آیا سوسیال‌دموکرات‌ها بار دیگر اروپا را فتح می‌کنند؟
تاریخ انتشار: ۱۱ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۲۷۸۹۴۸
با پیروزی غافلگیر‌کننده حزب سوسیال دموکراتیک در آلمان، امید‌ها برای حزب سوسیالیست فرانسه که با چهار درصد حمایت افکار عمومی در وضعیت بسیار سختی در آستانه انتخابات سال آینده قرار دارد، دوباره زنده شده است.
به گزارش اعتماد به نقل از نیویورک‌تایمز، همزمان با پیروزی اولاف شولتز و حزب سوسیال‌دموکراتیک آلمان با فاصله نزدیک و در پی بازگشت حزب کارگر نروژ به قدرت در پی انتخابات اخیر، به نظر می‌رسد که بعد از مدت‌ها شکست، بار دیگر ستاره بخت احزاب چپ‌گرای میانه و سوسیال‌دموکرات‌ها در اروپا، روشن شده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
اگر اولاف شولتز بتواند در پی مذاکرات ائتلاف، یک دولت ائتلافی تشکیل دهد و به صدراعظم بعدی آلمان بدل شود، آنگاه دولت چپ‌گرای او در کنار چپ‌های میانه در اسپانیا، پرتغال و کشورهای اسکاندیناوی یعنی سوئد، دانمارک و فنلاند، به اضافه نروژ که در اتحادیه اروپا نیست، یک بلوک قدرتمند از کشور‌هایی با دولت چپ میانه در اروپا تشکیل می‌دهند.
اما این وضعیت همه اروپا را دربر نمی‌گیرد. بهار سال آینده قرار است انتخابات ریاست‌جمهوری در فرانسه برگزار شود. به نوشته نیویورک‌تایمز، تحلیلگران معتقدند که بخت برگشتن ورق در فرانسه و رسیدن سوسیال‌دموکرات‌ها به قدرت و بازگشت اروپا به مرکز سوسیال دموکراسی در جهان، بسیار ناچیز است. اما در فرانسه مقام‌های حزب سوسیالیست به سرعت بر موج پیروزی همتایان‌شان در آلمان سوار شده‌اند و بر طبل تغییر وضعیت در سراسر اروپا می‌کوبند.
اولیویر فائور، رهبر حزب سوسیالیست فرانسه، در حساب کاربری‌اش در شبکه اجتماعی توییتر می‌نویسد: «هرگز فرض نکنید که از قبل بازنده‌اید.» ان هیدالگو، نامزد ریاست‌جمهوری حزب سوسیالیست در فرانسه هم تاکید می‌کند که پیروزی شولتز در آلمان، «به‌رغم تمام فشارها و بدبینی‌ها» اتفاق افتاده است.
سوسیالیست‌های فرانسه و محبوبیت از دست رفتهنیویورکتایمز می‌نویسد، اما برای حزبی که تا همین چند سال پیش قدرت مسلط در فرانسه بود و امروز تمام محبوبیتش را از دست رفته می‌بیند، چیزی بیشتر از چند اظهارنظر در مورد پیروزی سوسیال‌دموکرات‌ها در آلمان لازم است. ان هیدالگو ۶۲ ساله که برای دومین دوره متوالی شهردار پاریس شده است، بعد از ماه‌ها گمانه‌زنی در مورد نامزدی اش برای ریاست‌جمهوری عاقبت دو هفته پیش برای انتخابات ریاست‌جمهوری بهار آینده اعلام نامزدی کرد.
اما این اعلام نامزدی، بر خلاف انتظار نه تنها باعث جهش قابل توجه در محبوبیت حزب سوسیالیست نشد، بلکه محبوبیت او به عنوان شهردار پاریس را هم در نظرسنجی‌ها پایین آورد. در حال حاضر محبوبیت او در نظرسنجی‌ها بسیار پایین‌تر از امانوئل مکرون و مارین لوپن است که انتظار می‌رود در انتخابات پیش رو در مرحله دوم باهم رقابت کنند.
اما نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که این نامزد چپ میانه حتی به جایگاه سوم هم نمی‌رسد و یک تازه‌وارد به نام اریک زمور، نویسنده و ستاره تلویزیونی با عقاید راست افراطی، در جایگاه سوم نظرسنجی‌ها قرار گرفته است.
نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد که خانم هیدالگو، بعد از ژان لوک ملانشون، نامزد چپ‌گرای افراطی و همتا با یانیک یودات، نامزد حزب سبز، در جایگاه پنجم ایستاده است.
سقوط حزب سوسیالیست در این جایگاه درست یک دهه بعد از آن رخ می‌دهد که در آغاز به کار فرانسوا اولاند، رییس‌جمهور پیشین، این حزب نه تنها کاخ الیزه را زیر سیطره خود داشت بلکه در هر دو مجلس فرانسه اکثریت داشت و اکثر شهر‌ها و تقریبا تمامی مناطق فرانسه زیرنظر نمایندگان این حزب اداره می‌شد. پاسکال دلویت، استاد علوم سیاسی در دانشگاه آزاد بروکسل به نیویورک‌تایمز می‌گوید: «۹ سال پیش این حزب تمام کارت‌های بازی را در اختیار داشت، اما امروز تقریبا هیچ‌چیز ندارد.»
در یکی از نمادین‌ترین نشانه‌ها از سقوط حزب سوسیالیست، اخیرا این حزب مجبور شده است تا دفتر مرکزی خود در یکی از شلوغ‌ترین مناطق پاریس را بفروشد و به منطقه‌ای در حومه شهر برود، ساختمانی که اکثر اعضای حزب حتی یک بار هم به آن سر نزده‌اند.
آلن برگونیو، یک مورخ فرانسوی که در خصوص تاریخ این حزب تخصص دارد، می‌گوید نه تنها سوسیالیست‌ها در صندوق آرا عقب افتاده‌اند، بلکه به نظر می‌رسد حتی توانایی خود را در ارایه ایده‌های جدید در دوران معاصر که شرایط سیاسی به سرعت در حال تحول است از دست داده‌اند.
برگونیو می‌گوید: «آنها عملا هیچ تاثیری بر مباحث سیاسی جاری در جامعه ندارند و افکار عمومی به شکل کامل به جناح راست تمایل پیدا کرده است. اگر فرض کنیم که اظهارنظر در مورد مرگ سوسیال‌دموکراسی زودهنگام باشد، باز هم اظهارنظر در مورد اینکه شاهد تولد دوباره این تفکر هستیم هم اغراق‌گویی است.»
در فرانسه همه به «راست» فکر میکنندبه نوشته نیویورک‌تایمز هفت ماه مانده به انتخابات ریاست‌جمهوری در فرانسه، مسائل اصلی مورد نظر جناح راست، مانند مهاجرت، جرم و جنایت و هویت ملی، سر تیتر مباحث جاری در جامعه سیاسی هستند. امانوئل مکرون که سال ۲۰۱۷ به عنوان نامزد میانه‌رو در انتخابات نامزد شده‌بود، حالا بیش از گذشته به سمت راست متمایل شده است تا بتواند سهم بیشتری از آرا را به نام خود بزند.
تمرکز بر مسائل مورد علاقه جناح راست، مانند مهاجرت و امنیت در طول هفته‌های اخیر با ظهور اریک زمور در عرصه انتخابات جان تازه‌ای گرفته است. زمزمه‌ها در مورد نامزدی اریک زمور هفته‌هاست که آغاز شده است. او درست شبیه به دونالد ترامپ به عنوان یک تازه‌وارد خارج از گود سیاست با عقاید عوام‌گرایانه، این روز‌ها در تور معرفی کتابش در سراسر فرانسه است. این تور معرفی کتاب از نظر بسیاری از ناظران در واقع آغاز کارزار انتخاباتی او است که حالا جایگاه او را در نظرسنجی‌ها به نفر سوم رسانده است و با تنها ۳ درصد رای کمتر نسبت به مارین لوپن، در نظرسنجی‌های ۱۳ درصد آرای احتمالی را در اختیار دارد.
به نوشته نیویورک‌تایمز، فرانسه نشانه‌ای اغراق‌شده، اما گویا و صریح از چالش‌هایی است که در مقابل احزاب چپ میانه در سراسر اروپا قرار گرفته است. در دورانی که سوسیال‌دموکرات‌ها در سراسر اروپا حامیان‌شان را از دست داده بودند، حزب سوسیالیست فرانسه نیز با تاسیس جبهه میانه‌روی «جمهوری به پیش» توسط امانوئل مکرون، به‌شدت آسیب دید.
حتی برخی سیاستمداران حزب سوسیالیست هم در تاسیس این جبهه به مکرون پیوستند که در دوران فرانسوا اولاند، وزارت اقتصاد را بر عهده گرفته بود. مکرون در تاسیس کابینه‌اش از راست‌های میانه‌رو که کمتر از چپ‌ها به حاشیه رانده شده بودند استفاده کرد تا چتر حزب و کابینه‌اش را گسترده‌تر کند.
آلمان: پیروزی میانه‌رو‌ها و نه چپهااحزاب سوسیال‌دموکرات در اروپا برای دهه‌ها به آرای سندیکا‌های کارگران صنعتی و شاغلان حرفه‌ها و اصناف در شهر‌ها تکیه می‌کردند که خواستار عدالت اجتماعی و اقتصاد مبتنی بر برابری بودند. اما دوران ریاست‌جمهوری فرانسوا اولاند و سیاست‌های او در حمایت از کسب‌وکار‌های بزرگ، بسیاری از حامیان جناح چپ را ناامید کرد و با احساس خیانت تنها گذاشت.
سوسیالیست‌های فرانسه مانند بسیاری دیگر از همتایان‌شان در دیگر نقاط جهان نتوانستند از حامیان و رای‌دهندگان خود در برابر آسیب‌های جهانی‌شدن حمایت کنند. آن برگونیو می‌گوید که هر چند سوسیالیست‌های فرانسوی به اصل خویش برگشته‌اند و با شعارهای سنتی و تکیه بر تعهد بر سیاست‌های دوستدار محیط زیست وارد میدان شده‌اند، رویکرد آنها به جامعه استخوان‌بندی محکمی ندارد.
پاسکال دلویت می‌گوید در فرانسه نیز مانند بسیاری از نقاط جهان، حامیان و رای‌دهندگان به احزاب چپ «رای‌دهندگان وفادار و در حال مسن‌شدنی هستند که برای تمام عمرشان به این گروه‌ها رای داده‌اند.»
در آلمان و دیگر نقاط اروپا، موفقیت سوسیال دموکرات‌ها بیشتر با بازی‌های سیاسی رخ داد نه با ارایه ایده‌های نوین و چشم‌انداز تازه سوسیال‌دموکراتیک. ارنست استتر، یکی از اعضای حزب سوسیال‌دموکراتیک آلمان و دبیر کل پیشین مرکز مطالعات پیشرو اروپایی که یک مرکز مادر برای اندیشکده‌های سوسیال‌دموکراتیک قاره اروپاست، می‌گوید که پیروزی هفته پیش حزب سوسیال‌دموکراتیک بیش از هر چیز یک پیروزی استراتژیک توسط اولاف شولتز بود.
استتر می‌گوید: «شولتز در مقام معاون صدراعظم و وزیر دارایی از طریق ارایه اندکی بیشتر در برنامه‌های اجتماعی دولت و اندکی بیشتر در حوزه محیط زیست توانست استمرار را به هم بزند، در حالی که در حوزه روابط بین‌الملل اروپایی استمرار را حفظ کرد.»
دانیل کوهن بندیت، سیاستمدار آلمانی- فرانسوی و عضو پیشین پارلمان اروپا از حزب سبز‌ها معتقد است: «پیروزی اولاف شولتز، در واقع پیروزی جناح میانه‌روی حزب سوسیال دموکراتیک آلمان بود، نه پیروزی چپ‌ها.» کوهن بندیت معتقد است که در اسپانیا، پرتغال و کشورهای اسکاندیناوی هم سوسیال‌دموکرات‌ها در پاسخ به نیاز‌های بومی و محلی توانسته‌اند رای حامیان‌شان را جمع کنند و نه به عنوان نماینده نگاه سوسیال‌دموکراسی جهانی. او می‌گوید: «برای مثال در دانمارک، سیاست‌های مهاجرتی حزب سوسیال‌دموکرات مشابه جناح راست بسیاری از حزب‌های میانه‌روی اروپایی است.»
اسکاندیناوی و بازگشت ضعیف سوسیالدموکراسیدر سوئد، فنلاند، دانمارک و به تازگی در نروژ بعد از سال‌های قدرت احزاب جناح راست، سوسیال‌دموکرات‌ها تازه توانسته‌اند قدرت را در اختیار بگیرند، اما این‌بار قدرت آنها نسبت به گذشته بسیار کمتر است.
در نروژ، حزب کارگر به رهبری یوناس گار استوئر، در انتخابات پارلمانی ماه گذشته میلادی توانست حزب اول پارلمان شود، اما تعداد کرسی‌هایش فقط اندکی از یک‌چهارم کل کرسی‌ها بیشتر بود که در تاریخ حزب یکی از ناکام‌ترین نتایج انتخاباتی محسوب می‌شود. بعد از آنکه تلاش‌ها برای تشکیل یک ائتلاف چپ میانه شکست خورد، پیش‌بینی‌ها این است که آقای استوئر مجبور به تشکیل دولت اقلیت شود.
کوهن بندیت می‌گوید: «هنوز تعریف دقیقی از جایگاه سوسیال‌دموکراسی در جهان امروز وجود ندارد.» حتی رهبر حزب کارگر نروژ هم که به تازگی توانسته است قدرت را از راست‌ها پس بگیرد می‌گوید که نسبت به احیای گسترده سوسیال‌دموکراسی خوش‌بین نیست. او در طول یک دهه گذشته شخصا با شعار «چپ بعدی» برای احیای این تفکر تلاش کرده است.
با این حال او همچنان معتقد است که پیروزی هفته گذشته حزب سوسیال‌دموکرات در آلمان، یک امیدواری برای سوسیال‌دموکرات‌های اروپایی است. او می‌گوید: «اگر شولتز موفق به تشکیل دولت به عنوان صدراعظم سوسیال‌دموکرات شود، آنگاه شاهد ایجاد یک نیروی محرک در قلب اروپا خواهیم بود که می‌تواند به سوسیالیست‌های فرانسه در طول دوران کارزار انتخاباتی ریاست‌جمهوری بهار آینده انرژی بدهد. باید همچنان خوش‌بین باشیم.»
منبع: فرارو
کلیدواژه: سوسیال دموکرات اروپا فرانسه آلمان حزب سوسیال دموکراتیک سوسیال دموکرات ها حزب سوسیال دموکرات سوسیال دموکراسی حزب سوسیالیست نیویورک تایمز نظرسنجی ها سوسیالیست ها ریاست جمهوری اولاف شولتز جناح راست میانه رو چپ میانه
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۲۷۸۹۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
از زلزله دانشگاه کلمبیا تا بمب‌ساعتی در دفتر دموکرات‌ها
ابعاد جنبش «همبستگی با مردم غزه» که از سوی دانشجویان دانشگاه کلمبیای نیویورک آغاز شد و به دیگر دانشگاه‌های برجسته آمریکا نیز گسترش یافت، در رسانه‌های روس بازتاب یافته است.
به گزارش مشرق، پایگاه اینترنتی روزنامه ایزوستیا روز یکشنبه در این باره نوشت: تظاهرات ضد اسرائیلی در محوطه ۲۳ دانشگاه و دانشکده مهم آمریکا ادامه دارد. چند هفته پیش اوضاع تحت کنترل به نظر می رسید، اما اکنون در برخی از دانشکده ها تجمعات با درگیری همراه است و استادان طرفدار اسرائیل از دسترسی به دانشگاه‌ها محروم هستند.
در ادامه این گزارش آمده است: برای ایالات متحده آمریکا که در آن، حمایت از دولت یهود بخشی جدایی ناپذیر از چشم انداز سیاست خارجی برای دهه ها بوده است، این یک پدیده اجتماعی کاملاً جدید است که مقیاس آن، همانطور که نظرسنجی ها نشان می دهد، گسترش خواهد یافت.
ایزوستیا در ادامه نوشت: تشدید بحران فلسطین و اسرائیل و عملیات نظامی (رژیم صهیونیستی) در نوار غزه شکاف دیگری را در جامعه آمریکا ایجاد کرد، جایی که شاید کمترین انتظار از آن وجود داشت.
این رسانه روس افزود: دانشجویان چادرهایی در محوطه دانشگاه‌های مهم آمریکا برپا و راهپیمایی‌ها و سخنرانی‌هایی برگزار می‌کنند که در آن از رهبری دانشگاه‌ها می‌خواهند تا هرگونه همکاری با اسرائیل را متوقف کنند. این تظاهرات‌ها اغلب به درگیری با دانشجویان طرفدار اسرائیل و مداخله پلیس ختم می شود.
ایزوستیا در ادامه با اشاره به موج بازداشت دانشجویان شرکت کننده در تظاهرات ضداسرائیلی افزود: دستگیری ها اما به هیچ وجه بر اوضاع تاثیری نداشت. در مقابل، سازمان دانشجویان برای عدالت در فلسطین، چند صد دانشجو را از دانشگاه‌های برکلی و هاروارد به «تظاهرات همبستگی» آورد.
این رسانه روس در ادامه نوشت: در کانون این تقابل و رویارویی، ریاست دانشکده‌ها قرار دارند که تلاش می‌کنند تا یک کار غیرممکن را انجام دهند. آنها از یک سو، برای تحت کنترل نگه داشتن اعتراضات رو به رشد دانشجویی و به طور همزمان جلوگیری از جلوه‌های اجتناب‌ناپذیر یهودی‌ستیزی تلاش می‌کنند و همچنین برای جلوگیری از خروج حامیان مالی دانشکده‌ها که اکثریت قریب به اتفاق آنها حامیان سیاسی (رژیم) اسرائیل هستند.
بازداشت بیش از ۷۰۰ نفر در دانشگاه‌های آمریکا
روزنامه راسیسکایا گازتا نیز در گزارشی نوشت: از ۱۸ آوریل، زمانی که دانشگاه کلمبیا از پلیس نیویورک خواست تا اردوگاه فعالان حامی فلسطین را پاکسازی کند، بیش از ۷۰۰ نفر در دانشگاه های ایالات متحده دستگیر شده اند.
این روزنامه به نقل از ان بی سی نیوز نوشت: دانشجویان شرکت کننده در تظاهرات خواسته‌هایی همچون ممنوعیت فروش دارایی ها به شرکت هایی که می توانند از جنگ غزه سود ببرند، مطرح کرده‌اند.
در پی این فشارها، آن کاد رئیس دانشگاه ایالتی پورتلند اعلام کرد: این دانشگاه دریافت "هدایا یا کمک های مالی بیشتر" از شرکت بوئینگ را متوقف می کند. دانشجویان عضو جنبش همبستگی برای حقوق برابر فلسطینی ها شرکت بوئینگ را به "همدستی در اشغال و نسل کشی در فلسطین" متهم کردند.
رسوایی دانشگاه‌های آمریکا به دنبال سرکوب اعتراضات
روزنامه کامرسانت دیگر روزنامه چاپ مسکو نیز نوشت: دانشگاه های آمریکایی در کانون رسوایی به خاطر سرکوب اعتراضات دانشجویان طرفدار فلسطین در محوطه دانشگاه قرار دارند.
به نوشته این روزنامه، بهره‌گیری دانشگاه کلمبیا از پلیس برای متفرق کردن چادرهای حامیان فلسطین و تعلیق موقت دانشجویان عضو جنبش همبستگی با مردم غزه، تنها باعث التهاب بیشتر و تظاهرات‌ها با قدرتی تازه آغاز شد. برخی اساتید نیز به تظاهرات پیوستند و از آزادی تجمعات حمایت و اقدامات رئیس دانشگاه را محکوم کردند.
بر اساس این گزارش، شاهدان عینی گفتند که برخی از تظاهرکنندگان شعار می‌دادند: ما خواستار آن هستیم که تل‌آویو به آتش کشیده شود.
در ادامه این مطلب آمده است: مرکز تظاهرات حامی فلسطین، دانشگاه کلمبیا در نیویورک بود، جایی که سابقه فعالیت‌هایی همچون مخالفت با جنگ ویتنام و نیز اعتراض به رژیم آپارتاید در آفریقای جنوبی را در کارنامه دارند.
کامرسانت در ادامه نوشت: اردوگاه‌های خیمه‌ای در ده‌ها محوطه دانشکده‌های آمریکا از آن آربور تا بوستون ایجاد شده است. در دانشگاه ییل در ۲۲ آوریل، پلیس ۴۷ نفر را به دلیل شعارهای طرفدار فلسطین که در ایالات متحده تندروانه و ضدیهود تلقی می شوند، بازداشت کرد. به عنوان مثال، شعار «از رودخانه تا دریا» که اساساً فراخوانی برای نابودی کشور اسرائیل است، از جمله آنهاست.
دانشگاه پیشرو آمریکا به کانون ضداسرائیل تبدیل شد
پایگاه خبری لنتا نیز در گزارشی نوشت: دانشگاه کلمبیا به عنوان یکی از دانشگاه‌های پیشرو آمریکا به کانون تجمعات ضداسرائیلی تبدیل شده است.
این رسانه روس افزود: ۱۸ آوریل تظاهرات در محوطه دانشگاه کلمبیا آغاز شد که منجر به دستگیری بیش از ۱۰۰ نفر شد. معترضان خواستار آتش بس در نوار غزه و توقف حمایت از اسرائیل توسط دانشگاه کلمبیا هستند. تعدادی از معترضان در محوطه دانشگاه چادر برپا کردند.
زلزله در دانشگاه‌های آمریکا
پایگاه خبری بلتا روسیه نیز نوشت: همزمان با گسترش اعتراضات دانشگاهی علیه جنگ غزه، ایالات متحده دستگیری های گسترده ای را در دستور کار قرار داده است.
این رسانه روس نوشت: مسئولان آمریکا در تلاش هستند تا اوضاع را آرام کنند. جنبش اعتراضی دانشجویی هفته گذشته پس از ورود پلیس نیویورک به محوطه دانشگاه کلمبیا و دستگیری بیش از ۱۰۰ دانشجو در کانون توجه قرار گرفت. جنبش دانشجویان دانشگاه کلمبیا برای عدالت در فلسطین بیانیه ای را در ۲۱ آوریل منتشر کرد که در آن آمده بود که آنها به شدت هر شکلی از نفرت یا تعصب را رد می کنند.
در ادامه گزارش بلتا آمده است: پس از وقایع اخیر در فلسطین، تظاهرات و بحث های داغ در مورد درگیری اسرائیل و غزه و آزادی بیان، دانشگاه های آمریکا را تکان داده است. علاوه بر این، اعتراضات گسترده تری در ایالات متحده در رابطه با رویدادهای خاورمیانه صورت گرفت. فعالان طرفدار فلسطین راه ها را مسدود کردند و دسترسی به فرودگاه ها از جمله فرودگاه بین المللی اوهار در شیکاگو و فرودگاه بین المللی سیاتل-تاکوما و همچنین پل گلدن گیت در سانفرانسیسکو و پل بروکلین در نیویورک را محدود کردند.
بایدن گیج شده است
پایگاه خبری شبکه تلویزیونی ان تی وی روسیه نیز با اشاره به گسترش یافتن اعتراضات دانشجویان در دانشگاه‌های سراسر آمریکا نوشت: معترضان، دولت بایدن را به حمایت از اسرائیل متهم می‌کنند.
این رسانه روس در ادامه نوشت: هم اینک پرچم های فلسطین در همه دانشگاه‌های برجسته آمریکا به اهتزاز درآمده و شعارهای ضد اسرائیلی به گوشی می‌رسد. در این میان،پلیس از گاز اشک آور و گلوله‌های پلاستیکی برای متفرق کردن معترضان استفاده و ده ها نفر از جمله رئیس دانشکده فلسفه و استاد اقتصاد دانشگاه آتلانتا را بازداشت کرد.
در ادامه گزارش شبکه تلویزیونی ان‌تی‌وی آمده است:به نظر می‌رسد کاخ سفید اصلاً نمی‌داند که چگونه به این همه واکنش نشان دهد. این کشور از یک سو با ارسال تسلیحات به اسرائیل کمک می کند و از سوی دیگر دانشگاه های آن به پایگاه احساسات ضد اسرائیلی تبدیل شده است. بایدن گیج شده است.
ان‌تی‌وی در ادامه اظهارات جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا را بازتاب داده که گفته است: من اعتراضات ضد یهود را محکوم می کنم، به همین دلیل برنامه ای برای مقابله با آن ایجاد کردم. من همچنین کسانی را که نمی دانند چه بر سر فلسطینی ها می آید، محکوم می کنم.
بمب ساعتی در دفتر حزب دموکرات
این رسانه روس در ادامه نوشت: اما آیا رئیس جمهور آمریکا می تواند همزمان این دو ادعا را مطرح کند؟ جناح راست بر این باور است که دموکرات ها با چشم پوشی از جنبش حامیان فلسطین، بمب ساعتی را در دفتر حزب خود کار گذاشته اند. معترضان طرفدار فلسطین، جو بایدن را چیزی جز "جو نسل کشی" نمی نامند و در انتخابات آتی ریاست‌جمهوری آمریکا، به او رای نمی دهند.
موج اعتراضات طرفداران فلسطین
خبرگزاری آر ب کا نیز در گزارشی نوشت: موجی از اعتراضات طرفدار فلسطین پس از متفرق کردن یک اردوگاه چادری در محوطه دانشگاه کلمبیا توسط پلیس در ۱۹ آوریل، ایالات متحده را فرا گرفته است.
این رسانه روس افزود: بر اساس آخرین اطلاعات وزارت بهداشت فلسطین و نیز کمیسر آژانس امدادرسانی و کار سازمان ملل برای آوارگان فلسطینی (آنروا)، تعداد کودکان کشته شده در نوار غزه در ۶ ماه گذشته از تعداد کودکان کشته شده در درگیری ها در سراسر جهان در چهار سال گذشته بیشتر شده است.
در ادامه گزارش آر ب کا آمده است: جو بایدن، رئیس جمهور آمریکا که مدت ها از نتانیاهو حمایت می کند، در اوایل آوریل از اقدامات ارتش اسرائیل در نوار غزه به شدت انتقاد کرد و رویکرد کنونی نخست وزیر اسرائیل در قبال درگیری را اشتباه خواند.
مسمومیت ۲۹ پزشک با مشروبات الکلی تقلبی در شیراز