امشب از رصد اجرام آسمانی غافل نشوید
تاریخ انتشار: ۱۶ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۲۰۲۱۸
کارشناس تیم علمی رصدخانه لارستان گفت: امشب شاهد وضعیت‌های ماه در حضیض خورشید و زمینی باشید همچنین پیک بارش شهابی اژدهایی را از دست ندهید.
فاطمه فخرایی فرد در گفتگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: سیاره مریخ امروز _جمعه ۱۶ مهرماه_ از نزدیکی خورشید در آسمان عبور می‌کند و به جدایی زاویه‌ای ۳۹ دقیقه قوسی از خورشید می‌رسد، برای چند هفته در تابش خورشید محو می‌شود و قابل مشاهده نیست.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
وی افزود: اگر امکان رصد مریخ در این موقعیت وجود داشت به دلیل فاصله زیاد در کوچک‌ترین و کم‌نورترین حالت خود با قطر زاویه‌ای ۳.۶ ثانیه قوسی ظاهر می‌شد. مریخ طی هفته‌ها و ماه‌های بعد دوباره از سمت غرب خورشید ظهور می‌کند و به تدریج برای دوره‌های طولانی‌تر قبل از سپیده دم قابل رصد می‌شود.
ماه در وضعیت حضیض خورشیدیکارشناس تیم علمی رصدخانه لارستان اضافه کرد: امروز _جمعه ۱۶ مهرماه_ ساعت ۱۹:۱۵ ماه به نزدیک‌ترین فاصله خود از خورشید که حدود 0.999 AU است می‌رسد. این پدیده تقریباً با عبور ماه نو از موقعیت مقارنه خورشیدی اتفاق می‌افتد. در لحظه حضیض، ماه در فاصله 0.999 AU از خورشید قرار خواهد گرفت؛ فاصله بین زمین و ماه 0.002 AU یا ۳۶۳ هزار کیلومتر خواهد بود. در این شب ماه در صورت فلکی میزان ساعت ۱۹:۰۴ غروب می‌کند.
ماه در وضعیت حضیض زمینیفخرایی فرد تصریح کرد: ماه ساعت ۲۰:۵۷ به نزدیک‌ترین نقطه در مدار چرخش خود به دور زمین می‌رسد و کمی بزرگ‌تر از زمان‌های دیگر به نظر می‌رسد. فاصله ماه از زمین متفاوت است، زیرا مدار آن کاملاً دایره‌ای نیست و کمی بیضی شکل است. وقتی ماه مسیر بیضوی را اطراف زمین طی می‌کند فاصله آن ۱۴ درصد بین ۳۵۶ هزار و ۵۰۰ کیلومتر در حضیض و ۴۰۶ هزار و ۷۰۰ کیلومتر در اوج تغییر می‌کند. اندازه زاویه‌ای آن نیز بر اساس همین فاکتور بین ۲۹.۴ دقیقه قوسی و ۳۳.۵ دقیقه قوسی تغییر می‌کند؛ اگر چه در واقعیت تشخیص این عمل دشوار است زیرا همزمان فازهای ماه نیز تغییر می‌کند.
وی افزود: ممکن است تصور کنید ماه به هنگام طلوع و غروب بسیار بزرگ‌تر و نزدیک‌تر است، در واقع چنین چیزی صحیح نیست و فقط یک خطای دید است که ماه هنگام نزدیک شدن به افق بسیار بزرگ‌تر از آن چیزی که واقعاً هست به نظر می‌رسد، این مسئله توهم ماه نامیده می‌شود و چیزی بیشتر از یک خطای دید نیست. هر عکسی نشان می‌دهد که ماه دقیقاً به همان اندازه است، صرف نظر از اینکه در افق ظاهر شود یا مستقیماً بالای سر باشد. هنگامی که ماه نزدیک به افق قرار دارد در میان ساختمان‌ها و درخت‌ها دیده می‌شود، مقایسه اندازه آن با این المان‌های زمینی باعث می‌شود به چشم ما بزرگ‌تر نمایان شود، در این صورت مغز ما معیار مقایسه اندازه دیگری برای آن به کار می‌برد. در این وضعیت ماه از فاصله ۳۶۳ هزار کیلومتری زمین عبور می‌کند و با قطر زاویه‌ای ۳۲.۸۷ دقیقه قوسی ظاهر می‌شود.
بارش شهابی اژدهاییکارشناس تیم علمی رصدخانه لارستان گفت: بارش شهابی اژدهایی از ۱۴ مهرماه تا ۱۸ مهرماه فعال است و پیک آن امروز _جمعه ۱۶ مهرماه_ رخ می‌دهد. در این مدت هر زمان که کانون بارش در صورت فلکی اژدها بالای افق قرار داشته باشد، امکان مشاهده شهاب‌های بارشی اژدهایی وجود دارد. از مختصات رصدخانه لارستان هر روز از غروب تا ساعت ۰۱:۲۶ که کانون بارش زیر افق غربی شما قرار می‌گیرد، امکان مشاهده شهاب‌واره‌ها وجود خواهد داشت. کانون بارش قبل از تاریک شدن آسمان به اوج خود می‌رسد؛ بنابراین بهترین زمان رصد شهاب‌واره‌ها بلافاصله پس از غروب خورشید است.
وی افزود: در این شب ماه دو روزه حدود ۹ درصد روشنایی دارد، این بارش بر اثر عبور زمین از میان رد دنباله‌دار دوره‌ای P21 / ژاکوبینی-زینر ایجاد می‌شود. این بارش معمولاً ضعیف است و به ندرت بیش از پنج شهاب در ساعت را ارائه می‌دهد. هر چند سال‌های ۱۹۳۳ و ۱۹۴۶ نرخ ساعتی سر سویی بارش شهابی یا همان ZHR برای این بارش شهاب بسیار بیشتر از معمول شد و به هزاران شهاب در ساعت رسید.
کد خبر 527050منبع: ایمنا
کلیدواژه: نجوم رویداد نجومی پدیده نجومی رویدادهای نجومی رویداد نجوم پدیده نجومی امروز رویداد نجومی 1400 عکاسی نجومی نجوم 1400 نجوم سال ۱۴۰۰ پدیده های نجومی سال ۱۴۰۰ نجوم تقویم نجومی 1400 شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق رصدخانه لارستان بارش شهابی زاویه ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۲۰۲۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ستاره‌شناسان قوی‌ترین شواهد برای سیاره نهم را کشف کردند
تیمی از پژوهشگران می‌گویند پس از مطالعه‌ی گروهی از اجرام دوردست و ناپایدار که از مدار نپتون گذر می‌کنند، قوی‌ترین شواهد آماری را مبنی بر اینکه سیاره نهم واقعا در منظومه شمسی وجود دارد، پیدا کرده‌اند.
وقتی نوبت به کشف سیاره‌ها می‌رسد، پیدا کردن آنها در اطراف ستاره‌های دیگر در واقع کمی ساده‌تر از پیدا کردن آنها در اطراف ستاره خودمان است. به‌منظور پیدا کردن سیاره‌های جدید، اخترشناسان می‌توانند به لطف تکنیکی به نام «روش گذار»، افت نور هنگام عبور سیاره‌ها از مقابل ستاره میزبان را از طریق تلسکوپ‌ها مشاهده کنند.
ستاره‌شناسان همچنین با بررسی لرزش‌های ستاره که ناشی از سیاره‌هایی است که دور آن در گردش هستند، به وجود سیاره‌ها پی می‌برند. ازطریق این روش‌ها و چند روش دیگر، ما در چند دهه گذشته هزاران سیاره فراخورشیدی را کشف کرده‌ایم، درحالی‌که تعداد سیاره‌ها در منظومه شمسی همچنان هشت عدد باقی مانده است.
کشف سیاره‌های واقع در اطراف خورشید خودمان بر دو روش متکی است: رصد آنها در آسمان و شناسایی اختلالات جزئی در مدار اجرام دیگر. سیاره‌های زهره، عطارد، زحل، مشتری و مریخ همه ازطریق مشاهدات بصری کشف شدند.
اورانوس در سال ۱۷۸۱ زمانی کشف شد که ویلیام هرشل، ستاره‌شناس آلمانی دریافت جسم درخشانی در آسمان نسبت‌به ستاره‌های دیگر در حرکت است. نپتون زمانی کشف شد که اوربن لو وریه، اخترشناس و ریاضیدان فرانسوی متوجه شد مدار اورانوس با مدار پیش‌بینی‌شده توسط فیزیک نیوتنی متفاوت است. او پی برد که این پدیده می‌تواند توسط سیاره دیگری دورتر از اورانوس که بر مدار آن تاثیر می‌گذارد، توضیح داده شود و پیش‌بینی کرد سیاره کجا می‌تواند باشد.
اما کشف سیاره‌ها در منظومه شمسی ممکن است هنوز به پایان نرسیده باشد. در سال ۲۰۱۵، دو ستاره‌شناس موسسه فناوری کالیفرنیا شواهدی ارائه کردند که نشان می‌داد شش جرم فراتر از مدار نپتون به شکلی در کنار هم قرار گرفته‌اند که گویی توسط جرمی با نیروی گرانشی بزرگ در نزدیکی هم جمع شده‌اند. با وجود استدلال منتقدان مبنی بر اینکه تشخیص سیاره فرضی ممکن است به دلیل ناهنجاری آماری و سوگیری انتخاب باشد، تیم بر این باور است که اجرام مذکور ممکن است تحت‌تاثیر جرمی بزرگ‌تر در آن‌سوی مدار نپتون در گردش باشند.
پژوهشگران در مقاله‌ای جدید، با بررسی اجرام دارای دوره‌ی مداری طولانی که از مدار نپتون عبور می‌کنند، دریافتند که نزدیک‌ترین نقطه مدار آنها به خورشید در حدود ۱۵ تا ۳۰ واحد نجومی است. درمقابل، فاصله بین خورشید و زمین یک واحد نجومی است. آنها با انجام شبیه‌سازی‌هایی برای کشف آنچه که به بهترین نحو مدار این اجرام را توضیح می‌دهد، دریافتند مدلی که شامل سیاره عظیمی در آن‌سوی نپتون باشد، وضعیت پایدار این اجرام را خیلی بهتر از شبیه‌سازی‌هایی توضیح می‌دهد که در آنها سیاره نهم وجود ندارد. در این مدل، متغیر‌های دیگری مانند جزر و مد کهکشانی و تاثیر گرانشی ستاره‌های درحال عبور نیز درنظر گرفته شد.
گرچه یافته‌های مطالعه جدید جالب است، این تجزیه‌و‌تحلیل مکان پیدا کردن چنین سیاره‌ای را مشخص نمی‌کند. البته ممکن است به‌زودی با آغاز کار رصدخانه ورا روبین سرانجام اطلاعات قطعی‌تری درباره سیاره نهم به دست آوریم.
یافته‌های پژوهشگران در پایگاه مقاله‌های پیش‌انتشار آرکایو بارگذاری شده و برای انتشار در مجله‌ی The Astrophysical Journal Letters پذیرفته شده است.
منبع: زومیت
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی علوم فضایی و نجوم
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت