Web Analytics Made Easy - Statcounter

به گزارش  خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان  به نقل از unbelievable-facts، در نگاه اول ممکن است تمامی گیاهان زیبا و بی خطر به نظر برسند، اما باید بدانید بسیاری از آن‌ها می‌توانند کشنده‌ترین سموم جهان را تولید کنند. برخی از گیاهان حتی می‌توانند حیوانات و انسان‌ها را با مواد شیمیایی خطرناک خود بکشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از کشتن سقراط با سم شوکران زهرآلود گرفته تا مصرف تصادفی این میوه‌ها و گیاهان مرگبار توسط جوانان، این گیاهان خطرناک هزاران سال است که باعث مرگ انسان می‌شوند. در اینجا با چندین گیاه خطرناک و مرگبار آشنا می‌شوید که در برخی موارد به راحتی در محیط اطراف ما یافت می‌شوند.

سیبچه مرگ

این درخت سمی در فلوریدا قرار دارد و وقتی در هنگام بارش باران زیر آن می‌ایستید تاول‌های دردناکی روی پوست شما ایجاد می‌شود. اگر دود چوب سوخته اش به چشم شما برسد، شما را کور می‌کند. این میوه می‌تواند با برگ‌های سمی خود آب را مسموم کند و اگر میوه آن را بخورید می‌تواند شما را بکشد. خوردن میوه، دست زدن به تنه یا حتی نفس کشیدن در نزدیکی درخت می‌تواند برای سلامتی شما بسیار مضر باشد. به همین دلیل، این سیب ساحلی در زبان اسپانیایی به عنوان la manzanilla de la muerte به معنای «سیب کوچک مرگ» شناخته می‌شود. این گیاه بومی استرالیا، چنان درد غیرقابل تحملی را ایجاد می‌کند که فردی برای خودداری از رنج و بدبختی خودکشی کرد. هیچ پادزهر وجود ندارد و ممکن است ماه‌ها یا سال‌ها طول بکشد تا از شر درد غیرقابل تصور ناشی از یک لمس جزئی خلاص شوید.


گیاه خودکشی

یکی دیگر از گیاهان خطرناک جهان، گیاه خودکشی است. برگ های این گیاه به دلیل ظاهر مبهم و نرمی که دارند جذاب به نظر می‌رسند. با این حال این موضوع از باطن اصلی آن‌ها را به دور است. این گیاه می‌تواند باعث خودکشی انسان شود. فقط لمس کوتاه برگ‌های این گیاه کافیست تا دردی غیرقابل تحمل به جان قربانی بیفتد. این گیاه تعداد زیادی از مردم را مجبور به خودکشی کرده و به همین خاطر گیاه خودکشی نامیده می‌شود. هیچ پادزهری یرای این گیاه وجود ندارد و التیام این درد غیرقابل تصور ماه‌ها یا حتی سال‌ها طول می‌کشد. این گیاه در جنگل‌های بارانی شمال شرقی استرالیا و برخی از مناطق اندونزی یافت می‌شود.

درخت سندباکس

میوه‌های این درخت که شبیه به کدو هستند وقتی به طور کامل بالغ شدند می‌توانند منفجر شوند و این انفجار صدای بلندی را ایجاد می‌کند. ترکش‌های این درخت می‌تواند به طور خطرناکی به هر انسان یا حیوانی که بر سر راهش قرار دارد آسیب برساند. خوردن میوه‌های این درخت نیز می‌تواند مشکلات سلامتی متعددی را ایجاد کند. این گیاه بومی نواحی گرمسیری آمریکای جنوبی و جنگل‌های بارانی آمازون است و گاهی اوقات در مناطق گرمسیری آمریکای شمالی نیز یافت می‌شود. آن‌ها نمی‌توانند در مناطق منجمد رشد کنند و به آفتاب جزئی یا کامل نیاز دارند.
این درخت خطرناک دارای گل‌های نر و ماده متفاوت است. هنگامی که گل ماده بارور می‌شود، غلاف‌هایی تولید می‌کند که حاوی دانه‌های انفجاری درخت است. میوه این گیاه شبیه کدو تنبل است. اما هنگامی که میوه‌ها به صورت کپسول دانه خشک می‌شوند، مانند بمب‌های ساعتی عمل می‌کنند. این درخت دانه گل دانه‌های سخت و مسطح شده خود را با سرعت حداکثر ۲۴۰ کیلومتر در ساعت پرت می‌کند و مسافت در حدود ۱۸ متر را طی می‌کند.

گیاه Wild Parsnip

یکی دیگر از سمی‌ترین گیاهان جهان، Wild Parsnip است. جعفری وحشی یکی از گیاهان خانواده هویج محسوب می‌شود. این گیاه بومی اروپا و آسیا است، اما توسط مهاجران اروپایی به آمریکای شمالی آورده شده است. شیره این گیاه در صورت فعال شدن توسط نور خورشید می‌تواند باعث سوختگی شدید شود و به پوست آسیب جدی برساند. شیره این گیاه می‌تواند پوست انسا را در برابر اشعه ماوراء بنفش آسیب پذیر کنند.هر قسمت از این گیاه به شدت سمی است. این گیاه دو ماده شیمیایی اولاندرین و نرین را آزاد می‌کند که اگر آن‌ها را از برگ هایش مصرف کنید می‌توانند باعث مرگ شوند. این بسیار خطرناک است که اگر عسل تهیه شده توسط زنبور عسل مصرف کننده این گیاه را بخورید، ممکن است از آن نیز مسموم شوید.

 

خرزهره

خرزهره در بین خطرناکترین گیاهان جهان قرار دارد و هر قسمت از این گیاه مملو از سموم است. دو مورد از کشنده‌ترین مواد شیمیایی جهان که اولاندرین و نرین هستند توسط این گیاه آزاد می‌شوند. سم این گیاه به قدری مضر است که حتی مصرف عسلی که از شهد این گیاه به دست آمده نیز می‌تواند شما را مسوم کند. گاهی از گیاه برای مقاصد تزئینی نیز استفاده می‌شود و عطر آن نیز بسیار جذاب است.

شوکران آبی

یکی دیگر از گیاهان خطرناک جهان، شوکران آبی است که در مناطق باتلاقی قاره آمریکا وجود دارد. این گیاه حاوی یک سم کشنده به نام «سیکوتوکسین» است که به وفور در ریشه‌های آن وجود دارد. یک ترکیب شیمیایی مهلک که می‌تواند باعث تشنج شدید، لرزش عضلات و حالت تهوع شود. کسانی که از این سم جان سالم به در می‌برند، دچار بیماری‌های طولانی مدت مانند فراموشی می‌شوند. حتی مصرف کمی از این گیاه می‌توانند پرخطر باشد.

شابیزک

شابیزک میوه‌های بنفش و تیره دارد و دارای ماده سمی آتروپین است که به عنوان مخدر به کار می‌رود. ماده سمی آن در ریشه‌های ضخیم جمع می‌شود. خوردن دو میوه از این گیاه توانایی کشتن کودکان را دارد و حداکثر خوردن ۲۰ مورد از میوه‌های آن می‌تواند بزرگسالان را ببا کام مرگ بکشاند. این میوه برای پرندگان و حیوانات کاملا بی خطر است، اما برای انسان بسیار سمی است.

گیاه کرچک

در میان کشنده‌ترین گیاهان جهان، کرچک برای اولین بار در آفریقا یافت شد، اما اکنون در سراسر جهان در دسترس است. این گل را می‌توان با گل‌های سبز مایل به زرد دارای مرکز قرمز و برگ‌های بزرگ با لبه‌های دندانه دار تشخیص داد. همه ما در مورد روغن کرچک خوانده ایم که در تهیه غذا‌های مختلف، و طعم دهنده در تولید آب نبات استفاده می‌شود. اما ریسین یک پروتئین بسیار سمی است که در دانه‌های کرچک وجود دارد و با غلظت زیاد در پوشش بذر‌های این گیاه وجود دارد. اگرچه مسمومیت با بذر نادر است، اما مرگ و میر‌های متعددی با مصرف دانه‌های این گیاه گزارش شده است.


تاتوره

تاتوره جزو گیاهان داروئی محسوب می‌شود. از این گیاه ماده آتروپین بدست می‌آید که خاصیت ضدسم دارد؛ ولی خود این گیاه به شدت سمی می‌باشد. این گیاه عمدتا در هند یافت می‌شود و دارای خواص توهم زایی است. دوز کمی از این گیاه می‌تواند منجر به بستری شدن در بیمارستان و حتی مرگ شود. این گیاه ابتدا در آمریکا یافت شد، اما اکنون در تمام نقاط جهان وجود دارد. این گیاه به دلیل خواص دارویی که دارد، به عنوان یک مسکن در هنگام جراحی یا استخوان سازی و تسکین علائم آسم شناخته شده است. همچنین شهد و گلبرگ گل‌های آن خطرناک است. آن‌ها مانند سایر قسمت‌های گیاه آلوده به سموم هستند.

چشم خرچنگی

دانه‌های چشم خرچنگی حاوی، یک ماده شیمیایی بسیار سمی به نام «ابرین» است. این سم قادر است عملکرد سطح سلولی بدن را دچار اشکال کند. اگر به طور ناخواسته از دانه‌های این گیاه مصرف کنید، در شرایطی که جویده نشود و به طور سالم قورتش بدهید، دچار هیچ مشکلی نمی‌شوید، اما اگر با دندان خوردش کنید، سپس مصرف کنید، این دانه می‌تواند بسیار مرگبار باشد. در هلند دانه‌های این گیاه را با مروارید مخلوط می‌کنند و در جواهر سازی از آن استفاده می‌کنند. هر کدام از دانه‌های این گیاه بیش از ۲.۵ میلی گرم ابرین دارد و حدود ۲.۵ میلی گرم از سم «ابرین» کافی است تا انسان را به کام مرگ بکشاند.

بیشتر بخوانید

میوه‌ای شبیه به سیب که جان دو کودک را گرفت

انتهای پیام/

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: مرگبارترین گیاهان خطرناک گیاهان سمی دانه های این گیاه ترین گیاهان میوه ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۴۹۲۵۵۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مزایای فوق‌العادۀ باغبانی «بدون شخم»؛ بیل را کنار بگذارید!

 فصل بهار است و زمانی که خیلی از ما سر شوق می‌آییم تا بخشی از وقتمان را به کاشت گل و گیاه اختصاص بدهیم.

به گزارش فرادید، قرار نیست چیزی از این شور و شوق کم کنیم، اما خبر تازه این است که می‌توانید بیل را کنار بگذارید، چون تفکر غالب در «علم خاک» این است که به خاک باغ‌تان سخت نگیرید!

«باغبانی بدون شخم» (No-dig Gardening) به سرعت در حال تبدیل شدن به راهی برای رشد خاک است و منطق ساده‌ای دارد: راه سبزتر و آسان‌تری برای رشد گیاهان و سبزیجات است!

چرا شخم زدن فایده‌ای ندارد؟ 

گای بارتِر، باغبان ارشد انجمن سلطنتی باغبانی بریتانیا می‌گوید: «فرآیندهای طبیعی که خاک را سالم و حاصلخیز نگه می‌دارند با شخم زدن بهم خورده و مختل می‌شوند. به حداقل رساندن شخم زمین زمانی مطلوب است که بخواهید گیاهان را به روش‌هایی پرورش دهید که کمترین تأثیر زیست‌محیطی را داشته باشند.» 

شخم زدن شماری از سازه‌های زیرزمینی را از بین می‌برد. کانال‌های زهکشی ایجاد شده توسط کرم‌ها و شبکه‌های قارچی مهم از بین می‌روند و کربن محبوس در خاک در جوّ آزاد می‌شود. همچنین شخم زدن دانه‌های علف‌های هرز را به سطح نزدیک‌تر می‌کند و سبب می‌شود راحت‌تر جوانه بزنند. 

بارتِر و تیمش از روش‌های باغبانی بدون شخم در باغ‌های سلطنتی استفاده می‌کنند. او می‌گوید مزایای این روش فقط شامل محصولات بهتر نمی‌شود. 

چارلز دودینگ، قهرمان باغبانی بدون شخم، باغچه‌های کنار هم را در طول هشت سال مقایسه کرد. یکی شخم زده شد، دیگری نه و نتیجه این شد که ۱۰۰ کیلوگرم محصول اضافه از باغچه بدون شخم گزارش شد. 

به نظر شما باغ بدون شخم چگونه رشد می‌کند؟ باغبان‌هایی که شخم نمی‌زنند، به‌جای کشت و زرع در خاک، باغچه‌هایشان را با لایه‌ای از مالچ (کود گیاهی) یا مواد آلی خوب پوسیده‌شده، چه از سطل‌های کمپوست خودشان یا از مراکز باغبانی می‌پوشانند. 

بارتر می‌گوید اگر زمین پر از علف هرز باشد، فقط آن را با چند ورقه مقوا بپوشانید. سپس یک لایه دیگر کمپوست روی آن اضافه کنید (گاهی به این کار، باغبانی لازانیا می‌گویند). 

بارتر می‌گوید: «با این کار علف‌های هرز خفه می‌شوند و گیاهان در خاک زیرین ریشه می‌کنند، خاکی که با فعالیت کرم‌هایی که کمپوست را به خاک زیرین حمل می‌کنند، غنی‌تر می‌شود.» 

«برای ساخت باغچه نیازی به استفاده از الوارهای گران‌قیمت نیست و نیازی نیست باغپه خیلی مرتفع باشد، ۱۵ سانتی‌متر برای بهره‌مندی از مزایای باغچه‌های مرتفع کافیست. سعی کنید روی باغچه‌هایتان پا نگذارید چون این کار سبب فشرده شدن خاک می‌شود، به خصوص در هوای مرطوب و خاک فشرده‌شده نیاز شخم زدن دارد.»

اگر همه اینها به نظر شما آسان است، یک تکنیک مد روز دیگر هم وجود دارد که باید امتحان کنید. تپه‌کاری یا Hügelkultur برای بارورتر کردن مناطق قهوه‌ای (دچار آلودگی و رهاشده) استفاده می‌شود. در این روش، تپه‌ای از چوب پوسیده و سایر مواد قابل‌کمپوست ایجاد می‌شود و سپس این تپه به یک باغچه‌ی برجسته تبدیل می‌شود. 

بارتر می‌گوید: «تئوری این روش این است که تجزیه شدن الوار از طیف وسیعی از قارچ‌ها و دیگر موجودات زنده حمایت می‌کند که برای سلامت خاک و گیاهان مفید هستند و منجر به تولید محصولات خوب می‌شوند. این روش مانند سایر تکنیک‌های باغچه‌های مرتفع، برای جایی خوبست که خاک زیرین آن ضعیف باشد.» 

بارتر توصیه می‌کند اول یک قسمت کوچک، شاید ۲ متر مربع را امتحان کنید. یک گودال کم‌عمق ایجاد کنید و آن را با کنده‌ها و شاخه‌های افتاده پر کنید. کود گیاهی یا سایر مواد آلی را روی آن بریزید و کار را با افزودن خاک تمام کنید. 

این رویکرد در باغبانی ضایعات کمی دارد و مانند روش بدون شخم، اتفاقاتی را که به صورت طبیعی در خاک رخ می‌دهد شبیه‌سازی می‌کند. تا به امروز، هیچ تحقیق جدی در مورد تپه‌کاری انجام نشده، اما تصور می‌شود الوار پوسیده سبب تقویت خاک غنی از مواد مغذی می‌شوند و مانند اسفنجی عمل می‌کنند که رطوبت را برای گیاهان حفظ می‌کند. 

اواخر زمستان زمان مناسبی برای آزمایش باغبانی بدون شخم است. زمین باید کمتر غرق آب باشد تا شما بتوانید باغ خود را به موقع برای رشد فصل بهار آماده کنید. 

این رویکرد به باغبانی بدون زحمت نیست، اما قطعا آسان‌تر و پایدارتر است!

کانال عصر ایران در تلگرام

دیگر خبرها

  • بازار فروش گیاهان محلی زنجان در فصل بهار
  • خودکشی در ۲۳ کشور دنیا جرم و اجرای کامل سند ملی خودکشی در ایران ضروری است
  • مزایای فوق‌العادۀ باغبانی «بدون شخم»؛ بیل را کنار بگذارید!
  • آشنایی با زنان عارفی که مردان دانشمند از محضرشان درس گرفتند
  • برای مبارزه با این بیماری خیار تلخ بخورید
  • ۱۰۸ شعبه یک رستوران آمریکایی در مالزی تعطیل شدند
  • مرگبارترین اتوبان‌های تهران را بشناسید
  • این لک لک ها اهالی را مجبور به خانه سازی می کنند
  • دردسر جدید بارسلونا: ویتور روکه قربانی مسائل مالی می‌شود؟
  • بعد از رفتن کین، مجبور شدم مثل اردک بنشینم!