسیب می‌بیند و دیگر جایگاه و حرمت ندارد از طرفی خانواده‌ نیز اذیت می‌شود بنابراین با آگاه‌سازی می‌توانیم از افزایش علائم پیشگیری کنیم.

بیدخام خاطرنشان کرد: در این ۲ سال که کرونا باعث ایجاد محدودیت شده است، همواره تأکید کردیم که از هم دورباشیم و دورهمی نگیریم، بسیاری از فعالیت‌های اجتماعی و فرهنگی محدود شده و همین امر سبب شده است که سالمندان روزهای سخت‌تری داشته باشد.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی اجتماعی قزوين آلزايمر آگاه سازی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۱۸۶۵۱۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

کاهش نرخ باروری در ایران از چه وقت شروع شد؟

علی اکبر محزون گفت: شروع کاهش نرخ باروری در کشور ما به حدود دهه چهل بر می‌گردد. در نخستین سرشماری کشور که سال ۱۳۳۵ اجرا شد و پس از آن در سال ۱۳۴۵ برای نخستین بار در ایران نرخ رشد جمعیت محاسبه شد که آن زمان ۱/۳ درصد بود. از همان سال‌ها هشدارهای رشد جمعیت آغاز شد. سال ۴۶ بیانیه تهران در خصوص تنظیم خانواده و ضرورت کنترل جمعیت تصویب شد و ساز انقلاب هم در دهه شصت بحث جمعیت دوباره مطرح شد. در برنامه توسعه سال ۱۳۶۷ طرحی با عنوان سیاست تحدید موالید مطرح شد.

وی افزود: هدف این طرح چنین بود که اگر در سال ۱۳۶۷ میانگین هر خانواده ۵/۶ فرزند بود تا سال ۱۳۹۰ این عدد به ۴ فرزند کاهش یابد. در سال ۷۲ قانون تنظیم جمعیت در مجلس شورای اسلامی تأیید شد که طبق این طرح فرزند چهارم به بعد محروم از فعالیت اجتماعی شود. سال ۱۳۷۳ و به میلادی ۱۹۹۴ اجلاس بین‌المللی جمعیت و توسعه در قاهره با مشارکت ۱۷۹ کشور جهان از جمله ایران برگزار شد و معاهده طرح کنترل جمعیت در سطح بین‌الملل با عنوان International Conference on Population and Development تصویب شد. ریشه اصلی کاهش نرخ رشد جمعیت در دنیا و کشور ما از اینجا آغاز شد.

وی افزود: علت شدت این کاهش در ایران به این دلیل بود که علاوه بر کنترل اجتماعی، کنترل فردی نیز به وجود آمد. خانواده‌ها از دهه ۶۰ بنا به عوامل مختلف مانند کاهش مرگ و میر کودکان و شانس زنده ماندن بالا، تصمیم به فرزندآوری کم‌تر گرفتند چرا که قبلاً پنج فرزند متولد می‌شد که لااقل سه نفر از آن ها زنده بمانند. دیگر نیازی به چنین اقداماتی نبود پس همان سه فرزند متولد می‌شدند.

وی در ادامه گفت: اما اینها حاصل یک نگاه مالتوسی بود بحث نخست تنگ دستی به عنوان مانع افزایش فرزند و بحث دوم جریان اجتماعی بود. افراد با استمرار فرایند توسعه وارد مباحثی شدند که موجب پیشرفت فردی آن ها شود و به تحرک اجتماعی پرداختند و فرزندآوری را مانع این پیشرفت دیدند. بحث فردگرایی در جامعه موجب شد تحرک اجتماعی و فرزندآوری در مقابل هم قرار گیرند و در مرحله سوم جایگزینی برای نهاد خانواده و تغییر نهاد خانواده که حاصل تغییر نگرش‌ها در جوامعی مثل ایران شد روند رشد را به شدت کاهش داد.

محزون تاکید کرد: بر روی مبانی فکری و نظری موضوع باید بیشتر تمرکز کرد و اقدامات اساسی صورت بگیرد. در دنیا هم برای موضوعات مهم همین‌طور عمل می‌کنند. باید الگوی یک خانواده کامل را بسازیم، مبنی بر نظریه شهید مطهری از انسان کامل این قالب را در مبانی فکری خانواده جای دهیم و در ادامه به تعهد به خانواده بپردازیم. جامعه دانشگاهی و حوزه علمیه نیز می‌تواند در حوزه شناسایی مسائل و ترسیم وضع مطلوب کمک شایانی به این راهبرد داشته باشد.

نقش جایزه ملی جمعیت در مرحله نخست ایجاد انگیزه است و برای اثرگزاری بهتر می‌تواند به اصطلاح، کف میدانی‌تر، در محله‌ها و مراکز عمومی باشد. تا انگیزه نخبگان را در جامعه عمومی بیشتر کند. چرا که بحث خانواده است و حتی می‌تواند الگویی شود تا هم محلی‌ها و خانواده هم به نخبگان رجوع کنند.

منبع: خبرگزاری مهر