ضرورت همکاری بین‌المللی تنظیم‌گران در مهار قدرت بلامنازع پلتفرم‌های آمریکایی
تاریخ انتشار: ۱۸ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۳۹۸۱۷
پنجاه و یکمین اجلاس سالانه تنظیم‌گران بین‌المللی با حضور ساترا و روسای اصلی‌ترین تنظیم‌گران رسانه و ارتباطات از نقاط مختلف دنیا به صورت آنلاین برگزار شد.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو به نقل از روابط عمومی ساترا؛ پنجاه و یکمین اجلاس سالانه تنظیم‌گران بین‌المللی، امسال نیز همچون ادوار پیشین توسط موسسه بین‌المللی ارتباطات با حضور ساترا و تنظیم‌گرانی از اقصی‌نقاط جهان برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این اجلاس که ساترا برای بار دوم در آن شرکت کرده است، موضوع و محوریت پنل مذکور، لزوم هم‌راستاسازی منافع عمومی و چرخه اقتصادی وسودآوری پلتفرم‌ها بود که شرکت‌کنندگان، پیرامون آن به گفتگو پرداختند.
دکتر سید محمدصادق امامیان؛ رئیس ساترا با شرکت در این اجلاس ضمن ارائه اطلاعات از وضعیت ویژه ایران و به طور خاص چالش‌هایی که رسانه‌های بومی کشور در رقابت با رسانه‌های بین‌المللی با آن مواجهند، گفت: معمولا رسانه‌های بین‌المللی قانون گریزند و از پاسخ‌گویی به نهاد حاکمیتی خودداری می‌ورزند؛ این در حالی‌ست که رسانه‌های بومی ما نهایت همکاری را با نهاد‌های حاکمیتی دارند، بنابراین این چالش‌ها درعمل چالش‌های مشترکی محسوب می‌شوند که غالب کشور‌ها را مورد تهدید قرار می‌دهند.
وی در بخشی دیگر با اشاره به نقطه قوت کشورمان در زمینه فعالیت رسانه‌ها که توجه سایر شرکت‌کنندگان را به خود معطوف کرد و تاکید بسیاری به آن شد، بیان کرد: ما در ایران برخلاف حوزه شبکه‌های اجتماعی که با غلبه رسانه‌های بین‌المللی توام است، دارای پلتفرم‌های اشتراک‌گذاری ویدیویی اختصاصی متعلق به خود هستیم که در بیشنر کشور‌ها وجود ندارند و این موارد به مثابه سرمایه‌های ملی ایران محسوب می‌شوند.
رئیس ساترا با برشمردن برخی از اتفاقات که در سال‌های اخیر در رسانه‌های بین‌المللی رخ داده‌اند، تاکید کرد: حذف صفحات حائز اهمیت و مورد توجه مردم ما، ورود به صفحات شخصی، تعلیق و حتی مسدود کردن برخی از این صفحات، حذف محتوای مهم از منظر فرهنگ ملی و از این دست رخدادها، عملا به این معناست که حاکمیت رسانه‌ای کشور مورد تعرض واقع شده است.
در ادامه جلسه، این موضوع به عنوان یک دغدغه مشترک و مهم که بسیاری از کشور‌ها تجربه مشابه آن را داشته‌اند مورد گفتگو قرار گرفت.
سید محمدصادق امامیان؛ رئیس ساترا در پایان صحبت‌های خود در این اجلاس به ارائه چند پیشنهاد پرداخت که عبارتند از:
- ضرورت همکاری بین‌المللی تنظیم‌گران در مهار قدرت بلامنازع پلتفرم‌های آمریکایی.
- برقراری تعادل بین حاکمیت رسانه‌ای کشور‌ها و بهره‌مندی از منافع فعالیت پلتفرم‌های بین‌المللی به عنوان موضوع اصلی همکاری مشترک تنظیم‌گران.
-احترام به حاکمیت ملی و التزام به اصل بی‌طرفی سیاسی پلتفرم‌های بین‌المللی به عنوان پیش‌شرط مشترک تنظیم‌گران برای ادامه فعالیت آنها در کشور‌های متبوع.
در این پنل، مدیران نهاد‌های تنظیم‌گر سایر کشور‌ها نیز با تأکید بر دغدغه‌های مشترک، لزوم شکل‌گیری سازوکار همکاری را برای رفع دغدغه‌های کشور‌ها به عنوان راه‌حل مطرح کردند.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: ساترا پلتفرم های اینترنتی فضای مجازی رسانه های بین المللی تنظیم گران پلتفرم ها رسانه ها کشور ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۳۹۸۱۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا کسی برای دختران دانشجوی آمریکایی شعر برای خواهرم نمی‌خواند!
این چند روز که عکس‌ها و فیلم‌های ضرب‌وشتم دانشجویان آمریکایی در رسانه‌های خارجی سانسور می‌شود، نخستین سؤالی که به ذهن می‌رسد این است که اگر این تصاویر مربوط به ایران بود، روایت ماجرا چطور شکل می‌گرفت؟!
ضرب‌وشتم وحشیانه دانشجویان و حتی استادان دانشگاه در حالی است که مطالبه معترضان تنها توقف جنایت در غزه است، اما همین را هم تحمل نمی‌کنند. ۶۰۰نفر را دستگیر و ده‌ها نفر را تحقیر کردند و زیر باد کتک گرفتند؛ تا آنجا که مجبور شدند خون‌های ریخته‌شده دانشجویان را با ماشین آبپاش شست‌وشو دهند بلکه آثار جنایت پاک شود. اما تمام رسانه‌های اصلی، این خروش بی‌سابقه را سانسور کرده‌اند.
تا اینجا آزادی‌بیان به روایت آزادی آمریکایی است؛ اما بیایید فرض کنیم که این ماجرا در ایران اتفاق می‌افتاد. آنگاه رسانه‌ها و سیاستمداران غربی و نهاد‌های حقوق بشری چطور رفتار می‌کردند؟ این در حالی است که کنشگری دانشجویان، اعتراض به وحشی‌گری بی‌سابقه رژیم صهیونیستی است و نه اقدامی علیه امنیت ملی کرده‌اند و نه آسیبی به اموال عمومی زده‌اند و نه آدم کشته‌اند و نه کف خیابان مأموران را برهنه و سلاخی نموده‌اند و نه با گروه‌های آدمکش و تفرقه‌افکن و برانداز همکاری کرده‌اند و یا اجیر آنها شده‌اند. با همه اینها فرض کنید این وقایع در ایران بود؛ آنگاه آنها چه رفتاری می‌کردند؟
- تمام رسانه‌هایشان به‌خط می‌شدند تا شب و روز، عکس‌ها و تصاویر را به کرات بازنشر و تحلیل کنند. اگر هم تصویری پیدا نمی‌کردند از عکس‌های گذشته یا ساختگی یا تصاویر تجمعات دیگر کشور‌ها استفاده می‌کردند.
- از فرصت استفاده و تمام گروه‌های آدمکش و تروریست و اراذل و اوباش را به‌صف می‌کردند تا وارد کشور شوند یا از گوشه و کنار شهر جمع‌شان می‌کردند تا تجمع دانشجویان را تبدیل به شورش علیه امنیت کشور کنند.
- تمام سیاستمداران در رده‌های مختلف در دیگر کشور‌ها را ردیف می‌کردند تا تصاویر را محکوم کنند. از دولت‌ها درخواست می‌کردند با ایران قطع رابطه کنند و نهاد‌های امنیتی ایران را تروریستی بنامند.
- تمام سلبریتی‌ها به‌صف می‌شدند و موضع‌گیری می‌کردند. هر سلبریتی‌ای هم اعلام موضع نمی‌کرد، به‌صورت مجازی به او حمله‌ور می‌شدند تا از سر ترس سخن بگوید و ساکت نباشد. هر میزان هم لازم بود پول خرج می‌کردند.
- هر زمان اعتراضات از دایره اخبار خارج می‌شد و به سمت آرامش پیش می‌رفت، با ریختن خون چند بی‌گناه، آن را شعله‌ور می‌ساختند. حتی اگر لازم بود، در کف خیابان مامور امنیتی یا انتظامی یا آدم عادی را نیز سلاخی می‌کردند و خون می‌ریختند.
- همه نهاد‌های حقوق بشری را به‌خط می‌کردند تا بیانیه دهند و محکوم کنند و قطعنامه دهند و تحریم جدید وضع کنند.
- از صفحات آشپزی و آرایشگری و پیج‌های فیتنسی و صفحات رقص و جادوگری و شومنی گرفته تا همه اینفلوئنسر‌ها را به‌خط می‌کردند و سکه می‌دادند تا مطالب آنها را بازنشر کنند و این احساس ایجاد شود که تنها یکصدا بیشتر در جامعه وجود ندارد.
- عده‌ای ساده‌لوح و خودحقیرپندار را هم تحریک می‌کردند تا کاملا واداده، غرب را تشویق کنند و کشور را متهم به ناکارآمدی و تباهی کنند.
- جهت تهییج بیشتر و تحریک احساسات، آثار هنری تولید می‌کردند و شعر می‌ساختند و موسیقی درست می‌کردند. اما هیچ‌کس برای دختران و زنان دانشجوی آمریکایی شعر «برای خواهرم، خواهرت، خواهرامون» نمی‌خواند و با عکس‌های آنها فیلم و کلیپ نمی‌سازد.
- تا می‌توانستند به اموال عمومی و دارایی شخصی مردم و کشور لطمه می‌زدند تا ترس و وحشت در شهر حاکم شود و مردم احساس کنند همه‌چیز از دست رفته است و به‌زودی انقلاب می‌شود. بعد هم تصاویر آن را با ضریب بالا توزیع می‌کردند تا بگویند قدرت برتر در میدان آنها هستند. اما همان‌ها امروز هتک حیثیت دانشجویان آمریکایی را نادیده می‌گیرند، بلکه صدای‌شان آگاهی‌ساز و روشنگرانه نباشد.
منبع: روزنامه همشهری
باشگاه خبرنگاران جوان وبگردی وبگردی
گزارشگر قديمى راديو دار فانى را وداع گفت