از هندزفری استفاده می کنید بخوانید!
تاریخ انتشار: ۳۰ مهر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۴۶۱۲۸۲
به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از نمناک؛ پزشکان در مورد استفاده طولانی مدت از هندزفری و اتفاقاتی که برای گوش شما می افتد و مشکلات احتمالی ، هشدار می دهند. بی شک استفاده از هندزفری بسیار راحت است، آن ها برای بیرون کار کردن، آرامش پیدا کردن و یا حتی خلاص شدن از شر یک همکار مزاحم عالی هستند اما علاوه بر این فواید همچنین می توانند ناسالم یا حتی خطرناک باشند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
جدی ترین آسیب هندزفری ها بر روی شنوایی است و مطالعات نشان می دهد که گوش دادن به موسیقی با هندزفری، اغلب با صدا های زیاد می تواند منجر به کاهش شنوایی دائمی شود که در این قسمت در مورد بعضی از عوارض استفاده طولانی مدت از هندزفری و اتفاقاتی که باعث پیشگیری خواهند شد، صحبت خواهیم کرد :
5 مشکل و عوارض احتمالی که در اثر استفاده طولانی مدت از هندزفری ها ایجاد می شود، عبارتند از:
1. آسیب به شنوایی :اگر شما بیش از حد و برای طولانی مدت از هندزفری یا هدست استفاده می کنید و یا با صدای بلند به موسیقی گوش می دهید، به شنوایی خود آسیب خواهید رساند. در نظر داشته باشید که موتور سیکلت و اره برقی حدود 100 دسیبل (واحد اندازه گیری شدت صدا را تولید می کنند)، که می تواند در کمتر از 30 دقیقه به شنوایی آسیب برساند اما کسی که با هندزفری و در حدود 70 درصد از حداکثر صدا به موسیقی گوش می دهد، حدود 85 دسیبل است که به مرور زمان باعث کاهش شنوایی خواهد شد.
افت شنوایی ناشی از صدای بلند ؛ خوشبختانه تا زمانی که اقدامات مناسب انجام می شود، کاملا قابل پیشگیری است.
برای استفاده از هندزفری قانون 60.60 را در نظر بگیرید:با هندزفری، بیش از 60٪ از حداکثر صدا را گوش ندهید و بیشتر از 60 دقیقه نیز از آن استفاده نکنید.
2. احتمال ابتلا به عفونت گوش :طبق قانون numero uno هیچ گاه هندزفریتان را باکسی به اشتراک نگذارید زیرا این یکی از ساده ترین راه ها برای انتقال باکتری های عفونی است اما با این وجود، هندزفری های مشترک، تنها راه عفونت گوش نیستند.
هدست ها و هدفون ها دمای گوش را افزایش می دهند که ممکن است باعث سایش پوست و ایجاد باکتری های مضر شوند. اگر شما یک جفت هدفون از کسی می خرید، مطمئن شوید قبل از استفاده آن ها را ضد عفونی کنید و به طور مرتب هدفون های خود را پاک کنید، حتی اگر هرگز کسی دیگر از آن ها استفاده نکرده باشد زیرا این کار طول عمر هندزفری را افزایش می دهد و از همه مهم تر ،گوش شما را تمیز نگه خواهد داشت.
3. کاهش توجه و افزایش بی امنیتی:استفاده از هندزفری به صورت منظم و همیشگی ، ممکن است باعث شود که کمتر به محیط خارجی خود توجه کنید. برای مثال زمانی که کسی با صدای بلند تلاش می کند تا شما را متوجه خود کند.
برای امنیت بیشتر ، اگر در هنگام دوچرخه سواری یا پیاده روی از هندزفری استفاده می کنید، توجه داشته باشید که صدای موسیقی را کم کنید تا متوجه اتفاقات اطرافتان باشید.
4. افزایش سرگیجه :سرگیجه "احساس عدم تعادل است" و اغلب با علائمی مانند؛ حالت تهوع و استفراغ همراه است . سرگیجه یکی از مشکلات گوش داخلی است که ممکن است از عفونت ها و یا بیماری گوش به وجود آید. همانطور که استفاده از هندزفری باعث سرگیجه می شود، استفاده صحیح از آن نیز ممکن است هرگز باعث ایجاد سرگیجه نشود پس به طور صحیح از آن استفاده کنید و زیاده روی نکنید.
5. قرار گرفتن در معرض تشعشع:اگر از هدست بی سیم (بلوتوث) استفاده می کنید، بدن شما تحت تاثیر اشعه قرار می گیرد در حالی که تحقیقات نشان داده است این پرتوهای فرکانس پایین برای سلامت بدن بی خطر است. عقیده ها بر این است که احتمالا بدن ما تحت تاثیر تابش مضر قرار می گیرد.
در یک مطالعه که در سال 2018 انجام شد، سازمان بهداشت جهانی (WHO) دریافت که تابش پرتو فرابنفش بر روی موش های نر (RF) اثرات بیولوژیکی را ایجاد می کند که سرطان زا هستند. این یافته ها منجر به مطالعات بعدی در مورد اثرات RF، ، برای انسان شد.
سایر نکاتنگرانی عمومی در میان جامعه این است که استفاده از هندزفری ها و امثال آن ، با رعایت احتیاط های احتمالی امن است که در این قسمت چند ایده برای گوش دادن ایمن ارائه شده است :
- همیشه هندزفری های جدید و جعبه دار را خریداری و استفاده کنید. (آن ها را دست دوم نخرید.)
- صدای بیشتر از 50 درصد را برای حداکثر 90 دقیقه در یک زمان گوش ندهید.
- هنگام استفاده از هندزفری ، اطمینان حاصل کنید که اجزای پلاستیکی به راحتی بسته می شوند.
- گوشی های آن را به داخل گوش متصل نکنید.
- در حین راه رفتن یا رانندگی به موسیقی با صدای بلند گوش نکنید.
- اگر دچار سرگیجه یا مشکل در حفظ تعادل هستید، مراقبت های پزشکی را دنبال کنید.
پربیننده ترین افراد واکسینه نشده بخوانند! جادوی رزماری برای تقویت مو چرا باید انار بخورید! پوست و موی زیبا با استفاده از لیمو ترش اگر آدامس قورت بدهیم چه می شود؟منبع: اقتصاد آنلاین
کلیدواژه: طولانی مدت از هندزفری استفاده از هندزفری استفاده می کنید هندزفری ها صدای بلند
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.eghtesadonline.com دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «اقتصاد آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۴۶۱۲۸۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ادامه جنجال توسلجویی علمالهدی به شاهنامه | نمیدانستید منیژه، زن بادهنوش و دختر دشمن ایران بود | این ابیات را هم بخوانید!
در سخنان علمالهدی، نکتۀ فرعی نادرستی هم وجود دارد و آن اینکه وی منیژه را "یک زن فرهیخته و ایرانی" توصیف کرده؛ در حالی که منیژه تورانی بوده است. او دختر دشمن بزرگ ایران، یعنی دختر افراسیاب – پادشاه توران – بود!
در واکنش به اظهارات اخیر امام جمعه مشهد درباره حجاب، سایت عصرایران در یادداشتی نوشته است؛
در خبرها آمده بود که احمد علمالهدی، امام جمعۀ مشهد، گفته است: «حجاب متعلق به فرهنگ ایران است. حتی آن زمان که هنوز اسلام وارد ایران نشده بود، حجاب فرهنگ ایرانیان بود؛ بخصوص در تاریخ ایران باستان؛ و انعکاس این فرهنگ را میتوان در شاهنامۀ حکیم ابوالقاسم فردوسی دید؛ آن زمان که از قول منیژه به عنوان نماد یک زن فرهیخته و ایرانی نقل میکند: منیژه منم، دخت افراسیاب / برهنه ندیده تنم آفتاب».
اینکه جناب علمالهدی برای دفاع از حجاب ترجیح داده به سراغ شاهنامه برود و از منیژه مدد بگیرد، خود تایید ناخواستهای است بر آنچه به عنوان دینگریزی در جامعۀ ایران مطرح و البته از تریبونهای رسمی انکار شده است.
محافظهکاران در ایران، به ویژه اگر اهل سیاست باشند، غالبا منکر داعیه دینگریزی در جامعۀ ایراناند؛ ولی چگونه هم آن ادعا را نادرست می دانند و هم آقای علمالهدی برای دفاع از حجاب دست به دامن منیژهای شده که اگرچه آفتاب تنِ برهنهاش را ندیده بود، ولی شرابخواری و عیش و عشرت هم از دیگر ویژگیهای او بوده است؟
در داستان بیژن و منیژه در شاهنامه، منیژه به بیژن دل میبندد و او را به خیمهاش دعوت میکند. چند شبانهروز با او مشغول خوردن و باده نوشیدن میشود، در حالی که نوازندگان با بربط و چنگ برایشان مینواختند.
ببینیم فردوسی چه توصیفی از خلوت بیژن با "منیژه" داشته:
نهادند خوان و خورش، گونهگون
همی ساختند از گمانی فزون
نشستنگه رود و می ساختند
ز بیگانه خیمه بپرداختند
پرستندگان ایستاده به پای
ابا بربط و چنگ و رامش سرای
میِ سالخورده به جام بلور
برآورده با بیژن گیو زور
سه روز و سه شب شاد بوده به هم
گرفته بر او خواب مستی ستم
در ابتدا هم که بیژن وارد خیمۀ منیژه میشود، فردوسی میگوید:
به پرده درآمد چو سرو بلند
میانش به زرین کمر کرده بند
منیژه بیامد گرفتش به بر
گشاد از میانش کیانی کمر
به هر حال پوشش منیژه هر چه بوده باشد، رفتار و کردار او قطعا باب طبع و مطابق عقاید جناب علمالهدی نبوده. پس چرا ایشان از منیژه مدد جسته برای دفاع از عقایدش؟ آیا این گونه تعبیر نخواهد شد که پدیدهای به نام دینگریزی را پذیرفتهاند که به باور منتقدان افرادی نظیر آقای علمالهدی در شکلگیری آن پدیده نقش موثری داشتهاند از منیژه و نه شخصیت های دینی نام برده است؟
مثلا در همین داستان بیژن و منیژه، نوازندگان برای دو دلداده مینواختند تا خلوت و معاشرتشان خوشایندتر شود و این اقبال به موسیقی هم دقیقا بخشی از همان "فرهنگ ایرانیان" بوده که آقای علمالهدی به آن تمسک جستهاند. ولی الآن که اختیار خراسان و شهر مشهد در ید باکفایت جناب علمالهدی قرار گرفته، برگزاری یک کنسرت در مشهد هم ممنوع است.
این نفی موسیقی هم آیا برآمده از "فرهنگ ایرانیان" است؟ و آیا همین سختگیریها موجب دینگریزی جوانان [یا دست کم لایههای قابل توجهی از آنان] نشده؟ قطعا اگر این سختگیریها نبود، امروز امام جمعۀ مشهد ناچار نبود برای دفاع از حجاب، به مشی منیژهای متوسل شود که پس از آن سه روز شادخواریاش با بیژن، در جام شراب بیژن داروی هوشبر ریخت و او را با کمک ملازمانش پنهانی به کاخ پدرش برد و باقی قصه را هم از زبان فردوسی بشنوید:
نهفته به کاخ اندر آمد به شب
به بیگانگان هیچ نگشاد لب
چو بیدار شد و بیژن و هوش یافت
نگار سمنبر در آغوش یافت
در سخنان آقای علمالهدی، نکتۀ فرعی نادرستی هم وجود دارد و آن اینکه وی منیژه را "یک زن فرهیخته و ایرانی" توصیف کرده؛ در حالی که منیژه تورانی بوده است. او دختر دشمن بزرگ ایران، یعنی دختر افراسیاب – پادشاه توران – بود!
البته این نکته اهمیت چندانی ندارد و حق با آقای علمالهدی است. یعنی رفتار و سلوک منیژه تفاوت چندانی با رفتار زنان ایرانی نداشته. چون ایرانیان و تورانیان در مجموع تا حد زیادی در اتمسفر فرهنگی مشابهی میزیستند. ولی همین که امام جمعۀ مشهد واقف نیست منیژه ایرانی نبوده، نشاندهندۀ آشنایی کم او با "تاریخ ایران باستان" است و گمان گرده یک بیت کافی است.
نکتۀ مهمتر اما این است که تفاخر منیژه به اینکه آفتاب هم تنش را ندیده، ریشۀ اشرافی هم دارد. در مکه و مدینه نیز اشراف دقیقا به علت وضع مالی بهتری که داشتند، لباس بیشتری بر تن داشتند.
اکثریت مردم حجاز فقیر بودند و لباس چندانی نداشتند. یعنی نه لباسهای گوناگون داشتند، نه همان تک لباسی که داشتند، همۀ جای بدنشان را میپوشاند و در نتیجه آفتاب تن آنها را میدید و میسوزاند.
اینکه نقل شده است پیامبر گرامی اسلام لباسهای با آستین بسیار بلند را نمیپسندید و اگر لباسی میخرید و آستیناش بیش از اندازه بود، مقدار اضافی را میبرید، دلیلش این بوده که چنین جامههایی را اشراف از سر تفاخر میپوشیدند و بسیاری از مردم پول کافی برای تهیۀ چنین لباسهایی نداشتند.
احتمالا در ایران هم اقشار فقیر تا حدی گرفتار چنین مشکلی بودند. به هر حال اینکه منیژه میگوید آفتاب هم تن مرا ندیده، احتمالا حاوی اشارهای است به خاستگاه طبقاتی برتر او؛ خاستگاهی که اکثر زنان فاقدش بودند.
به عنوان جمعبندی باید گفت در این یادداشت به سه نکته اشاره کردیم. یکم اینکه: وقتی برای دفاع از حجاب، پای زن بادهنوشی مثل منیژه به میان میآید، یعنی جناب علمالهدی هم واقفاند که برای دفاع از حجاب باید به سراغ شخصیتهایی تازه و غیراسلامی رفت و همین نشانۀ تحولی اساسی در جامعۀ ایران است که انکار میشود.
دوم اینکه: حتی اگر بپذیریم اسلام دقیقا همان چیزی است که آقای علمالهدی و همفکران محافظهکار ایشان میگویند، سختگیری برای اینکه سبک زندگی مردم و حتی مشی آنها در عرصۀ عمومی "کاملا اسلامی" شود، علت اساسی دینگریزی در جامعۀ ایران بوده است. با مردم نباید سخت گرفت وگرنه دینگریزی به دینستیزی هم منتهی خواهد شد.
سوم اینکه: اگر چیزهایی به نام "تاریخ ایران باستان" و "فرهنگ ایرانیان" وجود دارد، این امور قطعا تاثیر پایدار و ماندگار خودشان را بر زندگی و مشی و منش ایرانیان گذاشتهاند. جامعه، مومی در دستان صاحبان قدرت نیست تا آن را به هر شکل که خواستند، درآورند. قناعت را فقط به مردم نباید توصیه کرد. حاکمان هم در تلاش برای ایجاد "جامعۀ مطلوب" خودشان باید اهل قناعت باشند.