بازار انرژی در وضع قرمز
تاریخ انتشار: ۲۱ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۷۸۰۰۲
نیروگاه وست‌برتون A که با دودکش‌های ۲۰۰ متری در مرکز صنعتی انگلستان قرار دارد، یادگار دوران سوخت فسیلی است. در زمان اوج فعالیت، روزانه هزاران تن زغال‌سنگ می‌سوزاند و دی‌اکسیدکربنی را که سبب گرم شدن کره زمین میشود، منتشر می‌کند.
این نیروگاه پس از بیش از ۵۰ سال کارکرد (در سال ۱۹۶۶ ساخته شد)، برای اجرای بخشی از سیاست انتقال جهانی به منابع انرژی سبز مانند باد و خورشید سال آینده بسته میشود، در سال‌های اخیر این نیروگاه به‌ندرت استفاده شده است، اما در چند روز در ماه سپتامبر، این تأسیسات قدیمی و آلوده‌کننده بود که برق مورد نیاز بخش صنعت را تأمین کرد و چراغ‌ها را در انگلستان روشن نگه داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
مورد نیروگاه وست‌برتون چندان عجیب نیست. در سراسر جهان، سوخت‌های فسیلی به‌طور قابل توجهی در حال بازگشت مجدد به فرآیند تولید برق هستند، زیرا با بازیابی اقتصادها از همه‌گیری کووید-۱۹ تقاضای انرژی به‌شدت در حال افزایش است.
با وجود همه وعده‌ها و برنامه‌های انرژی سبز، فرآیند گذار انرژی در ابتدای راه است و جهان هنوز تا حد زیادی به سوخت‌های فسیلی وابسته است، این وابستگی عمیقی است که طی دو قرن و نیم گذشته ایجاد شده است.
حتی در منطقه اروپا که خودروهای برقی رواج بیشتری یافته، فروش بنزین در حال رشد است و در بعضی از کشورهای این منطقه، به بالاترین حد ۱۰ سال اخیر رسیده است.
در کشورهای درحال توسعه، از برزیل تا چین، اکنون مصرف گاز طبیعی بیشتر از همیشه است. تقاضای فزاینده جهانی برای انرژی که خود از عوامل پرشماری ناشی میشود، با محدودیت عرضه روبه‌رو شده و این شرایط، افزایش قیمت برق را در بسیاری از کشورها به‌دنبال داشته است.
در مجموع، در شرایط کنونی تقاضای سوخت فسیلی در حال برابری با سطح قبل از همه‌گیری کووید ۱۹ است و این شرایط به معنای این است که انتشار گازهای گلخانه‌ای نیز در حال افزایش است.
بر اساس روندهای کنونی، مصرف ترکیبی زغال سنگ، گاز طبیعی و نفت به احتمال زیاد تا اواسط سال ۲۰۲۲ میلادی به بالاترین حد خود می‌رسد. تیئری بروس (Thierry Bros) کارشناس انرژی و استاد دانشگاه Science Po در پاریس گفت: «این انتقام سوخت‌های فسیلی است.»
این وضع، مرحله جدید دلهره‌آوری برای «گذار انرژی» است که شامل تنش‌های فزاینده در میان اهداف سیاست‌های متفاوت برای کاهش هم‌زمان انتشار کربن و پایین نگه داشتن قیمت‌ها و تضمین امنیت عرضه انرژی است. اگر قیمت‌های سرسام‌آور انرژی حمایت عمومی از سیاست‌های اقلیمی را تحت تأثیر قرار دهد، می‌تواند روند تلاش‌های جهانی برای مقابله با تغییر اقلیم را با مخاطره روبه‌رو کند.
شرایط کنونی بازار انرژی، آن هم تنها چند روز پیش از آغاز نشست‌های سازمان ملل متحد در گلاسکو، کاپ ۲۶، پس‌زمینه‌ای تاریک برای موفقیت این نشست‌هاست که بسیاری معتقدند آخرین فرصت برای جلوگیری از تغییرات فاجعه‌بار اقلیمی است.
دولت‌ها نمی‌توانند فشار قیمت را نادیده گیرند و بسیاری از آنها با پرداخت یارانه و کاهش مالیات سعی در مهار قیمت انرژی در کشورهای خود کرده‌اند. در عین حال باید گفت با توجه به هشدارهای مداوم درباره آسیب‌های جبران‌ناپذیر به کره زمین، انتظار می‌رود که تعداد کمی از مقام‌های کشورها از تعهدات خود در مورد کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای عقب‌نشینی کنند.
طبق گزارش مرکز تحقیقات پیو (Pew)، بیش از ۷۰ درصد مردم در سراسر جهان نگران هستند که تغییرات اقلیمی در بعضی از موارد به شخص آنها آسیب برساند. این رقم در ایالات متحده آمریکا کمتر و حدود ۶۰ درصد است. در آلمان، حزب سبزها بهترین نتیجه خود را در انتخابات کسب کرد و به احتمال زیاد بخشی از دولت بعدی را تشکیل می‌دهد.
چند سالی است که جهان به‌دنبال کاهش مصرف سوخت‌های فسیلی است. کلمه «اوج تقاضا» از نفت گرفته تا زغال سنگ، کلمه کلیدی در این حوزه بوده و همیشه اعلام شده که در شرف وقوع است، اما در عمل هرگز محقق نشده است.
بسیاری تصور می‌کردند که بخشی از کاهش مصرف انرژی در دوران همه‌گیری کووید ۱۹، ساختاری بوده و ناشی از تغییرات اجتماعی مانند دورکاری و امید به بهبودی سبزتر اقتصاد است.
اما صرف‌نظر از سوخت جت که هنوز زیر فشار محدودیت‌های سفر قرار دارد، تقاضای کنونی نفت بیشتر از سال ۲۰۱۹ است. خودروهای شخصی به‌دلیل اجتناب مردم به استفاده از حمل‌ونقل عمومی به شهرها بازگشته است.
بسیاری از کشورها به‌دنبال گاز طبیعی هستند زیرا این سوخت تبدیل به سوختی شده است که فراز و نشیب انرژی خورشید و باد را در تولید برق جبران می‌کند. مصرف جهانی زغال‌سنگ نیز با وجود مبهم بودن چشم‌انداز میان‌مدت آن، در حال افزایش است.
افزون بر عوامل چرخ‌های کوتاه‌مدت نظیر محدودیت سریع بازگشت و محدودیت عرضه، روندهای طولانی‌تر نیز انتظارهای بازار انرژی را شکل می‌دهد. هم‌زمان با تلاش دولت‌ها برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، سرمایه‌گذاران از کسب‌وکارهای آلوده‌کننده محیط‌زیست خارج می‌شوند و شرکت‌های انرژی نیز هزینه‌های سرمایه‌ای خود را در سوخت‌های فسیلی کاهش می‌دهند و تأسیسات خود در این حوزه را تعطیل می‌کنند.
از آنجا که انرژی‌های پاک آمادگی کامل برای جبران کاهش تولید انرژی‌های فسیلی را ندارند، این شرایط سبب ایجاد عدم تعادل در بازار و قیمت‌های ناپایدار انرژی میشود.
راسل هاردی (Russell Hardy)، رئیس گروه ویتول (Vitol)، بزرگ‌ترین شرکت معامله‌گر نفت مستقل جهان، می‌گوید: «ما در یک لحظه بحرانی نسبتاً حساس هستیم.»
وی افزود: «صنعت هیدروکربن از سرمایه‌گذاری کم خود رنج خواهد برد، زیرا ما سرمایه‌گذاری خود را روی پروژه‌های سبزتر متمرکز می‌کنیم.
بازار انرژی اکنون در وضع قرمز قرار دارد. قیمت زغال‌سنگ به بیش از ۲۰۰ دلار به ازای هر تن رسیده و از اوج قیمت این حامل انرژی در سال ۲۰۰۸ فراتر رفته است.
قیمت گاز طبیعی در اروپا و آسیا در بالاترین حد خود قرار دارد. شاخص قیمت برق انگلیس در ماه گذشته در مقطعی به بیش از ۴۰۰ پوند در هر مگاوات ساعت رسید که حدود ۱۰ برابر حالت عادی بود و سبب شد نیروگاه زغال سنگی «وست برتون A» فعال و برق تولیدی آن وارد شبکه برق این کشور شود.
افزایش تقاضای انرژی بسیاری از مفروض‌های مربوط به کربن‌زدایی سریع‌تر جهان را به چالش کشیده است. در رویارویی با بحران کنونی انرژی، بسیاری از کشورهای مصرف‌کننده از سوخت‌های قدیمی استفاده کردند.
کاخ سفید از اوپک خواست تولید نفت خود را سریع افزایش دهد و آژانس بین‌المللی انرژی از روسیه خواست گاز بیشتری را عرضه کند. چین به بانک‌ها دستور داد تا وام‌های خود را برای استخراج معادن زغال‌سنگ برای افزایش عرضه در اولویت قرار دهند.
این نگرانی وجود دارد که تقاضای هیدروکربن‌ها به اندازهای سریع کاهش نیابد که بتواند با روند کنونی سرمایه‌گذاری در سوخت‌های فسیلی مطابقت داشته باشد. زغال‌سنگ نمونه‌ای از این موضوع است که تقریباً به مدت یک دهه، با اجتناب سرمایه‌گذاران از سرمایه‌گذاری در توسعه معادن و تعطیلی نیروگاه‌های زغال‌سنگ در کشورهای اروپایی روبه‌رو بوده است.
با وجود این، کثیف‌ترین سوخت فسیلی جهان از بین نمی‌رود. مصرف جهانی زغال‌سنگ در سال ۲۰۱۴ به اوج خود رسید، اما به جای کاهش سریع در سال‌های اخیر که خیلی‌ها انتظار آن را داشتند، در یک روند مسطح و کاهش ملایم تثبیت شد. هم‌اکنون، هم‌زمان با تشدید مبارزه با تغییرات اقلیمی، دوباره مصرف زغال‌سنگ به‌دلیل احیای آن به‌طور عمده در چین، در حال رشد است.
نفت یکی دیگر از مواردی است که امیدها برای رسیدن تقاضای آن به اوج، به سرعت در حال محو شدن است. در سال ۲۰۲۰، برنارد لونی (Bernard Looney)، مدیرعامل شرکت بی‌پی گفت: احتمال دارد ویروس کووید-۱۹ زمان اوج تقاضای نفت را مشخص کرده باشد. این دیدگاه از آن زمان تغییر و شرکت بی‌پی در اوت ۲۰۲۱ پیش‌بینی کرده است که تقاضا در نیمه دوم سال ۲۰۲۲ به سطح پیش از کووید-۱۹ برسد.
بر اساس گزارش آژانس بین‌المللی انرژی، در سال ۲۰۲۱ حدود ۷۵۰ میلیارد دلار صرف انرژی پاک و بهره‌وری در سراسر جهان میشود این رقم بسیار کمتر از آن مقداری است که برای تحقق اهداف کربن‌زدایی جهان نیاز است. مجموع سرمایه‌گذاری در بخش انرژی شامل منابع سبز و سوخت‌های فسیلی، به ۱.۹ تریلیون دلار می‌رسد.
در حالی که رهبران سیاسی جهان برای حضور در اجلاس کاپ ۲۶ آماده می‌شوند، افزایش قیمت انرژی دیدگاه‌های دوگانه‌ای در مورد «گذار به انرژی سبز» ایجاد کرده و هم‌اکنون چالش بزرگی است که احیای کل اقتصاد جهانی را دچار مشکل می‌کند.
منکران تغییرات اقلیمی و لابی‌های صنعت سوخت‌های فسیلی از آن برای مبارزه علیه انرژی سبز استفاده می‌کنند. از سوی دیگر، برخی از فعالان اقلیمی می‌گویند این شرایط نشان می‌دهد که باید سریع‌تر در حوزه انرژی سبز حرکت کرد. در هر حال، گذار انرژی بدون تنش نخواهد بود.
منبع: مدیریت امور اوپک و روابط با مجامع انرژی وزارت نفت
منبع: شانا
کلیدواژه: بازار نفت زغال سنگ انرژی پاک گذار انرژی سوخت های فسیلی سرمایه گذاری بازار انرژی انرژی سبز گاز طبیعی کووید ۱۹ زغال سنگ
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.shana.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «شانا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۷۸۰۰۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
دردسرهای افزایش بیش‌ازحد انرژی‌های تجدیدپذیر برای آینده
بهره‌وری انرژی برای آینده‌ای پایدار حیاتی است، با این حال افزایش بیش‌ازحد استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر بدون وجود زیرساخت‌های کارآمد و مدیریت مصرف، جهان را با مشکلات بسیار مواجه می‌کند.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، اتلاف انرژی یک مشکل بزرگ است و حدود سه‌چهارم انرژی جهانی به دلیل سیستم‌ها یا زیرساخت‌های ناکارآمد و رفتارهای مصرف نادرست هدر می‌رود. بهره‌وری انرژی اغلب به نفع افزایش ظرفیت انرژی تجدیدپذیر نادیده گرفته میشود، حال آن‌که بهبود آن و کاهش اتلاف انرژی می‌تواند انتشار کربن را پایین آورد، در هزینه‌ها صرفه‌جویی کند و بار تولید انرژی سبز را کاهش دهد. از آنجا که دولت‌ها بر توسعه ظرفیت انرژی‌های تجدیدپذیر خود تمرکز می‌کنند، بسیاری از آنها یک عنصر حیاتی برای تقویت امنیت انرژی پاک یعنی مدیریت زباله‌های انرژی را نادیده می‌گیرند.
دردسرهای افزایش اتکا به انرژی‌های تجدیدپذیرکشورها در سراسر جهان باید سیستم‌های موجود خود را اصلاح کنند تا اطمینان حاصل شود که انرژی در حمل‌ونقل و استفاده از بین نمی‌رود و شبکه‌های برق آماده پذیرایی از پروژه‌های انرژی پاک جدید می‌شوند که انتظار می‌رود طی دهه‌های آینده ارائه شوند.
این توسعه نیازمند تمرکز بیشتر بر کاهش اتلاف انرژی به جای افزایش ظرفیت انرژی تجدیدپذیر است، زیرا جایگزینی انرژی‌های فسیلی با انرژی‌های تجدیدپذیر بدون توجه به کارآمدی و کاهش مصرف در عمل بی‌فایده خواهد بود. یکی از موارد مشکل‌ساز در این زمینه برای اروپا، عرضه بیش از حد پنل‌های خورشیدی از چین به‌دنبال افزایش اهداف ظرفیت انرژی خورشیدی خود توسط دولت‌ها است.
چین در تولید مقادیر زیادی پنل با هزینه کم بسیار موفق بوده است. این امر به تولید بسیار کمتر پنل‌های خورشیدی در مناطق گران‌تر مانند اروپا و اتکای بیشتر به چین برای تهیه پنل‌های خورشیدی در سراسر جهان منجر شده و رقابت تولیدکنندگان داخلی را با مشکل مواجه کرده است. به این ترتیب دولت‌ها به فکر وضع تعرفه‌هایی بر صادرات انرژی‌های تجدیدپذیر چین هستند که به زودی به ایالات متحده نیز راه پیدا خواهد کرد.
انتظار می‌رود چین مقادیر زیادی پنل‌های خورشیدی را به کشورهای سراسر جهان بفروشد و به آنها امکان توسعه پروژه‌های انرژی خورشیدی کم‌هزینه را بدهد. این امر نشان‌دهنده پیشرفت چشمگیر در فناوری انرژی خورشیدی است، با این حال می‌تواند منجر به اتکای بیش از حد به افزایش ظرفیت به جای بهبود کارایی در تمام منابع انرژی و کاهش مصرف انرژی شود.
بهره‌وری انرژی از لحاظ تاریخی بیشترین سهم را در کاهش گازهای گلخانه‌ای به ارمغان آورده است. معرفی مجدد آن برای عصر انرژی‌های تجدیدپذیر و دستیابی به اهداف کربن‌صفر خالص تا سال ۲۰۵۰، بشر را قادر می‌سازد تا به این روند ادامه دهد.
برخورداری از شانس مبارزه با تغییرات آب‌وهوایی و پای‌بندی به توافق‌نامه پاریس در سال ۲۰۱۵ برای رسیدن به هدف کربن‌صفر خالص و حفظ گرمایش جهانی به زیر ۱.۵ درجه سانتی‌گراد، نیازمند بهره‌وری انرژی است. بهره‌وری انرژی می‌تواند یک‌سوم صرفه‌جویی کربن مورد نیاز را تا رسیدن به کربن‌صفر خالص تأمین کند و با برق‌رسانی هرچه بیشتر سیستم انرژی خود، ایجاد انعطاف‌پذیری در عرضه، تقاضا و ذخیره‌سازی انرژی و استفاده مجدد از گرمای اتلاف‌شده، کارایی انرژی را افزایش می‌دهد.
مهندسی سیستم انرژی آینده نشان می‌دهد که اتحادیه اروپا و بریتانیا ممکن است بتوانند با به حداکثر رساندن پتانسیل تقاضا، هزینه‌های اجتماعی سالانه ۱۱.۲ میلیارد دلاری را تا سال ۲۰۳۰ و ۱۶.۶ میلیارد دلاری را تا سال ۲۰۵۰ کاهش دهند. این انعطاف‌پذیری به این مناطق کمک می‌کند تا انتشار گاز کربن‌دی‌اکسید خود را تا حدود ۴۰ میلیون تن کاهش دهند و تولید برق از گاز طبیعی را به میزان ۱۰۶ تراوات ساعت یا حدود یک‌پنجم مصرف گاز طبیعی اتحادیه اروپا برای تولید برق نسبت به سال ۲۰۲۲ کاهش دهد. انتقال از سوخت‌های فسیلی به یک سیستم کاملاً الکتریکی می‌تواند تا ۴۰ درصد از مصرف انرژی نهایی را کاهش دهد.
بهره‌وری انرژی در فناوری‌های نوظهوراطمینان از بهره‌وری انرژی در فناوری‌های نوظهور نیز بسیار مهم است. بازار هیدروژن با سرعتی بالا در حال رشد است، زیرا دولت‌ها و شرکت‌ها در سراسر جهان به دنبال جایگزین‌های سوخت پاک‌تر برای نیرو دادن به صنایعی مانند تولید و هوانوردی هستند. تبدیل انرژی تجدیدپذیر به هیدروژن از طریق الکترولیز به مقادیر زیادی انرژی نیاز دارد که بسیاری معتقدند بهتر است به‌طور مستقیم به‌عنوان برق مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین جهان باید فناوری‌های الکترولیز با راندمان بالا را برای بهبود فرآیند تبدیل و تمرکز بر کاهش تقاضا برای هیدروژن توسعه دهد. به این ترتیب یکپارچه‌سازی استراتژیک بخش‌هایی که گرمای اضافی را برای کاهش تقاضای انرژی و افزایش کارایی به کار می‌برند، ممکن و ضروری است.
تا پایان دهه تا ۵۳ درصد از انرژی ورودی جهانی به‌عنوان گرمای اضافی هدر می‌رود، اما این گرما می‌تواند برای تأمین انرژی ماشین‌آلات و همچنین گرمایش ساختمان‌ها و آب استفاده میشود.
سیستم‌های انرژی موجود در سطح جهانی بسیار ناکارآمد هستند و تقاضای انرژی در جهان همچنان در حال افزایش است. بنابراین، دولت‌ها در تلاش هستند تا به سرعت منابع انرژی موجود را با انرژی‌های تجدیدپذیر جایگزین کنند تا از تلاش‌های کربن‌زدایی حمایت کنند. در این میان برای کاهش ناکارآمدی‌ها و مهار مصرف غیرضروری انرژی، کار چندانی انجام نمی‌شود. بهبود بهره‌وری انرژی و کاهش استفاده بیش از حد به کاهش انتشار کربن و همچنین کاهش بار دولت‌هایی که به دنبال افزایش تولید انرژی سبز با سرعتی ناپایدار هستند، کمک می‌کند.
کد خبر 748687
پلمب بیمارستان محب مهر به دلیل کشف حجاب صحت ندارد