بیوگرافی امیر مهدی ژوله
تاریخ انتشار: ۲۷ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۴۴۰۱۴۷
کلیات
امیر مهدی ژوله متولد ۲۷ مرداد ماه سال ۱۳۵۸ در شهر تهران، فیلمنامه نویس، هنرپیشه سینما، تئاتر و تلویزیون و روزنامه نگار ایرانی است که فعالیتش را با روزنامه نگاری و نوشته‌های طنز آغاز کرد و پس از پیوستن به جمع نویسندگان مجموعه طنز «پاورچین» به کارگردانی مهران مدیری، وارد عرصه فیلمنامه نویسی شد. وی پس از چند سال فیلمنامه نویسی در سال ۱۳۹۴ در برنامه «خندوانه» و در مسابقه خنداننده شو شرکت کرد و با اجرای استدآپ کمدی‌های جذاب علاوه بر کسب مقام اول به شهرت فراوانی رسید.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
زندگی و ورود به دنیای هنر
امیر مهدی ژوله در سال ۱۳۵۸ در شهر تهران چشم به جهان گشود. پدرش پیش از تولد او چشم از جهان فرو بست و مادرش نیز در سن نوجوانی بدرود حیات گفت به همین دلیل دوران ابتدایی زندگی خود را با سختی آغاز کرد. وی پس از اتمام تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود، موفق می‌شود مدرک مهندسی عمران را در مقطع کاردانی دریافت کند و پس از آن در زمینه فروش بلور به فعالیت می‌پردازد. هنگامی که در این زمینه فعال بود به طور اتفاقی برای روزنامه نگاری به نشریات معرفی می‌شود و بدین ترتیب ژوله فعالیت خود را با نویسندگی طنز در روزنامه‌های ورزشی آغاز می‌کند. مدتی بعد نویسندگی در مجله چلچراغ را آغاز می‌کند و یک روز به طور اتفاقی با پیمان قاسم خانی در دفتر این مجله روبرو می‌شود که آشنایی این دو سبب می‌شود که در سال ۱۳۸۱ به محراب قاسم خانی و گروه نویسندگان مجموعه طنز تلویزیونی «پاورچین» به کارگردانی مهران مدیری معرفی شود و اولین تجربه فیلمنامه نویسی خود را کسب کند.
فعالیت‌های هنری
امیر مهدی ژوله در سال ۱۳۸۱ از طریق پیمان قاسم خانی به برادرش محراب قاسم خانی که از جمله نویسندگان سریال پاورچین بود معرفی شد و بدین ترتیب فیلمنامه نویسی را در گروه مهران مدیری برای نخستین بار تجربه کرد. این نخستین تجربه توانایی‌های ژوله را به اثبات رساند و همین امر سبب شد تا مهران مدیری در کار‌های بعدی خود نیز همواره از حضور امیر مهدی ژوله به عنوان فیلمنامه نویس استفاده کند. ژوله پس از پاورچین، در دیگر آثار مهران مدیری همچون «نقطه چین»، «شب‌های برره»، «باغ مظفر»، «گنج مظفر» و «مردهزارچهره» به نویسندگی پرداخت. او در سال ۱۳۸۷ و در مجموعه مرد هزار چهره مهران مدیری برای اولین بار در جلوی دوربین نقش کوتاهی را بازی کرد و بدین ترتیب اولین تجربه بازیگری خود را نیز کسب کرد. پس از این تجربه کوتاه در بازیگری، ژوله دوباره به فعالیت اصلی خود یعنی فیلمنامه نویسی روی آورد و در مجموعه های، چون «مرد دو هزار چهره»، «قهوه تلخ»، «ویلای من»، «شوخی کردم»، «در حاشیه» و «عطسه» به همکاری با مهران مدیری ادامه داد. در سال ۱۳۹۴ از طریق پوپک مظفری دستیار مهران مدیری بعنوان یک فرد موفق در مبارزه با بیماری MS به رامبد جوان جهت حضور در برنامه خندوانه معرفی شد. حضور در این برنامه و در ادامه شرکت در مسابقه «خنداننده شو»، توانست با اجرای استندآپ کمدی‌های موفق، عنوان اول این مسابقه را کسب کند و همین امر سبب شهرت بالای او شد. در سال ۱۳۹۵ وی در ابتدا با دعوت پیمان قاسم خانی به عنوان بازیگر در فیلم سینمایی «خوب، بد جلف» به ایفای نقش پرداخت و پس از آن با بازی در آیتم‌های مختلف برنامه «دورهمی» مهران مدیری، به اوج شهرت رسید. از آن پس بود که امیر مهدی ژوله به عنوان بازیگر نیز مطرح شد و در فیلم‌هایی همچون «هزارپا»، «سونامی» و «سامورایی در برلین» به ایفای نقش پرداخت.
حواشی
امیر مهدی ژواله از سال ۱۳۹۸ بعد از حمایت از عادل فردوسی پور و انتقاد از صدا و سیما و سپس راه انداختن کمپین من و سانسورچی که چگونگی سانسور در سریال‌های مختلف را نشان می‌داد، دچار ممنوع الکاری و ممنوع التصویری در تلویزیون شد. با این حال اندکی بعد و در اوایل اسفند ماه ۱۳۹۹ در پستی اینستاگرامی ضمن اعلام اینکه بخشی از قطع رابطه‌اش با صدا و سیما به دلیل قصور خود او بوده، خبر از بازگشت خود به این مجموعه داد.
منبع: فرارو
کلیدواژه: طرز تهیه امیر مهدی ژوله بازیگر مرد فیلمنامه نویس فیلمنامه نویسی مهران مدیری مهدی ژوله قاسم خانی
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۴۴۰۱۴۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
چرا دیگر از دیدن سریال‌های «نون. خ» و «زیرخاکی» نمی‌خندیم
آفتاب‌‌نیوز :
حتما برای‌تان پیش آمده که در محفل و مجلسی جدی ـــ و حتی بگذارید بگوییم عبوس ـــ حاضر باشید که به هر دلیلی نباید بخندید؛ یعنی در آنجا خندیدن از نظر اخلاقی، عملی نادرست تلقی می‌شده است، اما ناگهان خنده به زیر پوست‌تان خزیده و عضلات صورت‌تان را چنان به هر سو کشیده که چاره‌ای جز خندیدن نداشته‌اید. به احتمال زیاد در این وضعیت سعی کرده‌اید با پرت‌کردن فکرتان از موضوعی که شما را به خنده می‌اندازد یا با فشار زبان به سقف دهان‌تان یا مَکِش قشر درونی چپ و راست لپ‌تان یا با منقبض کردن عضلات صورت‌تان جلوی خنده‌تان را بگیرید. بماند که در چنین موقعیتی چهره آدم چقدر خنده‌دار و مسخره می‌شود و حتی ممکن است به سوءتفاهم بیشتری دامن بزند. خندیدن خصلتی انسانی است و نمی‌توان کسی را به دلیل خندیدن سرزنش کرد. خنده را می‌توان مثل سلاحی شخصی یا رویکردی فردی در مقابله با مشکلات به‌کار گرفت، اما پرواضح است که هر موضوعی مسبب خنده نمی‌شود. این نکته‌ای است که فیلمنامه‌نویسان سریال‌ها و فیلم‌های ایرانی از آن غافل‌اند.
آنری برگسون (متولد ۱۸ اکتبر ۱۸۵۹ ـ درگذشته ۴ ژانویه سال ۱۹۴۱)، فیلسوف نامدار فرانسوی، رساله‌ای موجز و مختصر در باب خنده دارد که به فارسی هم ترجمه شده است. برگسون در این اثر کم‌حجم، اما بدیع و عمیق، سه خصلت اصلی برای خنده برمی‌شمرد. اول اینکه خنده خصلتی انسانی است. اگر شیء یا حیوانی و به‌طور کلی هر پدیده‌ای انسان را به خندیدن وادارد، به اعتقاد برگسون، به دلیل رفتار یا حالت انسانی آن است. از این منظر، انسان صرفا جانداری نیست که می‌خندد بلکه جانداری است که می‌خنداند و اگر ما به چیزی (اعم از جاندار یا غیرجاندار) می‌خندیم، حتما به سبب شباهتش به انسان یا تأثیر انسان بر آن است. ویژگی دومی که برگسون، آن را با خنده ملازم می‌داند، بی‌احساسی است. منظور برگسون از بی‌احساسی، متاثر نشدن است؛ نوعی برخورد عاری از احساس و از سر شعور و منطق برای خندیدن به موضوعی لازم است. اگر ما از زمین‌خوردن چاپلین یا سقوط باستر کیتون متاثر شویم، توانایی خندیدن به موقعیت آنها را از دست می‌دهیم؛ پس برخورد سرد و منطقی با پدیده‌ای احساسی و غیرمنطقی است که ما را به خنده می‌اندازد. نکته سوم، مسری‌بودن خنده است. برگسون برای خنده، نقشی اجتماعی قائل است و معتقد است که خنده به نوعی تفاهم و اشتراک نیاز دارد. در واقع خنده به درک متقابلی نیاز دارد تا گروهی از افراد را درگیر کند. از دید برگسون، خنده حاصل غفلت است و نوعی مجازات اجتماعی برای شخصِ غافل محسوب می‌شود. کسی که به هر دلیلی در اجتماع، موجبات خنده دیگران را فراهم می‌سازد، غفلتی کرده که او را از وضعی طبیعی که مورد پذیرش اجتماع است خارج کرده و به موضوع خنده سایرین بدل کرده است.
جدا از آشنایی با تکنیک‌های فیلمنامه‌نویسی و نگارش سریال‌های تلویزیونی، توجه به این ۳ خصلت خنده در نگارش یک فیلمنامه موفق برای سینما یا تلویزیون بسیار مهم است. نویسنده‌ای که هیچ تلقی‌ای از این خصلت‌ها ندارد مدام دست به دامن کلیشه‌ها برای خنداندن مخاطب می‌شود و در آخر هم ناکام می‌ماند. بخشی از علت شکست دو سریال کمدی نوروز و ماه رمضان امسال را باید در این ناآشنایی جست‌وجو کرد.
منبع: همشهری آنلاین
تیم فوتسال افغانستان نیمی از راه جام جهانی را طی کرد