به نقل از «خبرگزاری دانشجو»

معرفی آثار بخش مسابقه بین‌الملل جشنواره فیلم کوتاه تهران

تاریخ انتشار: ۲۰ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۶۶۷۷۰

عناوین فیلم‌های راه‌یافته به بخش مسابقه بین‌الملل سی و هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران اعلام شد.

 به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو به نقل از ستاد خبری سی و هشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران، بر اساس اعلام امور بین‌الملل جشنواره فیلم کوتاه تهران، فیلم‌های راه‌یافته به مسابقه بین‌الملل معرفی شدند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اسامی این آثار به شرح زیر هستند:

۱. «یک سیرک کوچک» به کارگردانی یوشیرو اوساکا از کامبوج/داستانی

۲. «تن‌هایی آب را می‌خواباند، یخ زده بیدار می‌شود» به کارگردانی سوفیا پترسن از آرژانتین/تجربی

۳. «انیما انیمه انیمام» کار گروهی از اسپانیا/ مستند

۴. «تا آخرین قطره» به کارگردانی سیمون شلنمن از آلمان/ پویانمایی

۵. «حفره سیاه» به کارگردانی تریستان ایمون از سوییس/ داستانی

۶. «برانکا» به کارگردانی آکوس کی کوواچ از مجارستان/ داستانی

۷. «مدفون در حیاط پشتی» به کارگردانی دیه گو باوئر از برزیل/ داستانی

۸. «بازی کودکان» به کارگردانی لیزا هاشتهتل از اتریش/ پویانمایی

۹. «آسمان صاف» به کارگردانی آندری زاموسکوونی و ایگور تسوی از روسیه/ داستانی

۱۰. «بارگاه پادشاه» به کارگردانی برناردو راپازوت و افونسو راپازوت از پرتغال/ داستانی

۱۱. «روز، ورای روزمرگی است» به کارگردانی دامیان کوکور از لهستان/ داستانی

۱۲. «دالیا» به کارگردانی برسی اولاسون از ایسلند/ داستانی

۱۳ «دوئل» به کارگردانی ولاد کوزلوف از آمریکا/ داستانی

۱۴. «پوست» به کارگردانی ساموئل و سیلوین مانی از سوییس/ پویانمایی

۱۵. «او» به کارگردانی وائل عصاف از لبنان/ داستانی

۱۶. «درک از طریق لامسه» به کارگردانی داگ رولند از آمریکا/ داستانی

۱۷. «بی نقص» به کارگردانی ناتان فرانک از فرانسه/ داستانی

۱۸. «دوست» به کارگردانی آندری سوتلوف از بلاروس/ داستانی

۱۹. «تجدید سوخت» کار گروهی از کانادا/ پویانمایی

۲۰. «آشیانه» به کارگردانی سیری هالکو از فنلاند/ داستانی

۲۱. «تعیین هویت» به کارگردانی ژان فرانسوا کامینز از فرانسه/ تجربی

۲۲. «داستان مادر ایگور درباره یک خانه قدیمی، کاغذ‌ها و عکس‌ها» به کارگردانی داریا کوپیچ از لهستان/ پویانمایی

۲۳. «خداحافظی غیرممکن است» به کارگردانی یولاندا سنتنو از اسپانیا/ داستانی

۲۴. «دعوت» به کارگردانی جوورد مارتنز از هلند/پویانمایی

۲۵. «کار آلمانی خوب» به کارگردانی جانیس الکساندر کیفر از آلمان/ داستانی

۲۶. «آخرین روز مازلو» به کارگردانی لوران پایلو از فرانسه/ داستانی

۲۷. «بیدار کردن حشرات» به کارگردانی استفانی لانسک و فرانسوا لروی از فرانسه/پویانمایی

۲۸. «سرزمینی که بالا و پایین می‌رود» به کارگردانی مونا پننان از فنلاند/ مستند

۲۹. «موی مامان» به کارگردانی لکسی اوستگنیف از روسیه/ پویانمایی

۳۰. «پول» به کارگردانی آرتور بی سنرا و ساویو لایت از برزیل/ تجربی

۳۱. «شادی موتورسوار در لباس او نمی‌گنجد» به کارگردانی گابریل هررا از مکزیک/ داستانی

۳۲. «قاچاقچی مواد» به کارگردانی ماریانو بنایون و کارلوس بالسیرو از اسپانیا/ پویانمایی

۳۳. «یک روز» به کارگردانی جیانگ جین از چین/ مستند

۳۴. «بدون جوهر» به کارگردانی آدام توتونگی و اندی اورتیز از امریکا/ پویانمایی

۳۵. «شب‌های نانتونگ» به کارگردانی، اما کیان خو و لئوپولد دیولف از فرانسه/ داستانی

۳۶. «چائو ئر» به کارگردانی به کارگردانی لی شیسیان از چین/ داستانی

۳۷. «تلاش برای زندگی» کار گروهی از تایوان/ پویانمایی

۳۸. «کهکشان» به کارگردانی کارلوس سگوندو از برزیل/ داستانی

۳۹. «تایتان» به کارگردانی والری کارنو از بلژیک/ داستانی

۴۰. «آواز‌هایی از سرزمینی بسیار دور» به کارگردانی توهیناب‌ها مجومدار از هند/ داستانی

۴۱. «یقه‌های آهار خورده» به کارگردانی دانیل رودریگز ریسکو از پرو/ داستانی

۴۲. «به رود قدم بگذار» به کارگردانی ما ویجیا از چین/ پویانمایی

۴۳. «تابستان آن سال، در خانه ماندیم» به کارگردانی نوئلیا آر. دزا از اسپانیا/ داستانی

۴۴. «آپارتمان» به کارگردانی رافائل فریدمن از فرانسه/ مستند

۴۵. «مرزبان» به کارگردانی اسون گیلنیک از آلمان/ داستانی

۴۶. «ترس» به کارگردانی پاولینا کارلوچی اسفورزا از لهستان/ مستند

۴۷. «بازی» کار گروهی از کنیا/ داستانی

۴۸. «نگهبان» به کارگردانی هکتور فرناندز کاچون از اسپانیا/ داستانی

۴۹. «موگایی» به کارگردانی جان بل از استرالیا/ داستانی

۵۰. «حشره‌ای درون من است» کار گروهی از هند/پویانمایی

۵۱. «روز‌های یکشنبه به طرز عجیبی جریان می‌یابند» به کارگردانی ژیزل لین از سنگاپور/داستانی

۵۲. «عمو» به کارگردانی خوان مدینه از مکزیک/ پویانمایی

۵۳. «ذره‌ای از بهشت» به کارگردانی آندره چیچکی از لهستان/ مستند

۵۴. «جنوب آرمان‌شهر» به کارگردانی لئوناردو اوهارا و فرانکی واکر از برزیل/ تجربی

۵۵. «راه رفتن با پادشاهان» به کارگردانی گیوم سنز از بلژیک/ داستانی

۵۶. «سوت» به کارگردانی اگی کاراکورت از ترکیه/ داستانی

۵۷. «تو کیوی نیستی» به کارگردانی ماریا ساولوا از استونی/ پویانمایی

۵۸. «یک تولد» به‌کارگردانی فیلیپ آرسنو از کانادا/ داستانی

۵۹. «عیاشی افراطی پلاستیکی» به کارگردانی پل بوش از دانمارک/ پویانمایی

سی‌وهشتمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران ۲۷ مهر تا ۲ آبان ۱۴۰۰ (۱۹ تا ۲۴ اکتبر ۲۰۲۱) برگزار می‌شود. این رویداد برای اولین‌بار در تاریخ سینمای ایران واجد شرایط تایید آکادمی اسکار شناخته و معرفی شده است.

منبع: خبرگزاری دانشجو

کلیدواژه: جشنواره فیلم کوتاه تهران سینمای ایران سینما و تئاتر فیلم های سینمایی فیلم کوتاه تهران کار گروهی بین الملل

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۶۶۷۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

از فیلم‌سازی «بدون دیالوگ» تا خندیدن به «قضاوت»

به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، هفتمین جلسه فصل نهم پاتوق فیلم کوتاه با همکاری موسسه فرهنگی، تبلیغاتی بهمن سبز-پخش رویش، یکشنبه‌ ۹ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳ در پردیس سینمایی بهمن برگزار شد.

در این جلسه ۴ فیلم کوتاه «شیوع» به کارگردانی میثم مرادی، «زخم» به کارگردانی سحر نورمنّور، «گرازها» به کارگردانی غلامرضا جعفری و «قضاوت» به کارگردانی آریا گازُر به نمایش درآمدند و سپس محمد علیزاده‌فرد کارگردان سینمای کوتاه به‌‌عنوان کارشناس و محمد صابری به‌عنوان مجری‌کارشناس برنامه به نقد این آثار پرداختند.

فیلم‌سازی بدون دیالوگ؛ ریسک یا فرصت؟

در بخش ابتدایی این نشست، فیلم «شیوع» به کارگردانی میثم مرادی با حضور این کارگردان جوان مورد بررسی قرار گرفت و محمد علیزاده درباره ویژگی «بدون دیالوگ بودن» این فیلم، توضیح داد: خیلی وقت‌ها ساخت فیلم بدون دیالوگ می‌تواند باعث ابهام شود چون شما با طیف مختلفی از مخاطبان روبه‌رو هستید. البته در فیلم‌کوتاه ما با مخاطبان خاص مواجه هستیم؛ افرادی که به شکل خاص سینما را دنبال می‌کنند. در فیلم‌هایی که به سمت این نوع روایت‌ها می‌روند کار سخت می‌شود.

وی ادامه داد: فیلم‌کوتاه «حیوان» ساخته برادران ارک هم تقریبا هیچ دیالوگی ندارد. امسال در جشنواره فیلم کوتاه تهران «ضلعی برای خروج» را هم داشتیم که آن هم دیالوگ نداشت، یک وقت‌هایی روایت این اقتضا را ایجاد می‌کند که فیلم شما دیالوگ نداشته باشد اما یک وقت‌هایی اصرار داریم که فیلم هیچ دیالوگی نداشته باشد. در حالت دوم وقتی فیلم را می‌بینید با خود می‌گویید باید اینجا دیالوگی را می‌شنیدیم.

مرادی هم گفت: زمانی که ایده این فیلم به ذهنم آمد، اینچنین نبود که اصرار داشته باشم تا حتما دیالوگی در آن نباشد بلکه به این فکر می‌کردم که فیلم چه چیزی می‌طلبد. خودم البته این تجربه را دوست داشتم. من خودم را کامل در فرآیند ساخت فیلم‌کوتاه «شیوع» به‌عنوان اولین فیلمم، رها کردم و به این فکر نمی‌کردم که اگر این کار را کنم کسی خوشش می‌آید یا نه.

این کارگردان ادامه داد: «شیوع» چیزی بین فیلم داستانی و تجربی است. برای تک‌تک اتفاقات داخل فیلم دلیل دارم، البته می‌دانم فیلمی موفق است که نیاز به توضیح نداشته باشد، در عین حال به نظرم فیلمی موفق است که بر سرش بحث شود. از این رو معتقدم فیلمی که همه از آن تعریف کنند موفق نیست.

علیزاده‌فرد توضیح داد: این فیلم نه به آن معنا تجربی است، نه داستانی. چون در فیلم تجربی قرار است یک تجربه جدید در روایت یا تکنیک ببینیم اما من در این فیلم تجربه جدیدی در تکنیک و روایت ندیدم و به تصور من «شیوع» یک فیلم داستانی است که اتفاقاً عناصر داستانی در آن نحیف‌تر به کار رفته است. البته این هم یک مدل از فیلمسازی است. من خودم فیلمسازم و می‌دانم که فیلمسازی چقدر سخت است.

فیلمی که هم می‌خنداند و هم حرف دارد

در ادامه نوبت به فیلم‌کوتاه «قضاوت» به کارگردانی آریا گازر رسید که در ابتدا به صورت مختصر به معرفی خود پرداخت و این فیلم را اولین تجربه کارگردانی‌اش معرفی کرد. سپس علیزاده‌فرد گفت: من «قضاوت» را دو سال پیش در جشنواره فیلم کوتاه تهران دیدم که یادم است بسیار مورد استقبال واقع شد. چون «قضاوت» فیلمی بود که موقعیت‌های کمیک آن به‌خوبی درآمده بود.

گازر درباره شکل‌گیری ایده فیلم «قضاوت» توضیح داد: دغدغه «قضاوت» از دوران تحصیل من در هنرستان می‌آید، در آن زمان همیشه وقتی کلاس داشتیم به دفتر مدیر احضار می‌شدیم که او هم مدام حرف می‌زد و ما کلاس را از دست می‌دادیم. همان موقع فیلم‌هایی را می‌دیدیم که یکی بیشتر از دیگری استانداردهای فیلمسازی را نداشتند! زمانی بیشتر متعجب می‌شدم که می‌دیدم اغلب به این فیلم‌ها خوب پرداخته می‌شد و از جشنواره سالانه هنرستان چند جایزه می‌گرفتند.

وی افزود: به این روند فکر می‌کردم که چگونه می‌توان این موقعیت را به نمایش دربیاورم. وقتی فیلم در پردیس ملت اکران شد عده‌ای در مواجهه با سکانس اول می‌گفتند این دیگر چه فیلمی است! اما از جایی به بعد مخاطب به‌یک‌باره غافل‌گیر می‌شد. البته من خیلی از جشنواره‌ها را به واسطه همین امر از دست دادم چون خیلی از جشنواره‌ها حوصله ندارند تا انتها فیلم را ببینند و وقتی ابتدای فیلم را می‌بینند، گمان می‌کنند یک فیلم کلاسی و آماتور است و آن را پس می‌زنند. ریسک دومی که انجام دادم نام این فیلم است که دم‌دستی است و خودم فکر می‌کنم بدترین اسم را انتخاب کرده‌ایم!

در ادامه علیزاده‌فرد درباره ویژگی‌های «قضاوت» گفت: مدل و خلاقیت گاهی در چینش حوادث و گاهی در اجرای فیلم رخ می‌دهد، خلاقیت در اجرای برخی اتفاقات در «قضاوت» ما را یاد کارهای سروش صحت می‌اندازد. با آنکه در روایت «قضاوت» داریم مدل فیلم در فیلم را می‌بینیم که یک مدل تکراری است، ولی این فیلم در چیدمان حوادث متفاوت است و خلاقیت دارد. خیلی‌ها معتقدند در فیلم‌های کمدی آن چیزی که سبب خنده می‌شود شگفت‌زدگی مخاطب است که این اتفاق چندبار در «قضاوت» رخ می‌دهد.

این کارگردان توضیح داد: پس از پایان برخی از فیلم‌های کمدی، شما وقتی با خودت تنها می‌شوی متوجه می‌شوی فیلم گرچه لحظات مفرحی برای تو داشته اما پیامی نداشته است اما ما با «قضاوت» می‌خندیم، شگفت‌زده می‌شویم و در انتها برای ما حرفی برای گفتن دارد. وقتی «قضاوت» را دیدم بیش از اینکه در قصه آن رابطه یک مدیر مدرسه با دانش‌آموز را ببینم رابطه یک مدیر فرهنگی با یک فیلمساز را دیدم.

چالش‌های روایت یک «زخم»

در ادامه پاتوق فیلم‌کوتاه نوبت به «زخم» به کارگردانی سحر نورمنور رسید که کارگردانش در نشست غایب بود. علیزاده‌فرد درباره «زخم» گفت: در این پکیج از فیلم‌ها، من حس متفاوت‌تری نسبت به «زخم» داشتم، این فیلم را قبلا هم دیده بودم و باید بگویم پرداختن به برخی از موضوعات در فرهنگ و جامعه ما کار ساده‌ای نیست و «زخم» و «دابر» فیلم‌هایی هستند که موضوعات سختی دارند.

وی ادامه داد: «زخم» علاوه بر اینکه به مسأله بلوغ یک دختربچه می‌پردازد، موضوع احساس‌برانگیز نبود مادر را هم به تصویر می‌کشد که این امر می‌تواند همدلی مخاطب را به دنبال داشته باشد. ضمن اینکه کارگردانی و نویسندگی آن، کار ساده‌ای نبوده و حتی تدوین آن هم به‌اندازه است. همه این موارد کمک می‌کند تا دنیای فیلم برای ما باورپذیر باشد.

این کارگردان سینمای کوتاه، در ادامه در پاسخ به اظهارنظر یکی از مخاطبان مبنی‌بر اینکه «زخم» تنها در پی این بوده است که اشک مخاطب را دربیاورد، گفت: اینکه بگوییم فیلم می‌خواسته اشک مخاطب را دربیاورد و آن را محل اشکال بدانیم درست نیست، چون ما فیلم می‌سازیم که موضوعی را برای مخاطب باورپذیر کنیم. اگر منطق اتفاقات درون قاب درست نباشد، می‌شود پذیرفت که فیلم به دنبال ترحم مخاطب بوده است. اما در این فیلم این‌چنین نیست، «زخم» به لحاظ منطق روایی به دنبال این نبوده که گریه مخاطب را دربیاورد.

استفاده هنرمندانه «گرازها» از عناصر داخل قاب

فیلم «گرازها» به کارگردانی غلامرضا جعفری هم آخرین فیلم‌کوتاهی بود که در پاتوق هفتم مورد بررسی قرار گرفت اما کارگردانش در نشست حضور نداشت.
علیزاده‌فرد درباره این فیلم گفت: از یک جهت موقعیت «گراز» جذاب است اما یک بدی هم دارد و آن، این است که موضوع بکری ندارد. چون در فیلم کوتاه مهم این است که سوژه‌های بکری داشته باشید. در «گراز» از عناصر داخل قاب به شکل هنرمندانه‌ای بهره گرفته شده اما تکراری بودن سوژه و پایان‌بندی بد به آن ضربه زده است.

وی افزود: پایان باز در فیلم‌سازی به این معنا این نیست که به همه موضوعات پاسخی داده نشود، بلکه به این معناست که تنها یکی دو سوال باقی بماند اما پایان این فیلم اصلا رهاست.

انتهای پیام/