انتخابات پارلمانی ۲۰۲۱ عراق| آرایش احزاب و ائتلاف‌های سُنی؛ رقابت «الخنجر» و « الحلبوسی» برای ریاست پارلمان/ بخش سوم
تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۰۶۶۴۰
جریانات سنی در انتخابات ۲۰۲۱ رقابت شدیدی با یکدیگر برای به دست آوردن آرای حوزه‌های انتخابیه خود دارند که در این میان رقابت اصلی میان دو حزب یعنی «عزم» و «تقدم» به ریاست الخنجر و الحلبوسی است. - اخبار بین الملل -
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، عراق اولین تجربه انتخابات زودهنگام پارلمانی پس از سال 2003 را تجربه می‌کند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
پست رئیس پارلمان در ادوار گذشته بین جریانهای مختلف اهل سنت دست به دست شد که در برهه‌ای در اختیار طیف حزب اسلامی شامل «حاجم الحسنی» و بعد از آن «سلیم الجبوری» بود.
طیف موصلی‌ها به رهبری «اسامه النجیفی» نیز برای برهه‌ای ریاست پارلمان عراق را تصاحب کرد سپس به «محمود المشهدانی» از اهل سنت بغداد انتقال یافت و اینک در اختیار طیف الانباری‌ها به رهبری «محمد الحلبوسی» قرار گرفته است. در شرایط حاضر طیف موصلی‌ها (النجیفی) و تکریتی‌ها (خمیس الخنجر) برای خارج کردن این پست از دست الانباری‌ها تلاش می‌کنند.
شاکله ائتلاف‌های مهم سیاسی اهل سنت عراق در آستانه انتخابات زودهنگام پارلمانی بیش از شیعیان و کردها بروز و ظهور یافت.
سه رهبر سیاسی شامل «خمیس خنجر» دبیرکل پروژه عربی عراق، «محمد الحلبوسی» رئیس پارلمان و «اسامه النجیفی» رهبر جبهه نجات، قطب‌های اصلی ائتلاف‌های انتخاباتی آینده را در میان اهل سنت تشکیل داده‌اند.
همه آنچه را که باید از انتخابات پارلمانی 2021 عراق بدانیم/ بخش اولانتخابات پارلمانی 2021 عراق؛ آرایش احزاب و ائتلاف‌های سیاسی شیعی/ بخش دوم
بارزترین ائتلاف‌های سنی
ائتلاف «عزم» عراق
بزرگ ترین ائتلاف شرکت‌کننده در انتخابات به لحاظ شمار نامزدها ائتلاف «عزم» به ریاست «خمیس الخنجر» است. الخنجر در سال 2018 در پی اتهام به همکاری با تروریست‌ها از شرکت در انتخابات بازماند.
این ائتلاف از «المشروع العربی» به ریاست الخنجر و حزب الوفاء به ریاست «قاسم الفهداوی»، وزیر برق اسبق عراق، حزب حل (جمال الکربولی)، «الکتلة العراقیة الحرة» (قتیبه الجبوری)، حزب المسار (مثنی السامرائی)، تجمع المدنی (سلیم الجبوری)، حزب التصدی (خالد العبیدی)، حزب المجد (طلال الزوبعی) تشکیل شده و اولین بار است به این نام در انتخابات شرکت می‌کند.
این ائتلاف بزرگ‌ترین ائتلاف در استان‌های الانبار و صلاح‌الدین و موصل و بغداد و دیالی است و مهمترین نامزدهایش «محمد الکربولی» و «محمود المشهدانی»، رئیس اسبق مجلس عراق، هستند.
این ائتلاف با 123 نامزد در انتخابات شرکت خواهد کرد.
این ائتلاف یکی از قوی‌ترین ائتلاف سنی در انتخابات آتی محسوب می‌شود و رقابت شدیدی با ائتلاف «تقدم الوطنی» برای به دست آوردن آرای سنی‌ها دارد.
ائتلاف تقدم
ائتلاف دیگری که با این ائتلاف در مناطق سنی نشین عراق رقابت می‌کند ائتلاف «تقدم الوطنی» به ریاست محمد الحلبوسی، رئیس مجلس عراق است که آن نیز برای اولین بار با این نام در انتخابات شرکت می‌کند.
این ائتلاف شامل حزب تقدم (محمد الحلبوسی)، «الخیار العربی» (عبدالحسین عبطان)، تجمع التعاون (علی فرحان)، حزب الحق الوطنی (احمد المساری)، و چند حزب و تشکل دیگر می‌شود و مجموعا 105 نامزد دارد که مهمترین آنها رئیس کنونی مجلس عراق است.
ائتلاف «تقدم الوطنی» که نسل دوم از سیاستمداران سنی است که نزدیک به عربستان و امارات است.
«الحلبوسی» که گرایش زیادی به دنیای غرب دارد این بار می‌کوشد تحت عنوان گروه سیاسی «تقدم الوطنی» به تنهایی در انتخابات آینده ورود کند و «مشعان الجبوری» از شخصیت‌های برجسته اهل سنت تاکید کرده است که الحلبوسی از حمایت خارجی گسترده‌ای در جهان عرب برخودار است.
بسیاری از ثروتمندان جهان عرب از «الحلبوسی» حمایت کرده و همچنان یکی از گروه‌های سیاسی مهم در انتخابات آینده به شمار می‌رود.
پیش از این برخی گزارش‌ها، امارات متحده عربی را یکی از مهمترین حامیان عربی گروه الحلبوسی معرفی کرده بود.
اهداف اردوغان از دیدار با سران اهل سنت عراق چیست؟اخبار انتخابات عراق| از رقابت‌های درون حزبی اهل سنت تا «بریز و بپاش‌های» انتخاباتی
ائتلاف جبهه نجات
ریاست این ائتلاف را «اسامه النجیفی» رئیس اسبق پارلمان عراق برعهده دارد. شخصیت‌های سیاسی دیگری در این ائتلاف حضور دارند که بارزترین آنها «خالد سلطان» فرزند سلطان هاشم وزیر دفاع رژیم صدام است.
بسیاری کارشناسان معتقدند که رقابت سیاسی در داخل اهل سنت در انتخابات آینده، بین ائتلاف «الخنجر» و «الحلبوسی» منحصر می‌شود و «اسامه النجیفی» رئیس پیشین پارلمان و رهبر «جبهه نجات» از شانس کمتری برای کسب حداکثری کرسی‌های پارلمان برخوردار است.
این ائتلاف شامل جریانات سیاسی سنی در استان موصل در راس آنها «الکتله الموصلیه» به ریاست «النجیفی» است.
ائتلاف پروژه ملی عراق
ریاست این ائتلاف با «جمال الضاری» است.
حزب اسلامی
حزب اسلامی سنی در قالب ائتلاف «العقد الوطنی» به ریاست فالح الفیاض حضور دارد.
قادمون للتغییر
ریاست آن «حسن الرماحی» است و شامل افراد مستقل است.
تشتت ویژگی بارز گروه‌های سنی
با نگاهی به ائتلاف بندی‌ها سنی می‌توان گفت که تشتت ویژگی بارز این گروه‌هاست و این مفهومش این است که آرای رای دهندگان سنی دچار تشتت خواهد شد و طیف‌های این ائتلافات به دنبال منافع انتخاباتی و پارلمانی هستند و عراق و طیف سنی برای آنها اهمیت چندانی ندارد.
رقابت اصلی همانطور که گفته شد میان «عزم العراق» و «تقدم الوطنی» در استان‌های سنی نشین به ویژه الانبار است.
«احمد عبدالساده» روزنامه نگار عراقی، با اشاره به نزدیکی الخنجر به محور قطری و گرایش الحلبوسی به محور اماراتی و سعودی گفته است که بخشی از اختلاف این دو چهره سیاسی اهل سنت عراق، انعکاسی از اختلافات محور اماراتی و سعودی با قطری‌ها است.
این باور وجود دارد که اختلاف سیاسی موجود در میان اهل سنت عراق، ریشه در رقابت سیاسی منطقه‌ای بین دو محور «وهابی» و «اخوان المسلمین» دارد که اولی را عربستان و امارات و دومی را قطر و ترکیه رهبری می‌کنند.
شکاف اختلافات سیاسی بین الخنجر و الحلبوسی تا حد اهانت دو طرف به همدیگر، بسیاری را در عراق، خصوصا در اهل سنت، نگران کرده است.
بسیاری نگرانند که انعکاس این اختلافات بر کل روند سیاسی عراق اثر گذاشته و تبعات منفی برای کشور به دنبال داشته باشد. در عین حال عده‌ای نیز کل اختلافات موجود را با انگیزه کسب آراء مردمی در آستانه انتخابات زودهنگام پارلمانی عراق می‌دانند که با پایان انتخابات، آستانه اختلافات نیز فروکش خواهد کرد.
همانطور که گفته شد رقابت شدید میان دو ائتلاف بزرگ سنی یعنی تقدم و عزم است. حزب تقدم که قدرت، پول و توان جذب حامی را دارد و همچنین ائتلاف عزم که آنهم پول و سه رسانه دارد.
طبق گمانه زنی‌ها در حوزه‌های انتخابیه سنی‌ها در بغداد، الانبار، نینوا، دیالی، صلاح الدین و کرکوک، ائتلاف تقدم 23 کرسی و ائتلاف عزم 19 کرسی را به دست خواهد آورد. با وجود این احتمال تشکیل فراکسیون پارلمانی واحد پس از انتخابات وجود دارد زیرا در این صورت آنها امکان گفتگو با شرکای شیعی و کُرد خود را خواهند داشت.
انتهای پیام/
منبع: تسنیم
کلیدواژه: انتخابات زودهنگام محمد الحلبوسی اسامه النجیفی اهل سنت عراق ترین ائتلاف
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۰۶۶۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
محسن رضایی زیر ذره‌بین؛ از دوستی قدیمی با قالیباف تا تغییر استراتژی!
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، سازندگی در یادداشتی، به موضوع تغییر تحرکات سیاسی محسن رضایی پرداخته و نوشته است:
آرایش سیاسی نیروهای اصولگرا برای دوره دوم انتخابات مجلس که ۲۱ اردیبهشت ماه برگزار می‌شود، تغییر کرد. برخی چهره‌ها و طیف‌های اصولگرا از ائتلاف‌های قبلی خود خارج شدند و ائتلاف جدیدی را رقم زدند. ازجمله محسن رضایی که تحرکات سیاسی‌اش در آستانه دور دوم این شائبه را به وجود می‌آورد که از شانا جدا و به صبح ایران پیوسته است. در آخرین عکسی که از او در کنار رائفی‌پور و سعید محمد منتشر شد، افرادی حضور داشتند که شاید بتوان آنها را از دشمنان قسم‌خورده محمدباقر قالیباف دانست. رضایی که تاکنون درخصوص فعالیت‌های حزبی مجلس دوازدهم برخلاف دوران‌هایی که برای ریاست‌جمهوری‌اش تلاش می‌کرد، فعالیت سیاسی خاصی بروز نداده بود، حال با نشست‌های مختلف با رقیبان رئیس مجلس دوازدهم، گویا سیاست‌ورزی دبیر سابق مجمع تشخیص مصلحت نظام وارد فاز جدیدی شده است.
شاید نام رضایی را نسبت به برخی چهره‌های شناخته شده اصولگرایی در یک سال اخیر و برای انتخابات پارلمان کمتر شنیده باشیم اما این امر نشان از این موضوع ندارد که برادر محسن، کنج عزلت گزیده بود و رفت‌وآمدی بین سیاسیون نداشت. او در ائتلاف شانا که ائتلاف اصولگرایان است، حضور داشت و پس از مدتی با جریان شریان جلسه برگزار می‌کرد. حالا هم چند وقتی است در کنار رائفی‌پور و سعید محمد، اصلی‌ترین مهره‌های طیف نوظهور صبح ایران می‌نشیند. آن هم همان محسن رضایی‌ای که در طول چهار سال ریاست قالیباف بر مجلس تا آنجایی که در توان داشت، سعی کرد تا مانند دوستانش چندان رئیس مجلس یازدهم را مورد هجمه قرار ندهد، مگر در لفافه.
اصولگرایان هرگز به وحدت درستی نرسیدند و حزب‌ها و ائتلاف‌هایشان نیز همواره درصدد زمین زدن یک یا چند نفر از افراد خودشان بوده است. مثال بارزی که می‌توان از قالیباف و دوستانش نام برد اما سوالی که در کنشگری‌های ضدونقیض رضایی پیش می‌آید این است که چطور او به یک‌باره از سایه خارج شد و در دوره زمانی بسیار نزدیک به هم در شورای ائتلاف نیروهای انقلاب (شانا) حاضر و در ادامه در شریان و صبح ایران دیده شد؟ آیا محسن رضایی که همیشه سودای ریاست‌جمهوری را داشت، حال تنها رقیبش را در سال ۱۴۰۴ محمدباقر قالیباف می‌بیند (که گویا او هم چندان از اینکه به جای ریاست پارلمان بر صندلی ریاست قوه مجریه تکیه بزند، بدش نمی‌آید) بنابراین تنها استراتژی‌ای که به ذهنش خطور می‌کند، یار غار تمام جریانهای اصولگرایی است. آن هم طیف‌هایی که برای زمین زدن قالیباف از هیچ کاری دریغ نکرده و نمی‌کنند.
هرچند این گمانه‌زنی که محسن رضایی چرا تنها قالیباف را رقیب ریاستش بر پاستور می‌داند و چندان وقعی بر رقابت با رئیسی نمی‌نهد نیز سوالی است که ممکن است پیش آید اما در مقابلش می‌توان به این موضوع نیز فکر کرد که اگر این گمانه‌زنی درست باشد، طبیعتاً محسن رضایی در صورت پیروز شدن رئیسی می‌تواند جای بیشتری در دولت آینده داشته باشد تا پیروز شدن قالیباف! کمااینکه تمام این جریان‌هایی که با آنها نشست‌وبرخاست می‌کند، با وجود اختلاف، یک هدف مشترک دارند، حذف محمدباقر قالیباف.
اگر کمی به عقب برگردیم نزدیک انتخابات ۱۴۰۰ ریاست‌جمهوری، رضایی و قالیباف رقابت جالبی با هم داشتند. این دو نفر که در جنگ یکی فرمانده ارشد و دیگری فرمانده زیردست بود، یک بار دیگر نیز یعنی سال ۹۲ با هم مسابقه گذاشته بودند؛ اگرچه هر دو از آن رقابت ناکام بیرون آمدند. مجدداً سال ۹۹ عزم رقابت کردند. رئیس مجلس به اسم نظارت بر قوانین و دبیر مجمع هم به عنوان بررسی مسائل استان به سفرهای استانی می‌رفتند. آن زمان که جهان در بحران کرونا بود یک سایت خبری از این خبر داد که محسن رضایی در شرایط کرونایی در کمتر از پنج ماه دست‌کم به ۱۵ استان و البته شهرهای مختلف استان تهران سفر کرده است. البته اصفهان، مرکزی، لرستان و فارس را هم به آن اضافه کنیم. در این فاصله کمتر از یک ماه البته همه سفرهای او نیز با عنوان دبیر مجمع تشخیص انجام شد. همان زمان خبری مبنی بر احتمال نامزدی برادر محسن در انتخابات ۱۴۰۰ ریاست‌جمهوری نیز منتشر شد. اما سایت رضایی حتی خبر کاندیداتوری او برای مجلس را هم ترفند مخالفان برای سوزاندن او در انتخابات ریاست‌جمهوری دانست. این درحالی است که رضایی بالاخره در قامت رقیب رئیسی به میدان مبارزه وارد شد و باخت.
برنامه‌های سفرهای قالیباف هم تقریباً شبیه محسن رضایی بود. مثلاً در برنامه سفر کردستانش با فعالان فرهنگی و اجتماعی سنندج و با شورای اداری استان جلسه داشت. آن زمان همچنین ویدئوهایی از دیدارهای مردمی قالیباف نیز منتشر شده بود که بسیار یادآور سفرهای استانی محمود احمدی‌نژاد بود. در نهایت محمدباقر قالیباف در قامت ریاست قوه مقننه و محسن رضایی، دبیر مجمع تشخیص مصلحت نظام آینده را ادامه دادند.
البته ناگفته نماند در ریاست‌جمهوری سال ۱۴۰۰ رضایی تلاش کرد با شکل‌دهی به یک ائتلاف بین خودش، سعید محمد و مرحوم رستم قاسمی، نوعی کنشگری انتخاباتی منجر به برد و یا منجر به وزن‌کشی را شکل دهد اما او نیز همچون تمام نامزدهای دیگر آن انتخابات، مستحیل در فرآیند برد ابراهیم رئیسی شد و نه تنها در ایام همان انتخابات نیز حرف درشتی علیه رئیسی نگفت بلکه در پساانتخابات نیز همچون عمده دیگر نامزدها وارد دولت رئیسی شد. اگرچه این یک سوال سیاسی جالب است که چرا تمام نامزدهای اصولگرای انتخابات ۱۴۰۰ به صورت یکجا (به غیر از جلیلی که خودش نخواست به دولت برود) وارد دولت رئیسی شدند و چه سیاستی پشت این کار نهفته بود؛ لکن این روایت قصد دارد صرفاً به محسن رضایی بپردازد. آن‌طور که عصر ایران تحلیل می‌کند، سابقه و اطلاعات سیاسی نشان می‌دهد که محسن رضایی پس از خروج از سپاه علاقه خاصی به حضور در دولت داشته است. گزارش‌هایی وجود دارد که او حتی در دولت خاتمی نیز ابراز تمایل به حضور در کابینه داشت. او از سال ۸۴ به این سو عملاً یک پای ثابت عمده انتخابات ریاست‌جمهوری بوده است. انتخابات‌هایی که محسن رضایی به‌رغم انتخاب گفتمان‌های مختلفی از «دولت عشق» گرفته تا «پیوستن به اشکال‌گیرندگان بر انتخابات ۸۸ سپس انعزال از آنها» توفیقی در آنها به دست نیاورد. هرچه بود اما محسن رضایی پس از انتخابات ۱۴۰۰ بخشی از تمایل پیش‌گفته را عملی کرد و به عنوان «معاون اقتصادی رئیس‌جمهور رئیسی» وارد دولت رئیسی شد؛ ورودی که البته از ابتدا هم پیش‌بینی می‌شد که بی‌فرجام باشد. بنابراین، این نخستین بار پس از سال‌ها بود که محسن رضایی از سمت دبیری مجمع تشخیص مصلحت نظام کنار می‌رفت.
به هر حال تحرکات جدید سیاسی محسن رضایی بدان معنا نیست که رقابت نهایی الزاماً بین قالیباف و او خواهد بود، اما با پیشینه‌ای که از این دو سیاستمدار و فرمانده قدیمی داریم، طیف اصولگرایان از هر جریان و حزبی ترجیح می‌دهند برای جلوگیری از پیروزی قالیباف به رضایی رای دهند و همانطور که ابراهیم رئیسی را به ریاست رساندند، حال اگر رئیسی مهره سوخته آنها شود، نفر بعدی رضایی باشد تا رئیس مجلس یازدهم. اینکه این اقدام علیه قالیباف چه دستاوردی برای رضایی دارد و حذف قالیباف از گردونه به نفع چه کسانی است؛ نکاتی هستند که باید منتظر ماند تا در آینده‌ای نه چندان نزدیک با رصد کردن تحرکات سیاسی آنها نتیجه گرفت. اما در عین حال فعالیت‌های این روزهای محسن رضایی همواره این گمانه‌زنی را تقویت می‌کند که او سودایی جز کاندیداتوری دوباره برای ریاست‌جمهوری ندارد و گویا در عمل رقیبی قدرتمندتر از محمدباقر قالیباف نمی‌بیند.
۲۷۲۱۹
برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1904295
تیراندازی، مراسم عروسی در ونایی بروجرد را به عزا تبدیل کرد