اندازه‌گیری سطح گلوکز خون بدون درد و با فناوری نانو امکان‌پذیر شد
تاریخ انتشار: ۲۶ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۴۲۰۱۳۷
یک شرکت خارجی توانست با استفاده از فناوری نانو بدون سوراخ کردن پوست و بیرون آوردن خون، سطح گلوکز خون را اندازه‌گیری کند.
به گزارش گروه دانشگاه خبرگزاری دانشجو، گراف‌ویر (GraphWear)، شرکتی که روش‌های تزریق بدون سوزن را برای نظارت بر گلوکز دنبال می‌کند، ۲۰٫۵ میلیون دلار سرمایه جذب کرده است. این شرکت در سال ۲۰۱۵ توسط راجاتش گودیباند و سوراب رادهاکریشنان تاسیس شد که هر دو، دوره کارشناسی ارشد در زمینه فناوری نانو را در دانشگاه پنسیلوانیا گذرانده بودند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
این حسگر کوچک، تقریباً به اندازه یک ساعت اپل است، اما قطعه کلیدی این فناوری در واقع در قسمت پایینی قرار دارد.
راجاتش گودیباند می‌گوید: «این بودجه برای کمک به شرکت به‌منظور بررسی اعتبارسنجی، تکمیل یک آزمایش محوری و دریافت مجوز از FDA متمرکز خواهد بود.
اورشیت پاریخ، سرپرست سرمایه‌گذاری زیست‌شناسی مهندسی میفیلد می‌گوید: «مشکل اصلی این بوده است: آیا می‌توانید بدون استفاده از وسایلی نظیر سوراخ کردن پوست و بیرون آوردن خون، واقعاً بدانید که در خون شما چه اتفاقی می‌افتد. ما فکر می‌کنیم احتمالاً گراف‌ویر یکی از اولین شرکت‌هایی است که در واقع محصولی را عرضه کرده است که می‌تواند به صد‌ها میلیون نفر برای حل این مشکل کمک کند.»
نظارت مداوم بر قند یکی از مشکلات در جامعه افراد مبتلا به دیابت بوده است. چندین ابزار مانیتور مداوم گلوکز در سال‌های اخیر تأیید شده است، مانند FreeStyle Libre که توسط FDA در سال ۲۰۱۷ تأیید شده است. این دستگاه از یک فیلامان زیر جلدی روی یک پچ بهره‌مند است که روی بازو برای اندازه‌گیری سطح گلوکز استفاده می‌شود.
این دستگاه‌ها برای افراد مبتلا به دیابت نوع ۱ (افرادی که بدن آنها انسولین کمی تولید می‌شود یا هیچ انسولینی ندارند) مزایای زیادی دارد. انجمن دیابت آمریکا خاطرنشان می‌کند که اکثر افرادی که به‌طور مرتب انسولین تزریق می‌کنند باید تشویق شوند تا در دستورالعمل‌های ۲۰۲۰ خود از فناوری‌های گلوکز خودکنترلی، از جمله مانیتور‌های مداوم گلوکز استفاده کنند.
در مورد افراد مبتلا به دیابت نوع II (حدود ۳۴ میلیون آمریکایی) یا افرادی که به‌طور مرتب انسولین تزریق نمی‌کنند، بحث بیشتری وجود دارد. برخی استدلال می‌کنند که نظارت منظم بر کلوگز برای این جمعیت ارزش ندارد. به‌عنوان مثال، یک مطالعه پزشکی داخلی JAMA در سال ۲۰۱۷ نشان داد که خودکنترل معمولی گلوکز باعث نمی‌شود که افراد پس از یک سال سطح A ۱ c خود را (یک نشانگر کلیدی دیابت) بهبود بخشند. با این وجود، انجمن دیابت آمریکا خاطرنشان می‌کند که درصورت استفاده صحیح، مانیتور‌های مداوم گلوکز همراه با انسولین درمانی، می‌تواند برای این افراد نیز ابزار مفیدی باشد.
حسگر گراف‌ویر از یک روش مبتنی بر فناوری نانو برای نظارت مداوم بر گلوکز برخوردار است. راجاتش گودیباند می‌گوید، برخلاف دیگر مانیتور‌های مداوم گلوکز، که ممکن است برای ارزیابی قند خون به یک فیلامان کوچک جمع شونده نیاز داشته باشد، این دستگاه به هیچ وجه پوست را سوراخ نمی‌کند.
گودیباند توضیح می‌دهد: «گرافن دارای میدان الکتریکی است که مولکول‌ها را به سمت بالا می‌کشد. سپس این ترکیبات را مزه می‌کند، آنها را به سیگنال الکتریکی تبدیل می‌کند و سپس اطلاعات از طریق بلوتوث به تلفن شما منتقل می‌شود که می‌تواند به‌طور مداوم مقادیر گلوکز را نمایش دهد.»
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: فناوری نانو گلوکز قند خون فناوری نانو
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۴۲۰۱۳۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
۷ میلیون مبتلا به دیابت در ایران / آمار زخم‌های مزمن در دیابتی‌ها
آفتاب‌‌نیوز :
دکتر حسام‌الدین علامه با بیان اینکه زخم‌های مزمن ۳ دسته «عمده» و یک دسته «نادرتر» دارند، اظهار کرد: زخم‌های دیابتی در صدر دسته «عمده» قرار می‌گیرند؛ زخم‌های دیابتی، زخمی است که در صورت کنترل نشدن دیابت در افراد مبتلا به این بیماری در گذر زمان، ابتدا «نوروپاتی» و سپس زخم ایجاد می‌شود. اگر افراد مبتلا به دیابت از پای خود به خوبی مراقبت نکنند، در وهله نخست به «نوروپاتی» یعنی کاهش حس محیطی پا و در وهله دوم به زخم پای دیابتی مبتلا می‌شوند.
وی با بیان اینکه زخم‌های عروقی دومین عامل ابتلا به زخم‌های مزمن هستند، اظهار کرد: زخم‌های عروقی به ۲ دسته «ایسکمیک» (شریانی) و «وریدی» تقسیم می‌شوند. بررسی‌ها بیانگر این است که دیابت یکی از عوامل اصلی ایجادکننده زخم‌های شریانی است. همچنین زخم‌های وریدی به دلایل نارسایی‌های عروق وریدی مانند «واریس» ایجاد می‌شود. چاقی، نارسایی‌های قلبی‌عروقی و برخی از سرطان‌ها که در سیستم «لنف ادم» اختلال ایجاد می‌کنند نیز سبب ابتلا به زخم‌های مزمن وریدی می‌شوند.
علامه با بیان اینکه سومین عاملی که منجر به زخم‌های مزمن می‌شود، زخم‌های «فشاری» یا «بستر» هستند؛ افزود: طبیعی است که تعداد سالمندان یک جامعه با افزایش شاخص امید زندگی زیاد می‌شود. در چنین شرایطی، انتظار داریم بیماری‌هایی که منجر به استراحت مطلق سالمندان می‌شود به ویژه در سالمندانی که سکته کرده‌اند و دارای اختلالات حرکتی هستند و یکجانشین شده‌اند، منجر به زخم بستر یا فشاری شود. همچنین افرادی که دارای معلولیت هستند و به ناچار در یک وضعیت خاص قرار می‌گیرند، اغلب دچار زخم مزمن می‌شوند.
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران درباره زخم‌های مزمن «نادر» نیز گفت: برخی از سرطان‌ها منجر به زخم‌های مزمن می‌شوند که این زخم‌ها جزو موارد نادر زخم‌های مزمن هستند. همچنین برخی از بیماری‌های صعب‌العلاج می‌توانند زخم مزمن ایجاد کنند.
وی با بیان اینکه برآورد‌ها بیانگر این است که حدود ۰.۸ تا ۱.۵ درصد از افراد جامعه به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند، خاطرنشان کرد: آمار و ارقام حاکی از این است که ۱۵ تا ۳۴ درصد از دیابتی‌ها در مدت‌زمان بیماری، به زخم‌های مزمن دچار می‌شوند. در حال حاضر، ۷ میلیون دیابتی در کشور زندگی می‌کنند؛ با توجه به جمعیت ۸۵ میلیون نفری کشور و احتمال ابتلای ۱۵ تا ۳۴ درصدی دیابتی‌ها به زخم پای دیابتی باید گفت به شرط در نظر گرفتن دیابت اثبات شده در حداقل ۷ میلیون نفر از جمعیت کشور، آنگاه حدود ۵۰ درصد از این افراد به «نوروپاتی» مبتلا می‌شوند.
مدیر کلینیک دیابت، زخم و ترمیم بافت سازمان جهاد دانشگاهی علوم‌پزشکی تهران ادامه داد: نوروپاتی منجر به بی‌حسی ناحیه پا می‌شود؛ در نتیجه افراد مبتلا به دیابت نه تنها متوجه تروما و آسیب‌های وارده به پا نمی‌شوند، بلکه فرایند درمان بیماری به دلیل مشکلات حسی و خون‌رسانی نامناسب کاهش می‌یابد.
وی درباره قطع عضو زخم پای دیابتی نیز به ایسنا گفت: حدود ۱۵ درصد از افراد دیابتی به زخم پا دچار می‌شوند و ۱۵ درصد از این افراد نیز درجاتی از قطع پا را تجربه می‌کنند. درجات قطع عضو زخم پای دیابتی شامل قطع یک بند انگشت تا قطع کامل پا می‌شود. با توجه به جمعیت افراد دیابتی کشور و آمار و ارقام مربوط به قطع عضو زخم پای دیابتی می‌توان گفت، حدود ۲۰۰۰ نفر در کشور به صورت سالانه درجاتی از قطع عضو پا را تجربه می‌کنند.
منبع: خبرگزاری ایسنا
تصاویر پدر ساواکی مهران غفوریان