مهمترین رویدادهای تاریخی ۱۴ مهر
تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۰۵۷۹۴
آیتاللهالعظمی خمینی در چنین روزی در سال ۱۳۵۷ از بغداد به پاریس عزیمت نموده و در نوفللوشاتو سکوت کردند.
به گزارش ایسنا، در ادامه مهمترین رویدادهای چهاردهم مهر را به نقل از پایگاه اینترنتی «موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران» میخوانید:
سال ۱۲۹۴
شاهزاده نصرتالسلطنه، فرزند مظفرالدینشاه قاجار به ایالت فارس منصوب شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
انتخابات هیاترئیسه مجلس شورای ملی به عمل آمد. مؤتمنالملک به ریاست و عدلالملک و سیدمحمد صادق طباطبایی به نیابت ریاست انتخاب شدند.
سال ۱۲۸۵
انتخابات مجلس شورای ملی در تهران پایان یافت و نخستین جلسه آن در کاخ گلستان با نطق مظفرالدینشاه افتتاح شد. خطابه احساسی و پرشور شاه مؤید این نکته بود که صدور فرمان مشروطیت از امیال باطنی او بوده است.
سال ۱۳۰۵
انتخابات هیاترئیسه مجلس طبق نظامنامه داخلی مجلس انجام گرفت. در نتیجه سیدمحمد تدین با ۷۱ رأی مجدداً به ریاست انتخاب شد.
سال ۱۳۰۷
دوره هفتم مجلس شورای ملی افتتاح شد. عدلالملک دادگر به ریاست موقتی مجلس انتخاب شد.
سال ۱۳۱۰
انتخاب هیاترئیسه مجلس تجدید شد و مجدداً دادگر به ریاست و دیبا و افسر به نیابت ریاست انتخاب شدند.
سال ۱۳۱۱
انتخابات هیاترئیسه مجلس تجدید شد و مجدداً دادگر به ریاست افسر و دادور به نیابت ریاست انتخاب شدند.
سال ۱۳۲۰
اسدالله شمس ملکآراء (شهابالدوله) به استانداری فارس و مهدی فرخ (معتصمالسلطنه) به استانداری کرمان انتخاب شدند.
سال ۱۳۲۴
طرح سردار فاخر حکمت مبنی بر این که به محض تخلیه تمام خاک ایران طبق پیمان سهجانبه انتخابات شروع شود به تصویب رسید.
سال ۱۳۲۵
فرمان انتخابات دوره پانزدهم مجلس شورای ملی صادر شد.
سال ۱۳۳۵
سازمان تازه دیوان عالی کشور آماده کار شد. وزیر دادگستری تغییرات دامنهداری در این زمینه داده است.
سال ۱۳۳۸
کارخانه جیپ شروع به کار کرد.
دکتر اقبال برای شرکت در شورای وزیران پیمان مرکزی به آمریکا رفت.
سال ۱۳۴۲
چهارمین دوره مجلس سنا و بیستویکمین دوره مجلس شورای ملی امروز افتتاح شد. شاه درباره انقلاب سفید خود سخن گفت.
بازاریان به علت افتتاح مجلسین اعتصاب کرده، دست به تظاهرات زدند. پلیس بازار را اشغال نظامی کرد و به سرکوب مردم پرداخت. در چند شهرستان نیز مردم تظاهرات کردند.
سال ۱۳۴۳
دوازدهمین اجلاسیه مجلس سنا با نطق شاه افتتاح شد. شاه درباره تقویت بنیه دفاعی مملکت سخن گفت.
سال ۱۳۴۴
دوره اجلاس جدید مجلس سنا و شورای ملی افتتاح شد.
سال ۱۳۴۶
شاه مجلسین شورای ملی و سنا را افتتاح کرد و سه اصل به اصول سابق خود افزود که عبارتند از ملیشدن آبهای کشور، نوسازی کشور و انقلاب اداری و آموزشی.
سال ۱۳۴۷
شرکت کارمندان در ضیافتهای سفارتخانهها ممنوع شد.
سال ۱۳۴۸
در انتخابات هیاترئیسه مجلس سنا، شریفامامی به ریاست و محمد سجادی و عباس مسعودی به نیابت ریاست انتخاب شدند. همچنین در انتخابات هیاترئیسه مجلس شورای ملی، مهندس ریاضی به ریاست و حیدرعلی ارفع و حسین خطیبی نایبرئیس شدند.
سال ۱۳۴۹
مجلسین سنا و شورای ملی را شاه افتتاح و بیانات مهمی پیرامون سیاست خارجی و داخلی ایران ایراد کرد.
در انتخابات هیاترئیسه مجلس سنا مهندس شریفامامی به ریاست و دکتر محمد سجادی و عباس مسعودی به نیابت ریاست انتخاب شدند.
سال ۱۳۵۲
شاه اعلام کرد اگر دولت در مبارزه با گرانفروشی موفق نشود ارتش عهدهدار این کار خواهد شد.
جنگ بزرگ مصر و سوریه با اسرائیل با یورش همزمان نیروهای مصر و سوریه از دو سوی کانال سوئز و بلندیهای جولان آغاز شد.
سال ۱۳۵۳
برژنف، دبیر کل حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی در رأس یک هیات وارد تهران شد.
سال ۱۳۵۵
مجلسین افتتاح شد و شاه در نطق خود از افزایش کرایهخانه شکایت کرد.
سال ۱۳۵۷
آیتاللهالعظمی خمینی از بغداد به پاریس عزیمت نموده و در نوفللوشاتو سکوت کردند. آیتالله قبل از عزیمت به پاریس پیامی فرستادند: اکنون که من به ناچار باید ترک جوار مولی امیرالمؤمنین علیهالسلام را نمایم و در کشورهای اسلامی دست خود را برای خدمت به شما ملت محروم که مورد هجوم همهجانبه اجانب و وابستگان به آنان هستید، باز نمیبینم و از ورود به کویت با داشتن اجازه ممانعت نمودند، به سوی فرانسه پرواز میکنم. سربلند باد ملتی که با فداکاریهای خود قدم در راه پیروزی حق برداشت و سدهای مانع از آن را یکی پس از دیگری شکست.
آیات عظام گلپایگانی، نجفی مرعشی و شریعتمداری مشترکاً اعلامیهای درباره رفتار غیر انسانی رژیم عراق نسبت به حضرت آیتالله خمینی صادر کردند. گروه کثیری از ایرانیان در کویت به مناسبت رفتار آن کشور با آیتالله خمینی دست به تظاهرات زدند.
اجلاسیه مجلسین شورای ملی و سنا توسط شاه و فرح گشایش یافت. شاه در نطق افتتاحیه گفت: به منظور تأمین همین آزادی و آگاهی هر چه بیشتر عموم بود که به بازشدن فضای سیاسی همت گماشته شد. ناآرامیها به توسعه آزادی خللی وارد نمیکند. اشتباهات و سوءاستفادههایی که باعث ایجاد نارضاییها شده بود در توسعه بحران فعلی سهم مؤثری داشتند.
انتهای پیام
منبع: ایسنا
کلیدواژه: تاريخ انتخابات هیات رئیسه مجلس مجلس شورای ملی افتتاح شد آیت الله مجلس سنا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۰۵۷۹۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
مهاجری خطاب به ذوالنور: از رئیسی حسابکشی کنید
به گزراش «تابناک»، محمد مهاجری در روزنامه اعتماد نوشت: آقای ذوالنور به افول جایگاه مجلس اشاره کرده و به عنوان نمونه، دخالتهای بیرونی در قانونگذاری را برشمرده است. با اینکه طبق قانون اساسی، قانونگذاری منحصرا در اختیار مجلس قرار دارد، اما سالهای زیادی است که نهادهایی همچون شورای انقلاب فرهنگی، شورای عالی فضای مجازی و... دستورالعملهایی را ابلاغ میکنند که در حکم قوانین لازمالاجراست. آقای ذوالنور نخستین چهره سیاسی نیست که چنین انتقادی را بیان میکند. پیش از او نمایندگان دورههای قبل مجلس - به خصوص آقای علی مطهری - بارها این موضوع را گفتهاند، اما دوستان اصولگرا همچون جناب ذوالنور حاضر به پشتیبانی از این ایده نشدند.
جای این پرسش جدی وجود دارد که چرا چنین جراتی وجود دارد که جایگاه مجلس نادیده گرفته شود و شعار در راس امور بودن آن عملیاتی نشود؟ بگذارید از همین انتخابات اخیر مجلس در اسفند ۱۴۰۲ شروع کنیم. متاسفانه فرآیندی که از ماهها قبل آغاز شد و مجلس یازدهم هم با اصلاح قانون انتخابات به آن کمک کرد، شرایطی را به وجود آورد که مجلس دوازدهم از هماکنون با شائبه ناکارآمدی مواجه شود.
بخش بزرگی از نمایندگان مجلس یازدهم که شاید آقای ذوالنور هم جزو آنها باشد مدتی قبل از انتخابات ریاستجمهوری سیزدهم از آقای رییسی دعوت کردند وارد میدان رقابت ریاستجمهوری شود. این اقدام اگر در قالب یک فعالیت تعریف شده حزبی صورت میگرفت کاملا قابل دفاع بود، زیرا وقتی یک حزب سیاسی از کاندیدایی حمایت میکند مسوولیت اقدام خود را هم میپذیرد. اما اقدام فردی نمایندگان مجلس یازدهم معنای اقدام حزبی نداشت، بلکه نمایندگان استقلال خود را به حراج گذاشتند و عملا چک سفید امضا به رییس دولت دادند و به همین دلیل همه نمایندگانی که آن نامه را امضا کردند، باید در برابر ناکارآمدی دولت سیزدهم پاسخگو باشند. انتخابات مجلس دوازدهم متاسفانه با مشارکت کم صورت گرفت و آرای نمایندگان نیز بسیار پایین بود و از جمله در تهران، نفر اول کمی بیش از ۵۰۰ هزار رای (معادل ۵ درصد رای واجدان شرایط شرکت در انتخابات) کسب کرد. در اکثر حوزههای انتخابیه نیز افراد منتخب کمی بیش از ۲۰ درصد آرا را به خود اختصاص دادهاند.
حتما آقای ذوالنور توجه دارند که هر چه پایگاه مردمی مجلس (و البته ریاستجمهوری) ضعیفتر باشد، نهادهای دیگر حاکمیت تلاش میکنند نقش آن را در مقدرات کشور کمرنگ کنند. مجلس دوازدهم علاوه بر ضعف پیش گفته، به مدد شورای محترم نگهبان از چهرههای خاصی برخوردار شده که برخی از آنها به تنهایی قادر به نابودی حیثیت کل مجلس هستند.
جای شکرش باقی است که یکی از این افراد با تذکر رهبر معظم انقلاب، دستکم تا اطلاع ثانوی از تنشزایی و پرخاشجویی فاصله گرفت، اما باید منتظر ماند و با آغاز مجلس جدید، فصل تازهای از هنرنمایی این گروه را به تماشا نشست. دقیقا آنچه را آقای ذوالنور از بابت پایین آمدن شأن مجلس نگرانش است، همان چیزی است که خود او حتی اگر در ایجادش موثر نبوده، در برابر آن سکوت تاییدآمیز داشته است.
با این همه اگر بخواهیم خوشبینانه به آسیبشناسی نماینده محترم قم بنگریم و فرض کنیم که او با این نگاه به دنبال اصلاح مجلس است، گریزی نیست جز اینکه امیدوار باشیم همین مجلس ضعیف کم رای، نقایص خود را با عملکرد مثبت جبران کند. حسابکشی جدی و دقیق از دولت، نظارت بر عملکرد دستگاههای اجرایی و برخورد بدون رودربایستی با وزرای ضعیف و شخص رییسجمهور و نیز آتش نزدن قراردادهای بینالمللی (که حتما جناب ذوالنور آن را به یاد دارد!) میتواند کفارهای برای جبران اشتباهات گذشته باشد. امید که آقای ذوالنور - که از الان در قامت کاندیدای ریاست مجلس- سخن میگوید، حتی اگر به چنین منصبی هم نرسید، در رفع آسیبی که آن را فهم کرده است، برآید.