سرنخ های تازه از مهاجرت انسان های اولیه
تاریخ انتشار: ۱۴ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۰۹۰۸۵
به گزارش روز چهارشنبه ایرنا از روزنامه « ساوث چاینا مورنینگ پست » بقایای « دی ان ای » نوجوانی در منطقه « والاسیا » اندونزی پیدا شده که دانشمندان او را « بث » نامگذاری کردند. یافته های محققان از « دی ان ای » این انسان اولیه نشان می دهد ادغام مردم آسیا با مردم منطقه سیبری به زمان هایی بسیار پیش تر از آنچه فکر می کردند باز می گردد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
یافته های ژنتیکی نشان می دهد اولین ادغام ژنتیکی میان مردم جنوب آسیا و مردم سیبری به پیش تر از زمانی باز می گردد که محققان اثر انگشت ژنتیکی از زنی در غارهای اندونزی کشف کرده بودند و در مجله علمی « نیچر » منتشر شده بود.
« باسران برهان » یک باستان شناس از دانشگاه « گریفیت » استرالیا در مصاحبه ای گفته است : « امکان این که « والاسیا » منطقه بهم رسیدن دو گونه انسانی از « دنیسوانز » که گروهی از انسان های باستانی متعلق به سیبری می باشند و مردم جنوب آسیا وجود دارد. »
پیش تر دانشمندان و باستان شناسان تخمین می زدند مردمی از شمال آسیا و سیبری ۳ هزار و ۵۰۰ سال پیش به مناطق جنوبی آسیا مهاجرت کرده بودند.
برچسب‌ها قاره آسیا مهاجرت اندونزیمنبع: ایرنا
کلیدواژه: قاره آسیا مهاجرت اندونزی قاره آسیا مهاجرت اندونزی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۰۹۰۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
زندگی سالم طول عمر را پنج سال افزایش می‌دهد
ایتنا - دانشمندان دریافته‌اند نقش و اهمیت زندگی سالم از ژن‌هایی که سبب می‌شوند برخی عمر کوتاه‌تر داشته باشند بیشتر است و کمک می‌کند عمرشان پنج سال طولانی‌تر شود.
مختصصان برای اولین بار در پژوهشی بررسی کردند به‌رغم تاثیر شگرف ژنتیک، ورزش، برنامه غذایی سالم، خواب کافی و مصرف نکردن دخانیات چگونه می‌تواند احتمال بقا را افزایش دهد.
در این پژوهش ۳۵۳ هزار و ۷۴۲ نفر از بیوبانک (Biobank ـ بانک زیستی) بریتانیا بررسی شدند و داده‌ها نشان داد کسانی که از لحاظ ژنتیکی احتمال دارد عمر کوتاه‌‌تری داشته باشند در مقایسه با کسانی که خطر ژنتیکی کمتری دارند، فارغ از سبک زندگی‌شان، ۲۱ درصد بیشتر در معرض خطر مرگ زودهنگام قرار دارند.
در این بین، احتمال مرگ زودهنگام افراد دارای سبک زندگی ناسالم، فارغ از احتمال خطر ژنتیکی‌شان، ۷۸ درصد بیشتر است.
یافته‌های این پژوهش همچنین نشان داد که دارا بودن سبک زندگی ناسالم همراه با ژن‌های طول عمر کوتاه‌تر خطر مرگ زودهنگام را در مقایسه با کسانی که از لحاظ ژنی خوش‌شانس‌تر بوده‌اند و سبک زندگی سالمی دارند، بیش از دو برابر افزایش می‌دهد.
با وجود این، پژوهشگران دریافتند به نظر می‌رسد افراد تا حدی روی طول عمرشان کنترل دارند.
یافته‌های آن‌ها نشان داد که سبک زندگی مطلوب ممکن است خطر ژنتیکی طول عمر کوتاه‌تر یا مرگ ناهنگام را حدود ۶۲ درصد تعدیل کند.
آن‌ها گفتند: «شرکت‌کنندگان دارای خطر ژنتیکی بالا با سبک زندگی مطلوب می‌توانند طول عمرشان را در سن ۴۰ سالگی حدود ۵.۲۲ سال افزایش دهند.»
بر اساس یافته‌ها، «ترکیب سبک زندگی مطلوب» برای عمر طولانی‌تر عبارت است از «هرگز سیگار نکشیدن، فعالیت جسمی منظم، مدت خواب کافی، و برنامه غذایی سالم».
این پژوهش که در نشریه پزشکی بریتانیایی طب مبتنی بر شواهد (BMJ Evidence Based Medicine) منتشر شده است، داده‌های افراد را به‌مدت ۱۳ سال دنبال کرده بود، و در این مدت ۲۴ هزار و ۲۳۹ مرگ رخ داد.
افراد از لحاظ تاثیر ژنتیک بر طول عمر به سه گروه طولانی (۲۰.۱ درصد)، متوسط (۶۰.۱ درصد) و کوتاه (۱۹.۸ درصد) و سه گروه امتیاز سبک زندگی مطلوب (۲۳.۱ درصد)، متوسط (۵۵.۶ درصد)، و نامطلوب (۲۱.۳ درصد) تقسیم شدند.
پژوهشگران با استفاده از امتیاز خطر چندژنی، متغیرهای ژنتیکی متعدد را بررسی کردند تا زمینه ژنتیکی کلی فرد برای عمر طولانی‌تر یا کوتاه‌تر را مشخص کنند.
سایر امتیازها بر مبنای بررسی مصرف دخانیات، نوشیدن الکل، ورزش، شرایط جسمی، برنامه غذایی سالم و خواب بود.
پژوهشگران این تحقیق متشکل از کارکنان دانشکده پزشکی دانشگاه ژجیانگ چین و دانشگاه ادینبرو بودند.
آن‌ها گفتند: «این پژوهش نقش محوری سبک زندگی سالم در کم کردن تاثیر عوامل ژنتیکی بر کاهش طول عمر را روشن می‌کند.»
«سیاست‌های سلامت عمومی برای بهبود سبک زندگی سالم مکملی موثر در کنار مراقبت‌های بهداشتی مرسوم است و از تاثیر عوامل ژنتیک بر طول عمر انسان می‌کاهد.»
جزئیات جدید از دزدیده شدن دختر ۴ ساله کلاله‌ای؛ کارگر ۳۵ ساله قصد فروش یسنا را داشت