به نقل از «خبرگزاری میزان»

کرونا چگونه ریشه کن می‎شود؟

تاریخ انتشار: ۲۲ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۸۰۸۴۰

آمارها نشان می‎دهند به طور میانگین ۴۱.۵ درصد از جمعیت جهان حداقل یک دوز از واکسن کرونا را تزریق کرده‎اند اما این آمار برای کشور‌های فقیر تنها ۱.۹ درصد است.

خبرگزاری میزان - «سارا گیلبرت»، یکی از توسعه دهندگان واکسن آکسفورد و «ریچارد هچت»، رئیس ائتلاف نوآوری‌های آمادگی برای اپیدمی، که ۲ محقق مشهور در موضوع واکسن هستند به جهان یادآوری کرده‎اند که همه گیری پایان نخواهد یافت مگر اینکه تلاش‌های قوی تری برای واکسیناسیون افرادی که در کشور‌های فقیر زندگی می‌کنند، انجام شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش «مدیکال اکسپرس»، این ۲ نفر در مقاله‌ای عنوان کرده‎اند که بر اساس آمارها، به طور میانگین ۴۱.۵ درصد از جمعیت جهان دستکم یک دوز از واکسن کرونا را تزریق کرده‎اند؛ این در حالی است که این نرخ برای کشور‌های فقیر فقط ۱.۹ درصد است.

محققان می‎گویند که این اختلاف، زمانی بیشتر مشاهده می‌شود که میزان واکسیناسیون بالا در برخی از ثروتمندترین کشور‌ها در مقایسه با فقیرترین کشور‌ها بررسی شود.

آن‌ها می‌گویند که چنین توزیع نابرابر واکسن‌ها برای همه پیامد‌هایی دارد.

این امر نه تنها جان میلیون‌ها نفر را در کشور‌های فقیر در معرض خطر قرار می‌دهد، بلکه باعث افزایش درگیری جهان با همه گیری ویروس کووید-۱۹ می‌شود و هرچه این بیماری همه گیر بیشتر شود، فرصت‌های بیشتری برای ایجاد سویه‌های مختلف وجود خواهد داشت، که احتمالاً واکسن‌های فعلی را بی فایده می‌کند؛ این روند اجازه می‌دهد یک عامل بیماری زا بسیار کشنده‌تر توسعه یابد.

بیشتر بخوانید: شمار افراد واکسینه شده در جهان؛ آیا تزریق دوز سوم ضروری است؟ تحقیق آکسفورد درباره تاثیر علائم کووید بر بهبود یافتگان کرونایی

محققان همچنین می‎افزایند که تعداد واکسن‌های تولید شده به سرعت افزایش یافته است، تا حدی که به زودی باید برای همه افراد روی کره خاکی کافی باشد.

بسیاری از کشور‌های فقیر هیچ سیستم مراقبت بهداشتی یا زیرساختی ندارند که بتواند واکسن‌های ضد کرونا را توزیع کنند.

همچنین کمبود ارائه دهندگان مراقبت‌های بهداشتی در این کشور‌ها که می‌دانند چگونه واکسن را تزریق کنند، یا در این رابطه به به اطرافیان خود آموزش دهند، دیده می‌شود.

بنابراین، برای پایان یافتن بیماری همه گیر کرونا، باید تلاش گسترده و هماهنگ کشور‌های ثروتمند جهان برای کمک به اقدامات واکسیناسیون در کشور‌های فقیر وجود داشته باشد.

این جمله‌ای را که دیگران اغلب اخیراً نقل کرده‎اند، باید تکرار کرد «هیچ کس در امان نیست تا زمانی که همه ما ایمن شویم.»

انتهای پیام/

برچسب ها: کرونا واکسن کرونا

منبع: خبرگزاری میزان

کلیدواژه: کرونا کرونا واکسن کرونا کشور های فقیر واکسن ها کشور ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mizan.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری میزان» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۸۰۸۴۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

ویروس کرونا در بدن این مرد هلندی بیش از ۵۰ بار جهش داشت

مورد تاسف‌بار مرد هلندی که بیش از یک سال‌ونیم به کووید-۱۹ مبتلا بود، در گزارش جدیدی مستند شده است. این مورد با ۶۱۳ روز ابتلا، طولانی‌ترین عفونت کووید است که از آن اطلاع داریم. درواقع این عفونت به‌قدری طولانی بود که ویروس فرصت داشت تا در بدن این مرد به واریانت جدیدی تبدیل شود.

به گزارش خبرآنلاین، مرد ۷۲ ساله‌ی هلندی سابقه‌ی سلامتی پیچیده‌ای داشت. او قبلا برای درمان نوعی سرطان خون، پیوند سلول‌های بنیادی انجام داده بود؛ اما بعد‌ها سرطان دیگری به‌نام لنفوم بزرگ سلول بی منتشر (DLBL) در او تشخیص داده شد. این مرد در نتیجه‌ی دارو‌هایی که برای درمان بیماری خود مصرف می‌کرد به‌شدت دچار نقص سیستم ایمنی شد؛ به این معنی که مورد جدی ابتلا به کووید-۱۹ همیشه برای او به عنوان خطری بالقوه به‌شمار می‌رفت.

مرد هلندی در فوریه‌ی ۲۰۲۲ به کووید مبتلا شد و با ترکیبی از آنتی‌بادی‌های مونوکلونال و استروئید‌ها تحت درمان قرار گرفت؛ اما متاسفانه دارو‌ها اثر نکردند و عفونت او ماندگار شد. اگرچه این مرد پیش از ابتلا به بیماری چندین دوز واکسن کووید دریافت کرده بود، هیچ شواهدی مبنی‌بر پاسخ آنتی‌بادی در بدن او مشاهده نشد.

بیمار برای بیش‌از ۶۰۰ روز آلوده به ویروس باقی ماند و مجبور شد چندین‌بار در بیمارستان بستری شود؛ اما خیلی زود و تنها ۲۱ روز پس از نخستین درمان، علائم جهش ویروس در او مشاهده شد. در ابتدا تعیین توالی نشان داد که ویروس در بدن مرد جهشی پیدا کرده که با سوتروویماب (یکی از دارو‌هایی که بیمار با آن تحت درمان قرار گرفته بود) مرتبط است.

ویروس در بدن بیمار بیش از ۵۰ بار جهش داشت

تجزیه‌وتحلیل‌های بیشتر ۲۷ سواب بینی جمع‌آوری‌شده بین فوریه‌ی ۲۰۲۲ تا سپتامبر ۲۰۲۳ حکایت از این داشت که ویروس در بدن این مرد بیش از ۵۰ بار جهش داشته است. برخی از این جهش‌ها در پروتئین اسپایک رخ داده بود؛ اتفاقی که نشان می‌دهد ویروس درحال سازگاری برای فرار از سیستم ایمنی بدن انسان است.

مشکلات سلامتی اساسی در مورد مرد هلندی به این معنی بود که سیستم ایمنی بدن او درواقع هرگز فرصتی برای پاکسازی ویروس نداشت. بستری‌شدن طولانی مدت در بیمارستان، همراه با نیاز به انجام اقدامات احتیاطی بیشتر برای جلوگیری از آلوده‌شدن دیگران، کیفیت زندگی مرد را تحت‌تاثیر قرار داده بود. به‌گفته‌ی تیم پزشکی، هیچ مدرکی وجود ندارد که واریانت جهش‌یافته در بدن این مرد، افراد دیگری را در جامعه آلوده کرده باشد.

بیمار در ماه اکتبر ۲۰۲۳ و در نتیجه‌ی عود بیماری زمینه‌ای خود از دنیا رفت. تاکنون هیچ موردی مشاهده نشده که تا این حد طولانی‌مدت دوام آورده باشد و از طرفی عفونت‌های پایدار پدیده‌ی شناخته‌شده‌ای هستند که با ویروس کرونای عامل کووید ۱۹ ارتباط دارند. برخی از تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که از هر ۱۰۰ عفونت، تنها سه مورد ممکن است بیش از یک ماه باقی بماند.

مشکل این است که هرچه ویروس به‌مدت طولانی‌تری در بدن انسان تکثیر شود و تکامل یابد، شانس بیشتری برای ایجاد جهش‌های فرار ایمنی وجود دارد. این یکی از تئوری‌های مطرح‌شده در مورد چگونگی پیدایش اومیکرون است. باید توجه داشت که هر گونه‌ی جهش‌یافته به واریانتی نگران‌کننده تبدیل نمی‌شود؛ اما همچنان مهم است که عفونت‌های مداوم تحت نظر قرار گیرند و بیمارانی که از قبل با سایر مسایل پزشکی درگیر بوده‌اند، بهترین مراقبت‌های ممکن را دریافت کنند.

نویسندگان مقاله در بیانیه‌ای می‌گویند: «مدت زمان عفونت کووید در مورد مرد هلندی بسیار زیاد بود؛ اما عفونت‌های طولانی‌مدت در بیماران دارای نقص ایمنی در مقایسه با عموم افراد جامعه شایع‌تر است. کار بیشتر تیم ما شامل توصیف گروهی از عفونت‌های طولانی‌مدت بین یک ماه تا دوسال در بیماران نقص ایمنی بستری در بیمارستان بود. بااین‌حال به‌طور کلی عفونت‌های طولانی‌مدت اتفاق نادری است؛ چراکه افراد دارای نقص ایمنی تنها درصد بسیار کمی از کل جمعیت را تشکیل می‌دهند.»

مورد مرد هلندی در کنفرانس جهانی ESCMID ارائه خواهد شد.