به نقل از «عصر ایران»

این سرماخوردگی پاییزی را جدی بگیرید

تاریخ انتشار: ۱۷ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۲۷۲۰۱

یک متخصص و مدرس طب ایرانی با اشاره به اینکه زکام (یک سرماخوردگی پاییزی) یکی از راه‌های دفع مواد ناسالم از بدن است، گفت: نباید جلوی این عارضه گرفته شود؛ مگر آنکه علائم بیش از ۴ تا ۵ روز به طول بیانجامد یا علائمی از عفونت‌های باکتریال وجود داشته باشد که در آن صورت باید با مراجعه به پزشک متخصص و تشخیص دقیق بیماری، داروهای مورد نیاز، تجویز و مصرف شوند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

مریم نواب زاده در گفت وگو با ایسنا با بیان اینکه آنچه از ناحیه بینی و چشم خارج می‌شود زکام نام می‌گیرد و آنچه ریخته می شود نزله نام دارد، اظهار کرد: نزله، در طب ایرانی به عنوان مادر بیماری‌ها نام برده شده که به طور مستقیم و غیر مستقیم در ایجاد ۴۰ بیماری مرتبط دانسته شده است.

وی ادامه داد: بیماری‌هایی مثل سینوزیت، بزرگی لوزه‌ها و عفونت حلق و ریه  به طور مستقیم و کم‌کاری تیروئید، ریفلاکس معده، واریس، درد مفاصل، کیست‌های پستان، اگزما و آلرژی به صورت غیرمستقیم با وجود نزله سرد طولانی مرتبط هستند.

نواب زاده بیان کرد: یکی از مشکلات شایع در فصل پاییز و زمستان، ابتلا به سرماخوردگی است و در سرماخوردگی‌های ساده یا اصطلاحاً ویروسی که علائم آن محدود به آبریزش بینی، بی حالی و خستگی بوده و علائم عفونت باکتریال مانند گلودرد چرکی وجود ندارند.

وی با بیان اینکه باید از مصرف نابجای داروهایی چون آنتی بیوتیک‌ها و کورتون‌ها پرهیز و تا بهبود علائم، استراحت کرد، افزود: در سرماخوردگی ویروسی، ضمن پرهیز از خوردنی‌هایی که موجب سردی و تری بدن می‌شوند، از سوپ‌ها و آش‌های ساده و گرم باید استفاده کرد.

این متخصص و مدرس طب ایرانی با اشاره به اینکه زکام یکی از راه‌های دفع مواد ناسالم از بدن است، تصریح کرد: نباید جلوی آن گرفته شود؛ مگر آنکه علائم بیش از ۴ تا ۵ روز به طول بیانجامد یا علائمی از عفونت‌های باکتریال وجود داشته باشد که در آن صورت باید با مراجعه به پزشک متخصص و تشخیص دقیق بیماری، داروهای مورد نیاز، تجویز و مصرف شوند.

نواب زاده با بیان اینکه در مکتب طب سنتی ایرانی، محور اصلی علائم و پیگیری روند درمان بر اساس نوع ترشحات مجاری تنفسی فوقانی تنظیم می‌شود، تصریح کرد: منابع طب سنتی ایران، ترشحات نزله‌ای را در دو گروه کلی قرار داده‌اند که شامل نزله گرم و نزله سرد است.

نواب زاده در خصوص علایم نزله گرم اظهار کرد: علامت‌های ذکر شده در نزله گرم، بیشتر با علائم سرماخوردگی متناسب است و شامل ترشحات رقیق و آبکی بینی و حلق، سوزش و خارش گلو و حلق، سرخی چشم‌ها، التهاب حلق و گرفتگی بینی و صدا است.

وی با اشاره به درمان نزله گرم تصریح کرد: اصل درمان در نزله‌ها، به قوام آوردن خلط و ترشحات و آماده کردن آنها برای دفع است؛ بدین معنا که با داروهای مناسب، خلط رقیق یا غلیظ و خلط غلیظ را رقیق کنیم.

وی افزود: با این توضیح مشخص است که باید تدابیری به کار برد که در روزهای نخست سرماخوردگی که خلط رقیق است، آن را غلیظ کنیم و بر عکس در روزهای نهایی یا هنگام بروز عوارضی چون سینوزیت چرکی وجود اخلاط غلیظی که دفع آنها مشکل است، باید با تدابیر و داروهای مناسب را رقیق و آماده‌ دفع کرد.

دستورات درمانی نزله‌ گرم

این متخصص و مدرس طب ایرانی با بیان اینکه به طور کلی دستورات درمانی نزله‌ گرم (سرماخوردگی) شامل مواردی است، تصریح کرد: بهتر است غذای اصلی در سه روز نخست، تنها سوپ جو رقیق و سبزیجات فراوان باشد و تلاش شود معده سبک نگاه داشته شود؛ در این زمان خوردن غذاهای سنگین به ویژه گوشت، به شدت منع شده است؛ مصرف شیر هم به حداقل برسد.

وی ادامه داد: از مصرف آب سرد اجتناب شود؛ مصرف حریره تهیه شده از آب، سبوس گندم، نشاسته، کتیرا، روغن بادام و شکر توصیه شده و در صورت ریزش زیاد ترشحات به حلق، غرغره کردن آب انار یا آب عدس (آبی که عدس در آن  پخته شده) یا پوست و تخم خشخاش یا ترکیبی از آنها مفید است.

 نواب زاده با بیان اینکه استحمام با آب ولرم در نزله گرم مفید است، اظهار کرد: در راستای کنترل سرفه‌های خشک، همه این اقدامات بسیار مفید است و در صورت نیاز، یک قاشق غذاخوری به‌دانه را در یک لیوان، آب بخیسانید تا حالت ژله‌ای پیدا کنید و هر دو ساعت یک قاشق غذاخوری از آن را به تدریج بخورید و دانه‌های به را در دهان نگه دارید و لعاب آن را قورت دهید.

وی ادامه داد: روغن‌های با طبع سرد مانند روغن بنفشه در بینی چکانده شود و تلاش کنید به صورت طاق باز نخوابید بلکه به پهلو خوابیده و زیر سر خود را هم بالا نبرید تا ترشحات از بینی دفع شده و کمتر به مجاری تنفسی پایینی ریخته شود.

نواب زاده در خصوص علائم نزله سرد بیان کرد: علامت‌های نزله سرد، بیشتر با علائم مزمن شدن و عوارض سرماخوردگی مانند سینوزیت، برونشیت باکتریایی تطابق دارد و مهم‌ترین این علائم وجود ترشحات غلیظ و لزج است که به سختی از مجاری تنفسی جدا می‌شود و می‌تواند بیشتر به رنگ سفید و کمتر به رنگ‌های زرد و سبز تیره باشد.

 وی یادآور شد: همچنین فرد در این مواقع دچار سنگینی بدن و کسالت و به ویژه سنگینی سر، گرفتگی بینی، صدای تو دماغی است که بیشتر با کاهش حس بویایی و چشایی و کمتر با احساس بو، مزه‌، عفونت و دود همراه است.

منبع: عصر ایران

کلیدواژه: نواب زاده طب ایرانی نزله گرم

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۲۷۲۰۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اختلال ترس از فراموش شدن چیست؟

به گزارش گروه اجتماعی ایسکانیوز، بیشتر مردم امیدوارند که عزیزانشان از آنها به نیکی یاد کنند و طبیعی است که گهگاه نگران فراموش شدنشان باشند. اما برای برخی، ترس از فراموش شدن یا نادیده گرفته شدن را می توان به عنوان یک فوبیا در نظر گرفت.

بیشتر بخوانید: تله فوبیا یا اضطراب تلفن چیست؟

آتازاگورافوبیا ترس غیرعادی از به یاد ماندن است. همچنین می تواند شامل ترس از فراموش کردن کسی یا چیزی باشد. اگر ترس شما شامل فراموش شدن توسط یک فرد یا گروه اجتماعی خاص باشد، ممکن است بخشی از یک نوع فوبیای اجتماعی در نظر گرفته شود.

این مقاله به ویژگی‌های ترس از فراموشی و همچنین علل، علائم و گزینه‌های درمانی این فوبیا می‌پردازد.

تعریف ترس از فراموش شدن

آتازاگورافوبیا ترس شدید یا غیرمنطقی از فراموش شدن یا فراموش کردن کسی یا چیزی است؛ همچنین ممکن است شامل ترس از نادیده گرفته شدن یا جایگزین شدن باشد.

در برخی موارد، این وضعیت را می توان بخشی از فوبیای اجتماعی در نظر گرفت. تخمین زده می شود که ۱۵ میلیون آمریکایی با یک فوبیای اجتماعی زندگی می کنند. فوبیای اجتماعی زمانی است که ترس غیرمنطقی از قضاوت یا طرد شدن در یک موقعیت اجتماعی خاص دارید.

افراد مبتلا به آتازاگورافوبیا ممکن است اضطراب، استرس، یا وحشت ناتوان کننده ای را تجربه کنند که فقط به این فکر می کنند که فراموش می شوند. شما همچنین ممکن است علائم فیزیکی اضطراب مانند حالت تهوع، ضربان قلب سریع یا حتی یک حمله پانیک تمام عیار را هنگام مواجهه با ترس خود تجربه کنید.

ترس از فراموش شدن نیز ممکن است با نگرانی های خاص در مورد از دست دادن حافظه، مانند ترس از ابتلا به بیماری آلزایمر یا زوال عقل مرتبط باشد. این ترس ممکن است در حین مراقبت از فردی با این وضعیت ایجاد شود.

علائم آتازاگورافوبیا چیست؟

مانند بسیاری از فوبیاها، ترس از فراموشی می تواند با علائم روحی و جسمی همراه باشد. افراد مبتلا به آتازاگورافوبیا اگر واقعاً در یک موقعیت اجتماعی فراموش شوند یا نادیده گرفته شوند، یا زمانی که با فکر فراموش شدن یا فراموش کردن کسی یا چیزی مواجه شوند، ممکن است علائمی خاص را تجربه کنند.

علائم آتازاگورافوبیا ممکن است شامل موارد زیر باشد:

ترس و اضطراب بیمارگونه زمانی که نادیده گرفته می شوند یا فراموش می شوند یا درک می کنند که ممکن است فراموش شوند.

دلهره و اضطراب شدید فقط به فکر فراموش شدن

اضطراب شدیدی که با خطر واقعی فراموش شدن تناسب ندارد

تجربه احساس فاجعه یا عذاب قریب الوقوع در مواجهه با موقعیتی که نگرانی از دست دادن حافظه یا فراموش نشدن را برمی انگیزد.

حالت تهوع یا ناراحتی شکمی

مشکل در خوابیدن

اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی که در آن‌ها احتمال فراموشی یا نادیده گرفته شدن وجود دارد

درد ناشی از تنش در نواحی خاصی از بدن

وحشت زدگی

علل آتازاگورافوبیا چیست؟

فوبیا باعث واکنش استرس فرد می شود که به عنوان پاسخ جنگ یا گریز نیز شناخته می شود. دلایل متعددی وجود دارد که این پاسخ استرس ممکن است با ترس از فراموش شدن ایجاد شود، از جمله:

ژنتیک: ژن‌های خاصی که توسط والدین بیولوژیکی منتقل می‌شوند نقش مهمی در فوبیا و سایر اختلالات اضطرابی دارند.

تجربه یادگیری مشاهده شده: اگر یکی از والدین یا خواهر و برادر از همین موضوع می ترسد، ممکن است فرد یاد گرفته باشد که از فراموش شدن بترسد.

تجربه یادگیری مستقیم: سابقه تروما یا تجربه آسیب زا مانند فراموش شدن، پشت سر گذاشتن یا رها شدن یا از دست دادن والدین یا مراقب می تواند به ترس از فراموش شدن کمک کند.

تجربه یادگیری اطلاعاتی: قرار گرفتن در معرض افرادی که حافظه خود را از دست می دهند، مانند مراقبت از فرد مبتلا به زوال عقل یا آلزایمر، ممکن است منجر به ایجاد ترس از فراموشی شود.

آتازاگورافوبیا چگونه تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص آتازاگورافوبیا، یک متخصص سلامت روان به ویرایش پنجم « راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی » (DSM-۵)، کتابچه راهنمای رسمی انجمن روان‌پزشکی آمریکا مراجعه می‌کند.

DSM-۵ آتازاگورافوبیا را به عنوان یک وضعیت سلامت روان نمی شناسد، اما این وضعیت ممکن است به عنوان یک فوبیا خاص واجد شرایط باشد.

این راهنما از معیارهای تشخیصی زیر برای تشخیص فوبیای خاص استفاده می کند:

ترس پایدار است و بیش از شش ماه ادامه دارد.

از ترس به طور فعال اجتناب می شود و تقریباً همیشه باعث اضطراب فوری می شود.

ترس با خطر واقعی موقعیت تناسبی ندارد.

ترس باعث اختلال قابل توجهی در زمینه های اساسی عملکرد، از جمله عملکرد اجتماعی و شغلی می شود.

آتازاگورافوبیا چگونه درمان می شود؟

گزینه های درمانی مختلفی وجود دارد که می تواند به بیمارانی که فوبیا دارند کمک کند. یک متخصص مراقبت های روان یک برنامه درمانی بر اساس علائمی که ارائه می دهید ایجاد می کند.

برخی از گزینه های درمانی مورد استفاده برای رفع ترس از فراموشی ممکن است عبارتند از:

درمان شناختی رفتاری (CBT): این یک نوع گفتگو درمانی است که شامل تغییر افکار و رفتارهای فرد می شود. این به افراد کمک می کند تا یاد بگیرند که الگوهای تفکر ناسازگار (مشکل ساز) و رفتارهای مرتبط با فوبیای خاص خود را بهتر شناسایی و تغییر دهند. CBT یک درمان خط اول برای اختلالات اضطرابی در نظر گرفته می شود.

مواجهه درمانی: این درمان برای سال ها درمان اولیه برای فوبیا بوده است. به طور کلی شامل قرار دادن تدریجی یک فرد در معرض فوبیا به روشی ایمن برای کاهش اجتناب و کاهش ترس در طول زمان است.

میانجیگری ذهن آگاهی: این یک نوع تمرین مراقبه است که بر حضور کامل در لحظه فعلی تمرکز دارد. می تواند به شما در مدیریت سطوح اضطراب و ترس کمک کند.

دارو: گاهی اوقات از داروها برای کاهش علائم اضطراب که بخشی از فوبیا هستند، یا اگر همزمان علائم افسردگی یا یک اختلال اضطرابی اضافی وجود داشته باشد، استفاده می شود. داروها ممکن است شامل داروهای ضد اضطراب یا ضد افسردگی باشند.

خلاصه

ترس از فراموش شدن را آتازاگورافوبیا می نامند؛ وقتی فردی به این وضعیت مبتلا می شود، ترس شدیدی از فراموش شدن یا به یاد نیاوردن کسی یا چیزی وجود دارد. گزینه های درمانی مانند تکنیک های ذهن آگاهی، درمان شناختی رفتاری و دارو وجود دارد. کار با یک متخصص مراقبت های روان دارای مجوز می تواند به شما در مدیریت این وضعیت کمک کند.

منبع: سلامت نیوز

انتهای پیام/

کد خبر: 1228756 برچسب‌ها روان شناسی