فراز و فرود های سینمای کودک از گذشته تا امروز
تاریخ انتشار: ۱۹ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۴۷۷۸۸
سینمای کودک و نوجوان با قدمتی بیش از نیم قرن فراز و نشیب‌های فراوانی را پشت سر گذاشته و همچنان در حال تغییر است. بی شک این حوزه چالش‌های فراوانی را پیش رو خواهد داشت و همچنان نیاز به تکامل و بهتر شدن دارد.
به گزارش خبرنگار ایمنا، سینمای کودک و نوجوان در دهه‌های اخیر به دلیل برخی حواشی از دوران طلایی خود دور شده است، اما با برنامه‌ریزی و همکاری برخی از دستگاه‌ها روح تازه‌ای در آن دمیده می‌شود؛ به گونه‌ای که به نظر می‌رسد می‌توانیم شاهد بازگشت دوران طلایی آن برای تأثیرگذاری بر تعلیم، تربیت و انتقال فرهنگ به نسل آینده باشیم.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
جزئیاتی از المپیاد فیلم سازی در پنجمین دوره خود بگویید؟
پنجمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان ایران از ۱۷ مهر ماه آغاز شده است و امسال ۵۰ نوجوان که از این تعداد ۳۱ دختر و ۲۱ پسر هستند، با ۳۷ ایده و ۲۴ فیلم کوتاه از ۱۵ استان به المپیاد فیلمسازی راه یافتند، امسال شهرها و استان‌های بیشتری با المپیاد همراه شدند و آئین پایانی آن روز ۲۱ مهر خواهد بود. همچنین نشست‌های انتقال تجربه را با پوران درخشنده، حبیب احمدزاده و بهروز شعیبی خواهیم داشت که با نوجوانان به گفت‌وگو خواهند نشست. در پنجمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان ایران آثار رسیده در دو بخش «ایده» و «فیلم» داوری خواهد شد.
وحید گلستان، بیژن میرباقری و پوران درخشنده که سال‌های پیش منتور جشنواره بودند، داوری این دوره را به عهده دارند و بهترین گزینه برای قضاوت هستند، زیرا جریانی که نوجوانان در المپیاد طی می‌کنند را می‌شناسند.هدف ما از این المپیاد این نیست که نوجوانان یک شبه فیلمساز شوند، چرا که کسی در طول چند روز فیلمساز نمی‌شود، اما شرکت در این المپیاد می‌تواند در مسیر آینده آنها تأثیرگذار باشد.
برگزارکننده المپیاد فیلمسازی، انجمن سینمای جوانان ایران و بنیاد سینمایی فارابی است؛ انجمن سینمای ایران می‌تواند ادامه مسیر این نوجوانان باشد، یعنی پس از این دوره بسیاری از آنها به انجمن راه پیدا کرده و به کار خود ادامه می‌دهند.
حضور نوجوانان در آینده فیلمسازی سینمای کودک و نوجوان چه تأثیری دارد؟
هدف این بود که در المپیاد اگر در کار سینمای کودک و نوجوانان کمبود داریم، از همین جا شروع کنیم وکسانی که انگیزه دارند و می‌خواهند وارد این حوزه شوند را تربیت کنیم تا در آینده بتوانند وارد حوزه فیلم سازی شوند. کودکان و نوجوانان در همین المپیاد و جلسه‌های دیگر که می‌تواند اجرا شود، انگیزه می‌گیرند و در آینده وارد دانشگاه و فیلم سازهای خوبی خواهند شد و می‌توانند کار خود را شروع کنند. حفظ سینما در آینده با نگه داشتن نوجوانان این حوزه و علاقمند کردن آنها به فیلم سازی برای کودکان و نوجوانان از همین جا شروع می‌شود.
آیا امروزه آثار سینمای کودک مانند گذشته است؟
در هر دوره سینمای کودک باید مطابق با آن دوره باشد، کودکان و نوجوانان ما امروزه با گذشته تفاوت دارند و حتی نیازها و توقعاتشان نیز متفاوت است، اگر کودکان گذشته را می‌توانستیم با یک ترفند تصویری ساده نسبت به موضوعی قانع کنیم، اکنون کودکان این دوره را به دلیل دیدن انواع فیلم‌های متنوع با چهره‌های بصری بسیار شاخص نمی‌توان با جلوه‌ها قانع کرد؛ نسل امروز، نسل تصویر است و این موضوع از همان خردسالی با موبایل و تلویزیون و … شروع می‌شود و قطعاً سینمای امروز و نیازهای کودکان امروز با دهه‌های گذشته بسیار متفاوت بوده و دست‌خوش تغییراتی شده است. بنابراین باید برای ساختن فیلم کودک و نوجوان با این تغییرات همسو شویم تا بتوانیم فیلم‌های ماندگاری تولید کنیم.
پس از انقلاب اسلامی، بنیاد سینمایی فارابی در دهه ۶۳ تأسیس شد که مهمترین مأموریت آن حمایت از سینمای کودک و نوجوان بوده است، حتی جشنواره بین المللی کودکان و نوجوانان را این بنیاد برگزار می‌کند و این همان نقشی است که در همان سال‌های ابتدایی تأسیس بنیاد به عهده گرفته است و به تولید شاخص فیلم‌های سینمای کودک و نوجوان توجه دارد. در همه دوره‌ها بنیاد سینمایی کودک یکی از ارکان اصلی در پخش نمایش فیلم‌های کودک و نوجوان و معرفی سینمایی کودک و نوجوان در خارج از مرزهای ایران بوده، اما در دوره‌هایی فراز و نشیب داشته و این طبیعی است، در چهار سال گذشته از سال ۹۶ شورای راهبردی سینمای کودک و نوجوان ایجاد شد و مسئولیت این حوزه در اختیار بنیاد فارابی نبود و اعضای شورا و مسئولیت شورا با افراد خارج از بنیاد فارابی بود.
اما سخت‌ترین بخش جریان سینمایی کودکان و نوجوانان، اکران فیلم‌ها است، چراکه در دورانی شورای راهبردی سینمای کودکان و نوجوانان نتوانست شرایطی را ایجاد کند که فیلم‌های کودکان و نوجوانان بتواند در سینماها اکران شود. از سال ۹۶ تلاش‌هایی در بنیاد سینمایی فارابی انجام شد که دوباره مسئولیت این حوزه به بنیاد فارابی بازگردد و شورای صنفی نمایش، خانه سینما و به طور کل مجموعه سازمان سینمایی تلاش کرد که مشکلات برطرف شود. از سال ۹۷ اکران فیلم‌های سینمایی کودکان و نوجوانان به شکل مستقل در کشور اتفاق افتاد و مدارس و دانش‌آموزان با همکاری سامانه اردوی مدارس و بنیاد فارابی در سانس‌های صبح فیلم‌ها را دیدند و تلاش شد تا اکران موفقی برای این حوزه انجام شود.
مهمترین انتقادی که به جشنواره فیلم کودک و نوجوان وارد است، چیست؟
تلویزیون و صدا و سیما با بخش تبلیغات و تیزر فیلم‌ها به کار کودک کمک کرد و این کار باعث شد که فیلم‌های کودک و نوجوان اکران و رقم فروش این فیلم‌ها بیشتر شود، پس در سال ۹۷ جهش خیلی خوبی را در این زمینه شاهد بودیم و در سال ۹۸ هم شرایط خوب بود، اما متأسفانه با شیوع ویروس کرونا این بخش با مشکل مواجه و اکران فیلم در سالن متوقف شد، در همین سال‌ها حمایت بنیاد فارابی برای کودکان و نوجوانان جدی‌تر شد و با مشارکت کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان چند فیلم سینمایی ساخته شد و با بخش خصوصی نیز چند فیلم تولید کردیم، فیلم سینمایی "یدو" که سال گذشته با همکاری کانون پرورش فکری کودکان ساخته شد، توانست مهمترین جوایز فیلم فجر را به دست آورد.
امسال هم در جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان نمایش به شکل ویژه انجام شد، کاری که در این حوزه انجام گرفت این بود که فقط برای جشنواره کودکان و نوجوان فیلم نساختیم. انتقادی که وجود داشت این است که چرا باید فقط فیلم‌هایی ساخته شود که کارکرد آن در جشنواره فیلم کودکان و نوجوانان است و بعد از جشنواره هیچ اتفاقی برای این فیلم‌ها نمی‌افتد، همچنین یک مجموعه فیلم در اختیار داشتیم که به دلایل متعددی امکان اکران در سینما را نداشتند و سینمادارن حاضر به اکران آنها نمی‌شدند، اما اکنون در فارابی اکران هر فیلمی که پیش از کرونا تولید شده، تمام شده است و امیدواریم بعد از کرونا نیز فیلم‌هایی که قابلیت نمایش در سینماها را دارد و در حال حاضر کارهای آماده سازی آن انجام می‌شود به نمایش عمومی در آید.
اغلب در دنیا برای سینمای خانوادگی ارزش زیادی قائل هستند و معتقدیم به جای فیلم کودک بیشتر باید فیلم خانوادگی ساخت، فیلم‌های کودک و نوجوان و حتی انیمیشن‌هایی که خارج از کشور می‌سازند، فیلم‌های خانواده است. درواقع فیلم‌کودک و سینمایی نیست، بلکه برنامه‌های تلویزیونی کوتاه است.
فیلم سازی برای کودک و نوجوانان با چه چالش‌هایی مواجه است؟
چند سال است که کارگردان‌های کمی وارد این عرصه شده اند، در دهه ۶۰ فیلم‌های زیادی ساخته شد و اکثر فیلم‌ها فانتزی و خیال پردازانه‌ای بود که همه دوست داشتند، در آن زمان بیشتر روی این فیلم‌ها سرمایه‌گذاری می‌شد و به همین دلیل فیلم سازان به این جشنواره می‌آمدند، جشنواره رونق بیشتری داشت و امکان دیده شدن فیلم‌ها نیز بیشتر بود.
زمانی که فیلم‌ها دیگر فانتزی نبودند و به سمت واقع گرایانه شدن پیش رفتند، کم کم اکران از رونق افتاد و سرمایه‌گذاران کمتر شدند و فیلم سازان با اینکه در خارج درخشیدند، اما در ایران کمتر دیده شدند. یک فیلم ساز وقتی که بداند مخاطبینش آن را می‌شناسند و در تبلیغات دیده می‌شود در آن حوزه می‌ماند، اما زمانی که فیلمش را اکران نمی‌کنند و سرمایه‌گذار ندارد، قطعاً به حوزه دیگری کوچ می‌کند تا از آن حمایت شود.
اقداماتی برای از بین بردن موانعی که برای اکران وجود داشت، انجام دادیم و با هماهنگی‌هایی که با شورای صنفی نمایش و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و سازمان سینمایی انجام شد، این موانع را برداشتیم و این مساله باعث شد که فیلم کودک و نوجوان اکران شود.
آیا حمایت‌های کافی و لازم از فیلم‌های کودک و نوجوان انجام می‌شود؟
وقتی که فیلم‌های کودکان و نوجوانان اکران شد تبلیغ مناسب داشت و به سمت فروش خوب رفت، سرگروه‌های سینمایی توجهی به سینمای کودک نمی‌کردند و با همکاری شورای صنفی نمایش موظف شدند که هر سر گروه سینمایی در سال یک فیلم کودک و نوجوان اکران کند و بعد از آن سرگروه‌ها بودند که به دنبال فیلم کودک و نوجوان می‌گشتند تا با آنها قرارداد ببندند، اما پیش از این هیچ الزام و حمایتی وجود نداشتند و بیشتر مواقع استقبالی از فیلم‌های کودک و نوجوان نمی‌شد، اما همین اقدام کوچک گره‌های بسیاری را باز کرد.
در تولید فیلم‌های کودکان و نوجوانان حمایت‌هایمان را به فیلم سازانی می‌دهیم که برای کودکان و نوجوانان با فیلم‌های امیدبخش، فانتزی و نشاط آور ظاهر شوند و فیلم آنها یک قهرمان داشته باشد و کودکان خودشان را در آن فیلم‌ها ببینند. پس بیشتر به سمت این فیلم‌ها رفتیم و از فیلم‌هایی که شخصی و واقع‌گرایانه و کارکرد آن فقط در جشنواره‌ها بود پرهیز کردیم، سینما و بخش خصوصی هم وقتی توانست چند فیلم کودک و نوجوان تولید و فروش خوبی پیدا کند، سرمایه‌گذاری را بیشتر کرد.
همین امسال که در گیر کرونا هستیم، حدود ۱۲ فیلم کودک و نوجوان ساخته شده که ما از سه فیلم حمایت کردیم و سایر فیلم‌ها را بخش خصوصی تولید و به سینما ارائه کرده است، باید حیات طبیعی برای سینما در نظر گرفت و حمایت‌هایی لازم را انجام داد تا این حیات باقی بماند.
کد خبر 527971منبع: ایمنا
کلیدواژه: سینمای کودک و نوجوان سینمای کودک ایران چالش های سینمای کودک و نوجوان آموزش و پرورش و سینمای کودک و نوجوان سینمای کودک جشنواره بین المللی فیلم کودک و نوجوان حبیب ایل بیگی المپیاد فیلم سازی نوجوانان المپیاد فیلمسازی نوجوانان ایران فراخوان پنجمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان سینمای ایران سینما سرزمین خیال شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق فیلم های کودکان و نوجوانان فیلم های کودک و نوجوان بنیاد سینمایی فارابی سینمای کودک و نوجوان فیلم کودک و نوجوان المپیاد فیلمسازی بنیاد فارابی المپیاد فیلم سینمایی کودک فیلم ها فیلم ها برای کودک فیلم سازی ساخته شد سال ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۴۷۷۸۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
بازی برای کودکان خیلی مهم است اما جایگاه ادبیات هم حفظ شود
لاله جعفری نویسنده حوزه کتاب کودک، درباره وضعیت کتاب کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار مهر گفت: خوشبختانه امروز طیف وسیعی از کتاب‌ها در بازار نشر وجود دارد اما در مقابله با تالیف‌های خارجی که مخاطب زیادی دارند نویسندگان ایرانی کار سختی پیش رو دارند چون باید به نحوی بنویسند تا بچه‌ها فقط به دنبال کتاب‌های ترجمه نروند و به دنبال تالیفات داخلی نیز باشند.
وی افزود: همچنین گستردگی سبک‌های ادبی در حوزه کودک زیاد است و تنوع خوبی وجود دارد. ما داستان‌های تخیلی، ترسناک، طنز، علمی و… را داریم و این تنوع باعث می‌شود تا بچه‌ها به طرف کارهای تألیفی جذب شوند. البته که هنوز فاصله بسیاری با آثار خارجی داریم، چرا که گرانی کاغذ و چاپ باعث شده تا ناشران محدودتر کار کنند و این محدودیت‌ها برای نویسندگان نیز به‌وجود می‌آید. امیدوارم این مشکلات حل شوند و آثار تألیفی در کنار ترجمه بچه‌ها را به سمت خود جلب کنند.
نویسنده کتاب «چوم چوم» درباره یافتن ایده برای نگارش و همراهی با کودک امروز گفت: سعی می‌کنم تجربه‌های میدانی زیاد داشته باشم و با بچه‌ها کار کنم. حواس پنجگانه خود را در مواجه با بچه‌ها تقویت کنم. در پارک، خیابان، مترو و هر جایی‌که کودکی می‌بینم شش دانگ حواسم را جمع کنم تا ببینم عکس‌العملش در مقابله با مسائل چگونه است و سعی می‌کنم ایجاد ارتباط کنم و ببینم مدل حرف‌زدن‌شان تا چه اندازه نسبت به بچه‌های دوره خودمان تغییر کرده است. در کنار این مشاهده میدانی سعی می‌کنم کتاب‌های پرفروش دنیا را بخوانم و نکات قابل توجه آن را درک کنم. از سوی دیگر تلاش می‌کنم تا در فیلم‌ها، انیمیشن‌ها یا حتی بازی‌های رایانه‌ای جستجو کنم ببینم آثار پرطرفدار چه نکاتی به همراه دارند که بچه‌ها به سمت آنها جلب می‌شوند.
جعفری به چگونگی ترغیب بچه‌ها برای مطالعه و فرهنگ‌سازی در راستای مطالعه گفت: بازاریابی مهمترین مساله است. تبلیغات اثر بسیار زیادی دارد و فکر می‌کنم رسانه‌ها حرف اول را در این میان می‌زنند. امروز بین دو فیلم برای پخش، رقابت و تبلیغات گسترده‌ای وجود دارد، چه در شبکه‌های داخلی و چه فارسی زبان خارجی؛ در حالی‌که برای کتاب ما هیچ تبلیغی نداریم. فکر می‌کنم سهل‌الوصول‌ترین راه، همین تبلیغ است. هرچند که هزینه‌بر است، اما رسانه‌های داخلی مانند تلویزیون، به نوعی جزو مایملک مردم ایران به شمار می‌آید و باید از آن استفاده شود. ما در طول روز همه نوع تبلیغی در رسانه می‌بینیم، غیر از کتاب.
وی ادامه داد: از سویی فکر نمی‌کنم در مدارس هیچ تمرکزی روی این مسئله وجود داشته باشد. این اتفاق در حالی است که بیشترین زمان را فرزندان ما در مدرسه و در کنار هم می‌گذرانند و می‌توان برای آنها ساعت مطالعه، یا زنگ کتاب تعریف کرد و به هزار نوع، نه به شکل خشک و اجباری بلکه با بازی و سرگرمی تبلیغ کتاب کرد تا فرهنگ مطالعه در میان بچه‌ها ایجاد شود.
این‌نویسنده گفت: ناشران به دنبال کتاب‌هایی همراه با بازی و سرگرمی هستند و وجه بازی برای‌شان غالب است. درست است که بازی نقش مهمی در زندگی کودک دارد، اما ادبیات نیز جایگاه خودش را دارد و باید این جایگاه حفظ شود. ناشران مجبور هستند برای فروش کتاب دست به هر کاری بزنند و کالایی تولید کنند که روی دست‌شان نماند. اما کتاب‌هایی که ادبیات خالص هستند و به جشنواره‌های داخلی و خارجی راه پیدا می‌کنند هر روز کمرنگ و کم‌تعداد شده‌اند و این را من از سفارش‌هایی که به خودم ارائه می‌شود، می‌بینم. ناشر از من می‌خواهد که سری کاری کنم در حالی که باید بذر آگاهی در ذهن کودک کاشته شود و این با یک اثر خوب اتفاق می‌افتد، اما امروز این گونه نیست. وی در پایان گفت: امیدوارم شرایطی فراهم شود تا نویسنده آنچه که دلش می‌خواهد را بنویسد و تنها سفارشی کار نکند.
کد خبر 6090973
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»