معرفی انواع روش های جراحی لگن و ران
تاریخ انتشار: ۱ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۱۹۵۷۶۶
به گزارش خبرنگار نبض بازار گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، مفصل ران دامنه حرکت مناسبی دارد که بسیار پایدار است و خیلی کم پیش می آید که دچار مشکل شود. در آسیب دیدگی های سخت نیز نسبت به دیگر اعضای بدن مقاوم تر است. اما درد در استخوان لگن یک مشکل بسیار رایج است که اکثر افراد به آن دچار می شوند. در بعضی از اوقات مشکلات مربوط به مفاصل لگن و ران باعث ایجاد درد در ناحیه لگن می شود که برای درمان آن از انواع جراحی های لگن و ران استفاده می شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دلایل درد لگن چیست؟
لگن نیز مانند ستون فقرات برای بدن انسان بسیار مهم و ضروری می باشد و احساس درد در این ناحیه می تواند اثرات منفی در زندگی فرد داشته باشد و مشکلاتی را برای او ایجاد کند. افراد برای راه رفتن، نشستن و بلند شدن و انجام کارهایمان به صورت روزانه از لگن و ران استفاده می کنند. اما در بعضی از مواقع مشکلاتی مانند ساییدگی غضروف ها باعث ایجاد بیماری آرتروز می گردد که بسیار دردناک است. بورسیت، انواع شکستگی های مفصل ران و درد سیاتیک از دیگر عوامل احتمالی درد لگن است.
به طور کلی برای بهبود مشکلات مربوط به مفصل می توان از انواع جراحی های لگن و ران مانند تعویض مفصل لگن، خشک کردن (آرترودز) مفصل ران و همچنین استئوتومی انتهای فوقانی ران استفاده کرد که در زیر به صورت جداگانه توضیح داده شده است.
تعویض مفصل لگن
پزشک در جراحی تعویض مفصل لگن از مفصل مصنوعی که از نظر ظاهری شبیه مفصل واقعی و طبیعی است اما جنس آن فلزی یا پلاستیک محکم است استفاده می کند.
برای انجام جراحی تعویض مفصل لگن پزشک ابتدا تمامی قسمت های آسیب دیده مفصل را خارج می کند. سپس از پروتزها که همان مفصل مصنوعی هستند استفاده می کند و آن ها را جایگزین مفصل های خارج شده می نماید.
تعویض مفصل لگن با کمک بیهوشی عمومی انجام می شود. در این هنگام پزشک برشی در قسمت پشت بر روی پوست ایجاد می کند تا بتواند به مفصل دسترسی پیدا کند. سپس قسمت فوقانی لگن را جدا کرده و شروع به خارج کردن مفصل آسیب دیده می کند. پس از آن مفصل مصنوعی را جایگزین کرده و دسته فلزی مفصل را به استخوان بدن متصل می کند. پس از آن برای بخش گرد مفصل از یک گوی فلزی مناسب استفاده می کند و جراحی را به پایان می رساند.
خشک کردن (آرترودز) مفصل ران
تخریب شدید مفصل ران موجب می گردد تا پزشکان از خشک کردن (آرترودز) مفصل ران برای بهبودی استفاده کنند. در واقع خشک کردن مفصل ران روشی است که در آن قابلیت حرکت مفصل به طور کامل از بین خواهد رفت.
برای انجام این جراحی پزشک ابتدا سعی می کند غضروف ابتدایی مفصل را خارج کند. پس از آن با کمک اره های مخصوص دو سر استخوان را حالت می دهد، به شکلی که استخوان ها به طور کامل در کنار یکدیگر قرار بگیرند. پس از انجام این مراحل با کمک اکسترنال فیکساتور یا پیچ و پلاک دو سر استخوان را در کنار یک دیگر محکم می کند.
بدن انسان چنین حالتی را مانند یک شکستگی در نظر گرفته و شروع به جوش دادن استخوان ها به یک دیگر می کند. دقت داشته باشید اگر از اکسترنال فیکساتور استفاده کرده باشید باید ۳ تا ۴ ماه بعد از انجام جراحی آن را خارج کنید. اما کسانی که از پیچ و پلاک استفاده کرده اند لازم به خارج کردن آنها نیستند و پزشک تنها در صورتی آنها را خارج می کند که برای فرد مشکل ایجاد کند. خشک کردن مفصل ران نیز یکی دیگر از انواع جراحی لگن و ران است که برای بهبود درد استفاده می شود.
استئوتومی انتهای فوقانی ران
یکی دیگر از انواع جراحی لگن، استئوتومی انتهای فوقانی ران است. در واقع روش کار در این جراحی به اینگونه است که پزشک ابتدا با انجام عمل جراحی، استخوان بیمار را با کمک وسایل خاص و به صورت کنترل شده برش می دهد. این کار در اصل برای تصحیح امتداد و طول استخوان مورد استفاده قرار می گیرد. زمانی که استخوان برش داده می شود به دو تکه تقسیم می گردد. در این لحظه پزشک وضعیت و امتداد مناسب را برای استخوان ها ایجاد می کند و پس از پایان کار با کمک روش هایی مانند گچ گیری، اکسترنال فیکساتور یا پیچ و پلاک استخوان را محکم می کند تا جوش بخورد.
به طور کلی می توان گفت استئوتومی انتهای فوقانی ران در مراحل ابتدایی آرتروز مورد استفاده قرار می گیرد تا درد ناشی از این مشکل را برطرف کند. در واقع انجام این جراحی چرخش یا امداد غیرطبیعی در استخوان ها را اصلاح می کند. این کار باعث می شود از ایجاد فشار بیش از حد بر روی مفاصل جلوگیری گردد. این جراحی ممکن است در پایین گردن استخوان ران یا بالای استابولوم انجام گردد.
نتیجه گیری
زمانی که فرد در ناحیه مفصل لگن و ران دچار مشکل می شود می تواند با مراجعه به پزشک درد ناشی از این مشکل را بهبود ببخشد. معمولاً جراحان از انواع جراحی برای درمان استفاده می کنند. یکی از رایج ترین و موثرترین روش های درمانی، تعویض مفصل لگن است. برای انجام این کار مفصل آسیب دیده به طور کامل خارج شده و از مفصل های مصنوعی استفاده می گردد. روشهای دیگری مانند خشک کردن (آرترودز) مفصل ران یا استئوتومی انتهای فوقانی ران نیز برای درمان درد ناشی از تخریب مفصل ها استفاده می گردد که نوع جراحی با توجه به مشکلات بیمار و نظر جراح تعیین می شود.
منبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: نبض بازار جراحی لگن و ران تعویض مفصل لگن انواع جراحی استخوان ها لگن و ران مفصل ران خشک کردن
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۱۹۵۷۶۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چه کسانی باید جراحی برداشتن لوزه را انجام دهند؟
به گزارش خبرآنلاین، استاد دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با تاکید بر اینکه نباید به بهانه کوچکشدن یا از بین رفتن خود به خودی لوزه بزرگ، نسبت به جراحی و برداشتن آن بیتفاوت باشیم، گفت: لوزههای بزرگ با بالارفتن سن، کوچک میشوند ولی عارضههای جبرانناپذیری برای فرد به دنبال خواهند داشت.
ایسنا در خبری نوشت: دکتر علیرضا موحدی درباره جراحیهای لوزه، دلایل، عوارض و راههای پیشگیری از آن مواردی را مطرح کرد.
وی با اشاره به نقش لوزه در بدن اظهار کرد: لوزهها بخش لنفاوی دفاعی بدن است که دفاع موضعی بخشی از بدن را برعهده دارند.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه تمام بخش سیستم دفاعی بدن را لوزهها انجام نمیدهند و صرفا دفاع منطقهای و موضعی کار لوزه است، توضیح داد: در مواردی پیش میآید که لوزهها متورم میشوند، شایعترین علت این مسئله عفونتهای مکرر و محیط مناسب لوزهها برای رشد میکروب باکتری است.
وی با بیان اینکه عوامل آلرژیک، استفاده از برخی غذاها، داروها و شرایط ایمنی بدن، میتواند منجر به بزرگ شدن لوزهها شود، اضافه کرد: البته در تمامی افراد بزرگ شدن لوزهها مشکلآفرین نمیشود، ممکن است لوزههای فردی از حد معمول بزرگتر شده باشد ولی هیچ مشکلی هم ایجاد نکند.
چه کسانی کاندید جراحی برداشتن لوزه هستند؟
موحدی ادامه داد: چنانچه تورم لوزهها اختلالاتی در خواب ایجاد کند به این معنی که فرد نتواند به راحتی نفس بکشد، خرخر شبانه داشته باشد یا اینکه گلودرد مکرر داشته باشد یا در سال بیشتر از سه بار دچار عفونت چرکی و میکروبی ناحیه گلو شود که هر سه بار هم نیاز به مصرف آنتیبیوتیک باشد یا دچار گوش دردهای مکرر شود، نیاز به بررسی توسط متخصص دارد.
این متخصص گوش، حلق و بینی با بیان اینکه معمولا لوزههای متورم با لوزه سوم همراه است، ادامه داد: محل لوزههای بزرگ در حفره دهانی و حلق است ولی لوزه سوم کف جمجمه و پشت بینی قرار دارد، بنابراین این موضوع میتواند مشکلات تنفسی در ناحیه گوش برای بیمار ایجاد کند.
وی یادآور شد: ایجاد مشکلات جدی در ناحیه گوش، حلق و گلو، عفونتهای مکرر گوش و اختلال خواب از جمله مواردی است که باید توسط پزشک متخصص بررسی شود.
ردپای لوزههای بزرگ در روند رشد
موحدی اختلال در روند رشد را یکی دیگر از عوارض بزرگ شدن لوزهها دانست و توضیح داد: فردی که نتواند از بینی نفس بکشد معمولا دچار کم اشتهایی هم میشود، یعنی تنفس از راه دهان، تنفس خشکی است که منجر به کاهش اشتها میشود.
این استاد دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی با اشاره به اینکه بزرگ شدن لوزه، همیشه نیاز به مداخلات جراحی ندارد، خاطرنشان کرد: در برخی موارد با دارو درمانی، عفونت، نحوه نفس کشیدن، روند خواب، کنترل و یا درمان میشود و نیاز به جراحی نیست، به شرط اینکه تنفس فرد، از راه بینی باشد و بیمار در طول شب راحت بخوابد، در این شرایط نیازی به جراحی نیست.
وی تاکید کرد: عفونتهای مکرر، بدخوابی، خرخر شبانه و نهایتا اختلال رشد از مهمترین دلایلی است که فرد را کاندید جراحی برداشتن لوزه میکند.
سن مناسب برداشتن لوزهها تا پنج سالگی است
موحدی درباره سن مناسب جراحی لوزه نیز توضیح داد: اگر فردی با دهان باز میخوابد، خرخر شبانه دارد و یا بیشتر از معمول دچار عفونت گلو میشود، چنانچه جراحی برداشتن لوزهها در او قبل از شکلگیری فک بالا و در سنین پایین یعنی حدود پنج سال باشد به مراتب بهتر است، چرا که با اختلالات دندانی و فکی مواجه نخواهد شد، ولی بعد از ۱۰ سالگی، ضایعات و عوارض دهانی و فکی و همچنین اختلال رشد متوجه فرد است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا با برداشتن لوزهها با عارضههایی همراه است یا خیر؟ توضیح داد: تا زمانی که فرد با مشکلاتی که به آن اشاره شد مواجه نشده باشد، جراحی برداشتن لوزه برای او انجام نمیشود، بنابراین برداشتن لوزه صرفا با هدف درمان و همچنین پیشگیری از ایجاد مشکلات بعدی انجام میشود.
این متخصص گوش، حلق و بینی دانشگاه تاکید کرد: لوزه سوم تا سن ۱۰ سالگی آرام آرام تحلیل میرود و به عبارتی کوچکتر میشود اما در صورت نادیده گرفتن آن تا سنین بالاتر از ۱۰ سال خصوصا در مواردی که تفس را دچار مشکل کرده، قطعا اختلالات رشدی و فک به همراه خواهد داشت.
بنابر اعلام روابط عمومی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، وی با بیان اینکه اختلال در رشد فک نیز نیاز به درمانهای اختصاصی دارد، ادامه داد: لوزه سوم در سن ۱۰ سالگی ممکن است به صورت کامل از بین برود ولی عارضههایی از جمله اختلال رشد، فک، بدشکلی صورت برای فرد باقی میماند بنابراین نیازی نیست تا ۱۰ سالگی صبر کنیم که لوزه از بین برود چرا که این اقدام عارضههای بیشتر و همیشگی را به دنبال خواهد داشت.
موحدی با بیان اینکه جراحی برداشتن لوزهها با تشخیص پزشک و برای افرادی که دچارعارضه هستند، ضرورت دارد، یادآوری کرد: اگر این جراحی به موقع انجام شود عارضهای برای بیمار ندارد، اما چنانچه دیرتر از موعد (بالاتر از ۱۰ سال) انجام شود، عملا فایدهای برای فرد نخواهد داشت؛ ضمن اینکه سایر مشکلات رشدی، دهانی و فکی برای همیشه برای فرد باقی میماند.
۴۷۲۳۶
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1899542