به نقل از «تسنیم»

نارسایی ارتباطی بین تهران-باکو و شیطنت طرف‌های ثالث

تاریخ انتشار: ۲۳ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۳۹۳۱۷۰

تنش بوجود آمده بین ایران و جمهوری آذربایجان را باید ناشی از نارسایی ارتباطی بین دو کشور و نیز شیطنت برخی طرف‌های ثالث برشمرد. - اخبار بین الملل -

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم، سایت تحلیلی یونایتد ورلد در تحلیلی در رابطه با تنش سیاسی به وجود آمده میان ایران و جمهوری آذربایجان، ریشه این تنش را در سوء استفاده کشورهای ثالث از یک نارسایی ارتباطی میان تهران و باکو دانست.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

در تحلیلی با عنوان «عوامل و راه برون رفت از تنش اخیر ایران و جمهوری آذربایجان» نوشته شده است: روابط ایران و جمهوری آذربایجان دچار یک نارسایی ارتباطی بین تهران و باکو است. دو طرف نسبت به نیتهای طرف مقابل در کشور خود بسیار مشکوکند. در حالی که باکو از امکان نفوذ ایران در میان اکثریت شیعیان این کشور و فشار به دولت خود نگران است، تهران نیز از نفوذ باکو در میان جمعیت چند ده میلیونی آذربایجانی‌های ایران نگران است و معتقد است که باکو تلاش می کند با نفوذ در میان این جمعیت بزرگ، تهران را تحت فشار قرار دهد.

نکته قابل توجه ماجرا این است که هر دو طرف به شدت منکر چنین نیتی در کشور مقابل خود هستند، اما میزان جوسازی رسانه‌ای به حدی است که در هر دو پایتخت بدون در نظر گرفتن این مساله، امکان سیاست ورزی در مورد کشور مقابل وجود ندارد.

با در نظر داشتن وضعیت بی اعتمادی متقابل، فضا برای تاثیرگذاری طرف های ثالث بسیار مساعد شده است. چه در ایران و چه در آذربایجان طرفهای مختلفی وجود دارند که تمایلی به افزایش سطح روابط دو طرف ندارند.

این طرفها با استفاده از فضای بی‌اعتمادی متقابل میان باکو و تهران، دست به فتنه‌انگیزی و تشدید مشکلات می زنند. نمونه قابل توجه این مساله تلاش همیشگی ارمنستان برای بدبین کردن تهران به باکو و تلاش همیشگی تل‌آویو برای نمایش چهره‌ای شیطانی از تهران در باکو است.

نکته قابل توجهی این است که این بی‌اعتمادسازی کشورهای قفقاز علیه ایران صرفاً در مورد آذربایجان نیست و در هفته‌های اخیر شاهد آن هستیم که گرجستان نیز رفتاری نامتعارف در قبال ایران در پیش گرفته است. این وضعیت نشان دهنده آن است که برخی مراکز در پی تلاش برای اخراج ایران از قفقاز هستند.

در این تحلیل با اشاره به وجود جریان های ناسیونالیست دیگرستیز در هر دو کشور، جوسازی ها و تشنج آفرینی های این جریانات را یکی از اصلی ترین علل وضعیت بغرنج اخیر دانسته است.

یونایتدورلد در ادامه تحلیل خود با تاکید بر نقش تخریبی اسرائیل در روابط منطقه ای در خاورمیانه به نقش این رژیم در تنش اخیر بین ایران و آذربایجان اشاره کرده و آورده است: مهمترین عامل درگیری سیاسی اخیر بین تهران و باکو تحرکات اسرائیل است. در حالی که از سویی اسرائیل – به ادعای طرفهای ایرانی- به صورت غیرقانونی از خاک آذربایجان برای اقدامات جاسوسی علیه ایران استفاده می کند، سفیر اسرائیل در باکو در اقداماتی خلاف عرف دیپلماتیک با استفاده از فضای مجازی دست به فضاسازی و سیاه نمایی علیه ایران می زند.

جرج دیک (George Deek) سفیر اسرائیل در آذربایجان بارها از طریق کلیپ های تصویری و نیز توییت هایی که منتشر می کند با خروج از ماموریت های رسمی خود، دولت ایران را مورد حمله قرار داده است.

حجم حملات سفیر اسرائیل علیه ایران تا حدی است که تهران، باکو را در قبال این حجم سیاه نمایی این فرد اسرائیلی علیه خود مسئول می داند.

اگرچه برخی اطلاعات غیررسمی از تذکر دولت آذربایجان به سفیر اسرائیل حکایت دارد، اما به نظر می رسد سفیر اسرائیل برهم زدن روابط تهران و باکو را به عنوان اصلی ترین ماموریت خود می داند و برای دستیابی به این مهم از هیچ حرکت غیردیپلماتیکی خودداری نخواهد کرد.

در تحلیل منتشر شده در سایت یونایتد ورلد، همکاری های منطقه ای و تلاش برای تفاهم، مهمترین عامل حل بحران اخیر عنوان شده و با تاکید بر این که "بی شک وضعیت موجود وضعیتی امیدوارکننده نیست و نتیجه‌ای جز ضربه به ثبات و آرامش منطقه نخواهد داشت. تداوم تنش موجود علاوه بر ضربه‌های سنگین به روابط دو جانبه تهران – باکو، مسائلی همچون اختلال در ترافیک ترانزیت در منطقه را نیز هم برای مسکو و هم برای آنکارا در پی خواهد داشت. چرا که ایران و آذربایجان دو حلقه اصلی و کلیدی مسیرهای شمال – جنوب و شرق- غرب در منطقه هستند و می توانند با استفاده از این برگ برنده خود ضمن فشار بر همدیگر، هزینه‌های سیاسی‌ای نیز به طرفهای ثالث تحمیل کنند"، می نویسد: از این رو باید هرچه سریعتر تهران و باکو دیدارها و گفتگوهای جدی سیاسی خود را آغاز کرده، ابهامات متقابل خود را بدون واسطه و آشکارا به یکدیگر منتقل کنند. گفتگوهای مستقیم دو طرف بی شک باعث آرامش در فضای سیاسی شده و افکار عمومی را نیز از نگرانی در خصوص عواقب تنش اخیر درخواهد آورد.

مساله دیگری که هم در تهران و هم در باکو به شدت نیاز  به آن احساس می شود، فشار دولتی و فشار افکار عمومی برای کنترل جریانهای افراطی است که نقشی عمده در برهم زدن روابط دو طرف دارند.

از سوی دیگر در چنین شرایطی ترکیه و روسیه به عنوان دو کشور تاثیرگذار در مناسبات منطقه ای باید حضور فعال و تاثیرگذاری در تنش موجود از خود نشان دهند.

در هفته های آینده در حالی سالگرد پیشنهاد رجب طیب اردوغان، مبنی بر ایجاد پلتفرمی 6 جانبه از کشورهای منطقه برای پیگیری مسائل قفقاز جنوبی خواهد بود که در یک سال گذشته هیچ اقدام عملی ای از سوی هیچکدام از این کشورها برای ایجاد این پلتفرم جدید انجام نشد.

در صورت عدم ایجاد چنین مکانیسم های فعال منطقه ای که یک بازی برد – برد را برای همه کشورهای منطقه در پی خواهد داشت، طبیعی است که در طرف های خارج از منطقه از جمله اسرائیل، اتحادیه اروپا و آمریکا برای بحران زایی و مانع تراشی در برابر نظم نوین منطقه ای اقدام کنند.

با توجه به این که ارمنستان نیز از وضعیت بحران سیاست داخلی خود عبور کرده و در ایران نیز دولتی که همکاری های منطقه ای را اولویت اصلی سیاست خارجی خود می داند برسرکار آمده، به نظر می رسد زمان رفتار فعال کشورهای منطقه برای ارتباطات گسترده و عمیق مستقیم با یکدیگر فرارسیده است.

خطیب‌زاده: 2 راننده ایرانی بازداشت‌شده در جمهوری آذربایجان هنوز آزاد نشده‌اندایران و هند آذربایجان را از پروژه اتصال کشورهای منطقه حذف کردند

 

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: اخبار جمهوری آذربایجان اخبار جمهوری آذربایجان ایران و جمهوری آذربایجان نارسایی ارتباطی کشورهای منطقه سفیر اسرائیل تهران و باکو علیه ایران منطقه ای دو طرف

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۳۹۳۱۷۰ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فاکتور اشتباه و شیطنت آمیز اصلاح طلبان در خصوص شرایط امید در جامعه/ آغاز کنش‌های انتخاباتی رادیکال‌ها پس از عملیات تحریم!

جریان اصلاحات در حالی به نقد ساختاری می پردازد که خود بخش اصلی از عاملیت و ترک فعل‌ها بوده است.

سرویس سیاست مشرق- در میان انبوهی از گزارش‌ها و تیترهای خبری، در یک بسته کامل با نام «ویژه‌های مشرق» شما را در جریان مسائل مهم و اثرگذار از نگاه روزنامه‌های کشور قرار می‌دهیم.

در این ویژه‌نامه، نگاهی به آخرین مواضع جناح‌های سیاسی و تحولات مهم داخلی، خارجی، اوضاع اقتصادی و اجتماعی کشور انداخته می‌شود که مخاطبان بامطالعه آن به رهیافت‌های مهم، نکات و تأملات از سیر وقایع اثرگذار دست خواهند یافت، در این بخش با ما همراه باشید

************

روزنامه‌های امروز یکشنبه ۹ اردیبهشت ماه در حالی چاپ و منتشر شد که خداحافظی با اقتصاد زیر زمینی، تولید زیر تیغ واردات یارانه ای، چالش ازسرگیری مذاکرات هسته‌ای و یک صندلی و چندین مدعی در صفحات نخست روزنامه‌های امروز برجسته شده است.

برخی اصلاح طلبان در اقدامی مزورانه در حالی در رسانه های خود از تبدیل شدن امید در ایران به امری مناقشه آمیز سخن به میان می‌آورند که بررسی‌ها نشان می‌دهد ادعاهای آنان مبتنی بر پیمایش های دهه ۹۰ یعنی دولت مورد ائتلاف آنان می‌باشد.

آغاز این کنش‌ها با توییت سعید حجاریان تئورسین اصلاحات درباره «امید» در سیاست و جامعه آغاز شده است، روزنامه آرمان امروز نوشته است:

سعید حجاریان، تئوریسین و فعال سیاسی اصلاح طلب در توئیتی نوشت: به حفظ «امید» و نگه داشتن شعله شمع باور دارم ولی تؤامان «نقد» را شرط لازم هر گشایش و سخن ایجابی می‌دانم. این فعال سیاسی اصلاح طلب، اخیرا توئیتی منتشر کرده و در آن نوشته بود: «دولت سیزدهم و تفکر حاکم بر آن چماقی بود به بار شیشه مملکت؛ مسئله نرخ بنزین، «نور» حجاب و دیگر طرح ها و اقدام های در پیش هم ضربات مهلک تری هستند. تداوم این تفکر در دولت چهاردهم آخرین چماق است بر بار شیشه و دیگر چیزی باقی نخواهد ماند.

این روزنامه اصلاح‌طلب در ادامه نوشته است:

این سخنان وی با واکنشی را به همراه داشت که عنوان کرده بود دیگر بار شیشه‌ای نمانده که بخواهد حفظ شود. حجاریان در پاسخ به این نقد، توئیتی دیگر در شبکه اجتماعی ایکس منتشر کرد و در آن نوشت: منتقدی مجرب نقدی بر این پست نگاشته و بیان کرده اند: «چیزی باقی نخواهد ماند» گزاره ای آخرالزمانی است؛ یعنی چیزی متصور نیست که برای حفظ اصلاح اش تلاش کنیم. پاسخ اینجانب: به حفظ «امید» و نگه داشتن شعله شمع باور دارم ولی تؤامان «نقد» را شرط لازم هر گشایش و سخن ایجابی می‌دانم.

بررسی‌ها در این رابطه بیانگر آن است که اصلاح طلبان با طرح این ادعا که ساختار جامعه ایران فاقد توان تولید و بازتولید امید شده است، تاکید می کنند، ساختارهای اصلی و مسلط که در جامعه ایران جاری است فرصت عاملیت را از بخش عظیمی از جامعه خصوصا نخبگان سلب نموده و برعکس نومیدی را می‌گستراند.

اصلاح طلبان همچنین با تاکید بر بررسی تغییرات جامعه، ضرورت بررسی سویه ها، مولفه ها، خواسته ها، مطالبات، تصورها و رفتارهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن را مورد تاکید قرار داده و می کوشند وضعیت فعلی جامعه را «بی آینده»، «بی افق» و سراسر «تیره و تار» تصویر سازی کرده و از سوی دیگر نظام حکمرانی را مورد هجمه قرار دهند.

روزنامه اعتماد نیز در یادداشتی معنادار به پیمایش امید در جامعه پرداخته و می‌نویسد:

امید در ایران به امری مناقشه‌آمیز و پرابلماتیک و مساله اجتماعی مبدل شده است، امید در ساختار اجتماعی باید تولید ‌و بازتولید شود اکنون ساختار جامعه ایران فاقد توان تولید و بازتولید امید شده است، ساختارهای اصلی و مسلط که در جامعه ایران جاری است فرصت عاملیت را از بخش عظیمی از جامعه خصوصا نخبگان سلب نموده و برعکس نومیدی را می‌گستراند. در دهه اول هزاره سوم شاخص نیکبختی در ایران از صد کشور پنجاه و چهار بوده و اکنون به هفتاد تنزل یافته است.

در ادامه این یادداشت آمده است:

شوربختانه در پیمایش‌های متعدد ملی دیگری نیز تایید شده است، ازجمله در پیمایش ملی سرمایه اجتماعی (۱۳۹۵) که پنداشت‌های مردم در حوزه مولفه‌های سرمایه اجتماعی را ارزیابی نموده است، نشان می‌دهد که ۸۰درصد مردم درخصوص موفقیت نظام در حل مشکلات ارزیابی در حد کم و خیلی کم داشته‌اند و تنها یک درصد در حد زیاد و خیلی زیاد امید به توان نظام در حل مشکلات داشته‌اند. یا در شاخص ارزیابی نسبت به روند آینده جامعه در سه قلمرو رفاه، وحدت و همدلی و فقر یافته‌های امیدبخشی حاصل نشده است.

اصلاح طلبان با تاکید بر بررسی تغییرات جامعه، ضرورت بررسی سویه ها، مولفه ها، خواسته ها، مطالبات، تصورها و رفتارهای فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی آن را مورد تاکید قرار داده و می کوشند وضعیت فعلی جامعه را «بی آینده»، «بی افق» و سراسر «تیره و تار» تصویر سازی کرده و از سوی دیگر نظام حکمرانی را مورد هجمه قرار دهند.
اصلاح طلبان در حالی مدعی پیمایش ها در خصوص شرایط ناامیدی در جامعه هستند که این پیمایش ها در بازه زمانی ۳ دهه گذشته به ویژه دهه ۹۰ بوده که از قضا جریان اصلاحات خود بخش مهمی از سیاستگذاری و روند اجرایی کشور هم در دولت اصلاحات و هم به انحای دیگر در دولت روحانی بر عهده داشته است.

این موضوع زمانی اهمیت می یابد که در یابیم جریان اصلاحات در حالی به نقد ساختاری می پردازد که خود بخشی از این ساختار و شرایط مورد ادعای آنان در حقیقت بخشی از عاملیت و ترک فعل های آنان بوده است.

اصلاح طلبان همچنین بدون اشاره به کاستی ها و انتقادات وارده به دولت های مختلف در پیگیری برنامه های توسعه، معطل نگاه داشتن کشور به دلیل مذاکرات خارجی و ...بوده اند که حتی عالی ترین مقامات کشور نیز انتقاداتی به عدم پیشرفت در دهه ۹۰ مطرح کرده و نسبت به تعلل ها، کم عملی ها و بی عملی ها انتقاد کرده بودند. این در حالی است که این بخش از اصلاح طلبان تلاش دارند طی یک کنش سیاسی- رسانه ای اقدام به فاکتور کردن کم کاری ها به نام حاکمیت می باشند، هدف از این اقدام فضاسازی خاص برای حضور در عرصه انتخابات پس از تحریم آن است.